1.Τα φυτά είναι ζωντανοί οργανισμοί , γεννιούνται, αναπτύσσονται, ζουν, αναπνέουν και νοσούν, όπως κάθε άλλο ζωντανό πλάσμα και για αυτόν τον λόγο κάθε αλλαγή πάνω τους είναι ευεργετική και πολλές φορές αναγκαία, αρκεί αυτή να διεξάγεται σταδιακά. Η μεταγλάστρωση τους επομένως, μια απλή και απαραίτητη διαδικασία που εξασφαλίζει την δημιουργία του κατάλληλου υπόβαθρου χώματος και υγρασίας με τελικό σκοπό την γρήγορη και σωστή ανάπτυξη του φυτού, οφείλει και αυτή να πραγματοποιείται σε διαδοχικά επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι είναι απαγορευτική η χρήση δοχείων και γλαστρών που διαφέρουν κατά πολύ από τις ήδη υπάρχουσες, είτε σε διαστάσεις, είτε σε ποιότητα. Συνήθως επιλέγονται τεράστιες σε σχέση με τον όγκο του φυτού γλάστρες για να μην ξαναχρειαστεί αλλαγή και με απώτερο σκοπό την ταχύτερη και ασφαλέστερη πορεία τους. Αυτή η επιλογή είναι 100% λάνθασμένη καθώς η ποσότητα του νερού που κατακρατάται στο χώμα κατά το πότισμα είναι πολύ μεγαλύτερη από την ασφαλή και προκαλεί εκτεταμένες σηψηριζίες που σχεδόν πάντα καταλήγουν στην απόλυτη καταστροφή ολόκληρου του ριζικού συστήματος των φυτών. Η σωστή μέθοδος στην περίπτωση αυτή είναι η επιλογή μιας γλάστρας μεγαλύτερης από την προηγούμενη κατά 10εκ maximum, η προσεχτική μεταφορά του φυτού χωρίς να πειραχθεί η ρίζα του και το χώμα που υπάρχει γύρω της και η πρόσθεση καινούργιου και ποιοτικά άριστου χώματος με ελαφριά πίεση μέχρι όλα να είναι ακίνητα και σταθερά μέσα στην γλάστρα.

2. Ο υπερβολικός ζήλος στο πότισμα σπάνια έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Συχνότερα καταλήγει σε ολέθριες συνέπειες για τα φυτά και οδηγεί σε κατασπατάληση υδάτων, ειδικά το καλοκαίρι, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο σωστός τρόπος ποτίσματος διαφοροποιείται για κάθε φυτό και ακολουθεί μια σειρά από κανόνες απλούς και εύκολους στην χρήση. Τα φυτά στην γλάστρα ποτίζονται κάθε βράδυ, εφόσον έχει στεγνώσει το χώμα και είναι αφράτο, όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Αυτό μπορεί με ασφαλή τρόπο να διαπιστωθεί τοποθετώντας ένα μικρό κομμάτι ξύλου ( από σουβλάκι ίσως ) στην γλάστρα μέχρι το κάτω μέρος της και εάν μετά την απομάκρυνσή του είναι υγρό, τότε το επιπλέον πότισμα είναι περιττό. Τα φυτά του κήπου κατά κανόνα χρειάζονται λιγότερο νερό, καθώς για αυτό φροντίζει πολλές φορές τον χειμώνα ο καιρός και πιο συχνά το γκαζόν που με το αυτόματο πότισμα του δημιουργεί την κατάλληλη υγρασία. Σε κήπους χωρίς γρασίδι η διαδικασία ακολουθεί την ίδια πορεία με τις γλάστρες και λίγο συχνότερα ίσως. Άλλωστε το αξίωμα λέει πως τα φυτά που ξεραίνονται είναι τις περισσότερες φορές πολύ λιγότερα από εκείνα που σαπίζουν.

3. Η ανθοφορία των λουλουδιών στηρίζεται δική τους δύναμη και την δική μας φροντίδα. Τα λιπάσματα είναι μια πολύ καλή και εφαρμόσιμη λύση, αλλά δεν είναι και η μοναδική. Για παράδειγμα στην μπουκαμβίλια που είναι άπλετα ανθοφόρο φυτό και όλοι γνωρίζουν το μαγευτικό της άνθος, η ανθοφορία μπορεί να επιτευχθεί και με έναν άλλο τρόπο, το σταδιακό αλλά με φειδώ πότισμα. Στερώντας, δηλαδή από το φυτό το επιπλέον νερό που χρειάζεται, ουσιαστικά δίνεται η ευκαιρία για εκκίνηση μιας ενστικτώδως διαδικασίας επιβίωσης και αυτό ανθίζει προκειμένου να την εξασφαλίσει. Βέβαια για να το επιτύχει κάποιος αυτό οφείλει να έχει κάποιες παραπάνω γνώσεις για τα φυτά και να παρακολουθεί στενά την κάθε τους αντίδραση.

4. Η θέση των φυτών, η επιλογή της και ο εγκλιματισμός τους σε αυτήν αποτελούν κάποια από τα σημαντικότερα προβλήματα που ταλαιπωρούν πολλούς από εμάς. Η λύση στο θέμα αυτό είναι πολύ απλή:πάντα η αγορά ενός φυτού καλό είναι να συνδυάζεται με κάποιες γνώσεις γύρω από αυτό και αντίθετα πάντα η επιλογή μιας θέσης καλό είναι να συνδυάζεται με πληροφορίες για εκείνη. Ένα απλό παράδειγμα προκύπτει από την περίπτωση της λεμονιάς, ενός κατεξοχήν ελληνικού δέντρου με πλούσια καρποφορία και υπέροχη ευωδια, πολύ αγαπητό, το οποίο όμως δυστυχώς δεν ευδοκιμεί σε όλες τις περιοχές. Εάν τοποθετηθεί στο μπαλκόνι της πολυκατοικίας και το χειμώνα στην εσωτερική της σκάλα, θα επιβιώσει εκεί για χρόνια. Εάν όμως φυτευθεί στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, μια περιοχή με χαρακτηριστική δροσιά όλο το χρόνο, τότε έχει πολλές πιθανότητες να παγώσει τους χειμερινούς μήνες. Το αντίθετο συμβαίνει με το έλατο που έχει ανάγκη ένα κλασικό ορεινό περιβάλλον και παρόλα αυτά φυτεύεται σε γλάστρες και λιάζεται όλο το καλοκαίρι στα μπαλκόνια των πόλεων με τους ασταμάτητους καύσωνες. Μόνο νερό με παγάκια θα μπορούσε να το σώσει από την σίγουρη θερμοπληξία.

5. Το χώμα των φυτών είναι η τροφή τους και ως εκ τούτου ο κυριότερος παράγοντας για την επιβίωση και την ανάπτυξή τους. Είτε για γλάστρες, είτε για κήπους ,τα χώματα που χρησιμοποιούνται οφείλουν να είναι αποστειρωμένα, δηλαδή καθαρά από αρρώστιες, συσκευασμένα και πλούσια σε ιχνοστοιχεία και άλλα θρεπτικά συστατικά. Η σύσταση τους θα πρέπει να αναγράφεται στην συσκευασία τους αναλυτικά και διαβάζεται σχεδόν πάντα με προσοχή. Οι κοπριές και άλλου είδους ασυσκέυαστα και αγνώστου προελεύσεως χώματα, που πολλοί χρησιμοποιούν κυρίως στα οπωροκηπευτικά, στην πραγματικότηα βλάπτουν πολύ περισσότερο από ότι οφελούν και καλό θα ήταν για λόγους ασφαλείας να μην χρησιμοποιούνται, καθώς μπορεί να κρύβουν πολλούς κινδύνους για εμάς και την οικογενειά μας, ειδικά για τα μικρά παιδιά.