Οι φράχτες των κήπων και των παρτεριών, το σημείο οριοθέτησης των χώρων μεταξύ τους και διαφοροποίησης της εκάστοτε χρήσης τους, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τους σχηματοποιημένους αποτελούμενους απο όμοια φυτά σε τακτική διάταξη και σειρά, και τους μεικτούς, μια πολύχρωμη και πολυποίκιλη κατασκευή με έντονο το στοιχείο της ανομοιομορφίας και της δοαφορετικότητας. Η κάθεμια από αυτές με την σειρά της αναδιακατανέμεται σε δύο ακόμη μικρότερες ομάδες με κύριο κριτήριο το ύψος, η πρώτη αφορά ψηλότερα δέντρα και θάμνους που αρχικά βρίσκονται  στο 1,5μ με τελικό σκοπό να ξεπεράσουν τα 2μ, και η δεύτερη κοντύτερα φυτά που ξεκινούν από τα 50εκ μέχρι και τα 70-80εκ ύψος το καθένα. Για ψηλούς σχηματοποιημένους φράχτες με εύκολη διαχείριση και οικονομική βάση, ιδανική λύση είναι το λιγούστρο και η πικροδάφνη, δύο θάμνοι πολύ διαδεδομένοι στην Ελλάδα αλλά και στις υπόλοιπες μεσοκειακές χώρες, κυρίως λόγω της απίστευτης αντοχής τους την καλοκαιρινή περίοδο. Το λιγούστρο, φυτό που προσφέρεται από μικρό μεγεθος σε σακκούλα εως 1,2-1,3μ σε γλάστρα για ειδκές περιπτώσεις, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ανθεκτικότερους θάμνους και διαθέτει σκούρο φύλλωμα με σκληρή υφή και οβάλ σε σχήμα με ξυλώδη ξερικό κορμό ελαφρώς λεπτοκαμωμένο. Δεν νοσεί, δεν παγώνει, είναι αειθαλές, έχει και ποικιλίες σε νανοειδή μορφή, αναπτύσσεται γρήγορα και σε πλάτος και σε μήκος και κλαδεύεται ανάλογα με το επιθυμητό αποτέλεσμα σε ύψος ή σε όγκο. Το κλάδεμα με βασικό στόχο την αύξηση του όγκου, πραγματοποιείται 4 φορές ετησίως, 2 την Άνοιξη και 2 το Φθινόπωρο και με συγκεκριμένο επαγγελματικό τρόπο και σε δραστικό βαθμό, ενώ εκείνο που αποσκοπεί την ενίσχυση του ύψους ολοκληρώνεται μόνο με εξαμηνιαία τακτική εργασία. Φυτεύεται όλες τις εποχές του χρόνου και σε αναλογία 4 τεμαχίων ανα μέτρο για πολύ πυκνή διάταξη και 3 ανα μέτρο για λίγο αραιώτερη σε όλων των ειδών τα εδάφη χωρίς καμία ιδιαιτερότητα όσον αφορά την σύσταση τους. Η πικροδάφνη, από την άλλη πλευρά, ενώ έχει ακριβώς τα ίδια γνωρίσματα με το λιγούστρο, διαφέρει σε κάτι ουσιώδες, την πλούσια και ακατάπαυστη ανθοφορία της που καλύπτει όλα τα χρώματα απο το λευκό και το παστέλ ροζ ως το σομόν και το έντονο φουξ. Τα φύλλα της μακρόστενα και τραχιά με νευρώσεις στην πίσω πλευρά τους, έχουν πάντα ένα πράσινο χρώμα που ξεθωριάζει μόνο όταν το φυτό υποστεί έντονη και μακρά περίοδο ξηρασίας, απο την οποία όμως επιβιώνει και συνέρχεται εύκολα, εαν λάβει την απαιτούμενη ποσότητα νερού. Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, η πικροδάφνη κλαδεύεται αρκετά και σχετικά εύκολα και η διαδικασία αυτή αυξάνει απότομα τον όγκο της σε σημείο που το φυτό παρουσιάζεται μετά μερικούς μήνες αγνώριστο σε όψη. Στην Ιταλία, όπου σε κάθε δημόσιο μέρος, πάρκο ή δρόμο, έχει άπειρες πικροδάφνες, πολύ διαδεδομένη άποψη είναι ή εφαρμογή του φυτού σε σχηματοποιημένη μορφή με κορμό και μπάλα στο τελείωμα, ούτως ώστε να ικανοποιεί ακόμα και τις πιο ιδιότροπες και εκκεντρικές χωροταξικές ανάγκες. Η αναλογία φυτέματος ακολουθεί και εδώ τους ίδιους κανόνες με το λιγούστρο, όπως και όλη η υπόλοιπη περιποίηση όσον αφορά την λίπανση, το κλάδεμα και την όλη συμπεριφορά του θάμνου. Πολύτιμη συμβουλή για όσους διαθέτουν εξοχικές, παραθαλάσσιες κατοικίες αποτελεί η άψογη εφαρμογή των δύο θάμνων και σε ανάλογες περιπτώσεις, δημιουργώντας συστάδες ή πυκνούς φράχτες με την ταυτόχρονη όμως συνδρομή αυτόματου ποτιστικού συστήματος τουλάχιστον για την θερμή καλοκαιρινή περίοδο, ιδιαίτερα εαν τα φυτά είναι φρεσκοφυτεμένα την Άνοιξη και έχουν αυξημένες ανάγκες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε λιγούστρο και πικροδάφνη από την μικρότερη συσκευασία εως έτοιμα φυτά που ξεπερνούν τα 2μ σε ύψος για άμεσα αποτελέσματα.