Τα παχύφυτα αποτελούν μια ιδιόμορφη κατηγορία κάκτων με παρόμοιες συνήθειες, διαφορετική όμως εμφάνιση και φυσιολογία. Σε αυτήν αλλωστε οφείλεται και το όνομα τους που ετυμολογικά σημαίνει παχύ-φυτό, ουσιαστικά όμως εννοείται παχύ-γεμάτο-νερό-φυτό. Όντως τα φύλλα τους δεν έχουν σκληρά και αγκαθωτά μέρη όπως οι υπόλοιποι κάκτοι, αντίθετα είναι μαλακά σε υφή και όψη, εφόσον κατακρατούν ποσότητες νερού που τα διευκολύνουν στην επακόλουθη εύρυθμη λειτουργία τους. Οι διασημότεροι εκπρόσωποι της οικογένειας είναι το επίφυλλο και η εχεβέρια, με ελκυστική, πλούσια και συνεχή ανθοφορία και τα δύο σε διαφορετικούς χρωματισμούς και εύρωστο φύλλωμα. Το ιδιόρρυθμο σε σχήμα φύλλωμα του επίφυλλου, που μοιάζει με μικρά μικρά τμήματα προσκολλημένα το ένα στο άλλο, είναι αρκετά ανθεκτικότερο από ότι δείχνει και ακολουθεί μέτριους ρυθμούς ανάπτυξης, ειδικά τους χειμωνιάτικους μήνες. Η μεγαλύτερη ηλιοφάνεια και υψηλότερη θερμοκρασία των ανοιξιάτικων και καλοκαιρινών ημερών σε συνδυασμό με τα κατάλληλα επίπεδα υγρασίας αυξάνουν αποφασιστικά τους ρυθμούς ανάπτυξης και το φυτό επεκτείνεται λίγο σε ύψος και περισσότερο σε πλάτος. Σε αυτό συμβάλλει και η τακτική του λίπανση, ώστε τα πανέμορφα κόκκινα, φουξ και πορτοκαλί του άνθη να εμφανίζονται πιο συχνά και σε μεγαλύτερο αριθμό. Δεν νοσεί εύκολα, όμως το νερό μπορεί να αποδειχθεί ο πιο ουσιαστικός του αντίπαλος εάν η εβδομαδιαία δοσολογία του υπερβεί τα επιτρεπτά όρια. Η απότομη αλλαγή του καιρού επίσης προκαλεί οξύ πρόβλημα στο φυτό που δεν αντέχει θερμοκρασίες κατώτερες των 8-9 βαθμών Κελσίου. Σε κάθε τέτοια περίπτωση όλο το φύλλωμα του αποκτά ένα καφέ σκούρο χρώμα και μαλακώνει τόσο που διαλύεται μόλις το αγγίξει κάποιος.

Η εχεβέρια από την άλλη έχει εντελώς διαφορετική διάταξη στα φύλλα της που θυμίζει το σχήμα του ρόδακα και είναι σκληρότερη στην αντιμετώπιση του κρύου, με ελαφρύ αποχρωματισμό σαν κύριο σύμπτωμα, πάντως σε καμία περίπτωση δεν θα καταστραφεί εντελώς σαν το επίφυλλο. Κάποια τμήματά της θα αποσχιστούν, το υπόλοιπο όμως κομμάτι θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και να ανθίζει με όμορφα πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε χώματα και φυτεύεται παντού και πάντα, αρκεί μετά να τοποθετηθεί σε θέσεις με άπλετο έμμεσο φωτισμό, ζέστη και υγρασία. Το πότισμα της με φειδώ πραγματοποιείται σε μικρές ποσότητες εβδομαδιαίως ή μηνιαίως και σε ίδιους ρυθμούς και η λίπανση της. Είναι και τα δύο φυτά πολυετή και ευπροσάρμοστα, ιδανικά για χώρους που δεν έχουν πρόσβαση σε νερό και η υγρασία αγγίζει τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε επίφυλλα και εχεβέριες σε πολλά μεγέθη ολο το χρόνο.