Από την λατινική λέξη aquila, που σημαίνει αετός, και την δαγκάνα του που έχει ένα χαρακτηριστικό γαμψό σχήμα σε συνδυασμό με την επίσης ιταλική λέξη colomba, που σημαίνει περιστέρι, γεννήθηκε το όνομα ενός λουλουδιού, της ακουιλέγια, που το άνθος της θυμίζει ακριβώς αυτό το συνδυασμό. Πανέμορφα, ιδιόρρυθμα και πολυποίκιλα τα λουλούδια αυτά μετρούν 60-70 είδη σε όλο το κόσμο, εκτός από την Ελλάδα, όπου το είδος δεν και τόσο διαδεδομένο. Πρόκειται για φυτό με ταχεία ανάπτυξη και θεαματική ανθοφορία που αγαπά τα υγρά και πλούσια εδάφη, είναι πολυετές και ευημερεί σε συνθήκες ζέστης με θερμοκρασίες να κυμαίνονται από τους 18 εως τους 25 βαθμούς Κελσίου. Αν εξαιρέθούν οι γνωστές παραδοσιακές του ποικιλίες, λόγω της πολύπλοκης δομής του άνθους του και των αντίστοιχων χρωματικών συνδυασμών, προκύπτουν με την πάροδο του χρόνου υβριδικές παραλλαγές που επηρεάζουν το φύλλωμα και γενικά όλη την συμπεριφορά του. Σε αυτές οφείλονται και οι απίθανες και πρωτότυπες  διχρωμίες του άνθους, πόλος έλξης για κάθε πιθανό καταναλωτή και μετέπειτα συλλέκτη. Τα σκιερά ή ημισκιερά σημεία που διαθέτουν μια απλή αντιπαγετική προστασία το Χειμώνα με άχυρο ή άλλα ειδικά υλικά, που προσφέρονται ευρύτατα στην αγορά, είναι το απόλυτο και ιδανικό καταφύγιο της ακουιλέγια, καθώς δεν επιβιώνει των καταστροφικών ακτίνων του ήλιου, της αφόρητης ζέστης και των απότομων κλιματικών αλλαγών με αυξομειώσεις της θερμοκρασίας. Η λίπανση της αποτελείται απο 4 διαδοχικά στάδια, ξεκινώντας από τον Μαρτιο και τον Απρίλιο και καταλήγοντας τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, διαδικασία που ακολουθείται με συνέπεια και τάξη όλο αυτό το διάστημα με τελικό σκοπό την μακρύτερη και εντονότερη ανθοφορία. Είναι ευπροσάρμοστο και αέρινο, προσβάλλεται ωστόσο εύκολα απο έντομα και αρρώστιες που αντιμετωπίζονται πάντα με τα ανάλογα σκευάσματα του εμπορίου, όταν εντοπιστούν σε πρώιμο και ιάσιμο στάδιο. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται, λόγω της λεπτεπίλεπτης φύσης του, σε άχρηστα και περιττά φάρμακα που πιθανόν να μην έχουν κανένα αποτέλεσμα και αντίθετα να προκαλέσουν περισσότερη από τη αρχική ζημιά. Οι μεταγλαστρώσεις και τα απαραίτητα για αυτές χώματα, πάντα οφείλουν να επιλέγονται με συνέπεια και προσοχή στην λεπτομέρεια, για την αποφυγή περαιτέρω κινδύνων και προβλημάτων στο κεντρικό ριζικό σύστημα του φυτού.

Στα φυτώρια μας μορείτε να βρείτε ακουιλέγια εισαγωγής όλο το χρόνο και ειδικά την Άνοιξη που τα συναρπαστικά της χρώματα θα είναι και πιο ορατά.  

Πολλά είδη φυτών με πλούσια φυλλώματα και μεγαλόσχημα, εντυπωσιακά λουλούδια μετά το πέρας της ανθοφορίας τους εμφανίζουν την ιδιότητα-πλεονέκτημα να αποξηραίνονται με άρτιο και αισθητικά, απόλυτα επιτυχημένο τρόπο. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν σίγουρα τα τριαντάφυλλα, αλλά ακόμα περισσότερο ένα φυτό που δεν είναι ιδιαίτερα γνώριμο στην Ελλάδα, ο ελίχρυσος. Αυτοφυές ανθόφυτο της Κορσικής, ο ελίχρυσος έχει ανοιχτό πράσινο φύλλωμα σε στενόμακρο σχήμα, μαλακό σε υφή και εύκαμπτο, με ολοστρόγγυλα πολυπέταλα λουλούδια που θυμίζουν εκείνα του χρυσάνθεμου, αλλά σε πιο σκληρή μορφή. Είναι ένα ξηρόφυτο με πολλά είδη και χρώματα, με μακρά διάρκεια ζωής και δυνατή και ζωηρή οσμή. Δεν έχει και ιδιαίτερες αντοχές σε χαμηλές θερμοκρασίες, οπότε το Χειμώνα χρειάζεται οπωσδήποτε αντιπαγετική προστασία και συχνό πότισμα, διαφορετικά επέρχεται απότομη και ακαριαία ξήρανση. Το αιθέριο έλαιο που προκύπτει απο το άνθος του μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, είναι πασίγνωστο, δυσέυρετο σε αυθεντική μορφή, αρκετά ακριβό και διαθέτει σπάνιες θεραπευτικές-επουλωτικές ιδιότητες. Για την εξασφάλιση της ανθοφορίας της επόμενης περιόδου, απαραίτητη είναι η χρήση λιπάσματος σε υγρή μορφή νωρίς την Άνοιξη και άλλη μια φορά τον Ιούνιο. Το νησί της Κορσικής, στην λεκάνη της Μεσογείου, είναι πλημμυρισμένο από ελίχρυσους που όταν ανθίζουν, τα λουλούδια τους δημιουργούν πεδιάδες πολύχρωμης και καλοσχηματισμένης μαργαρίτας.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ελίχρυσους σε πολλά χρώματα όλη την Άνοιξη. 

Το φασκόμηλο και η λουίζα αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αρωματικών φυτών, όσον αφορά την ιδιομορφία στην εμφάνιση, την πολυποικιλότητα στις συνήθειες και τις άπειρες εφαρμογές των θεραπευτικών τους ιδιοτήτων. Ειδικά το φασκόμηλο με το στενόμακρο χνουδωτό γκρί χρώματος φυλλωμά του και τα λιλά λουλούδια του, πολυευές και αυτοφυές σε πολλά μέρη της Ελλάδας, χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό ζωμών, στις σάλτσες κρεατικών και σε συνδυασμό με λιπαρά τυροκομικά προιόντα. Τα άνθη του, ανθεκτικά και όμορφα, έχουν χρωματισμούς που ξεκινούν απο τις παστέλ αποχρώσεις του λιλά και καταλήγουν σε έντονα, εντυπωσιακά και μοντέρνα μωβ. Η σάλβια, όπως είναι η λατινική του ονομασία, έχει αντοχή σε ζεστές και υγρές συνθήκες, όχι όμως και στο αντίστοιχο κρύο του Χειμώνα. Το άνθος της ξεχωρίζει σε ποικλίες με έντονο μωβ και έχει ευρύτατη χρήση ακόμη και σε μπομπονιέρες βαπτίσεων και γαμήλιων εκδηλώσεων. Κλαδεύεται δραστικά, αν και δεν προτείνεται κάτι τέτοιο λόγω του ήδη σχηματισμένου θάμνου του. Άλλωστε τα κομμένα φύλλα χρησιμεύουν και για ζεστό ή κρύο αφέψημα με πολύ ωραία αρωματισμένη γεύση. Η λίπανση του επιβάλλεται 3 φορές την Άνοιξη και 2 το φθινόπωρο και ειδικά για μπαλκόνια μέσα στην πόλη μια τυπική χειμωνιάτικη αντιπαγετική προστασία θα ήταν μια καλή και προνοητική κίνηση για μια επιτυχημένη επόμενη περίοδο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε την σάλβια ή φασκόμηλο για 6 μήνες ετησίως από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο.  

Η υπόθεση του πυκνού, απροσπέλαστου και ταυτόχρονα καταπράσινου φράχτη έχει απασχολήσει όλους όσους ασχολούνται με τους κήπους είτε επαγγελματικά, είτε ερασιτεχνικά πολλές φορές ίσως χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Δύο είναι οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την όλη διαδικασία, η επιλογή του σωστού φυτού και το συχνό, συνεπές και επιτυχημένο κλάδεμα του. Η πιο πετυχημένη λύση όσον αφορά το φυτό είναι το τάξους μπακάτα, ένα κωνοφόρο βραδείας αναπτύξεως με επιβλητική όψη, σκούρο πράσινο χρώμα και βελονοειδές φύλλωμα. Λόγω της ορθόκλαδης δομής που διατηρεί από τα πρώτα στάδια της εξέλιξης του είναι ιδανικό για σημεία που χρειάζονται κάλυψη, οριοθέτηση και διαμορφωση, καθώς εκπληρώνει και τις τρείς αποστολές με μοναδική επιτυχία. Η απίστευτη αντοχή του σε μακροχρόνιες περιόδους ξηρασίας το καθιστά αιωνόβιο και υπάρχουν εκπρόσωποι του είδους που μετρούν και 1000 χρόνια ζωής. Φυτεύεται είτε μόνο του είτε σε συστάδες, όλο το χρόνο εκτός από την περίοδο του συνεχούς και έντονου καύσωνα. Οι ποσότητες του νερού που του χρειάζονται είναι εκείνες που απαιτούν όλα τα κωνοφόρα του κήπου και η καλύτερη λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι το αυτόματο πότισμα Χειμώνα-Καλοκαίρι. Κλαδεύεται σε ότι σχήμα επιλεγεί, εντυπωσιακότερη όμως άποψη είναι η δημιουργία του λεγόμενου τοίχου, όπου φυτά τοποθετημένα σε σειρά κατά μήκος διαμορφώνουν μια πράσινη κατασκευή αδιαπέραστη και από τις δύο εκατέρωθεν πλευρές. Η λίπανση είναι το πιο κρίσιμο στάδιο στην διαδικασία της ανάπτυξής του, επομένως οφείλει να είναι πάντοτε πλούσια σε συστατικά και ακριβής στο χρονικό διάστημα και στην δοσολογία της.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε τάξους μπακάτα σε δύο μεγέθη όλο το χρόνο.

Τα πεύκα, όπως έχει προαναφερθεί σε άλλο άρθρο είναι δέντρα με εξαιρετική ομορφιά και δύναμη, αλλά και με ξεχωριστή ποικιλομορφία, άγνωστη στους περισσότερους. Πολύ δημοφιλής είναι τα τελευταία χρόνια η μαύρη πεύκη, ενώ παραδοσιακή προτίμηση εδώ στην Β.Ελλάδα παραμένει η Μακεδονίτικη ή βαλκανική πεύκη, η Θασίτικη και φυσικά η κουκουναριά, το λεγόμενο ήμερο πεύκο των παραθαλλάσιων περιοχών. Υπάρχει ωστόσο και ένα είδος που διαφέρει από τα υπόλοιπα και στην όψη και στην συμπεριφορά. Πρόκειται για το pinus mugo, ένα πευκάκι με μορφή μπονσάι, σε μικρογραφία μεγάλου δηλαδή, με λεπτό ίσιο κορμό, λεπτές βελονίτσες που παράγει λιλιπούτεια πολύ χαριτωμένα κουκουναράκια. Έχει εκτεταμένη χρήση σε βραχόκηπους, όπου σε συνδυασμό με άλλα φυτά έχει άψογο αισθητικό αποτέλεσμα ή σε κατασκευές κήπων σε υψόμετρο εως 1800-2000μ, όπου απολαμβάνει την καθημερινή ορεινή ατμόσφαιρα που αποτελεί και το φυσικό του περιβάλλον. Το πεύκο του βουνού, όπως συνηθίζεται να λέγεται, έχει ανάγκη το νερό, αναπτύσσεται σε όλων των ειδών τα εδάφη και ανανεώνεται από την πρωινή δροσιά του βουνίσιου ανέμου. Για αυτόν τον λόγο οι προσήλιες θέσεις με συνεχή και αφόρητη ζέστη δεν είναι και η καλύτερη επιλογή. Λόγω της ιδιοσυγκρασίας του διαθέτει τις προυποθέσεις εύκολα να μετατραπεί σε μπονσάι αρκεί να έχει την ανάλογη φροντίδα και περιποιήση. Τέλος, δεν κλαδέυεται εφόσον διατηρεί σχεδόν πάντα το σχήμα του, λιπαίνεται όμως τακτικά και σε ορισμένη δοσολογία με σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο και προορίζονται αποκλειστικά για κωνοφόρα δέντρα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε το pinus mugo σε ποσότητες όλο το χρόνο.