Ο λωτός είναι ένα οπωροφόρο, καλλωπιστικό και φυλλοβόλο δέντρο που τα τελευταία χρόνια έχει ιδιαίτερη ανάπτυξη στις μεσογειακές χώρες. Το μήλο της Ανατολής, όπως λέγεται, έχει καταγωγή από την Κίνα, κύρια χώρα παραγωγής του, στην Ιαπωνία θεωρείται εκλεκτή λιχουδιά, και στη Δύση μεταφέρθηκε αρκετά χρόνια αργότερα διαμέσου των Ισπανών. Με ύψος που φτάνει τα 7-10μ το εξωτικό δέντρο έχει χρυσοκίτρινους, ζουμερούς καρπούς που γίνονται πορτοκαλί όταν ωριμάσουν, συλλέγονται από τα μέσα Νοεμβρίου και διασκορπίζουν μια χαρακτηριστική λεπτή μυρωδιά, όταν τρώγονται ( ως φρούτο ) ή μαγειρεύονται ( μαρμελάδα, σαλάτες ). Φυτεύεται σε όλα τα εδάφη και τα κλίματα, έχει μέτρια ανάπτυξη και μεγάλη διαφορετικότητα στις ποικιλίες, καθώς κάποιες από αυτές παράγουν καρπούς πον δεν τρώγονται παρά μόνο όταν ωριμάζουν, ενώ άλλες με συγκεκριμένη γλυκιά γεύση. Με διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, είναι πολύ καλή πηγή ενέργειας αφού περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C και Β, ιχνοστοιχεία και άλλα πολλά ευεργετικά στοιχεία. Γνωστό ακόμα από τα αρχαία χρόνια με τους λωτοφάγους στην Οδύσσεια, η τροφή των θεών, ο λωτός έχει μακρά ιστορική πορεία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Στην χώρα μας, παρόλο που οι συνθήκες το ευνοούν αρκετά, δεν είναι τόσο διαδεδομένη η καλλιέργεια και η καταναλωσή του, παρά τις επίμονες προσπάθειες του Υπουργείου για προώθηση είδους και τις απειρές δυνατότητες του για εξαγωγή σε όλο τον κόσμο. Σε άλλες χώρες όμως, όπως η Ιταλία (51000 τόνοι ανά έτος )και η Ισπανία ( 70000 τόνοι ανά έτος ), έχουν γίνει ανάλογες προσπάθειες υποδομής και προώθησης και αποτελεί τώρα πια με επιτυχία ένα κύριο εξαγωγικό προιον.