Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: κιτρινισμα

Πολλές φορές λόγω των καιρικών συνθηκών ή ακόμα και εξαιτίας των πλημελλών μεθόδων συντήρησης των μεγάλων κοινόχρηστων χώρων, ειδικά στα σύγχρονα αστικά κέντρα, εμφανίζονται στα καλλωπιστικά φυτά διάφορες ασθένειες. Ένα κλασσικό παράδειγμα στην πόλη μας είναι τα μεγάλα δέντρα του δήμου που σπάνια τυγχάνουν φροντίδας και συντήρησης με αποτέλεσμα πολλά βλαβερά έντομα και ζιζάνια που αναπτύσσονται εκεί, να μεταφέρονται σε καθημερινή βάση σε φυτά μπαλκονιών και καταστημάτων που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να εξελιχθεί σωτήρια για τα φυτά αυτά. Για αυτόν λοιπόν τον σκοπό τα φυτώρια Κέντια προσφέρουν πληροφορίες για 4 βασικές ασθένειες που ταλαιπωρούν το ευρύ κοινό, ούτως ώστε να επιτευχθεί η γρήγορη και σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση τους. Πρώτη στη λίστα είναι η ψείρα, ένα έντομο που εύκολα διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού,  έχει λευκό χρώμα και συνήθως ξεχωρίζει για υπερβολική του κινητικότητα. Πολύ διαδεδομένη είναι η ψείρα στην τριανταφυλλιά όπου και έχει τη δυνατότητα να εκφυλίζει το φυτό μέσα σε λίγες μέρες. Οι περίοδοι με υπερβολική υγρασία και ζέστη ευνοούν το έντομο αυτό και κάποιοι προληπτικού ψεκασμοί δεν θα έβλαπταν. Ωστόσο, όταν πλέον έχει κάνει αισθητή την παρουσία της, χρειάζεται αμέσως επέμβαση με ειδικό διάλυμα για την καταστροφή της. Σε μαγαζιά με γεωργικά φάρμακα υπάρχουν ειδικά σκευάσματα για αυτήν την εργασία . Προσοχή το διάλυμα οφείλει να εφαρμοστεί αρκετές φορές για να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεύτερη σε συχνότητα είναι η Βαμβακάδα, μια λευκή σκόνη που εμφανίζεται πάνω στα φύλλα και τους μίσχους και μοιάζει να κολλά κατά κάποιο τρόπο. Η διάγνωση της εύκολη, η θεραπεία της όμως όχι και τόσο. Χρειάζεται πολλές και συχνές εφαρμογές ειδικών διαλυμάτων για να εξαφανιστεί τελείως, καθώς επηρεάζει δραστικά την νέα βλάστηση του φυτού ανακόπτωντας την ανοδική του πορεία. Η βαμβακάδα ταλαιπωρεί ακόμα και τους επαγγελματίες με την επιμονή της, οπότε όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτή και όσες περισσότερες φορές ψεκαστεί, τόσο το καλύτερο. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο βοτρίτης και οι υπόλοιποι μύκητες των φυτών. Όπως και στους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς έτσι και εδώ, ο μύκητας για να αναπτυχθεί χρειάζεται ένα ζεστό και υγρό περιβάλλον όπου ο αέρας δεν ανανεώνεται εύκολα. Ιδανικό παράδειγμα, το κυκλάμινο, ένα φυτό με μεγάλα πλατιά φύλλα που αναπτύσσονται κοντά στον κορμό σχηματίζοντας μια νοερή ομπρέλα. Εκεί ακριβώς εμφανίζεται ο βοτρίτης και εύκολα εξαπλώνεται σε όλη την νεαρή βλάστηση του φυτού. Η θεραπεία του πιο απαιτητική από τα υπόλοιπα γίνεται με ταυτόχρονο ριζοπότισμα στο χώμα και εναέριο ψεκασμό, σε φύλλα και κορμό. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα, γιατί είναι απαραίτητο να  επαναλαμβάνεται κάθε 8-10 μέρες για 2 μήνες. Σε επαγγελματικές φυτεύσεις τα πράγματα είναι πιο σοβαρά και ακόμα πιο δύσκολα καθώς μια ελλειπής εφαρμογή του φαρμάκου μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη παρτίδα φυτών. Τέλος, ο τετράνυχος, μια αρρώστια που προσβάλλει κυρίως λαχανικά και φρούτα, γίνεται αντιληπτός με το υπερβολικό και απότομο κιτρίνισμα των φύλλων. Τα φύλλα αποχρωματίζονται παροθσιάζοντας κάποια μικρά στίγματα στην κατώτερη επιφάνειά τους. Αντιμετωπίζεται με ψεκασμούς σε σύντομα χρονικά διαστήματα και με δραστικά κλαδέματα. Προχωρά με ηπιότερους ρυθμούς είναι όμως εξίσου καταστροφικός με τα υπόλοιπα. Σε προχωρημένο στάδιο δεν είναι αντιμετωπίσιμος.

Η πιο γνωστή και δημοφιλής ορχιδέα σε όλο τον κόσμο με τεράστιες ποσότητες προσφοράς από παραγωγούς, εκπληκτικές πωλήσεις και άπειρους υβριδικούς τύπους, είναι η ποικιλία phalaenopsis, ευρέως διαδεδομένη και στη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτός ο τύπος ορχιδέας διαθέτει οβάλ σε σχήμα σαρκώδη φύλλα σε σκούρο πράσινο χρώμα και αρκετά μαλακά σε υφή. Τα άνθη της άλλοτε περισσότερα άλλοτε λιγότερα είναι συνήθως πεντάφυλλα με ξεχωριστό χρωματιστό γλωσσίδιο και προβάλλουν μέσα από στελέχη που προεξέχουν του φυλλώματός σε κάθετη διάταξη. Οι ρίζες της πυκνές και καταπράσινες είναι πάντα σε άστατη διάταξη και ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο φυτό πολύ έντονα. Η ορχιδέα ωστόσο, είνσι ένα φυτό εξαιρετικής ομορφιάς και ανθεκτικότητας με μοναδικό μειονέκτημα της μια μικρή ευαισθησία σε τρία βασικά θέματα που εάν ληφθούν υπόψιν νωρίς, θα χαρίσουν στον ιδιοκτήτη της πολλά και πανέμορφα λουλούδια καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το πρώτο θέμα αφορά το νερό και τη συχνότητα του ποτίσματος. Ανάλογα με τη θερμοκρασία του χώρου και την εποχή η ορχιδέα θα πρέπει να ποτίζεται πάντα με μέτρο και σύνεση. Ούτε περισσότερο το καλοκαίρι ούτε λιγότερο το χειμώνα. Απαραίτητο επίσης, είναι το φυτό να στεγνώνει τελείως και ύστερα να δέχεται νέες ποσότητες νερού. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ένα υγιές και ισχυρό ριζικό σύστημα και απομακρύνεται ο κίνδυνος της σηψηριζίας. Τυχόν καφέ κηλίδες στο φύλλωμα μπορεί να έχουν την αιτία τους και στο υπερβολικό πότισμα. Το δεύτερο θέμα αφορά το φώς και τη θερμοκρασία. Οι ορχιδέες είναι τροπικά φυτά που στο φυσικό τους περιβάλλον έχουν υψηλά επίπεδα ζέστης, φωτισμού και υγρασίας. Ιδανικό σημείο για μια ορχιδέα είναι το εσωτερικό ενός χώρου που διαθέτει χειμωνα καλοκαίρι επαρκή φωτισμό, ζέστη και προστασία. Πολλές ορχιδέες πωλούνται το χειμώνα σε υπαίθρια καταστήματα χωρίς προφύλαξη και εκτεθειμένες στο κρύο και την παγωνιά. Αυτές δύσκολα επιβιώνουν και συνήθως το πρώτο σύμπτωμα που παρουσιάζουν είναι η απώλεια των μπουμπουκιών τους και ύστερα ο αποχρωματισμός των φύλλων τους. Όταν τα φύλλα γίνονται σαν ζελέ μαλακά και κιτρινίζουν σημαίνει πως το φυτό έχει εκτεθεί για πολλές ώρες σε αντίξοες συνθήκες, και είναι ηδη είναι σε φάση μαρασμού. Δύσκολα μια ορχιδέα επανέρχεται στην αρχική τγς υγιή κατάσταση όταν φτάσει σε αυτό το στάδιο. Τέλος, το τρίτο και βασικότερο όλων είναι η φροντίδα του ξεχωριστού ριζικού συστήματος του φυτού όπου και δημιουργούνται και τα περισσότερα προβλήματα. Οι ορχιδέες είναι επίφυτά, πράγμα που σημαίνει πως ζούνε και επιβιώνουν πάνω σε άλλα φυτά με τις ρίζες τους ελεύθερες και απλωμένες.  Για να μπορέσει το είδος αυτό να γίνει εμπορεύσιμο και να μεταφερθεί, οι παραγωγοί του το τοποθέτησαν σε κομμάτια πεύκου, τη λεγόμενη φλούδα πεύκου, που λόγω της φυσιολογίας της δεν δημιουργεί ένα συμπαγές και αδιαπέραστο υπόστρωμα, αφήνοντας τις ρίζες να αναπτυχθούν εύκολα ανάμεσα στα κενά που υπάρχουν. Εάν κάποιος μεταφυτέψει μια ορχιδέα phalaenopsis σε κανονικό χώμα ή την τοποθετήσει σε κάποιο κεραμικό δοχείο, όπως συνήθως γίνεται για λόγους κερδοφορίας, καταπλακώνοντας τις ρίζες της, το αποτέλεσμα θα είναι ολέθριο και ισοπεδωτικό. Το φυτό σε μια εβδομάδα θα έχει καταστραφεί από ασφυξία και έλλειψη φωτός στις ρίζες και οι πιθανότητες να επανέλθει θα είναι ελάχιστες. Το μοναδικό σκεύος όπου θα μπορούσε να ευδοκιμήσει μια phalaenopsis είναι ένα γυάλινο δοχείο με περιορισμό όμως στο πότισμα και έμφαση περισσότερο στον ψεκασμό. Η διάφανης επιφάνεια της γυάλας επιτρέπει όλο το απαραίτητο φως να διεισδύσει μέχρι την ρίζα της ορχιδέας και να τηντροφοδοτήσει ανάλογα, ενώ ο ψεκασμός στα φύλλα και τις ρίζες δημιουργεί ακριβώς αυτές τις συνθήκες του μικροπεριβάλλοντος που τόσο έχει ανάγκη αυτό το φυτό.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε επίσης και μια ποικιλία από εξειδικευμένα λιπάσματα για όλα τα είδη της ορχιδέας ώστε όλοι μας να αποκτήσουμε υγιή και εύρωστο φυτά με πλούσια και μακρά ανθοφορία.

Το Καλοκαίρι στην χώρα μας είναι η ωραιότερη εποχή με το πιο ονειρεμένο σκηνικό της καταγάλανης θάλασσας και των χρυσών αμμουδιών πλαισιωμένων από το άπλετο φως του ήλιου και το ελαφρύ βραδυνό αεράκι, που ανακουφίζει και προσφέρει μια νότα δροσιάς στη νυχτερινή ατμόσφαιρα. Για τα φυτά όμως είναι η πιο απαιτητική και επικίνδυνη περίοδος ακόμα και από το κρύο του Χειμώνα, λόγω της διαρκούς ηλιοφάνειας και των αυξημένων θερμοκρασιών που αυτή συνεπάγεται. Για αυτούς τους λόγους υπάρχουν 3 βασικοί καλοκαιρινοί κανόνες που, εάν ακολουθηθούν προσεχτικά και με ευλάβεια, δεν θα προκληθεί κανένα απολύτως πρόβλημα. Ο πρώτος αφορά το πότισμα, το βραδυνό πότισμα δηλαδή, και ισχύει ακριβώς το ίδιο πράγμα για όλες τις περιπτώσεις, είτε υπάρχει αυτόματο δίκτυο διανομής νερού, είτε αυτό γίνεται χειροκίνητα. Είναι, λοιπόν προτιμώτερο το πότισμα να πραγματοποιείται πάντα τις βραδυνές ώρες και όχι την ημέρα που ο ήλιος καίει, οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και το νερό βράζει κυριολεκτικά στις ρίζες των φυτών, καταστρεφοντάς τες. Το συγκεκριμένο ωράριο και η προκαθορισμένη ποσότητα νερού, δημιουργούν την αίσθηση της σταθερότητας στο φυτό που αποκτά τη συνήθεια να αποζητά το καθημερινό νερό του σε ορισμένη στιγμή και το πρόγραμμα αυτό εάν είναι συνεπές, το βοηθά να αναπτυχθεί ασφαλέστερα, ευκολότερα και γρηγορότερα. Δεύτερη θέση στην ιεραρχία κατέχει ο κανόνας που αφορά την λίπανση, η οποία από λανθασμένη πληροφόρηση ή από υπερβολικό ζήλο, μπορεί εφαρμοστεί με σαράντα βαθμούς Κελσίου και να προκαλέσει το άμεσο κιτρίνισμα ακόμα και του πιο πράσινου και υγιούς κωνοφόρου δέντρου και χλοοτάπητα. Η απότομη ξήρανση του κορμού μεγάλων σε ηλικία δέντρων ή η απώλεια όλων των φύλλων και των λουλουδιών μικρότερων φυτών ή ο αποχρωματισμός τμήματος ή ολόκληρου του γρασιδιού, μπορεί να έχει την αιτία του και στην άσκοπη χρήση λιπασμάτων σε συνδυασμό με την πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Με φειδώ και μεγάλη προσοχή λοιπόν, η χρήση των λιπασμάτων και πάντα από καλά πληροφορημένα φυτώρια και μαγαζιά με γεωργικά φάρμακα.Τέλος τρίτος και τελευταίος είναι ο κανόνας που σχετίζεται με την αλλαγή θέσης ή γλάστρας των φυτών κατά τους θερινούς μήνες, πράγμα που τα τελευταία χρόνια παρατηρείται να είναι σε τρομερή έξαρση. Όλες οι μεταγλαστρώσεις πραγματοποιούνται ανελλειπώς την Άνοιξη και είναι τεράστιο λάθος η τοποθέτηση εκ νέου των φυτών σε θέσεις που ταιριάζουν αισθητικά με το προφίλ και το χώρο του καθενός σπιτιού αλλά, με ριψοκίνδυνη διάθεση, εξωθούν το φυτό να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα και καταστάσεις σε μια εξαιρετικά δύσκολη για αυτό περίοδο. Μια απλή αλλαγή για εμάς, μπορεί να είναι καταστροφική για το μέλλον των φυτών μας.