Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φυτά με πυκνό φύλλωμα

Οι πολυετείς ανθοφόρες πόες είναι φυτά εξωτερικού χώρου που διαθέτουν περιορισμένο ύψος και αξιοσημείωτο σκληροτράχηλο χαρακτήρα. Προορίζονται για φυτεύσεις σε μπολντουρα ή χαμηλά παρτέρια ακόμη και βραχόκηπους, διότι δεν παγώνουν, ανθίζουν εντυπωσιακά και έχουν συνήθως πολύ πλούσια φυλλώματα. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν εκείνα που παρουσιάζουν τόσο ιδιότροπα άνθη όσο και ασυνήθιστα φύλλα. Ένα κλασσικό παράδειγμα αν και στη χώρα μας είναι πολύ σπάνιο να βρεθεί, είναι και η belamcanda orange queen. Ιδανική για εξωτερικές φυτεύσεις μαγνητίζει το βλέμμα με το πορτοκαλί λουλούδι της σε σχέδιο λεοπάρδαλη που είναι τόσο παράξενο όσο και μαγευτικό ταυτόχρονα. Η belamcanda orange queen είναι ένα φυτό κήπου που τοποθετημένο μόνο του ή σε συστάδες δημιουργεί πολύ όμορφα και εντυπωσιακά χρωματικά σύνολα όχι όμως μόνο σε ένα τόνο. Λιγότερο συχνές είναι οι ποικιλίες με κίτρινο ροζ ακόμα και μωβ απόχρωση στο λουλούδι τους. Είναι πολύ ανθεκτική, καθώς δεν παγώνει εύκολα, χρειάζεται άριστη αποστράγγιση και κανονικά σε σύσταση εδάφη. Απαραίτητο το λίπασμα της ανθοφορίας όχι μόνο για να εμφανιστούν τα τέλεια σχηματισμένα λουλούδια της, αλλά και για να διατηρηθούν όλο το καλοκαίρι έως και νωρίς το φθινόπωρο. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο που απαιτεί αρκετή δουλειά, καθημερινή συντήρηση και μεγάλες αυξομειώσεις στην θερμοκρασία για να ευδοκιμήσει Αν και φαίνεται ντελικάτη αρκετά, μπορεί να δεχτεί δραστικό κλάδεμα με σκοπό τον πολλαπλασιασμό του λογχοειδούς φυλλώματός της. Η καταγωγή τηε από την μακρινή Κίνα δεν εμποδίζει την belamcanda να είναι περισσότερο διαδεδομένη στην νότια Αμερική και την Ευρώπη κυρίως λόγω της άκρως τροπικής της εμφάνισης. Δεν αγαπά τον ήλιο και προτιμά τις ημισκιερές θέσεις όπου αναπτύσσεται με σχεδόν μέτριους ρυθμούς. Δεν είναι καθόλου γνωστή στη χώρα μας και η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη και γίνεται μόνο σε φυτώρια που έχουν συχνές επαφές με το εξωτερικό.  Τέλος σε γλάστρα επιβιώνει και ζει με γνώμονα την καλή αποστράγγιση και τη καθημερινή φροντίδα σε νερό και λίπασμα ( υγρό σε μικρές δόσεις με σταγόνες στο καθημερινό πότισμα ).

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε belamcanda orange queen συνήθως σε μεσαία μεγέθη τους καλοκαιρινούς μήνες.

Στην Β.Ευρώπη, όπου οι θερμοκρασίες, αν δεν είναι πολικές, τις περισσότερες φορές πλησιάζουν το μηδέν και ο ήλιος εμφανίζεται σπάνια και  περιορισμένα δημιουργώντας δυσοίωνες συνθήκες για φυτά και δέντρα, υπάρχουν δύο θάμνοι που καταφέρνουν και επιβιώνουν τόσα χρόνια στις αυλές και τα μπαλκόνια των σπιτιών με μεγάλη επιτυχία. Πρόκειται για την σκίμνια και την περνέτα, δύο φυτά που διακρίνονται για αργή αλλά σταθερή αναπτυξή τους, την ελάχιστη ανθοφορία τους και την απεριόριστη αντοχή τους σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Στην χώρα μας πρωτοεμφανίστηκαν εντατικά στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και από τότε έχουν αποκτήσει ολοένα αυξανόμενο κοινό και φίλους, λόγω των πολλών ειδικών χαρακτηριστικών τους. Ξεκινώντας με την σκίμνια, είναι σίγουρο πως προσελκύει το βλέμμα με το σφαιρικό της σχήμα και την επίσης σφαιρική διάταξη των ανθέων της που δημιουργεί την εντύπωση πως πρόκειται για ένα περίεργο φθινοπωρινό μπουκέτο στα χρώματα του σκούρου πράσινου και του μπορντό. Φυτεύεται σε συστάδες στον κήπο ή και μεμονωμένα σε παρτέρια ή και απλές γλάστρες σε θέσεις που έχουν προεπιλεγεί προκειμένου να παραμείνουν εκεί για αρκετό χρονικό διάστημα. Δεν επηρεάζεται τόσο από την ξηρασία, μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες και προτιμά τις ημισκίερες θέσεις χωρίς ιδιαίτερο εδαφολογικό ενδιαφέρον. Η λιπανσή της, προαιρετική για τους ανοιξιάτικους μήνες, ειναι προτιμώτερο να πραγματοποιείται για περισσότερη ενδυνάμωση και θωράκιση του φυτού κατά τους χειμερινούς μήνες. Πολύ εντυπωσιακή είναι μια ποικιλία σκίμνιας που δεν έχει ανθοφορία αλλά λόγω των κατακόκκινων καρπών που εμφανίζει από τον Οκτώβριο εως τον Φεβρουάριο, δημιουργεί χριστουγεννιάτικο ευχάριστο κλίμα για περισσότερο από 3 μήνες στην μέση του χειμώνα.

Ανάλογου χαρακτήρα είναι και η περνέτα, εξαιρετικής αντοχής και ποιότητας, με αργή και σταθερή ανάπτυξη όλο το χειμώνα και λιγότερο το καλοκαίρι. Τα χρωματά της ποικίλλουν από το λευκό μέχρι το ροζ και το κόκκινο ακόμα και το φυλλωμά της φαίνεται ευαίσθητο και λεπτό, έχει όμως μεγάλη ευλυγισία και προσαρμοστικότητα, δεν επηρεάζεται εύκολα από το περιβάλλον, παρά μόνο όταν περάσει παρατεταμμένη ξηρασία. Η γυαλάδα του επίσης εντυπωσιάζει σε βραχόκηπους και χαμηλές κατασκευές για κήπους, αλλά και μέρη χωρίς ιδιαίτερη πσόσβαση σε υδάτινους πόρους.

Στα φυτώρια ΚΕΝΤΙΑ μπορείτε να προμηθευτείτε φυτά σκίμνιας και περνέτας όλο το χρόνο, ακόμα και το καλοκαίρι, σε όλα τα μεγέθη και τις τιμές.   

Τα διάφορα φυτά εσωτερικού χώρου που είναι διαδεδομένα στην Έλλαδα έχουν κυρίως τροπική καταγωγή από χώρες του νότιου ημισφαιρίου και σε αυτήν οφείλονται τα χαρακτηριστικά έντονα χρώματα τους. Το πιο ασυνήθιστο από αυτά είναι η Xόγια, ένα φυτό με εξαιρετική ομορφιά άλλα και ευαισθησία στις καιρικές συνθήκες. Οι δύο τύποι της η carnosa και η bella, που υπάρχουν στα φυτώρια μας ακόμη και τώρα, εμφανίζουν πυκνό φύλλωμα σε πράσινες σκούρες αποχρώσεις ή και δίχρωμες και τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη στην υγρασία και τα ημισκιερά μέρη. Τα άνθη τους είναι εντυπωσιακά σαν μπουκέτα μπουκέτα που κρέμονται σε λευκούς και κόκκινους ή ροζ τόνους. Δεν χρειάζονται άμεση μεταφύτευση και αναπτύσσονται σχετικά γρήγορα αν οι συνθήκες το επιτρέψουν.  

Ένα μεγάλο κομμάτι γκαζόν, όσο υγιές και ολοζώντανο να είναι, κάποιες φορές αυτή η μονοχρωμία του μπορεί να αποδειχθεί αρκετά βαρετή και μονότονη. Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν στον υπάρχοντα χώρο κάποιες παρεμβάσεις προκειμένου αυτός να αποκτήσει ενδιαφέρον και χαρακτήρα. Ένα κατάλληλο φυτό για αυτήν την εργασία είναι η αμπέλια, ένας θαμνος με αειθαλές φύλλωμα και πλούσια ανθοφορία που αναπτύσσεται αρκετά γρήγορα, χωρίς να αποκτά μεγάλο ύψος.

Μπορεί να τοποθετηθεί στις άκρες του χλοοτάπητα, ως διαχωριστικό ή ακόμα και στην μέση του χώρου δημιουργώντας μια έντονη ποικιλομορφία. Σε λευκό ή ανοιχτό ροζ χρώμα, τα άνθη του φυτού είναι πολλά, μικρά και εμφανίζονται από τα μέσα της Άνοιξης μέχρι και τον Οκτώβριο. Το φύλλωμα του είναι και πράσινο σκέτο ( grandiflora ) και δίχρωμο με παρυφές κίτρινου ή άσπρου χρώματος ( grandiflora francis masson, gold spot ), ενώ κάποιες ποικιλίες παρουσιάζουν και κόκκινο ειδικά το φθινόπωρο. Αγαπά τις προσήλιες θέσεις, φυτεύεται σε όλων των ειδών τα εδάφη και έχει πλαγιόκλαδη ( grandiflora prostrata ), ορθόκλαδη ή νανοειδή ( grandiflora panache ) μορφή. Οι υβριδικοί τύποι του φυτού ( edward goucher ) είναι αρκετά διαδεδομένοι με άνθη σε ρόζ και μοβ χρώμα.  

Μεσογειακός αειθαλής θάμνος με πυκνή βλάστηση και λογχοειδή αρωματικά φύλλα, μπορεί να φυτευτεί σε ηλιόλουστες ή μερικώς σκιερές τοποθεσίες. Ανθοφορεί απο τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο, λευκά αρωματικά άνθη και στη συνέχεια καρποφορεί μώβ καρπούς. Το πυκνό του φύλλωμα επιτρέπει τη χρήση του σε φράχτες με το μέγιστο ύψος του φυτού να φτάνει τα δύο μέτρα ενώ άν κλαδέψετε το κορμό και του δώσετε σχήμα δέντρου μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι και τα τέσσερα μέτρα.  Προσοχή πρέπει να δώσετε στη σωστή αποστράγγιση του εδάφους.