Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: ΦΥΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

Στα μαθήματα σχεδίασης και ζωγραφικής όταν οι δάσκαλοι διδάσκουν για την ποικιλία και το εύρος της χρωματικής παλέτας, κάνουν πολύ ξεκάθαρο και σαφές οτι τα πολύ σκούρα χρώματα και ειδικότερα το μαύρο δεν είναι και τόσο συνηθισμένα στην φύση και απαντώνται μόνο σε ελάχιστες, ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις, που αποτελούν και την εξαίρεση του κανόνα. Μια τέτοια εξαιρετική περίπτωση είναι και το φυτό τάκκα, που μερικοί το συμπεριλαμβάνουν στην οικογένεια της μεντινίλλας, το πραγματικό του όνομα όμως είναι tacca chantrieri, μνεία στους Chantrieri Freres, διάσημους παραγωγούς οπωροκηπευτικών στο Μontefontaine της Γαλλίας τον 19ο αιώνα. Με καταγωγή από τις χώρες του νότιου ημισφαιρίου, όπως η Αυστραλία, η νοτιοανατολική Ασία και η Αφρική, η τάκκα έχει όλα τα γνωρίσματα των φυτών που ζούν και επιβιώνουν σε ανάλογα περιβάλλοντα σε συνδυασμό με μια παράξενη και ιδιότροπη εμφάνιση. Υψηλές θερμοκρασίες εως 28-30 βαθμούς, χαμηλές εως 13, ελαφρά χώματα, έμμεσος φωτισμός, περιορισμένο πότισμα, αρκετή υγρασία στην ατμόσφαιρα, τακτική μηνιαία λίπανση όλη την Άνοιξη, είναι οι βασικότερες προυποθέσεις για την ασφαλή και σωστή διαβίωση του φυτού. Το λουλούδι της, που εκτός από σκούρο μωβ σχεδόν μαύρο, έχει και άσπρο ή σκούρο καφέ χρώμα σε άλλες ποικιλίες, έχει διάμετρο που ξεπερνά τα 10εκ σε μήκος, μικρότερα μπουμπούκια στο εσωτερικό του και μικρά προεξέχοντα στελέχη σαν μουστάκια γάτας, μια παράδοξη για φυτό κατασκευή που θυμίζει έντονα νυχτερίδα με τα φτερά της σε πλήρη διάταξη. Η όψη αυτή, αρκετά τρομαχτική αλλά και εντυπωσιακή ταυτόχρονα, σε συνδυασμό με το σκούρο χρώμα είναι υπεύθυνη και για την ονομασία της τάκα σαν λουλούδι της μαύρης νυχτερίδας. Έντομα και παράσιτα δεν την προσβάλουν εύκολα και αν αυτό παρ ελπίδα συμβεί, αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά μόνο με νερό και σαπούνι. Σαν επίφυτο δεν είναι απαραίτητο να φυτευτεί, στο φυσικό του περιβάλλον επιβιώνει και έτσι, όμως στην χώρα μας η μεταγλάστρωση του οφείλει να προσεχθεί περισσότερο. Χρειάζεται χώματα πολύ καλής ποιότητας, όχι τεράστιες γλάστρες και πότισμα μόνο όταν περάσουν κάποιες μέρες, καθόλου νερό στο πιάτο και το επιφανειακό χώμα εμφανώς ξεραμμένο. Τα ουσιωδέστερα προβλήματά του είναι η υγρασία στις ρίζες και η απότομη πτώση της θερμοκρασίας τον Χειμώνα, όπου αναγκαία είναι μια αντιπαγετική προστασία.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε τάκκα, tacca chantrieri, όλο το χρόνο κατόπιν παραγγελίας.

Η αράλια είναι ένα φυτό πολύ γνωστό και ευρέως διαδεδομένο στην χώρα μας ανέκαθεν παρά την καθαρά τροπική του φύση και συνήθειες. Παρουσιάζει σε όλα τα είδη του και όλες τις μορφές του τεράστια προσαρμοστικότητα, ποικιλομορφία και εντυπωσιακή εκκεντρικότητα. Άλλοτε με πυκνό, πράσινο μεγαλόσχημο φύλλωμα και λεπτοκαμωμένο κορμό, άλλοτε με σκούρα μακρόστενα αφυδατωμένης υφής φύλλα σε μορφή θάμνου και άλλοτε με ξυλώδη κορμό και ολοστρόγγυλα φύλλα, διατηρεί το ενδιαφέρον των θαυμαστών του έντονο και αμείωτο εδώ και πολλά χρόνια. Ηαράλια φαμπιάνς για παράδειγμα, είναι ένα είδος που σπάνια το ταυτίζει κανείς με τα υπόλοιπα της οικογένειας, καθώς δεν εμφανίζει κάποια ομοιότητα παρά μόνον διαφορές με αυτά. Ξεκινώντας από τον βασικό της στέλεχος, τον κορμό, είναι περιορισμένων διαστάσεων, άγριος σε υφή και ξυλώδης, αρκετά χοντροκομμένος και τόσο δύσκαμπτος, που δημιουργεί την αίσθηση ότι πρόκειται για κάποιο είδος μπονσάι, ένα γηρασμένο ηλικιακά δεντράκι με καταπράσινο ολοζώντανο φύλλωμα, μια σμίκρυνση ενός μεγαλύτερου φυτού. Από την άλλη πλευρά τα φύλλα της σε όλόκληρη την χρωματική τους κλίμακα, από σκούρο καφέ εως το φωτεινό πράσινο με την κίτρινη γιρλάντα στο τελείωμα, διαμορφώνουν πολλές και νέες ποικιλίες μέσα στην ίδια οικογένεια, συνέπεια ενός θαυμαστού, διαφορετικού κάθε φορά συγκερασμού. Το νανοειδές σχήμα του οφείλεται στους πολύ αργούς ρυθμούς ανάπτυξης που ακολουθεί και στην χαρακτηριστική του ιδιοσυγκρασία που δεν επιτρέπει περισσότερη αύξηση του όγκου του φυτού. Χρειάζεται ζεστά όλο το χρόνο σημεία σε εσωτερικούς χώρους, συνεπές εξάμηνο κλάδεμα, τακτική μηνιαία λίπανση και νεράκι μια φορά στις 10 ημέρες. Δύο είναι οι σημαντικότεροι και πιο επίφοβοι εχθροί της αράλιας φαμπιάνς, ο πρώτος είναι η υπερβολική υγρασία στις ούτως ή άλλως ευαίσθητες ρίζες του φυτού που το σαπίζει πολύ γρήγορα και εύκολα, και ο δεύτερος η ποιότητα των χωμάτων κατά την μεταγλάστρωση, όπου η ιδανική σύσταση αποτελείται από 2 μέρη ξανθιάς τύρφης και ένα μόνο μαύρης. Ενώ λοιπόν είναι απαιτητικό και ευαίσθητο σαν φυτό, έχει εντούτοις ένα ασύγκριτο πλεονέκτημα: την άμεση προσαρμοστικότητα στα προβληματικά περιβάλλοντα των σκιερών ή ημισκιερών θέσεων, όπου επιβιώνουν με επιτυχία και για μακρό χρονικό διάστημα. Έντονος κίνδυνος προκύπτει από την έκθεση του στον ήλιο ή την τοποθέτηση σε μεγάλων διαστάσεων δοχεία και σκεύη που δεν ευνοούν καθόλου την αποστράγγιση των χωμάτων, η έλλειψη της οποίας προκαλεί απότομες και καταστροφικές μηκυτιάσεις. Τέλος, άκρως απαραίτητη για την αράλια φαμπιάνς ή πολύσκιας, είναι η συχνή και οργανωμένη της λίπανση με ειδικά για εσωτερικού χώρου φυτά διαλύματα σε υγρή μορφή και άμεσα εφαρμόσιμη χρήση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε αράλια φαμπιάνς ή πολύσκιας όλο το χρόνο σε ότι ποσότητα χρειαστεί κατόπιν παραγγελίας.

Η λίπανση και το κλάδεμα, όταν ακολουθούν ένα σωστά οργανωμένο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα, είναι οι δύο βασικότερες διαδικασίες που αφορούν τα φυτά και συνδυασμένες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ανάπτυξης και της ευημερίας τους. Όσον αφορά την λίπανση, για την ενδυνάμωση των φυτών χρησιμοποιούνται σήμερα με αρκετή αποτελεσματικότητα πολλά χημικά σκευάσματα διαφορετικής κάθε φορά συνθέσεως, άλλα για τα ανθοφόρα, άλλα για τα πράσινα φυτά, άλλα για τα φυτά του κήπου και άλλα για εκείνα του εσωτερικού χώρου. Επειδή όμως η εντονότερη ανησυχία για το περιβάλλον και ενισχυμένη οικολογική συνείδηση που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια ωθεί την χρήση όλο και λιγότερων χημικών στην καθημερινή μας ζωή, για αυτό παρατηρείται μια στροφή σε απλούστερες μεθόδους λίπανσης που στηρίζονται σε κάποιους βασικούς νόμους της φυσικής και μπορούν εύκολα, γρήγορα και προπάντων με φυσικό τρόπο να παρασκευαστούν ακόμα και στο σπίτι χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία και με πολύ διαδεδομένα υλικά. Η εργασία αυτή απαιτεί ένα ειδικό δοχείο, υδατοστεγές και με δυνατότητα καθημερινής ανανέωσης του αέρα, πολλά φύλλα και παλιά λουλούδια από υγιή φυτά, καθαρισμένα και όχι σάπια, ένα κομμάτι γεωύφασμα, ένα μέρος στην αποθηκη με ησυχία και καλό φωτισμό, χωρίς υπερβολική υγρασία και σχετική υπομονή για 3-4 μήνες, ώστε να αποκαλυφθούν τα πρώτα αποτελέσματα της προσπάθειας. Τα πάντα ξεκινούν από το δοχείο, όπου στην εσωτερική του βάση τοποθετείται ένα μεγάλο κομμάτι γεώπανο, καλύπτοντας τα εσωτερικά του τοιχώματα με σκοπό να απομακρύνονται σταδιακά τα υγρά που θα παραχθούν και να συγκρατηθούν οι ουσίες από τα υλικά μέσα του. Στην συνέχεια το βασικότερο ρόλο παίζουν οι διαδοχικές στρώσεις φύλλων που εναλλάσσονται με εκείνες των λουλουδιών, δημιουργώντας ένα παχύ στρώμα πλάτους 10 εκ ή και περισσότερο, ανάλογα με την ποσότητα λιπάσματος που θέλουμε να προκύψει. Το τρίτο στάδιο περιλαμβάνει την ρίψη μικρής ποσότητας χώματος και ελάχιστου νερού και την κάλυψη όλου του μείγματος με ένα ακόμα κομμάτι γεώπανου από πάνω με στόχο να ξεκινήσει η διαδικασία αποσύνθεσης των οργανικών υλικών και να επιταχυνθεί η παραγωγή του οικολογικού λιπάσματος. Η διαδικασία αυτή δεν επιτρέπεται να διακόπτεται και είναι αρκετά χρονοβόρα, αφού τα χρονικά διαστήματα αναμονής που απαιτεί, μπορούν να φτάσουν και τους 3-4 μήνες. Τέλος, όταν πια το μείγμα είναι έτοιμο και αυτό φαίνεται κυρίως από το χρώμα του που αλλάζει προς μια σκουρότερη απόχρωση και την υφή του που ομογενοποιείται, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε απευθείας ανάμειξη με το υπάρχον χώμα της γλάστρας ή του κήπου σε αναλογία ένα προς είκοσι ή και περισσότερο. Η υπερδοσολογία δεν βλάπτει και τόσο σε αυτήν την περίπτωση όσο σε εκείνη των χημικών, καθώς πρόκειται για απόλυτα φυσική ουσία. Το ίδιο μπορεί να εφαρμοστεί και στα κηπευτικά τρείς φορές την Άνοιξη και μια το Καλοκαίρι, εξασφαλίζοντας μια πολύ παραγωγική σοδειά και επιτυχημένη χρονιά.    

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας στην χώρα μας υπήρξε μια έξαρση στις εισαγωγές και με αυτήν την ευκαιρία εμφανίστηκαν πολλά και διαφορετικά είδη από κάθε γωνιά του πλανήτη, κάνοντας αισθητή την παρουσία τους σε τέτοιο βαθμό και σε τέτοια πληθώρα που η πρόσβαση και η απόκτηση τους αποτελούσε μια αρκετά εύκολη υπόθεση. Το ευρύτερο κοινό απόκτησε οικειότητα με αυτόν τον τρόπο σε πράγματα που με τον καιρό αφομοίωσε στην καθημερινότητα του και τα κατέστησε αναπόσπαστο μέρος των συνηθισμένων του αναγκών. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και ένα φυτό που ξεχωρίζει για δύο βασικά του χαρακτηριστικά, το πρώτο είναι η εκκεντρική και μάλλον ιδιάζουσα εμφάνιση του και το δεύτερο η αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητά του σε όλα τα εδάφη και τα κλίματα. Η παχύρα, τμήμα της χλωρίδας της Κ. και Ν. Αμερικής, είναι ένα δέντρο με ξυλώδη κορμό και έντονα πράσινα, μακρόστενα, φοινικοειδή φύλλα, μαλακής υφής και πολύ γυαλιστερής όψης. Έχει ταχύτατη ανάπτυξη και εξαιτίας του εύκαμπτου κορμού της, συνήθως τρία ή περισσότερα φυτά πλέκονται μεταξύ τους σε σχήμα πλεξούδας χωρίς κανένα πρόβλημα και με σχετική ευκολία Δεν νοσεί σχεδόν ποτέ, προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε μεταγλάστρωση και επιβιώνει ακόμα και σε συνθήκες ξηρασίας ή έλλειψης κατάλληλου φωτισμού. Με σκοπό να διατηρήσει το υπέροχο σχήμα της που θυμίζει μικρό διαμορφωμένο δεντράκι, επιδέχεται κλαδέματος ακόμα και σε δραστικό βαθμό, διαδικασία που συντελλεί στο να αυξήσει τον όγκο της και να δημιουργήσει την εικόνα μιας υγιούς και καραπράσινης μπάλας. Στο εξωτερικό έχει περισσότερη διάδοση από ότι στην Ελλάδα κυρίως λόγω της στενής σχέσης της με την θεωρία του feng sui, ως φυτό-εξισορροπιστής που εξασφαλίζει την αρμονία και την απόλυτη ισορροπία των 5 στοιχείων της θεωρίας. Τα πέντε μακριά γεμάτα νευρώσεις φύλλα του κάθε κλαδιού της συμβολίζουν τα αντίστοιχα στοιχεία του νερού, της φωτιάς, του μετάλλου, του ξύλου και της γής και την εύρυθμη μεταξύ τους συνεργασία και λειτουργηκότητα. Ως εκ τούτου το φυτό διασφαλίζει την οικονομική ευρωστία και την πνευματική ισορροπία του χώρου στον οποίο ζει και αναπτύσσεται, σύμφωνα με την θεωρία. Τέλος, οι δύο σημαντικότεροι εχθροί της παχύρας είναι το υπερβολικό πότισμα που προκαλεί άμεση σηψηριζία και σάπισμα του κορμού του φυτού, και η απότομη και διαρκής έκθεση του σε χαμηλές θερμοκρασίες, κάτω των 10 βαθμών που έχουν σαν βασικό τους σύμπτωμα το κιτρίνισμα των φύλλων της. Η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού βρίσκεται στην χρήση ειδικών λιπασμάτων για φυτά εσωτερικού χώρου πλούσια σε θρεπτικά συστατικά που της είναι απαραίτητα και η τοποθέτηση του φυτού σε μέρος ζεστό και υγρό για διάστημα που ξεπερνά τους 3 μήνες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε παχύρα σε πολλά μεγέθη όλο το χρόνο.

Στην περιοχή της Πολυνησίας, στην νοτιοανατολική Ασία, αλλά και στην γειτονική Αυστραλία, ανάμεσα στα υπόλοιπα αυτοφυή, τροπικά φυτά και θάμνους, ξεχωρίζει άμεσα με την πρώτη ματιά ένα ιδιόμορφο και εντυπωσιακό είδος που βασικό του χαρακτηριστικό αποτελεί η ιδιάζουσα χρωματική παλέτα στις αποχρώσεις των φύλλων του και οι κατακόκκινοι σαν βατόμουρα καρποί του. Η κορδιλίνη, η αλλιώς κορδιλίνη fruticosa kiwi όπως ονομάζεται, είναι ένας μικρών διαστάσεων θάμνος με συγκεκριμένη και απόλυτα συμμετρική διάταξη των λογχοειδούς σχήματος φύλλων του που ακολουθεί σχετικά αργούς ανάπτυξης και στην χώρα μας εμφανίστηκε τα τελευταία 8-10 χρόνια. Φυτό εισαγωγής δεν έχει την δυνατότητα να προσαρμοστεί με επιτυχία στις συνθήκες του εύκρατου κλίματος της Ελλάδας και χρειάζεται οπωσδήποτε αποτελεσματική αντιπαγετική προστασία από την θερμοκρασία των 8 βαθμών και κάτω κατά τους χειμερινούς μήνες και διαρκή παροχή υγρασίας όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Η έλλειψη του πρώτου παράγοντα δημιουργεί καφέ κηλίδες στα φύλλα και σε ολόκληρο το φυτό και πολύ σύντομα η συνεχής αυτή έκθεση στο κρύο θα προκαλέσει την ολοκληρωτική καταστροφή του. Αντίθετα ο δεύτερος παράγοντας εάν περιοριστεί, το μοναδικό εμφανές και θεραπεύσιμο σύμπτωμα του είναι το λεγόμενο ¨τύλιγμα¨ των φύλλων προς τα μέσα, πράγμα που ταχύτατα επανέρχεται με το απλό νερό ή με ένα άμεσο ψεκασμό όλου του φυλλώματος με αρκετή ποσότητα νερού. Η ιδιόρυθμη απόχρωση του φούξ σαν ρίγα στην άκρη του φύλλου της, κατατάσσει την κορδιλίνη στην κατηγορία των πιο δελεαστικών και θελκτικών σε εμφάνιση φυτών ανά τον κόσμο και παράλληλα της προσέδωσε και μια καθαρά πνευματκή ιδιότητα σαν φυτό καλής τύχης και ευμάρειας που κυριαρχούσε σε παλιότερου τύπου θρησκευτικές τελετές των ιθαγενών κατοίκων με σκοπό την προσέλκυση θετικής ενέργειας στην καθημερινότητα τους. Τα φυτά αυτής της κατηγορίας έχουν απίστευτη ικανότητα να πλαισιώνουν πολύπλοκες και εκκεντρικές διακοσμητικές προτάσεις με το καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς καταλύουν την μονοτονία του πράσινου χρώματος με πινελιές διαφορετικότητας. Πολύ σημαντική πληροφορία αποτελεί και η σύσταση του χώματος που απαιτείται για την μεταγλάστρωση του φυτού, ένα μείγμα 60-40 ξανθιάς και μαύρης τύρφης με στοιχεία άμμου ή περλίτη για την υγρασία σε συνάρτηση με μια ελάχιστη δόση λιπάσματος.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φυτά κορδιλίνης fruticosa kiwi όλο το χρόνο και σε ότι ποσότητα χρειαστεί, κατόπιν παραγγελίας.

Σε όλες τις χώρες του πλανήτη μας που διαθέτουν τροπικό κλίμα γεμάτο υγρασία, υψηλές θερμοκρασίες, ζωηρή πανίδα και άφθονη καταπράσινη χλωρίδα, το έμπειρο μάτι του φυσιολάτρη που θαυμάζει και ταυτόχρονα συλλέγει διαφορετικά είδη ορχιδέας έχει την δυνατότητα να εντοπίσει και να αναγνωρίσει στο ίδιο σημείο πολλά και διαφορετικά φυτά από αυτήν την ποικιλία. Κάποιες φορές όμως αυτή η διαδικασία αναγνωρισιμότητας είναι αρκετά δύσκολη, όπως στην περίπτωση του ονσίντιουμ και της ορχιδέας μπράσια, που φαινομενικά ομοιάζουν μεταξύ τους, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο ξεχωριστές ποικιλίες που ανήκουν ωστόσο στην ίδια οικογένεια. Η ορχιδέα μπράσια διαθέτει παρόμοιο φύλλωμα με το ονσίντιουμ, ανοιχτό πράσινο, ψευτοβολβοειδές, που έχει την τάση να αναπτύσσεται αργά σε σχήμα λόγχης, συγκρατώντας το νερό σε κάποια σημεία του κορμού, βασικό χαρακτηριστικό των παχυφύτων. Τα άνθη της εντυπωσιακά και ιδιόμορφα, υμίζουν αράχνη, δεν είναι μεγάλα σε μέγεθος, σαν εκείνα της βάντα, έχουν όμως τυπική και απόλυτα στυλιζαρισμένη διάταξη, σαν μικρές πολύχρωμες και καλοστημμένες γιρλάντες σε μονόχρωμο πράσινο φόντο. Απεχθάνεται την ζέστη αλλά και το κρύο και η ιδανική θερμοκρασία ωρίμανσης αποτελεί εκείνη ανάμεσα στους 15 και 30 βαθμούς Κελσίου. Επειδή πρόκειται για επίφυτο, δηλαδή φυτό που ζεί και αναπτύσσεται πάνω σε άλλα χωρίς ρίζες και χώμα μόνο με τα συστατικά του περιβάλλοντα χώρου, η μπράσια ευνοείται από τον πρωινό και απογεματινό ήλιο, όχι όμως και από τον μεσημεριανό που λόγω της έντασης του μπορεί να την καταστρέψει ολοσχερώς. Δύο είναι τα σημαντικότερα μυστικά της:τα άπειρα και ασυνήθιστα χρώματα και χρωματικοί συνδυασμοί εξαιτίας των πολυάριθμων υβριδίων που προκύπτουν κατά καιρούς και ο αποχρωματισμός τμήματος του κορμού της σε κατάσταση έντονης ξηρασίας. Το ίδιο το φυτό κλονίζεται, χάνει μέρος από την δυναμή του και προειδοποιεί για το τελευταίο στάδιο της έλλειψης νερού που οδηγεί στον απόλυτο μαρασμό. Πολύ προσοχή χρειάζεται και στην αντίθετη περίπτωση της υπερβολικής δοσολογίας με εμφανή τον κίνδυνο του σαπίσματος της ρίζας, αλλά και του κορμού του φυτού. Τέλος, απαραίτητη προυπόθεση πλούσιας ανθοφορίας είναι η τακτική και συνεπής λίπανση της ορχιδέας με τα καταλληλα σκευάσματα για αυτήν την εργασία.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ορχιδέα μπράσια όλο το χρόνο σε ότι ποσότητα και χρώμα χρειαστεί, κατόπιν παραγγελίας.

Οι κάκτοι και η επιμέρους οικογένεια των παχυφύτων παρά τη συντηρητικά αμετάκλητη και σε κάποιες περιπτώσεις δύσμορφη εμφάνιση και δύστροπη συμπεριφορά τους, έχουν πολλούς θαυμαστές και λάτρεις σε όλα τα σημεία του πλανήτη και έχουν αποτελέσει αντικείμενα συλλεκτικής μανίας λόγω των άπειρων σχεδίων και ποικιλιών που διαθέτουν. Ένα πολύ διαφορετικό και ξεχωριστό είδος με εμφάνιση που θυμίζει κλασικό φοίνικα αλλά σε σμίκρυνση με σκλήρο αγκαθωτό κορμό από τον οποίον ξεπηδούν ομοιόμορφα καταπράσινα μικρού μεγέθους μακρόστενα σε σχήμα φύλλα, και συνήθειες που περισσότερο θα ταίριαζαν σε κάκτο, είναι και το παχυπόδιο. Το ονομά του πολύ παράξενο και ασυνήθιστο έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την εύκολα προσαρμόσιμη και διαχειρίσιμη προσωπικότητα του. Δεν προυποθέτει ειδικής σύνθεσης χώματα και λιπάσματα, ούτε επηρεάζεται από εφάλμυρα ή άλλης ποιότητας νερά, όπως για παράδειγμα παθαίνει σε έντονο βαθμό η κέντια. Αντίθετα δύναται να μεταγλαστρωθεί σε δοχεία ή διακοσμητικά σκεύη όλες τις εποχές του χρόνου χωρίς κανένα πρόβλημα, αρκεί να εξασφαλιστεί η τέλεια αποστράγγιση τους και η τοποθετησή τους σε ένα σημείο με έμμεσο αλλά πλούσιο φωτισμό. Η ζέστη ή ο καύσωνας δεν αποτελούν συνθήκες δυσοίωνες και καταστροφικές για το φυτό, τουναντίον σίγουρα του διασφαλίζουν ένα ιδανικό περιβάλλον για την σωστή, γρήγορη και ασφαλή ανάπτυξη του. Όσοι το θαυμάζουν και επιθυμούν να το μεγαλώσουν, διατηρώντας το σε μια υγιή και άριστη αισθητικά κατάσταση, οφείλουν να λάβουν σοβαρά υποψιν τους και κάποια ακόμη πράγματα πολύ σημαντικά που χαρακτηρίζουν το παχυπόδιο και καθορίζουν την ιδιοσυγκρασία του. Το πρώτο είναι η απότομη πτώση της θερμοκρασίας και οι χαμηλές τιμές της κατά την χειμερινή περίοδο και το δεύτερο η υπερδοσολογία του νερού κατά το πότισμα που προκαλεί σηψηριζία στο κεντρικό ριζικό σύστημα και σάπισμα του υπόλοιπου κορμού του φυτού. Επομένως πολύ σημαντικό στάδιο είναι το τακτικό αλλά όχι καθημερινό νερό, ακόμα και το καλοκαίρι, καλύτερα μια ή δύο φορές εβδομαδιαίως με κίνδυνο να ξεραθεί και λίγο το ανώτερο στρώμα του χώματος, αλλά να εξασφαλιστεί η επιθυμητή εσωτερική ξηρασία και να μην σαπίσει το φυτό. Όσον αφορά την τυπική αντιπαγετική προστασία, είναι η καλύτερη δυνατή λύση για πολλά είδη φυτών που την Άνοιξη και το Καλοκαίρι ομορφαίνουν το μπαλκόνι και την βεράντα μας και πραγματικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία το κρύο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε παχυπόδιο σε πολλά μεγέθη που ξεκινούν από τα 20εκ και υπερκαλύπτουν τα 90εκ, κατόπιν παραγγελίας.

Όταν η περίσταση απαιτεί την διακόσμηση εσωτερικών χώρων με μεγαλομεγεθή και πολύχρωμα φυλλώματα τροπικών φυτών, οι επιλογές περιορίζονται και οι αποφάσεις διαμορφώνονται με βάση τους δύο κυριότερους εκπροσώπους της χλωρίδας της ζούγκλας, το κρότον και την διεφεμπάχια τρόπικ. Με παρόμοιες συνήθειες, γνωρίσματα και συμπεριφορά, τα φυτά αυτά κυριαρχούν στο χώρο με την ιδιόμορφη εμφάνιση τους και την δυνατότητα τους να καλύψουν χωροταξικές αλλά και άκρως αισθητικές ανάγκες εύκολα και απόλυτα ικανοποιητικά. Το κρότον πρώτα, αναπτύσσεται σε συνθήκες υπερβολικής ζέστης και σε μορφή μικρού θάμνου που δύσκολα στο μη φυσικό του περιβάλλον ξεπερνά τα 2 μέτρα σε μήκος και το 1,5 μέτρο σε πλάτος, δημιουργώντας ένα πλούσιο, πολύχρωμο και πληθωρικό πολύκλαδο αποτέλεσμα, ιδανικό για γωνιές και μέρη με έντονο έμμεσο φωτισμό και ισορροπημένα επίπεδα υγρασίας. Η ξηρή ατμόσφαιρα δεν το επηρεάζει ουσιαστικά τόσο, όσο η έλλειψη ζέστης κατά τους χειμερινούς μήνες. Εάν η θερμοκρασία του περιβάλοντα χώρου για κάποιους λόγους εγκαταλείψει τους 12-15 βαθμούς Κελσίου, το φυτό λόγω της τροπικής του φύσης κλονίζεται και είναι σε θέση να απωλέσει μεγάλο μέρος του φυλλώματος του σε πρώτη φάση και αργότερα σε προχωρημένο στάδιο κυριολεκτικά να λιώσει. Τα κλαδιά του αποκτούν μια εύκαμπτη και μαλακή υφή σαν ζελέ και λυγίζουν με τεράστια ευκολία, δημιουργώντας μια άμορφη μάζα σαπισμένης και κατεστραμμένης πρασινάδας. Το ίδιο προβλημα μπορεί να προκύψει και από το υπερβολικό και συνεχές απρογραμμάτιστο πότισμα σε συνδυασμό με την απότομη πτώση της θερμοκρασίας, δύο πολύ καθοριστικοί παράγοντες για την σωστή και ασφαλή διατήρηση του φυτού. Για αυτόν τον λόγο το νερό οφείλει να περιορίζεται σε δραστικό βαθμό κατά τον Χειμώνα σαν μοναδική μέθοδος προστασίας αυτήν την δύσκολη περίοδο. Το κρότον τέλος, δεν νοσεί εύκολα, ούτε κλαδεύεται ποτέ, εκτός από ιδιαίτερες περιπτώσεις που θα κριθεί στυλιστικά απαραίτητο και εκείνο με μεγάλη προσοχή μόνο από ειδικούς και μόνο νωρίς την Άνοιξη. Αντίθετα η διεφεμπάχια τρόπικ που αναπτύσσεται αρχικά σαν μικρό δέντρο με κεντρικό κορμό που πλαισιώνεται από πλατιά μεγαλομεγεθή φύλλα, σε προχωρημένο στάδιο ωρίμανσης δύναται να αποκτήσει σχήμα και χαρακτηριστικά θάμνου, αυξάνοντας τον όγκο του με πολλά μικρότερα παρακλάδια, σε μεγάλη ταυτοποίηση με τον κρότονα. Όσον αφορά την υπόλοιπη συμπεριφορά και τα βασικά χαρακτηριστικά του σαν φυτό δεν απέχει από εκείνα του κρότονα με μοναδική διαφορά την λίγο περισσότερη αντοχή του στο κρύο και την ξηρασία αντίστοιχα, ενώ παρουσιάζει και πιο έντονη ευαισθησία στα τυχόντα χτυπήματα που αποτυπώνονται συνήθως στα φύλλα του με τη μορφή καφέ κηλίδων και οφείλονται σε κακές συνθήκες μεταφοράς. Ακολουθεί αργούς αλλά πολύ σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης και απαιτεί μείγματα χωμάτων μαύρης και ξανθιάς τύρφης με 10% ποσοστό περλίτη για την άριστη αποστράγγιση κατά το πότισμα και την απορρόφηση τυχούσας υγρασίας που να οφείλεται σε άλλους παράγοντες και.είναι σε θέση να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στη ρίζα και το στέλεχος του φυτού. Παρόλο το εντυπωσιακό χρωματικό συνδυασμό του φυλλώματος του, το τρόπικ κρύβει ένα μικρό μυστικό ανάμεσα στα ριγωτά του φύλλα, ένα στοιχείο που λίγοι γνωρίζουν και ακόμα πιο λίγοι ξέρουν να προφυλαχτούν. Στο εσωτερκό των φύλλων του κυλάει μια δηλητηριώδης ουσία παρόμοια με κείνη του αλεξανδρινού, που έχει την δυνατότητα στην άγρια ζούγκλα να το προστατεύει το περίεργο και πλουμιστό του φύλλο από τα διάφορα μεγάλα φυτοφάγα ζώα, που την προσοχή τους κεντρίζουν τα χρώματα και τα υπέροχα σχέδια, μόλις όμως πλησιάσουν απομακρύνονται από την οσμή και μόνο της ουσίας αυτής. Επειδή στον άνθρωπο δεν συμβαίνει το ίδιο με την αίσθηση της όσφρησης, το καλύτερο θα ήταν το φυτό να τοποθετείται σε μέρη μακριά από παιδιά και ζώα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε κρότον και διεφεμπάχια τρόπικ όλο το χρόνο σε πολλά και διαφορετικά μεγέθη.

Τα δημοφιλέστερα και διασημότερα φυτά εσωτερικού χώρου που κυριαρχούν στα ελληνικά σπίτια και μαγαζιά απο την δεκαετία του 70 και τα διακοσμούν με τα ποικίλα σχέδια και χρώματά τους είναι οι δράκαινες, μια οικογένεια φυτών με πάρα πολλούς εκπροσώπους παγκοσμίως που ξεχωρίζει και για την ειδική χρηστική της αξία. Φυτά με τεράστια αντοχή σε συνθήκες συνεχούς καύσωνα, αλλά περιορισμένη αντοχή στο κρύο, παρουσιάζουν χρωματικούς συνδυασμούς στα φυλλώματά τους που δύσκολα συναντά κανείς σε άλλες ποικιλίες. Μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι εκείνη της δράκαινας σαντεριάνα, ένας θάμνος αργής ανάπτυξης, πυκνός και σχηματοποιημένος, σε κίτρινο και λαχανί χρώμα με σκληρό και άκρως ανθεκτικό φύλλωμα και το ίδιο δύσκαμπτο καφέ χρώματος κορμό που σε συνολικό ύψος δεν ξεπερνά τα 1,5μ περίπου σε χρονικό διάστημα που μπορεί να φτάσει και τα 5 χρόνια. Σπάνια ανθίζει με ένα μωβ χρώματος λουλούδι, ακόμα πιο σπάνια νοσεί, διαθέτει όμως ένα ασύγκριτης σημασίας πλεονέκτημα, ότι μεγαλώνοντας δημιουργεί πολύ εύκολα ένα τέτοιο αισθητικό αποτέλεσμα που διαμορφώνει μια αντίληψη- εντύπωση ενός απόλυτα τροπικού περιβάλλοντος. Προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους των εδαφών και οι απαιτήσεις για ειδικά μείγματα χώματος είναι πολύ περιορισμένες, με εξαίρεση την τακτική μηνιαία λίπανσή του με σκεύασματα που ειδικεύονται σε πράσινα φυτά εσωτερικού χώρου. Μοναδικό του μειονέκτημα, όπως σε πολλές άλλες δράκαινες συμβαίνει πολύ τακτικά, αποτελεί η μικρή ποσότητα νερού που χρειάζεται να της παρέχεται σε εβδομαδιαία βάση, καθώς η αυξημένη δόση για περισσότερο από δύο συνεχόμενες φορές μπορεί να προκαλέσει μηκυτίαση και γρήγορη και απότομη σηψηριζία, που εμφανίζεται με τα κλασικά σύμπτώματα των καφέ κηλίδων στις άκρες των φύλλων. Τέλος, σε αντίθεση με τον βασικό κανόνα των δρακαινών που απαιτεί μια ατμόσφαιρα βαριά, υγρή και ζεστή με θερμοκρασίες που ξεκινούν από τους 35 και καταλήγουν στους 15 βαθμούς η μικρότερη, η σαντεριάνα δεν ακολουθεί τον ίδιο δρόμο και έχει το πλεονέκτημα να επιβιώνει και μικρότερων βαθμών. Για παράδειγμα, μια χρονιά που για καθαρά πειραματικούς λόγους κάποια φυτά σαντεριάνας τοποθετήθηκαν σε σημείο με μέγιστη θερμοκρασία τους 12 βαθμούς την ημέρα και ελάχιστη τις βραδυνές ώρες τους 6, το φυτό δεν καταστράφηκε, αλλά απώλεσε μεγάλο αριθμό των φύλλων του, σαν συνέπεια του έντονου σοκ που υπέστη. Βεβαια το θεαματικό ήταν οτι σε σύντομο χρονικό διάστημα μέσα στους ανοιξιάτικους μήνες ανέκτησε το φυλλωμά του σχεδόν ολόκληρο και μέχρι το τέλος του Καλοκαιριού είχε διπλασιαστεί σε όγκο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φυτά δράκαινας σαντεριάνα σε μεγέθη από 30εκ εως 1μ περίπου, εισαγωγής ή ελληνικά κατόπιν παραγγελίας σε οτι ποσότητα ζητηθεί.

Στην Κεντρική και Νότια Αμερική, από την Βραζιλία και τη Βενεζουέλα εως τον Παναμά και το Εκουαδόρ, εμφανίζεται σε αυτοφυή μορφή μια ορχιδέα ξεχωριστή και διαφορετική από τις υπόλοιπες, το ονσίντιουμ. Το ονομά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη όνκος που σημαίνει πρήξιμο λόγω του ιδιαίτερου σχήματος που φέρει το λουλούδι της με τα πέντε πέταλα σε φυσιολογικό επίπεδο και το κεντρικό χείλος να προεξέχει εμφατικά προς τα έξω υπερμεγεθές, στοιχείο που σπάνια συναντά κανείς σε άλλη μορφή ορχιδέας. Το ονσίντιουμ έχει και ένα ακόμη χαρακτηριστικό όνομα, το προσωνύμιο ορχιδέα χορεύτρια, πάλι εξαιτίας του άνθους της, αλλά αυτή τη φορά λόγω της διάταξης των λεπτοκαμωμένων λουλουδιών πάνω στα κλαδιά του φυτού, που με την παραμικρή κίνηση θυμίζουν διαδοχικές και συνεχόμενες χορευτικές φιγούρες από μικροσκοπικά πολύχρωμα πλάσματα. Το κίτρινο, το φούξ, το ροζ, το λευκό και το πορτοκαλί είναι τα κύρια χρώματα του ονσίντιουμ και διαφοροποιούνται ανάλογα με την περιοχή που ζεί και αναπτύσσεται το φυτό. Είναι ευαίσθητο στην υπερβολική υγρασία, αλλά αρκετά ανθεκτικό σε συνθήκες ξηρότητας και η περίοδος ανθοφορίας του διαρκεί περίπου 2-3 μήνες πάντα με την παράλληλη χρήση λιπασμάτων ανάλογης σύστασης σε τακτά χρονικά μηνιαία διαστήματα. Το φύλλωμα του έχει περίεργο και ασυνήθιστο σχήμα όπου τα φύλλα, λεπτά, εύκαμπτα και λογχοειδή μοιάζουν να ξεπηδούν μέσα από ένα μεσαίο στρογγυλοποιημένο κορμό, που δίνει την αίσθηση του ψευδοβολβού, λειτουργεί όμως περισσότερο σαν συλλέκτης νερού και υγρασίας για ολόκληρο το φυτό. Οι ορχιδέες ανήκουν γενικότερα στην κατηγορία των επιφύτων, δηλαδή επιβιώνουν προσκολλημένες σε άλλα φυτά χωρίς δικές τους ρίζες στο χώμα, μόνο από τα θρεπτικά συστατικά του αέρα του περιβάλλοντα χώρου, πράγμα που επιβεβαιώνει και την λειτουργία τους σαν παχύφυτα, με κορμούς που εγκλωβίζουν και διατηρούν για μακρό χρονικό διάστημα υδατινους πόρους. Τέλος, το ονσίντιουμ πολύ διαδεδομένο στο εξωτερικό από παλαιότερα, στη χώρα μας αποκτά όλο και περισσότερους θαυμαστές τα τελευταία χρόνια που το επιζητούν επίμονα κυρίως λόγω της διαφορετικότητας της εμφάνισης του και της ιδιάζουσας προσωπικότητας του.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ορχιδέα ονσίντιουμ σε μέγεθος 65-70εκ όλο το χρόνο και σε ότι ποσότητα χρειαστεί.