Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φυτά με περίεργα φυλλώματα

Η οικογένεια του senecio είναι μια πολυπληθής ομάδα που περιλαμβάνει φυτά πολύ εκκεντρικά και ιδιαίτερα στην όψη, σχεδόν άγνωστα στη χώρα μας, με εξαιρετικές όμως ιδιότητες και μεγάλη αντοχή. Με φυλλώματα που ποικίλλουν από είδος σε είδος τόσο αε σχήμα όσο και σε υφή, και καλύπτουν πολλές και διαφορετικές αποχρώσεις του πράσινου και του γκρι, τα senecio διαθέτουν μια υπέροχη και εντυπωσιακή εμφάνιση, που συνδυάζεται ταυτόχρονα και μια άκρως πρακτική πλευρά. Η αδρή εξωτερική επιφάνεια των φύλλων τους είναι εκείνη που τους  επιτρέπει την επιπλέον αποθήκευση νερού κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες με αποτέλεσμα να διασφαλίζεται η περαιτέρω επιβίωση του φυτού χωρίς πότισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό το χαρακτηριστικό τους είναι και η αιτία που πολλές φορές τα senecio ταυτίζονται με την οικογένεια των παχυφύτων, χωρίς όμως να υπάρχει και ξεκάθαρος πάντα γονιδιακός διαχωρισμός. Άλλα πολυετή και άλλα ετήσια τα περισσότερα είδη του senecio προέρχονται από την Αφρική και κυρίως την νότια πλευρά της με ελάχιστη διασπορά σε άλλα σημεία του πλανήτη. Για αυτόν τον λόγο και έχουν τόσο ελάχιστη παρουσία στη χώρα μας, εφόσον η μοναδική πρόσβαση στο είδος παραμένει η εισαγωγή τοτς από χώρες του εξωτερικού, πράγμα εξαιρετικά δύσκολα και κοστοβόρο για την Ελλάδα ειδικά τα τελευταία χρόνια. Πολύ ανθεκτικά αλλά με αργή ανάπτυξη όλα τα senecio αν και εκ πρώτης όψεως φαίνονται απαιτητικά και ιδιότροπα, εμφανίζονται τελικά αρκετά εύκολα στην διαχείριση τους. Αγαπούν τον πλούσιο αλλά έμμεσο φωτισμό και την ζεστή καλοκαιρινή ατμόσφαιρα και απεχθάνονται τις απότομες αλλαγές περιβάλλοντος. Μερικές ποικιλίες ωστόσο διαθέτουν και την μοναδική ικανότητα να αντέχουν και σε θερμοκρασίες υπό του μηδενός και να επιβιώνουν σε πολύ αντίξοες για αυτές συνθήκες. Τα πολύ δραστικά κλαδεμάτα είναι μια πάγια τακτική τόσο ενίσχυσης του φυτού όσο και του πολλαπλασιασμού του που εφαρμόζεται κατα κόρον στο εξωτερικό. Χρειάζεται βέβαια πάντα η σχετική τεχνογνωσία αλλά και ο κατάλληλος εξοπλισμός για κάτι τέτοιο. Τα άνθη τους στις περισσότερες ποικιλίες εμφανίζονται κατα την καλοκαιρινή περίοδο και καλύπτουν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου απο το απλό λευκο μέχρι το έντονο φούξια και το φωτεινό κίτρινο. Κάποια απο αυτα είναι και αρωματικά αλλά με μια χαρακτηριστική δική τους μυρωδιά που θυμίζει περισσότερο μπαχαρικά παρά λουλούδια.Τα Φυτώρια Κέντια λοιπόν στα πλαίσια της γνωριμίας με το είδος επιλέγουν μερικές ποικιλίες senecio  που έχουν σχετικά εύκολη πρόσβαση και εκείνες που να μπορούν να ζήσουν και να αναπτυχθούν στη χώρα μας, με ασφάλεια και συνέπεια.

1. Senecio peregribus ή αλλιώς string of dolphins. Πίσω από την εξαιρετικά ντελικάτη και χαριτωμένη εμφάνιση του κρύβεται ένα ανθεκτικότατο πολυετές φυτό με ανοχή στο κρύο αλλά και στην υπερβολική ζέστη. Το φύλλωμα του αποτελείται απο πολλούς  λεπτεπίλεπτους μακρείς μίσχους από όπου φύονται μικρά σαρκώδη γυαλισερά φύλλα σε σχήμα μικρού δελφινιού. Αγαπά τη ζέστη και το άπλετο φως, όσο αυτό παραμένει έμμεσο και φιλτραρισμένο. Δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε γλάστρες ούτε σε συνδυασμό με άλλα είδη λόγω των ελάχιστων απαιτήσεων που έχει σε νερό αλλά και επειδή τα κλαδάκια του δεν είναι κατασκευασμένα για να έρχονται σε επαφή με το έδαφος. Δεν χρειάζεται μεταγλάστρωση, ούτε και τακτικά λιπάσματα παρά λίγες φορές ετησίως.

2. Senecio herreianus ή αλλιώς string of beads.  Αν και παρουσιάζει πολλές ομοιότητες εμφανισιακά με την προηγούμενη ποικιλία, το συγκεκριμένο senecio θεωρείται από τα ομορφότερα του είδους κυρίως λόγω της πυκνότητας που διαθέτει το φύλλωμα του.  Και αυτό όπως και το peregrinus οφείλει να βρίσκεται μόνο του σε ψηλές από το έδαφος θέσεις ούτως ώστε τα κλαδάκια του να μην ακουμπούν στο έδαφος και σαπίσουν. Το κλάδεμα και εδώ είναι απαραίτητη διαδικασία και οδηγεί στην  ενίσχυση του ριζικού συστήματος και την ενδυνάμωση του φυτού. Νερό και λίπασμα χρειάζονται σε μικρές αλλά τακτικές δόσεις. Δεν αγαπά τις μεταφυτεύσεις και τις αλλαγές του περιβάλλοντος. Αντέχει ακόμη και σε πολύ ξηρά και άνυδρα σημεία, όχι όμως σε απευθείας ήλιο και διαρκή έκθεση σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Τον χειμώνα έχει ανάγκη από ζέστη για να επιβιώσει με θερμοκρασίες από 17 βαθμούς και πάνω.

3. Senecio scarposus ή αλπικό σενέκιο ή woolly senecio. Μοναδικό στο είδος του τόσο σε εμφάνιση όσο και σε χαρακτήρα το φυτό αυτό ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα της οικογένειας εμφατικότατα. Το μικρό του μέγεθος μέχρι 15εκ ύψος και 20εκ το πολύ διάμετρο δεν περιορίζει καθόλου την υπερβολικά εκκεντρική του όψη με τα χνουδωτά σε σχήμα μπανάνας φύλλα του που ξεκινούν ακτινωτά από την βάση προς την περιφέρεια σε στρογγυλή διάταξη. Τα άνθη του κίτρινα και σε μορφή μαργαρίτας εμφανίζονται όλο το καλοκαίρι στην κορυφή των φύλλων πολλά πολλά μαζί. Το επίθετο αλπικό προήλθε από την αποδεδειγμένη του αντοχή μέχρι τους -5 βαθμούς Κελσίου σε περιβάλλοντα περιορισμένου νερού και υγρασίας. Δεν κλαδεύεται σχεδόν ποτέ λόγω σχήματος. Το λίπασμα κρίνεται και εδώ απαραίτητο, ενώ η μέγιστη θερμοκρασία φτάνει τους 12 βαθμούς τους καλοκαιρινούς μήνες. Όταν τοποθετηθεί σε ασφαλές εσωτερικό χώρο υποφέρει ελαφρώς τόσο από την υγρασία όσο και από τις δόσεις του νερού που οφείλουν να είναι πάντα μετρημένες.

4. Senecio cineraria ή senecio silver dust. Πολύ ξεχωριστό για το πανέμορφο ασημένιο φύλλωμα του μαλακό στην υφή και ελαφρώς οβάλ στο σχήμα με διακριτικές αλλά χαρακτηριστικές εγκοπές σε κάθε πλευρά. Ζεί και αναπτύσσεται σε σημεία ημισκιερά αλλά και ηλιόλουστα με κανονικό νερό και καλής ποιότητας χώματα που διαθέτουν τέλεια αποστράγγιση. Ανθίζει το καλοκαίρι με λουλούδια σε κίτρινους τόνους και είναι ιδανικό για χαμηλές μπολντούρες και βραχόκηπους. Δεν είναι απαιτητικό σε νερό αλλά χρειάζεται λίπανση τουλάχιστον 6 φορές ετησίως. Κλαδεύεται δραστικά χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Αντέχει μέχρι χαμηλές θερμοκρασίες αλλά όχι πιο κάτω από τους μηδεν βαθμούς Κελσίου. Περισσότερο θυμίζει θάμνο παρά σενέκιο και λόγω αυτής της παρανόησης στη χώρα μας δεν είναι και πολύ γνωστό και ευρέως διαδεδομένο.

5. Senecio stapelieaformis. Το μαρτυρά και το ονομά του ένα φυτό που έχει τα χαρακτηριστικά του σενέκιο αλλά εξωτερικά ταυτίζεται με την stapelia, το υπέροχο αυτό παχύφυτο με τα εντυπωσιακά μεγάλα άνθη. Κλαασικός εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας αφρικανικών φυτών το stapeliformis, αντέχει σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, άνυδρα εδάφη και υπερβολική ηλιακή έκθεση. Η περίεργη εμφάνιση του με τα κλαδιά του να ξεπηδούν κατευθείαν από τη βάση σαν κεραίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα των senecio για ποικιλομορφία και εκκεντρικότητα. Τα λουλούδια του είναι σε πορτοκαλοκόκκινο χρώμα και θυμίζουν μικρές φουντίτσες στην κορυφή των κλαδιών του. Έχει αργή αλλά σταθερή ανάπτυξη και μεγάλη αγάπη στην ζέστη καθώς δεν επιβιώνει κάτω από τους 5 βαθμούς Κελσίου. Δεν μεταφυτεύεται εύκολα ούτε κλαδεύεται ποτέ λόγω σχήματος.

6. Senecio ficoides ή curio mount everest. Αν και η νεώτερη επιστημονικά επιβεβαιωμένη ποικιλία, είναι εντούτοις η πιο διαδεδομένη από όλες λόγω της υπέροχης γαλαζοπράσινης απόχρωσης του φυλλώματος της. Τα μικρά σαρκώδη φύλλα του φυτού αυτού ξεκινούν από έναν πιο παχύ κάθετο στο έδαφος κορμό και αναπτύυσονται παράλληλα με αυτό. Το περιορισμένο νερό και η μερική έκθεση στον ήλιο είναι και εδώ τα βασικά στοιχεία της συντήρησης, όπως και η τακτική μηνιαία λίπανση. Η χαμηλότερη θερμοκρασία είναι οι 5 βαθμοί και η υψηλότερη βρίσκεται στους 20 με 25 maximum. Έχει αργή ανάπτυξη αλλά δεν κλαδεύεται και δεν μεταφυτεύεται σχεδόν ποτέ. Ιδανικό για πρσήλιες εσωτερικού χώρου θέσεις.

7. Senecio haworthii ή αλλιώς coccoun plant. Το μοναδικό στην οικογένεια με την ελάχιστη ανάπτυξη και την υποψία μιας ελαφριάς τοξικότητας όσον αφορά τα ζώα. Αντέχει σε ξηρά και άνυδρα περιβάλλοντα με ελάχιστη περιποίηση και αρκετή ζέστη. Χρειάζεται λίπανση, δεν αγαπά τις μεταφυτεύσεις και ανέχεται θερμοκρασίες μέχρι τους -2 βαθμούς Κελσίου. Δεν κλαδεύεται, αναπτύσσεται πολύ αργά και έχει πολύ χαρακτηριστική ποώδη εμφάνιση, θυμίζοντας περισσότερο παχύφυτο από οποιοδήποτε άλλο. Το φύλλωμα του πυκνό και με έντονη γκρι ανοικτή απόχρωση είναι αρκετά εντυπωσιακό και όμορφο, ειδικά εαν συνδυαστεί και με άλλα διαφορετικά χρώματα και φυτά, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πολλά από αυτά τα είδη σε διάφορα μεγέθη ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές οικογένειες τροπικών φυτών που υπάρχουν στον πλανήτη μας είναι εκείνη των νηπενθών. Μετρά 170 διαφορετικά είδη που καλύπτουν όλη σχεδόν την νοτιοανατολική γωνιά της Ασίας με τεράστια διασπορά που φτάνει και ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια της ηπείρου, καλύπτοντας ακόμα και περιοχές όπως η Αυστραλία και η Ν. Ζηλανδία. Με πολλούς διαφορετικούς ρόλους και ποικιλόμορφη εμφάνιση, τα νηπενθή κυριαρχούν στο φυσικό τους περιβάλλον κυρίως λόγω της ιδιότητας τους να επιβιώνουν μέσω των εντόμων και των άλλων ζώων που καταναλώνουν. Άλλα πάνω σε δέντρα σαν επίφυτα με εναέριες ρίζες, αλλα στο έδαφος σαν μεγάλες καταπράσινες εντομοπαγίδες και άλλα ακόμα και σε υψόμετρο κοντά σε χαμηλές βουνοκορφές, σίγουρα ειναι πολύ ξεχωριστά με πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα τροπικό ποικοσύστημα. Αν και έχουν ελληνικό όνομα, στη χώρα μας,  δυστυχώς, όπως και για πολλά άλλα τέτοιου είδους φυτά, η πρόσβαση είναι περιορισμένη και αρκετά από αυτά εμφανίζονται σπάνια. Το πιο σύνηθες νεπένθες στην Ελλάδα είναι η ποικιλία coccinea  ή η ποικιλία alata που ξεχωρίζουν για την ιδιαιτερότητα στο σχήμα της κάψουλας και για την αντοχή τους σε ξηρά κλίματα και ζέστη. Τα λογχοειδή τους φύλλα έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα όπως και στα υπόλοιπα νηπενθή, με την κλασσική διαφοροποιήση που τελικά καταλήγει στη δημιουργία μιας μικρής κάψουλας. Η κάψουλα είναι μακρόστενη σε σχήμα, μεσαία σε διάσταση, ελαστική και διαφοροποιείται χρωματικά ανάλογα με την ποικιλία. Στο εσωτερικό της που καλύπτεται από μια ειδική κολλώδη ουσία για να παγιδελυει έντομα και ζωύφια, πολλές φορές κατακρατά κάποιες ποσότητες νερού που καταλήγουν εκεί λόγω του ποτίσματος. Καλό θα γταν να αποφεύγεται αυτή η διαδικασία και να μένει το φυτό αρκετά στεγνό εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, Τα χείλη της κάψουλας πάντα έχουν μια ιδιαίτερη μορφολογία, με κλίση προς τα μέσα, κέρινη υφή που διευκολύνει την ολισθηρότητα και έντονα χρώματα για να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερα θηράματα. Ο ρυθμός ανάπτυξης των νηπενθών αλλά και των υπόλοιπων σαρξοφάγων φυτών, είναι αρκετά αργός και ειδικά όταν τοποθετούνται σε γλάστρες. Για αυτον τον λόγο απαραίτητη θεωρείται πάντα η χρήση ειδικών λιπασμάτων όλο το χρόνο σε μηνιαία αυστηρή βάση, ώστε να αποκατασταθεί ως ένα σημείο το "πλούσιο " σε θρεπτικά συστατικά φυσικό τιυς περιβάλλον.Τα λιπάσματα αυτά θα πρέπει να πληρούν κάποιες ειδικές προυποθέσεις που δυστυχώς μόνο τα εισαγωγής σκευάσματα διαθέτουν. Το πότισμα είναι μια περίπλοκη διαδικασία καθώς τα σαρκοφάγα φυτά γενικά αγαπούν πολύ το νερό, όμως έχουν μια ευαισθησία στις υπερβολικές δοσολογίες. Άρα, το ιδανικό  πότισμα για αυτά είναι σε μικρότερες ποσότητες και πιο συχνά χρονικά διαστήματα, ακόμα και σε καθημερινή βάση από λίγο, παρά μια φορά και πολύ. Ανθίζουν, αλλά σπάνια και μετά από πολλά χρόνια, με την κατάλληλη περιοποίηση και στο ανάλογο περιβάλλον. Τέλος, το χώμα όπου ζεί ένα νεπένθες είναι κατά κύρια ομολογία όξινο, επομένως κατά την μεταγλάστρωση θα πρέπει να χρησιμοποιείται μαύρη τύρφη με ph 4 σε μείγμα με λίγη ξανθιά σε ποσοστιαία αναλογία 70 με 30. Τεράστια προσοχή χρειάζεται όπως συνέχεια τονίζεται τελευταία, στην ποιότητα των χωμάτων, διότι τα φυτά αυτά δυστυχώς δεν συγχωρούν λάθη και "εκπτώσεις"

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε νηπενθή σε αρκετές ποικιλίες σχεδόν όλο το χρόνο σε μεσαία μεγέθη.