Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φυτά με κόκκινο άνθος

Οι Φιλιππίνες είναι μια χώρα στην νοτιοανατολική γωνιά της Ασίας με ξεχωριστή παραδοση, κουλτούρα και πολιτισμό που διαθέτει επίσης και μια ευρεία πολυπλοκότητα σε διαφορετικά είδη πανίδας και χλωρίδας. Ειδικά όσον αφορά την χλωρίδα, τα φυτά που προέρχονται από αυτό το σημείο του πλανήτη διακρίνονται για το πλούσιο και εντυπωσιακό σαν ζωγραφιά φύλλωμά τους, όπως και για τα ιδιόρρυθμα και πολλές φορές αρωματικά τους άνθη. Η χόγια ανήκει δικαιωματικά σε αυτήν την κατηγορία, εαν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά έστω και 20 με 30 απο τα 700 συνολικά είδη της, κάθώς στη χώρα μας με δυσκολία και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σε περισσότερα. Σαν κλασσικό επίφυτο οι περισσότερες χόγιες αναζητούν τη συνεχή και έντονη υγρασία στην ατμόσφαιρα, όπως και τις υψηλές όλο το χρόνο θερμοκρασίες. Σε περιοχές με 60 και 70 τοις εκατό υγρασία και θερμοκρασίες από 16 εως 28 βαθμούς Κελσίου όλο το χρόνο, το φυτό ευδοκιμεί και αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Η συγκεκριμένη ποικιλία που ονομάζεται wayetti δεν παρεκκλίνει και πολύ από αυτόν τον γενικό κανόνα. Επίσης δεν απαιτεί μεγάλα ευρύχωρα δοχεία, όπως και οι υπόλοιπες του είδους της, το αντίθετο μάλλον, ευημερεί σε στενά, περιορισμένου χώρου σκεύη, που όμως διαθέτουν άριστη αποστράγγιση. Το ελαφρύ πολύ καλής ποιότητας χώμα με αρκετή ποσότητα περλίτη, όπως και οι πολλές δίοδοι απομάκρυνσης του νερού κατά το πότισμα είναι και ο ιδανικός συνδυασμός για κάθε χόγια.  Άλλωστε το νερό είναι και το καίριο συστατικό για την ολοκληρωμένη φρόντίδα και συντήρηση της χόγιας, καθώς η ποσότητα οφείλει πάντα να είναι αρκετή, διαφορετικά το φυτό κλονίζεται και σύντομα μαραζώνει.Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο όμως κάθε χόγιας, όπως και της wayetti, είναι η ανθοφορία της και πως αυτή επιτυγχάνεται σε ετήσια σταθερή βάση. Σε αυτήν την διαδικασία ουσιαστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν 3 παράγοντες, η ηλικία του φυτού, η ζέστη και η λίπανση. Ορισμένες χόγιες έχουν συγκεκριμένο ηλικιακό όριο που εμφανίζουν τα πρώτα τους άνθη. Λίγες είναι οι φορές που νεαρά φυτά παρουσιάζουν με φυσικό τρόπο μακροσκελείς περιόδους πλούσιας ανθοφορίας. Ωστόσο, μερικές ποικιλίες, όπως και στα υπολοιπα φυτά, διατηρούν τα λουλούδια τους καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, ίσως και μέχρι το Φθινόπωρο. Όσό περισσότερο καλοκαίρι και ζέστη τόσο πιο πολλά κρεμαστά αρωματικά άνθη για τη χόγια. Η wayetti ανήκει στην ομάδα με την λιγότερη χρονικά ανθοφορία, αλλά την πιο εντυπωσιακή σε χρώμα, καθώς το έντονο κόκκιινο χρώμα των "κέρινων" σε όψη λουλουδιών της είναι πολύ ξέχωριστό και αρκετά σπάνιο. Τέλος, ο τελευταίος αλλά πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η τακτική, συνεχής λίπανση του φυτού με σκευάσματα κυρίως σε υγρή μορφή, που προάγουν τόσο την ανθοφορία όσο και την ανάπτυξη του ριζικού της συστήματος. Ιδανικός συνδυασμός είναι η χρήση των "πράσινων" λιπασμάτων το Χειμώνα και των ανθοφόρων απο την Άνοιξη μέχρι και το Φθινόπωρο. Εννοείται πως η χρήση τους είναι πάντα σε μηνιαία βάση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε χόγια όλο το χρόνο σε μεσαία και μεγάλα μεγέθη.

Ανάμεσα στις σπανιότερες ορχιδέες του κόσμου που εκτός των άλλων έχει και κόκκινο άνθος είναι η  masdevallia. Μικροσκοπική και λεπτεπίλεπτη είναι υπέροχη στην όψη λόγω του ξεχωριστού σε τριγωνικό σχήμα λουλουδιού της. Πρόκειται για ένα είδος που κατάγεται από την νότια Αμερική, αλλά ζει και αναπτύσσεται από το Μεξικό μέχρι και τα βουνά των Άνδεων και την Βραζιλία. Λόγω της ευελιξίας και της πραγματικότητας της, μπορεί να συμπεριληφθεί τόσο στις ορχιδέες κήπου ή αλλιώς εδάφους όσο και στα επίφυτά. Εκείνο όμως που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι η ιδιότητα της να χαρακτηρίζεται και λιθόφυτο, δηλαδή φυτό που φύεται ανάμεσα σε βράχους. Τα λιθόφυτο έχουν την απίστευτη δυνατότητα να εμφανίζονται στα πιο δυσπρόσιτα μέρη, να ζούν με την υγρασία του αέρα και του βρίχινου νερού και να τρέφονται από το ελάχιστο χώμα ανάμεσα στις σχισμές των βράχων ή ακόμα και από τα δικά τους ξεραμένα τμήματα. Η masdevallia, ένα είδος που μέτρα 350 ποικιλίες και πολύ περισσότερα υβρίδια συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά και με το παραπάνω. Ωστόσο, δεν παύει να αγαπά την υπερβολική υγρασία, ενώ οι συνθήκες της έντονης ξηρασίας μπορούν πολύ εύκολα να την καταστρέψουν. Λόγω της έλλειψης των ψευτοβολβών που υπάρχουν στις περισσότερες ορχιδέες, το είδος αυτό χρειάζεται σταθερά επίπεδα έντονης υγρασίας για να επιβιώσει και να ανθίσει πλουσιοπάροχα. Το λίπασμα είναι απαραίτητο σε μικρές εβδομαδιαίες δόσεις, όπως και ένα πολύ καλό πότισμα. Ιδανική θέση για μια τέτοια ορχιδέα είναι ένα δροσερό ημισκιερό μέρος που θα προστατεύεται το χειμώνα από το κρύο και το καλοκαίρι από τις άμεσες βλαβερές ακτίνες του ήλιου. Η θερμοκρασία που απαιτείται καλύπτει ένα ευρύ φάσμα 10 περίπου βαθμών με κατώτερο το 12 και ανώτερο το 25 σύμφωνα με την κλίμακα Κελσίου. Εκείνο όμως που πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον σε αυτό το είδος είναι η μοναδική του φυσιολογία, καθώς από κάθε φύλλο ουσιαστικά φύεται ένα κα μόνο λουλούδι. Στις περισσότερες ορχιδέες συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Τέλος, για να συνεχιστεί και η παράδοση, το χαριτωμένο αυτό φυταδάκι πήρε το όνομά του από τον περίφημο φυσιοδίφη που το ανακάλυψε καπου στην αυλή του βασιλιά Κάρολου της Ισπονίας πριν κάποιους αιώνες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε masdevallia σε μικρό μέγεθος σχεδόν όλο το χρόνο κατόπιν παραγγελίας.

Σε όλες τις χώρες γύρω από την λεκάνη της Μεσογείου υπάρχουν ενδείξεις ότι από τα χρόνια της αρχαιότητας ακόμα ήταν πολύ διαδεδομένη η καλλιέργεια δέντρων με σκοπό την παραγωγή ξηρών καρπών και την μετέπειτα φύλαξη τους, καθώς αποτελούσαν από τότε βασικό συστατικό στην διατροφική αλυσίδα των ανθρώπων, ισάξιο του σιταριού και του λαδιού. Σύμφωνα με τις ενδείξεις, η αμυγδαλιά με καταγωγή από το μακρινό Ιράν και την ευρύτερη περιοχή της Μεσοποταμίας, είναι το αρχαιότερο από αυτά τα δέντρα και ίσως το παραγωγικότερο. Από την άλλη πλευρά, η πλούσια και εντυπωσιακή πρώιμη ανθοφορία της προάγγελος της Άνοιξης και το χαριτωμένο σφαιρικό της σχήμα της επιτρέπουν να κατακτήσει με ευκολία μια από τις πρώτες θέσεις ανάμεσα στα πολύ δημοφιλή καλλωπιστικά δέντρα. Φυλλοβόλος και μέτριας ανάπτυξης, η αμυγδαλιά δεν ξεπερνά σε ύψος τα 10 μέτρα και αποτελεί την ιδανική λύση για τα ζεστά εύκρατα κλίματα του Νότου. Η αξιοθαύμαστη ανοχή της την μακρά και έντονη περίοδο της καλοκαιρινής ξηρασίας σε συνδυασμό με εύκολη προσαρμογή της στις ήπιες χειμωνιάτικες συνθήκες με τις ελάχιστες βροχές είναι η ατράνταχτη απόδειξη του αυθεντικού μεσογειακού της χαρακτήρα και την καθιστούν πρώτη ανάμεσα στις εύκολες και αρκετά αποδοτικές καλλιέργειες ακόμα και για ερασιτέχνες παραγωγούς. Προτιμά περισσότερο εδάφη με κλίση για όσο το δυνατόν καλύτερη αποστράγγιση, ετήσιο κλάδεμα και λίπανση, και στη χώρα μας ευδοκιμούν τρείς βασικές ποικιλίες που διακρίνονται με βάση το μέρος όπου καλλιεργούνται περισσότερο. Πρώτη στην ιεραρχία είναι η texas, αμερικάνικη ποικιλία, διάσημη σε όλο τον κόσμο για την παραγωγικότητα της και την ανθεκτικότητα της σε ασθένειες. Ο καρπός της έχει ημίσκληρη υφή και πολύ ιδιαίτερη πικρίζουσα γεύση. Δεύτερη θέση κατέχει η ferragnes (φερανιά όπως την ονομάζουν οι Έλληνες), γαλλική στην προέλευση, ίδιου τύπου με την texas στα χαρακτηριστικά. Τέλος, η truoito, ιταλική ποικιλία ξεχωρίζει από τις δύο προηγούμενες καθώς διαθέτει περισσότερο σκληρή υφή και απίστευτη ανοχή στην ξηρασία. Ο καρπός της αμυγδαλιάς γενικότερα, συλλέγεται το Φθινόπωρο άγουρος, πράσινου χρώματος, στην συνέχεια αποξηραίνεται στον ήλιο και ύστερα αποφλοιώνεται. Το αυθεντικό αμύγδαλο, σαν καρπός είναι πολύτιμος για τον οργανισμό με τις βιταμίνες και τις πρωτείνες που περιέχει, λόγω όμως της αρχικής πικρής του γεύσης, δημιουργήθηκαν μετέπειτα πολλοί υβριδικοί τύποι, γλυκύτεροι και γευστικότεροι. Σήμερα αυτοί οι τύποι χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην αρωματοθεραπεία και την ζαχαροπλαστική τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία. Η ελληνική παράδοση άλλωστε, έχει στενό και μακρόχρονο δεσμό με το καρπό του αμυγδάλου, μια σχέση που οι ρίζες της χάνονται στο χρόνο και αποδεικνύεται απερίφραστα μέσα από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο σε όλες τις ετήσιες μεγάλες γιορτές ( κουραμπιέδες τα Χριστούγεννα και ζαχαρωτά στα νησιά ) και τις κοινωνικές εκδηλώσεις ( κουφέτα στους γάμους και τις βαπτίσεις) σε όλα τα σημεία της Ελλάδας. Ιδιαίτερα χρήσιμη είναι και η εξαγωγική της ιδιότητα στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε αμυγδαλιές των παραπάνω ποικιλιών σε ότι ποσότητα ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας.  

Οι κήποι και τα μπαλκόνια μας, όσο αυτό είναι δυνατόν, δεν χρειάζεται να είναι όμορφα και περιποιημένα μόνο την Άνοιξη και το Καλοκαίρι. Υπάρχουν και το Χειμώνα αντίστοιχα λουλούδια και φυτά, όχι βεβαια τόσα πολλά σε αριθμό και με τόση ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων, ωστόσο με τα άνθη τους διακοσμούν πολύ πετυχημένα ανάλογος χώρους και δημιουργούν ένα επαρκέστατο αισθητικά αποτέλεσμα. Ο πανσές ή μενεξές είναι σίγουρα ο κυρίαρχος σε αυτό το παιχνίδι των χρωμάτων και των αντιθέσεων με τους παράξενους και ασυνήθιστους συνδυασμούς των λουλουδιών του και την τεράστια ανθεκτικότητα του στις δύσκολες χειμερινές συνθήκες. Ο πανσές φυτεύεται στις αρχές του Φθινοπώρου, διατηρείται όλο το Χειμώνα, ακόμα και με πολικές θερμοκρασίες ξεφυτρώνει μέσα από χώμα, και ανθίζει ακατάπαυστα από τον Οκτώβριο εως και τον Απρίλιο, οπότε και ο καιρός ζεσταίνει περισσότερο. Σε μεγάλους κήπους τοποθετείται σε απόσταση 30-35εκ ο ένας από τον άλλο, καθώς το φυτό αναπτύσσεται γρήγορα και αρκετά, ενώ σε μικρότερα παρτέρια ή ζαρντινιέρες μπαλκονιού η αντίστοιχη απόσταση μειώνεται στους 25-30εκ, ώστε το αποτέλεσμα να αποδειχτεί το ίδιο ελκυστικό και όμορφο. Σαν εποχικό φυτό έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της κατηγορίας του, όπως η άμεση εξάρτηση του από το νερό, η τακτική του λίπανση και η συγκεκριμένη πολύ περιορισμένη χρονική διάρκεια του. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του έγκειται στα τεράστια όρια αντοχής του και το κυριότερο μειονέκτημα του στο χαμηλό του ύψος σε σχέση με τα υπόλοιπα εποχικά φυτά. Ένα μικρό μυστικό για τον πανσέ αφορά την πολύ πρώιμη άνθιση του, που κάποιες φορές είναι τεχνητή και τελείως παροδική με συνέπεια αρχικά το λουλούδι να παρουσιάζει ένα πανέμορφο σύνολο, με πολλά άνθη και εύρωστο φύλλωμα, αλλά σε σύντομο χρονικό διάστημα να χάσει την ανθοφορία του και να κιτρινίσει ολόκληρο. Αυτό το σύμπτωμα δεν οφείλεται σε λάθος μεταχείριση ή στην έλλειψη φροντίδας, αντίθετα η αιτία είναι η μετάβαση του από ένα τέλειο περιβάλλον σε ένα άλλο εντελώς διαφορετικό και κατά δεύτερον και κυριότερον η υπερβολική λίπανση-ντοπάρισμα του φυτού εξαρχής στο στάδιο της παραγωγής του με σκοπό την ταχύτατη πωλησή του. Για αυτόν τον λόγο μακροβιώτερα εμφανίζονται τα φυτά που έχουν λίγο σκουρότερο και χοντρότερο φύλλωμα και ένα ή δύο μόνο λουλούδια, καθώς αποδεικνύονται περισσότερο ευπροσάρμοστα στις νέες τους συνθήκες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πανσέδες όλη την προαναφερθείσα περίοδο σε όλα τα πιθανά χρώματα και σε ότι ποσότητα ζητηθεί.  

Η μπουκαμβίλια είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα φυτά του πλανήτη με την θεαματικότερη άνθηση και την γοητευτικότερη ομορφιά, που σπάνια συγκρίνεται με κάποιο άλλο, εκτός από την περίπτωση της μαντεβίλλας. Η μαντεβίλλα που οφείλει το όνομα της στον Άγγλο διπλωμάτη και κηπουρό Henry Mandeville και αριθμεί πάνω από 100 είδη παγκοσμίως, είναι ένα αναρριχώμενο φυτό με σκούρο πράσινο φύλλωμα σε σχήμα οβαλ με έντονες νευρώσεις και γυαλιστερή υφή, που ο ελικοειδής λεπτοκαμωμένος κορμός του τείνει να ελίσσεται γύρω από όποια επιφάνεια έρθει σε επαφή, ακόμα και από τις απλές σωληνώσεις της ύδρευσης. Έχει αειθαλή χαρακτήρα, δεν επιβιώνει όμως θερμοκρασιών κατώτερων του μηδενός, όπου κλονίζεται ολόκληρη και καταλήγει να αποκτά το καφέ χρώμα του γνωστού παγώματος των φυτών. Πανέμορφα είναι τα μεγαλόσχημα λουλούδια της σε κόκκινο, ροζ, λευκό και κίτρινο χρώμα, που θυμίζουν εκείνα της σουλφρίνιας και στο άγγιγμα ομοιάζουν με βελούδινο ύφασμα. Με προέλευση από την Κ. και Ν. Αμερική η μαντεβίλλα έχει απόλυτη ανάγκη από πολλές ώρες καθημερινού ήλιου για να αναπτυχθεί, αγαπά τις προσήλιες θέσεις και απαιτεί τακτική λίπανση προκειμένου να ακολουθήσει μια χρονιά διαρκούς και ακατάπαυστης ανθοφορίας. Είναι κατεξοχήν μεσογειακό φυτό, που ζεί και ευδοκιμεί σε αυτές τις περιοχές και στην χώρα μας είναι πολύ διαδεδομένο σε γλάστρες και παρτέρια σε βεράντες και κήπους εδώ και μια πενταετία κατάκόρον. Μεγάλη προσοχή απαιτείται στην ευαισθησία που παρουσιάζει σε διάφορα παρασητικά έντομα και οποιοδήποτε σύμπτωμα οφείλει να αντιμετωπίζεται άμεσα και αποτελεσματικά με τα ανάλογα σκευάσματα. Τέλος, πολύ ουσιώδες ζήτημα αποτελεί και η άριστη αποστράγγιση των χωμάτων κατά το πότισμα προς αποφυγή μηκυτιάσεων και σηψηριζιών.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μαντεβίλλα κάθε χρόνο από τις 15 Μαιού και ύστερα όλο το Καλοκαίρι που είναι η εποχή της.