Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Φυτώρια θεσσαλονίκη

Τα αγλαόνεμα είναι μια μεγάλη οικογένεια τροπικών φυτών με πάρα πολλές υποποικιλίες, ελάχιστες από τις οποίες είναι γνωστές και προσβάσιμες στην χώρα μας. Διακρίνονται για τα πολυποίκιλα φυλλώματα τους, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων και σχημάτων, εως την τεράστια αντοχή τους σε περιορισμένους και δυσλειτουργικούς χώρους. Από το κόκκινο και το σκούρο καφέ εως και το γκρι ή το απόλυτο λευκό, με λευκές βούλες ή μονόχρωμα, τα αγλαόνεμα ζούν και αναπτύσσονται εύκολα αλλά σχετικά αργά, δημιουργώντας ασυνήθιστους χρωματικούς συνδυασμούς. Ιδανικά για διακοσμήσεις εσωτερικών χώρων, ειδικά με συγκεκριμένες διαστάσεις, χρησιμοποιούνται πολύ συχνά χάρις στην πλούσια χρωματική παλέτα που καλύπτουν.Τα περισσότερα είδη αγλαόνεμα αντέχουν σε σημεία άνυδρα και ελαφρώς σκοτεινά για χρόνια, καθώς η ανάπτυξή τους παραμένει περιορισμένη και οι απαιτήσεις τους σε φως και νερό πολύ συγκεκριμένες. Παλιότερα είχαν ευρύτατη χρήση σε ξενοδοχεία και χώρους γραφείων λόγω των λιγοστών τους αναγκών, αλλά και του σχετικά μικρού τους μεγέθους. Δεν ξεπερνούν ποτέ τους 70 με 80 πόντους σε ύψος, ενώ πολλαπλασιάζονται αναπτύσσοντας νέους βλαστούς από την ρίζα, φουντώνοντας περισσότερο παρά ψηλώνοντας. Χρειάζονται πολύ καλής ποιότητας χώμα, συνήθως τύρφη ξανθιά εμπλουτισμένη, που εξασφαλίζει την άριστη αποστράγγιση και τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για ένα τόσο τροπικό φυτό. Το λίπασμα σε μηνιαία βάση δεν πρέπει να λείπει σχεδόν ποτέ απο την καθημερινή τους ρουτίνα περιποίησης. Εξαίρεση αποτελούν οι λευκές ποικιλίες για την ευαισθησία που επιδεικνύουν γενικά. Οι ανάγκες τους σε νερό είναι σίγουρα ακόμα λιγότερες, ενώ η μεταφύτευση παραμένει ένα θέμα. Είναι απαραίτητο το φυτό να έχει ριζώσει πολύ καλά και να επικρατεί υψηλή ημερήσια θερμοκρασία για να υπάρξει η απόλυτη επιτυχία.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πολλές ποικιλίες αγλαόνεμα όλο το χρόνο σε διάφορα μεγέθη.

Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα, άκρως ενδιαφέρουσα φυτολογικά και χαρισματική, όπου ο καθένας μπορεί στην αυλή του, στο χωράφι του πατέρα του, στο εξοχικό του να φυτέψει από ένα απλό κουκούτσι εως μια συστάδα τεράστιων δέντρων και το αποτέλεσμα να είναι άψογο, εύκολα και γρήγορα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, όπου οι συνθήκες, το κλίμα, η ποικιλομορφία στο αναγλυφό τους και η πυκνοκατοίκηση των αστικών κέντρων, καθιστούν κάτι τέτοιο αδύνατον. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όμως λόγω της αναγκαιότητας "πράσινων" παραθύρων, υπάρχουν λύσεις και μια από αυτές είναι και το λεγόμενο cour anglaise. Πρόκειται για τον γαλλικό όρο μιας τεχνικής που εφαρμόστηκε με μεγαλύτερη συχνότητα στην Αγγλία του προηγούμενου αιώνα, απο οτι στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη. Σε κτίρια ή δομές που δεν έχουν πρόσβαση σε μεγάλους εξωτερικούς χώρους ή κήπους, κάποια μικρά ανοίγματα γης διαμορφώθηκαν με τέτοιον τρόπο, ώστε να αποτελούν μια μικρή "πρασινη" ανάσα. Στη χώρα μας λέγονται και πρασιές, αν και αυτές είναι αρκετά πιο μεγάλες χωροταξικά και δεν έχουν καποια άλλη σοβαρή χρήση. Τα cour anglaise από την άλλη πλευρά, παράλληκα με τους αισθητικούς, εξυπηρετούν και λειτουργικούς λόγους, όπως η συγκράτηση των υδάτων, η καλύτερη κυκλοφορία του αέρα σε περιορισμένους χώρους και η εξαφάνιση των υψηλών επιπέδων υγρασίας που σε κάποια σημεία είναι πολύ έντονη και συχνά καταστρεπτική. Η πιο κλασσική μορφή είναι εκείνη που διαμορφώνεται μπροστά από παράθυρα που βυθίζονται κατά το ήμισυ στη γη σε καθαρά επικλινές σημείο, όπου δημιουργούνται πολλά και διαφορετικά επίπεδα με φυτά, πετρώματα και άλλα υλικά. Τα cour anglaise όμως, εμφανίζονται και σε εντελώς ίσια μέρη όπως οι πορτες εισόδου-εξόδου με στενό διάδρομο σε μικρό πλάτος και δυσανάλογο μήκος. Εκεί η επιλογή των υλικών οφείλει να πρσαρμοστεί στις διαστάσεις και τις απαιτήσεις του χώρου με ψηλόλιγνα φυτά και πέτρες μικρής διαμέτρου, ώστε με την πάροδο του χρόνου να μην δημιουργηθούν προβλήματα. Εσωτερικοί εξώστες με μικρά "δύσκολα" στη διαχείριση κενά-αίθρια μπορούν επίσης να αποτελέσουν τη βάση ενός πολύ κομψού και λειτουργικού cour anglaise. Σε αυτήν την περίπτωση πολλά φυτά εσωτερικού χώρου μπορούν να χρησιμεύσουν ως βασικά στοιχεία σε μια ολοκληρωμένη "πράσινη" εικόνα. Ακόμα και ένα πετρόχτιστο τοιχίο αντιστήριξης, μια απο τις πιο διαδεδομένες τεχνικές σε μέρη με έντονη κλίση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τεράστια επιτυχία ως το ιδανικό φόντο των cour anglaise. Παχύφυτα, κισσοί, κάκτοι ακόμη και μικρά φοινικοειδή, θάμνοι σε νανοειδή μορφή μεγάλα βότσαλα και φλούδες πεύκου συνιστούν τα εντυπωσιακότερα σκηνικά με φαντασία αλλά και διάρκεια. Τέλος, απαραίτητη προυπόθεση πάντα παραμένει η άριστη αποστράγγιση με τη χρήση πολύ καλών ποιοτικά υλικών υποστρώματος και η τακτκή τους συντήρηση με κλάδεμα και λίπανση των φυτών που τα κοσμούν.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε όλα τα απαραίτητα υλικά καθώς και την τεχνογνωσία φύτευσης όλων των ειδών cour anglaise.

Οι Φιλιππίνες είναι μια χώρα στην νοτιοανατολική γωνιά της Ασίας με ξεχωριστή παραδοση, κουλτούρα και πολιτισμό που διαθέτει επίσης και μια ευρεία πολυπλοκότητα σε διαφορετικά είδη πανίδας και χλωρίδας. Ειδικά όσον αφορά την χλωρίδα, τα φυτά που προέρχονται από αυτό το σημείο του πλανήτη διακρίνονται για το πλούσιο και εντυπωσιακό σαν ζωγραφιά φύλλωμά τους, όπως και για τα ιδιόρρυθμα και πολλές φορές αρωματικά τους άνθη. Η χόγια ανήκει δικαιωματικά σε αυτήν την κατηγορία, εαν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά έστω και 20 με 30 απο τα 700 συνολικά είδη της, κάθώς στη χώρα μας με δυσκολία και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σε περισσότερα. Σαν κλασσικό επίφυτο οι περισσότερες χόγιες αναζητούν τη συνεχή και έντονη υγρασία στην ατμόσφαιρα, όπως και τις υψηλές όλο το χρόνο θερμοκρασίες. Σε περιοχές με 60 και 70 τοις εκατό υγρασία και θερμοκρασίες από 16 εως 28 βαθμούς Κελσίου όλο το χρόνο, το φυτό ευδοκιμεί και αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Η συγκεκριμένη ποικιλία που ονομάζεται wayetti δεν παρεκκλίνει και πολύ από αυτόν τον γενικό κανόνα. Επίσης δεν απαιτεί μεγάλα ευρύχωρα δοχεία, όπως και οι υπόλοιπες του είδους της, το αντίθετο μάλλον, ευημερεί σε στενά, περιορισμένου χώρου σκεύη, που όμως διαθέτουν άριστη αποστράγγιση. Το ελαφρύ πολύ καλής ποιότητας χώμα με αρκετή ποσότητα περλίτη, όπως και οι πολλές δίοδοι απομάκρυνσης του νερού κατά το πότισμα είναι και ο ιδανικός συνδυασμός για κάθε χόγια.  Άλλωστε το νερό είναι και το καίριο συστατικό για την ολοκληρωμένη φρόντίδα και συντήρηση της χόγιας, καθώς η ποσότητα οφείλει πάντα να είναι αρκετή, διαφορετικά το φυτό κλονίζεται και σύντομα μαραζώνει.Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο όμως κάθε χόγιας, όπως και της wayetti, είναι η ανθοφορία της και πως αυτή επιτυγχάνεται σε ετήσια σταθερή βάση. Σε αυτήν την διαδικασία ουσιαστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν 3 παράγοντες, η ηλικία του φυτού, η ζέστη και η λίπανση. Ορισμένες χόγιες έχουν συγκεκριμένο ηλικιακό όριο που εμφανίζουν τα πρώτα τους άνθη. Λίγες είναι οι φορές που νεαρά φυτά παρουσιάζουν με φυσικό τρόπο μακροσκελείς περιόδους πλούσιας ανθοφορίας. Ωστόσο, μερικές ποικιλίες, όπως και στα υπολοιπα φυτά, διατηρούν τα λουλούδια τους καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, ίσως και μέχρι το Φθινόπωρο. Όσό περισσότερο καλοκαίρι και ζέστη τόσο πιο πολλά κρεμαστά αρωματικά άνθη για τη χόγια. Η wayetti ανήκει στην ομάδα με την λιγότερη χρονικά ανθοφορία, αλλά την πιο εντυπωσιακή σε χρώμα, καθώς το έντονο κόκκιινο χρώμα των "κέρινων" σε όψη λουλουδιών της είναι πολύ ξέχωριστό και αρκετά σπάνιο. Τέλος, ο τελευταίος αλλά πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η τακτική, συνεχής λίπανση του φυτού με σκευάσματα κυρίως σε υγρή μορφή, που προάγουν τόσο την ανθοφορία όσο και την ανάπτυξη του ριζικού της συστήματος. Ιδανικός συνδυασμός είναι η χρήση των "πράσινων" λιπασμάτων το Χειμώνα και των ανθοφόρων απο την Άνοιξη μέχρι και το Φθινόπωρο. Εννοείται πως η χρήση τους είναι πάντα σε μηνιαία βάση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε χόγια όλο το χρόνο σε μεσαία και μεγάλα μεγέθη.

Αγλαόνεμα σε διαφορετικές ποικιλίες στην Κέντια

Στην τεράστια οικογένεια των τροπικών εσωτερικού χώρου φυτών ελάχιστα είδη παρουσιάζουν τόσο μεγάλη ποικιλομορφία στο φύλλωμα αλλά και στην συμπεριφορά τους, οσο το αγλαόνεμα. Μετρίου ανάπτυξης αλλά ευπροσάρμοστο και πάντα φουντωτό χαρίζει τροπικό αέρα όπου και εαν τοποθετηθεί, καθώς τα φύλλα του καλύπτουν μια ευρύτατη γκάμα τόσο σχημάτων, όσο και χρωμάτων. Από το μακρόστενο, λογχοειδές μέχρι το κλαασικό οβαλ και από το έντονο κόκκινο, μέχρι το απαλό ροζ, το ανοικτό λαχανί και τους πρώτους τόνους του γκρι το αποτέλεσμα είναι σίγουρα η απόλυτη διαφορετικότητα. Ακόμα και σε υφές είναι έντονα διαφοροποιημένα, άλλοτε αδρά και με ραβδώσεις και άλλοτε απαλά σαν βελούδο.Το ύψος του αγλαόνεμα με δυσκολία ξεπερνά τα 60 μέ 70 εκατοστά στις περισσότερες ποικιλίες τονίζοντας αυτή τη διαφορετικότητα στα φυλλώματα και καθιστώνταςτο πολύ εντυπωσιακό, όμορφο και ταυτόχρονα αρκετά σπάνιο. Είναι Ιδανικό για σκιερά ή ημισκιερά σημείσ με περιορισμένη πρόσβαση που δεν διαθέτουν πάντα τις τέλειες συνθήκες διαβίωσης για ένα κανονικό φυτό, εφόσον παρουσιάζει αξιοσημείωτη ανοχή στην έλλειψη φωτός και κατορθώνει να επιβιώνει ακόμα και χωρίς αυτό. Δεν κλαδεύεται ποτέ, έχει όμως τεράστιες απαιτήσεις σε λίπασμα ειδικής σύνθεσης, όπως και τα υπόλοιπα φυτά εσωτερικού χώρου. Μεταφυτεύεται μόνο κατά τους θερινούς μήνες σε κατάλληλο υπόστρωμα, που αποτελείται κατά 70 τοις εκατό από ξανθιά εμπλουτισμένη τύρφη αναμεμειγμένη με ιχνοστοιχεία και περλίτη για την υγρασία. Δεν συγχωρεί το υπερβολικό πότισμα και δύσκολα συνέρχεται, εαν παραμείνει για πολλές ώρες σε χαμηλές θερμοκρασίες. Απεχθάνεται τις μεγάλες γλάστρες και την συχνή μεταφύτευση. Στη χώρα μας δυστυχώς, έχουμε πολυ περιορισμένη πρόσβαση σε αυτό το είδος λόγω του γεγονότος οτι τις περισσότερες φόρες προέρχεται από το εξωτερικό και η μεταφορά του πλέον είναι αρκετά δαπανηρή. Ωστόσο, φυτώρια που έχουν επαφές με άλλες χώρες και κάνουν εισαγωγές μπορούν ορισμένες εποχές του χρόνου να προμηθευτούν κάποια είδη αγλαόνεμα, όχι όμως πάντα σε καλές τιμές. 

Στα φυτώρια μας υπάρχουν σχεδόν όλο το χρόνο αγλαονεμα σε πολλά και διαφορετικά είδη.

Οι καλαθέες είναι μια ομάδα φυτών τροπικών, δηλαδή εσωτερικού χώρου, όπως συνηθίζουμε να λέμε στην Ελλάδα, πολύ παρεξηγημένη με αποτέλεσμα να καταλήξει και αρκετά προβληματική. Στην πραγματικότητα όμως, όλο αυτό βασίζεται στην τεράστια παραπληροφόρηση που υπάρχει για το αντικείμενο κυρίως στον τομέα του διαδικτύου. Όπως λοιπόν όλα τα φυτά εσωτερικού χώρου λειτουργούν με έναν δικό τους ιδιόρρυθμο τρόπο εντελώς διαφορετικά από τα αντίστοιχα του εξωτερικού χώρου, έτσι και οι καλαθέες ακολουθούν κάποιους δικούς τους κανόνες και έχουν τις αντίστοιχες απαιτήσεις. Η κτενάνθη που αποτελεί και μια από τις ομορφότερες αλλά και ανθεκτικότερες του είδους, για παράδειγμα, έχει ανάγκη απο καθημερινό πότισμα σε πολύ μικρές ποσότητες αλλά και γενναίες δόσεις λιπάσματος. Δεν προρμόζεται εύκολα μετά από ένα ισχυρό σοκ, όπως η μεταγλάστρωση, ή η αλλαγή της θέσης, ή κάποια έντονη κακουχία, όπως απευθείας έκθεση στον ήλιο, έντονη ξηρασία ή παράλογο κλάδεμα.  Γενικά, ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης της είναι σε εναν καλά προστατευμενο εσωτερικό χώρο, ίσως και με ελαφρώς ελλειπή φωτισμό, με ζέστη χειμώνα καλοκαίρι και σταθερή υγρασία. Το νερό της είναι απαραίτητο σε ελάχιστες όμως τακτικές δόσεις, καθως η υπερβολική ποσότητα μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά. Η μεταγλάστρωση της κτενάνθης καλό είναι να αποφεύγεται μέχρι ότου το φυτό να αναπτύξει πλήρως το ριζικό του σύστημα και πάντα να πραγματοποιείται κατά τη θερινή περίοδο που οι θερμοκρασίες είναι αρκετά υψηλές. Βέβαια εδώ ειπισέρχονται και άλλοι αστάθμητοι παράγοντες που αφορούν τη  χώρα μας, όπως το γέγονος οτι τα περισσότερα φυτά που πουλιούνται στο εμπόριο δεν έχουν " ενηλικιωθεί " και ως εκ τούτου δεν είναι έτοιμα για μεγάλες αλλαγές, οπότε οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεχτικοί. Πρώτα από όλα δεν χρειάζονται υπερμεγεθείς γλάστρες, μόνο ένα ή 2 νούμερα μεγαλύτερη από την ήδη υπάρχουσα για να μην συγκρατεί επιπλέον ποσότητα νερού και προκαλέσει άμεσα συψηριζία. Δεύτερον, μόνο ξανθιά εμπλουτισμένη τύρφη υψηλής ποιότητας χρησιμοποιείται ως υπόστρωμα στη μεταφύτευση αυτών των φυτών, εξαιτίας κυρίως της ταχύτατης απορροφητικότητας που εμφανίζει, αλλά και των πολλών θρεπτικών συστατικών που περιέχει. Μόλις αποπερατωθεί η διαδικασία το φυτό χρειάζεται μια γεναία ποσότητα νερού και όχι πολλές μετακινήσεις για να ξεκινήσει η φαση της προσαρμογής. Οι καλαθέες δεν κλαδεύονται ποτέ. Κάποιες προσπάθειες αφαίρεσης ξερών φύλλων είναι θεμιτές, αλλά μέχρι εκεί και με μεγάλη προσοχή. Μεγάλη προσοχή επίσης απαιτείται κατά την χειμερινή περίοδο, ούτως ώστε να μην μείνει το φυτό εκτεθειμμένο σε χαμηλές θερμοκρασίες και δεν επιβιώσει. Σε ολοκληρωμένη φάση οι καλαθέες και ειδικά η κτενάνθη φτάνει μεχρι και τα 2μ, αλλά αυτό είναι αρκετά σπάνιο και θέλει συνεχή προσπάθεια και προσοχή. Τα φυτά που εμφανίζονται σε φωτογραφίες στο διαδίκτυο ( αν οι φωτογραφίες είναι αληθινές και αυθεντικές) είναι μεγαλωμένα σε ιδανικές συνθήκες θερμοκηπίου, και όχι σε απλά σπίτια. 

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε καλαθέες σε πολλά μεγέθη και ποικιλίες όλο το χρόνο και ειδικά την Άνοιξη.

Σε αντίθεση με τα φυτά του εξωτερικού χώρου, εκείνα που ζουν μέσα στο σπίτι, είνσι πιο πολύπλοκα στην διαχείριση, έχουν περισσότερες απαιτήσεις και αγαπούν πιο πολύ την πολυτέλεια και την άνεση. Γισ αυτον τον λόγο πολλές φορές καλό θα ήταν να συνοδεύονται από τα αντίστοιχα κεραμικά κασπώ, τόσο για αισθητικούς λόγους αλλά και γιατί δεν χρειάζονται και τόσο τσκτικά αλλάγη γλάστρας ούτως ή άλλως. Τσ Φυτώρια κέντια παρουσιάζουν λοιπόν, η νέα τους συλλογή με κεραμικά επιλεγμένη πάντα με γνώμονα το καλό γούστο και φυσικά την απόλυτη χρηστικότητα.

Οι χόγιες είναι μια ολόκληρη οικογένεια τροπικών πολυετών φυτών που περιλάμβάνει 200 με 300 είδη και παρουσιάζει μια από τις πιο χαρακτηριστικές διασπορές σε όλον τον πλανήτη. Από την Κεντρική Αμερική εως την Αργεντινή και από την Νότια και Ανατολική Ασία μέχρι την Αυστραλία, το φυτό αυτό, είτε αναρριχώμενο, είτε σε μορφή θάμνου, κατακλύζει τα τροπικά δάση σε πολλές και διαφορετικές μορφές.

Πρόκειται για αειθαλή επίφυτά ή και χερσαία είδη με ποικίλα φυλλώματα και πλούσια αρωματική ανθοφορία. Τα περισσότερα διαθέτουν μικρά σαρκώδη φύλλα με αδρή εξωτερική επιφάνεια που θυμίζει κερί, άλλοτε μονόχρωμα, άλλοτε με ασημένια ή κίτρινα στίγματα. Βέβαια, δεν λείπουν και οι μεγαλόφυλλες ποικιλίες, είναι όμως αρκετά σπάνιες.

Οι χόγιες πήραν τον ονομά τους από τον Βρετανό βοτανολόγο Thomas Hoy, καθώς αυτός πρώτος τις ανακάλυψε στις ατέλειωτες περιηγήσεις του. Σαν είδος αγαπούν τη ζέστη, την υγρασία και το άπλετο φυσικό φως, για αυτό και σε πολλά ελληνικά νησιά υπάρχουν χόγιες χειμώνα καλοκαίρι εξώ σε σκιερά ή ημισκιερά μέρη. Ο έντονος φωτισμός διευκολύνει την ανθοφορία τους, αλλά και την γρήγορα ανάπτυξη τους. Τα λουλούδια τους είναι σε σχήμα αστεριού και πολλά πολλά μαζί δημιουργούν μικρές ομπρέλες ή σε απλή σφαιρική μορφή σε διαφορετικά χρώματα ανα ποικιλία. Το λευκό σίγουρα κυριαρχεί, αν και υπάρχουν και κόκκινα ή σκούρα βυσσινί χρώματα εξίσου εντυπωσιακά. Πολλές φορές εμφανίζεται και συνδυασμός με δυο ή τρία χρώματα ανα λουλούδι. Ποιό όμως είναι το μυστικό της ανθοφορίας τους? Οι χόγιες δεν αγαπούν τις μεγάλες γλάστρες και τα φτωχά σε θρεπτικά συστατικά χώματα. Χρειάζονται, δηλαδη, πολύ υψηλής ποιότητας ξανθιά τύρφη σε συνδυασμό με άργιλο ή περλίτη, για άριστη αποστράγγιση, άφθονο φώς και σταθερή θερμοκρασία άνω των 20 βαθμών Κελσίου όλο το χρονο. Επίσης, τα λιπάσματα είναι πολύ ουσιώδη στην ανάπτυξη της, καθώς συμπληρώνουν τα στοιχεία εκείνα που είναι απαραίτητα σε μηνιαία βάση για την επίβίωση και την μακροζωία του φυτού. Συνήθως τα σκευάσματα της ορχιδέας είναι τα κατάλληλα , αφού διαθέτουν πολλά και διαφορετικά συστατικά, ιχνοστοιχεία και άλλα..Όλες οι χόγιες κλαδεύονται, άλλες πιο επιμελώς, άλλες πιο δραστικά, ούτως ώστε να αναπτύσσουν νέα βλάστηση και ως εκ τούτου νέα ανθοφορία.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε χόγιες όλο το χρόνο σε διάφορες ποικιλίες.

Πολλά φυτά εσωτερικού χώρου με ξεχωριστά χαρακτηριατικά και εντυπωσιακή εμφάνιση είναι σχεδον άγνωστα στη χώρα μας, αν και εύκολα θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν εδώ, κυρίως λογω της περιορισμένης γνώσης και πληροφόρησης που υπάρχει γύρω απο το αντικείμενο αυτό, αλλά και της πολύ δύσκολης πρόσβασης σε αυτά. Ένα από αυτά είναι και η αλπίνια ένας πολυετής, ποώδης θάμνος, με πλούσιο φύλλωμα και πολύ ιδιαίτερα λεπτοκαμμωμένα λουλούδια. Πρόκειται για ένα φυτό που κατάγεται απο την Αν Ασια, εμφανίζεται στην παραδοση και την κουλτούρα των Κινεζών και των Ιαπώνων πολυ κυριαρχικά και ανήκει στην οικογένεια του τζίντζερ. Αγαπά την ζέστη και την υγρασία, αν και πολλές φορές επιβιώνει σε αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες με σταθερή απόδοση. Ανθίζει εύκολα τους καλοκαιρινούς μήνες εμφανίζοντας μικρά λουλουδάκια που αρχικα θυμίζουν μαργαριταρια, όταν είναι άγουρα, ενώ στη συνέχεια, όταν ανοίγουν αποκτούν το σχήμα μιας ιδιόμορφης χοανης σε θερμά χρ.ωματα. Τα φύλλα του τοποθετημένα σε κανονική διάταξη ξεχωρίζουν για το λογχοειδές τους σχήμα και την ιδιότητα να κρέμονται από έναν αρκετά μακρύ μίσχο. Πολλές φορές χάνουν την λαμπρότητα τους εξαιτίας του φωτισμού που δεν ειναι επαρκής, ποτέ όμως την μαλακή τους υφή και τις χαρακτηριστικές τους ρίγες σε ανοικτό κίτρινο χρώμα. Η ομοιότητα της με ένα είδος καλαθέας είναι έντονη και μπορεί να παρασύρει έναν άπειρο ερασιτέχνη σε μια λανθασμένη ταυτοποίηση των ειδών.Το φυτό κλαδεύεται δραστικά, με προσοχή όμως μόνο κατα τους καλοκαιρινούς μήνες και απαραίτητη θεωρείται η λίπανση του σε τακτική μηνιαία βάση. Μεγάλες τεράστιες γλάατρες δεν είναι οτι καλύτερο για την αλπίνια, καθώς συγκρατούν το νερό και την υγρασια στις ρίζες εμποδίζοντας την σωστή και ασφαλή της αναπτυξη. Η εκτεταμμένη της χρήση στην μαγειρική έχει κάνει την αλπίνια διάσημη  σε όλα τα μέρη του πλανήτη. Ειδικά οι ρίζες του φυτού χρησιμοποιούνται πολύ συχνά για να αρωματίσουν πιάτα πολύ δημοφιλών και εκκεντρικών εστιατορίων παγκοσμίως. Στην ιαπωνική παράδοση τα φύλλα του θάμνου είναι απαραίτητα για την παρασκευή κάποιων παραδοσιακών πιάτων, ακόμα και ατην ζαχαροπλαστική στην παρασκευή ενός πολύ ξεχωριστού κέικ. Στην βοτανολογία επίσης χρησιμοποοιούνται εκτεταμμένα τα φύλλα της αλπίνιας εδω και πολλά πολλα χρόνια.για την παρασκευή ενός ειδικού τσαγιού.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρειτε αλπίνια σε μεσαία μεγέθη κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Παρόλη την παρεξηγημένη στάση που υπάρχει γύρω από την οικογένεια των φίκων εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο αυτή η κατηγορία τροπικών φυτών παρουσιάζει πολύ αξιόλογους σε ομορφιά αλλά και συμπεριφορά εκπροσώπους που κερδίζουν τελικά και τον πιο απαιτητικό συλλέκτη. Ένα κλασικό πλέον παράδειγμα, αν και στη χώρα μας σπάνια εμφανίζεται, είναι ο φίκος monclame. Πρόκειται για μεσαίου μεγέθους φυτό με αργή αλλά στσθερή ανάπτυξη που δεν ξεπερνά σχεδόν ποτέ τα 2 μέτρα σε ύψος, κερδίζει όμως τις εντυπώσεις με το ολοζώντανο φύλλωμα του που δημιουργεί πλούσιους όγκους πρασίνου. Με καταγωγή από την Ν.Ανατολική Ασία και την Ν.Αμερική, ο φίκος monclame είναι ιδανικός για διακόσμηση μεγάλων εσωτερικών χώρων με τον εκκεντρικό του χαρακτήρα και την ιδιαίτερη αισθητική του Τα μικρά ολοστρόγγυλα φυλλαράκια του που αναπτύσσονται συμμετρικά σε κυκλική διάταξη γύρω από τον κεντρικό του  κορμό δίνουν μια αίσθηση απόλυτης γεωμετρίας και αποπνέουν έναν ακραίο μινιμαλισμό. Λόγω της εμφανισής του δεν χρειάζεται κλάδεμα για να διατηρήσει το αρχικό του όμορφο σχήμα, μόνο τακτικές δόσεις λιπάσματος καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Δεν αγαπά τις μεγάλες γλάστρες, γιατί η επιπλέον ποσότητα νερού που συγκρατείται σε αυτές, εγκλωβίζεται στο ριζικό του σύστημα και το σαπίζει σιγά σιγά. Ο φίκος monclame επιζητά σημεία με έμμεσο φωτισμό, προστατευμένα, με σταθερή θερμοκρασία όχι λιγότερο απο τους 15 βαθμούς Κελσίου καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Τους καλόκαιρινούς μήνες μπορεί να μεταφερθεί σε εξωτερικούς φωτεινούς χώρους, που όμως καλύπτονται αποτελεσματικά από τον έντονο ήλιο.και τον δυνατό άνεμο. Χρειάζεται γενναίες ποσότητες νερού και πολύ καλής ποίοτητας υπόστρωμα εμπλουτισμένης τύρφης κατά την μεταγλάστρωση του με σκοπό να αντλήσει από αυτό τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την ασφαλή και σωστή του ανάπτυξη.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φίκο monclame την Άνοιξη και το καλοκαίρι σε μεσαία κυρίως μεγέθη.

Η οικογένεια των φίκων είναι από τις πολυπληθέστερες και με την μεγαλύτερη ποικιλομορφία σε όλο το φυτικό βασίλειο, καθώς τα πολλά και αξιόλογα μέλη της παρουσιάζουν εκτεταμμένη διασπορά σε όλο σχεδόν τον πλανήτη, απίστευτη ανθεκτικότητα και ως εκ τούτου η εμφάνισή τους αποτελεί μια σύνθεση διαφορετικών μεταξύ τους στοιχείων. Άλλοι ψηλοί, εντυπωσιακοί με λεπτεπίλεπτα φυλλώματα , σχεδόν εύθραυστα στο βλέμμμα, άλλοι όγκώδεις και επιβλητικοί και άλλοι κοντύτεροι αλλά πολύ πυκνότεροι και με χοντρά σε υφή ελαφρώς αδρά φύλλα, όλοι ωστόσο, παρά τη διαφορετικότητα τους, ανήκουν χωρίς αμφοβολία στην ίδια ομάδα φυτών.Τα φυτώρια Κέντια βέβαια στο άρθρο αυτό ξεχωρίζουν μια ιδιαίτερη ποικιλία φίκου, τον λεγόμενο φίκο της Αυστραλίας, ή αλλιώς φίκο κιαθιστίπουλα,  με μοναδικό κριτήριο της συγκεκριμένης επιλογής την καταπληκτική του εμφάνιση, αλλά και φοβερή του ανθεκτικότητα. Ο φίκος κιαθιστίπουλα είναι ένα χαρακτηριστικό φυτό εσωτερικού χώρου που για πολλά χρόνια κυριαρχούσε σε εσωτερικες διακοσμήσεις λόγω της αντοχής του, χωρίς όμως να είναι γνωστός με το πραγματικό του όνομα Πρόκειται για έναν πλούσιο καταπράσινο θάμνο με χοντρά οβαλ σαρκώδη φύλλα σε σκούρη απόχρωση από τη μια πλευρά γυαλιστερά και μαλακά και από την κάτω όψη ελαφρώς αδρότερα.και σε αρκετά πυκνή διάταξη μεταξύ τους. Όπως όλοι οι φίκοι αγαπά το φως και τους μεγάλους ελεύθερους χώρους, προσαρμόζεται όμως και σε σημεία περισσότερο περιορισμένα. Χρειάζεται τακτικό πότισμα, τουλάχιστον μια φορά εβδομαδιαίως και αυθεντική ξανθιά εμπλουτισμένη τύρφη σαν βασικό του υπόστρωμα. Αναπτύσσεται αρκετά και πολλές φορές μπορεί να κλαδευτεί δραστικά χωρίς κανένα πρόβλημα. Η λίπανση του είναι απαραίτητη για να διατηρεί αυτό το κλαασικό σκούρο πράσινο χρώμα στα φύλλα και να έχει πάντα πολλά πυκνά κλαδιά. Το ονομά του αποκαλύπτει και την καταγωγή του, στην οποία οφείλεται και η απίστευτη αντοχή που εμφανίζει σε ζεστά αποπνιχτικά περιβάλλοντα. Τέλος, καλό θα ήταν εξαρχής να τοποθετηθεί σε ένα σκεύος με βάθος τουλάχιστον 60 εκατοστά, καθώς το φυτό αυτό έχει την τάση να ψηλώνει εύκολα και γρήγορα και να δημοουργεί ισχυρό ριζικό σύστημα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φίκο κιαθιστίπουλα σε μεσαία και μεγάλα μεγέθη.