Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φυτά με λευκά άνθη

Ανάμεσα στα πιο σπάνια  και δυσεύρετα είδη με εντυπωσιακή όμως ανθοφορία είναι η οικογένεια της Πρωτέα, εκπροσώπους της οποίας πολύ λίγες φορές συναντά κανείς σε φυτώρια ή ανθοπωλεία της χώρας μας. Πρόκειται για φυτά αυτόχθονα της αυστραλιανής ηπείρου που φτάνουν στην Ευρώπη μέσω καλλιεργειών μοσχευμάτων ή των υβριδίων τους με ελάχιστη ετήσια διάθεση, ειδικά προς χώρες τόσο απομακρυσμένες όσο η Ελλάδα. Οι αειθαλεις αυτοί ανθοφόροι θάμνοι αγαπούν τα όξινα υποστρώματα και τις ημισκιερές προστατευμένες θέσεις με άριστη αποστράγγιση. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στις μεταφυτεύσεις καθώς και στα ποτίσματα, επειδή ακόμα και η ελάχιστη ποσότητα επιπλέον υγρασίας μπορεί να προκαλέσει εκτεταμμένες μυκητιάσεις και τελικά μαρασμό στην Πρωτέα. Απαραίτητο είναι συνεπώς το ριζοπότισμα με μυκητοκτονο σχεδόν κάθε φορά, και μάλιστα πολύ καλής ποιότητας. Η ανάπτυξη του φυτού είναι μέτρια, με την συγκεκριμένη ποικιλία των λευκών λουλουδιών να έχει μια κλίση προς τη μινιατούρα εκδοχή. Τα φύλλα λογχοειδή και μακρόστενο, έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα και απαλή υφή. Συνήθως φύονται μέσα από τον ξηλώδη κορμό του θάμνου σε αρκετά πυκνή διάταξη. Εάν κάποια στιγμή αποκτήσουν καφέ στίγματα ή κηλίδες σε όλη την επιφάνεια τους, τότε η Πρωτέα θα πρέπει να κλαδευτεί δραστικά και να ψεκαστεί τουλάχιστον 4 φορές με διάλυμα μυκητοκτόνου νερού προκειμένου να θεραπευτεί. Το μεγαλύτερο και σημαντικότερο πλεονέκτημα της προέρχεται ακριβώς από αυτό το μειονέκτημα της, είναι τρομερά ανεκτική σε ξηρά και άνυδρα περιβάλλοντα. Σε μέρη ή σημεία δυσπρόσιτα σε νερό η Πρωτέα ζει και επιβιώνει με μεγάλη επιτυχία κοσμώντας βραχόκηπους και χαμηλές μπολντούρες σε κήπους και βεράντες. Απαραίτητη η άριστη αποστράγγιση με τη χρήση καλής ποιότητας χώματος και η χρήση λιπασμάτων ειδικών για τροπικά φυτά. Τέλος, με ανοχή μέχρι τους -5 βαθμούς Κελσίου, η προστασία του φυτού για την διάρκεια του χειμώνα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε Πρωτέα σε πολλές ποικιλίες όλο το χρόνο εάν είναι διαθέσιμες.

Τα περισσότερα φυτά που κατάγονται από την Ασία και θεωρούνται εκεί αυτοφυή κατά ένα παράξενο λόγο έχουν σχεδόν όλα κάποιες πολύ σοβαρές ιαματικές ιδιότητες. Η fallopia baldschuanica είναι ένα πολυετές αναρριχώμενο φυτό με καταγωγή απο την μακρινή Κίνα που ανήκει ακριβώς σε αυτήν την κατηγορία. Με πλούσια ανθοφορία όλη την Άνοιξη και το καλοκαίρι η φαλλόπία ή αλλιώς πολύγωνο είναι ένα εξαιρετικής ανθεκτικότητας φυτό που προσαρμόζεται σε όλων των ειδών τα εδάφη και τις θερμοκρασίες. Αναρριχάται εύκολα και γρήγορα προσφέροντας ασύγκριτη ομορφιά με τα πολυάριθμα λευκά της άνθη. Τα μικροσκοπικά λεπτεπίλεπτα φυλλαράκια της στροβιλίζονται με τεράστια ευκαμψία γύρω από κάθε πιθανό στήριγμα δημιουργώντας ένα πλούσιο καταπράσινο κιγκλίδωμα. Αγαπά τις σκιερές και ημισκιερές θέσεις, πάντα προστατευμένες από τον πολύ έντονο και καυτό ελληνικό ήλιο όπου ζει και αναπτύσσεται για πολλά πολλά χρόνια. Δέχεται δραστικό κλάδεμα μέχρι το σημείο που εμφανίζονται τα ξυλώδη σημεία του κορμού της. Παράλληλα με το κλάδεμα πολύ σημαντική διαδικασία είναι και η τακτική μηνιαία της λίπανση. Καθότι είναι σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα, σε πολύ λίγα σημεία μπορεί κανείς να βρεί φυτά φαλλόπίας προς πώληση και τις αντίστοιχες οδηγίες συντήρησης. Συνήθως το κλασσικό μέγεθος της είναι γλυρω στα 40 εκατοστά το τελικό όμως μπορεί να ξεπεράσει τα 2 μέτρα. Τόσο τα άνθη όσο και τσ φύλλα της έχουν τρομερό ενδιαφέρον καθώς αποτελούν εδώ και χρόνια βασικό συστατικό των χειροποίητων βιολογικών  συνταγών για την αποφυγή της πρόωρης γήρανσης. Ειδικά στις ασιατικές χώρες μείγματα με εκχύλισμα φαλλοπίας είναι τρομερά διαδεδομένα και χρησιμοποιούνται σε ευρεία κλίμακα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φυτά φαλλόπιας σε μεγέθη μέχρι ένα μέτρο σε πόλου προσιτές τιμές.

Στην Γαλλία του 17ου αιώνα οι φιλόμουσοι βασιλειάδες με τις περίφημες βασιλικές συλλογές τους με τα σπάνια έργα τέχνης, την πολυσύχναστη αυλή τους με την υπερβολική χλιδή και πολυτέλεια και τα συνεχή υπερπόντια ταξίδια εξερεύνησης του λεγόμενου σύγχρονου δυτικού κόσμου, δημιούργησαν το πλέον πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη του ενδιαφέροντος προς νέα είδη και έθιμα, μια ολόκληρη ανανεωμένη κουλτούρα βασισμένη στο συγκερασμό του καινούριου και του πατροπαράδοτου. Σε αυτό το περιβάλλον και με αυτά τα ερεθίσματα, μια ξεχωριστή προσωπικότητα με ιδιαίτερη κλίση στις επιστήμες και ειδικά στην βοτανολογία, ο Pierre Magnol ανακάλυψε και μετέφερε στην Ευρώπη ένα κομψότατο ανθοφόρο δέντρο που αργότερα πήρε και το ονομά του, την μανώλια. Σαν διακεκριμένο μέλος της Βασιλικής ακαδημιάς του Παρισιού και επικεφαλής διευθύνων σύμβουλος των διάσημων βοτανικών κήπων του Montpellier, ο Magnol εγκατέστησε απο την μακρινή Μαρτινίκα, ένα μικρής έκτασης τροπικό νησάκι της Καραιβικής με πλούσια και σπάνια φυσική ομορφιά, γαλλική κτήση από τότε μέχρι σήμερα, πειραματικά στους κήπους του το νέο είδος και υπό την αυστηρή του επίβλεψη εκείνο εξελίχθηκε σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε, δηλαδή μια οικογένεια φυτών που περιλαμβάνει πάνω από 200 ποικιλίες. Η μανώλια διακρίνεται σε δύο βασικές κατηγορίες την αειθαλή, με τα μεγαλόσχημα, γυαλιστερά, σκούρου πράσινου χρώματος φύλλα της και τα πολύ αρωματικά και υπόλευκα άνθη της και την φυλλοβόλα, όπου ανάλογα με την ποικιλία διαφοροποιούνται τόσο τα φυλλώματα όσο και τα λουλούδια. Η αειθαλής ποικιλία ονομάζεται magnolia grandiflora και ακολουθεί σαν δέντρο πολύ αργούς ρυθμούς ανάπτυξης, προτιμά ηλιόλουστες προστατευμένες θέσεις και ανθίζει την Άνοιξη και κάποιες φορές το Καλοκαίρι. Είναι δέντρο που αποπνέει αέρα μεγαλοπρέπειας και αρχοντιάς με το πυραμιδοειδές σχήμα του, φυτέυεται σε όλα τα εδάφη ( εκτός από τα αμμουδερά και τα πολύ ορεινά βραχώδη ) και όλες τις εποχές, πάντα μόνο του, ποτέ σε συστάδες, και σε απόσταση τουλάχιστον 2 μέτρων από το επόμενο. Αδύνατον να μην γοητευτεί κάποιος από τα μακροσκελή, βελούδινα, κρεμ χρώματος άνθη της που ευωδιάζουν και διατηρούνται ανέπαφα πάνω στο δέντρο για minimum τρείς μέρες κάθε φορά. Λόγω της μερικής αντοχής της στην ξηρασία και της κομψής εμφανισής της, πολλές φορές είναι πολύ σύνηθες να διαμορφώνεται σε σχήματα που αποτελούνται από ίσιους κορμούς περίπου 1 εως 1,5μ χωρίς φύλλα και πάνω σε μικρές ή μεγάλες ολοστρόγγυλες καταπράσινες μπάλες, μια αισθητική πολύ διαδεδομένη στην γειτονική μας Ιταλία. Αντίθετα οι φυλλοβόλες ποικιλίες ανθοφορούν πρώτα και ύστερα αναπτύσσουν φύλλα και διαθέτουν μεγαλύτερη ποικιλία στη χρωματική παλέτα των ανθέων τους από το λευκό εως το ροζ, το φουξ και το κόκκινο ακόμη, ενώ το σχήμα του λουλουδιού τους διαφοροποιείται ανάλογα, πάντα όμως έχει ξεχωριστά μεγάλου σχήματος σέπαλα που διευκολύνουν τον επικονιασμό του είδους. Οι κυριότερες απο αυτές στην χώρα μας είναι η stellata και η soulangeana, χαμηλοί καλλωπιστικοί θάμνοι που δύσκολα αποκτούν σχήμα και ύψος, εμφανίζουν όμως χοντρά χνουδωτά μπουμπούκια που ανοίγουν όλη την Άνοιξη και θυμίζουν εκείνα της τουλίπας και του κυκλάμινου. Τέλος, πολύ σημαντικές παράμετροι για την ανάπτυξη του είδους παραμένει το σωστό και τακτικό πότισμα και η συνεπής λίπανση, ειδικά την Άνοιξη 3 φορές μηνιαίαως, χωρίς εξαιρέσεις. Το κλάδεμα δεν επιτρέπεται σε κανέναν εκπρόσωπο του φυτού αυτού, πρώτον διότι έχουν ήδη σχήμα από μόνα τους και δεύτερον διότι απαιτείται αυστηρά η συνδρομη ειδικού σε αυτόν τον τομέα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μανώλια σε ότι ποικιλία, ύψος ( 1μ -2,5μ-3,5μ ) και σχήμα ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας.