Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Ελιά Θασίτικη

Οι ποικιλίες της ελιάς είναι πολυάριθμες, διασκορπισμένες σε όλη την Ελλάδα και διαφέρουν μεταξύ τους σε τρία βασικά σημεία: το φύλλωμα, την αντοχή και τον καρπό. Άλλες έχουν πιο στενά φύλλα και καρπό μόνο για λάδι, άλλες φαρδύτερα και ελιές για την καλοκαιρινή σαλάτα και άλλες ένα συνδυασμό και των δύο. Τέλος υπάρχουν και άλλες που αντέχουν στο κρύο, έχουν μεγάλα φύλλα και καρπίζουν λιγότερο. Η περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης εμφανίζει έναν τύπο ελιάς που αποτελεί τον συγκερασμό όλων των παραπάνω, η ελιά Μαρωνείας με καταγωγή τη ομώνυμη πόλη της Κομοτηνής. Συγγενική με την ελιά της Θάσου, το δέντρο αυτό ξεχωρίζει για την αντοχή του στον απότομο αέρα που του επιτρέπει να αναπτύσσεται και να καρπίζει σε μέρη που δεν είναι εφικτό για άλλες ποικιλίες. Δεν διαφέρει σε γενικές γραμμές και όσον αφορά τα χαρακτηρστικά από τα υπόλοιπα ελαιόδεντρα, έχει ωστόσο ένα συγκριτικό πλεονέκτημα εναντί τους. Ο καρπός της, ολοστρόγγυλος και μεγάλος, ωριμάζει γρηγορότερα στο βάζο και είναι έτοιμος να καταναλωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, πιο σύντομο από όλες τις υπόλοιπες. Για τους ερασιτέχνες παραγωγούς είναι προτιμητέα λόγω της ανθεκτικότητας της και τα τελευταία χρόνια έχει μεγάλη απήχηση και γίνεται όλο και περισσότερο γνωστή.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ελιές Μαρώνειας όλη την Άνοιξη και το καλοκαίρι.

Η ελιά, το κατεξοχήν ελληνικό φυτό, σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων και της θεάς Αθηνάς, είναι γνωστό οτι ευδοκιμεί στην χώρα μας ανέκαθεν λόγω του εύκρατου κλίματός της. Εκείνο όμως που δεν είναι γνωστό για αυτό το δέντρο είναι οτι υπάρχουν και ποικιλίες του που παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή στο κρύο,χωρίς να επηρέαζονται από την πρωινή πάχνη που καταστρέφει τα νεαρά κλαδιά τους και αναστέλλει την ανάπτυξη του φυτού. Κατ'επέκτασιν οι ποικιλίες αυτές μπορούν να αναπτύσσονται και να καρπίσουν και σε φτωχότερα εδάφη και δυσκολότερα κλίματα. Τέτοιες είναι η λευκοελιά και η πετροελιά Σερρών, που μπορούν να τοποθετηθούν ακόμα και σε κάποιο υψόμετρο. Η πρώτη προορίζεται για παραγωγή λαδιού, όπου 4-5 κιλά μπορούν να αποδώσουν μέχρι και ένα κιλό λάδι, και ο καρπός της έχει το ίδιο μέγεθος με εκείνη των Μεγάρων. Τα κλαδιά της εμφανίζουν χαρακτηριστική ευλυγισία σε σχέση με των άλλων ποικιλιών, έτσι ώστε κρατούν το βάρος του χιονιού για αρκετό χρονικό διάστημα χωρίς να σπάζουν και επανέρχονται στην αρχική τους θέση μετά το πέρας της κακοκαιρίας. Όπως σε όλες τις ελιές έτσι και σε αυτές είναι απαραίτητη η λιπανσή τους κατά τον χειμώνα με κατάλληλα σκευάσματα πλούσια σε βόριο για να αποδώσουν το μέγιστο στην ετήσια παραγωγή τους. Όσον αφορά το δεύτερο είδος αντιστοιχεί σε εκείνο της Χαλκιδικής καθώς προορίζεται μόνο για φαγητό και όχι για παραγωγή λαδιού λόγω του μεγάλου μεγέθους της. Στα φυτώρια μας υπάρχουν και τα συγκεκριμένα δύο είδη και πολλά άλλα, ακόμα και σε μεγάλες ποσότητες αν χρειαστεί.