Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: επίφυτα

Οι Φιλιππίνες είναι μια χώρα στην νοτιοανατολική γωνιά της Ασίας με ξεχωριστή παραδοση, κουλτούρα και πολιτισμό που διαθέτει επίσης και μια ευρεία πολυπλοκότητα σε διαφορετικά είδη πανίδας και χλωρίδας. Ειδικά όσον αφορά την χλωρίδα, τα φυτά που προέρχονται από αυτό το σημείο του πλανήτη διακρίνονται για το πλούσιο και εντυπωσιακό σαν ζωγραφιά φύλλωμά τους, όπως και για τα ιδιόρρυθμα και πολλές φορές αρωματικά τους άνθη. Η χόγια ανήκει δικαιωματικά σε αυτήν την κατηγορία, εαν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά έστω και 20 με 30 απο τα 700 συνολικά είδη της, κάθώς στη χώρα μας με δυσκολία και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σε περισσότερα. Σαν κλασσικό επίφυτο οι περισσότερες χόγιες αναζητούν τη συνεχή και έντονη υγρασία στην ατμόσφαιρα, όπως και τις υψηλές όλο το χρόνο θερμοκρασίες. Σε περιοχές με 60 και 70 τοις εκατό υγρασία και θερμοκρασίες από 16 εως 28 βαθμούς Κελσίου όλο το χρόνο, το φυτό ευδοκιμεί και αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Η συγκεκριμένη ποικιλία που ονομάζεται wayetti δεν παρεκκλίνει και πολύ από αυτόν τον γενικό κανόνα. Επίσης δεν απαιτεί μεγάλα ευρύχωρα δοχεία, όπως και οι υπόλοιπες του είδους της, το αντίθετο μάλλον, ευημερεί σε στενά, περιορισμένου χώρου σκεύη, που όμως διαθέτουν άριστη αποστράγγιση. Το ελαφρύ πολύ καλής ποιότητας χώμα με αρκετή ποσότητα περλίτη, όπως και οι πολλές δίοδοι απομάκρυνσης του νερού κατά το πότισμα είναι και ο ιδανικός συνδυασμός για κάθε χόγια.  Άλλωστε το νερό είναι και το καίριο συστατικό για την ολοκληρωμένη φρόντίδα και συντήρηση της χόγιας, καθώς η ποσότητα οφείλει πάντα να είναι αρκετή, διαφορετικά το φυτό κλονίζεται και σύντομα μαραζώνει.Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο όμως κάθε χόγιας, όπως και της wayetti, είναι η ανθοφορία της και πως αυτή επιτυγχάνεται σε ετήσια σταθερή βάση. Σε αυτήν την διαδικασία ουσιαστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν 3 παράγοντες, η ηλικία του φυτού, η ζέστη και η λίπανση. Ορισμένες χόγιες έχουν συγκεκριμένο ηλικιακό όριο που εμφανίζουν τα πρώτα τους άνθη. Λίγες είναι οι φορές που νεαρά φυτά παρουσιάζουν με φυσικό τρόπο μακροσκελείς περιόδους πλούσιας ανθοφορίας. Ωστόσο, μερικές ποικιλίες, όπως και στα υπολοιπα φυτά, διατηρούν τα λουλούδια τους καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, ίσως και μέχρι το Φθινόπωρο. Όσό περισσότερο καλοκαίρι και ζέστη τόσο πιο πολλά κρεμαστά αρωματικά άνθη για τη χόγια. Η wayetti ανήκει στην ομάδα με την λιγότερη χρονικά ανθοφορία, αλλά την πιο εντυπωσιακή σε χρώμα, καθώς το έντονο κόκκιινο χρώμα των "κέρινων" σε όψη λουλουδιών της είναι πολύ ξέχωριστό και αρκετά σπάνιο. Τέλος, ο τελευταίος αλλά πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η τακτική, συνεχής λίπανση του φυτού με σκευάσματα κυρίως σε υγρή μορφή, που προάγουν τόσο την ανθοφορία όσο και την ανάπτυξη του ριζικού της συστήματος. Ιδανικός συνδυασμός είναι η χρήση των "πράσινων" λιπασμάτων το Χειμώνα και των ανθοφόρων απο την Άνοιξη μέχρι και το Φθινόπωρο. Εννοείται πως η χρήση τους είναι πάντα σε μηνιαία βάση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε χόγια όλο το χρόνο σε μεσαία και μεγάλα μεγέθη.

Η ελληνική γλώσσα, που όπως όλοι γνωρίζουμε είναι μια από τις πλουσιότερες παγκοσμίως, έχει χαρίσει σε πολλά ζώα και φυτά υπέροχα χαρακτηριστικά ονόματα, που βασίζονται κυρίως στην εξωτερική τους εμφάνιση, τη μορφολογία τους.ή και σε κάποιο πολύ ιδιαίτερο γνωρισμά τους. Ανάμεσα στα πιο θαυμαστά από αυτά είναι και μια ομάδα παχυφτων-κάκτων που ονομάζονται lepismium, κλασσικά τροπικά φυτά, σχεδόν άγνωστα στη χώρα μας, με τόπο καταγωγής τα πυκνά και καταπράσινα δάση της Βολιβίας. Τα πολύ μακριά, σαρκώδη, ελαφρώς πράσινα, λογχοειδή φύλλα τους θυμίζουν μεταλλικά ελάσματα, που σαν λεπίδες αρχαίων σπαθιών κρέμονται με γνώριμη ευλυγισία κατευθείαν από τις ρίζες πολλά πολλά μαζί δημιούργωντας ένα περίεργο και ασυνήθιστο αισθητικό αποτέλεσμα. Στις άκρες τους εκατέρωθεν έχουν πολλές μικρές εσοχές σαν κουκίδες που λειτουργούν σαν υποδοχές των μετέπειτα λουλουδιών τους που εμφανίζονται κάθε καλοκαίρι σε λευκό και φούξια χρώμα θυμίζοντας απαλές και αφράτες νιφάδες χιονιού. Το lepismium έχει μεγάλη ανθεκτικότητα και επιβιώνει σε μέρη φτωχά και στείρα, άνυδρα με ελάχιστο φωτισμό και λοιπή φροντίδα. Η μίνιμαλ εμφάνιση του οφείλεται στη επιφυτική του φύση, καθώς το ριζικό σύστημα είναι αρκετά επιφανειακό και λεπτεπίλεπτο. Αγαπά τη ζέστη και την υγρή πλούσια ατμόσφαιρα των τροπικών δασών από όπου και προέρχεται. Χρειάζεται τακτικό μηνιαίο λίπασμα, μικρές γλάστρες και ελάχιστες αλλά συχνές ποσότητες νερού. Η μεταγλάστρωση σπανίζει και στην περίπτωση που είναι απαραίτητη, απαιτείται χώμα πολύ υψηλής ποιότητας, τύρφη εμπλουτισμένη, διάλυμα ιχνοστοιχείων σε συνδυασμό με ειδικά κακτοχώματα εισαγωγής. Δεν κλαδεύεται ποτέ και δεν τοποθετείται σε εξωτερικούς πρόσηλιους χώρους, όπου πάντα εγλοχεύει ο κίνδυνος του εγκαύματος απο τις έντονες αχτίδες του ήλιου. Τέλος, δεν χωρίζεται ούτε κόβεται σε κομμάτια.  Για τον πολλάπλασιασμο του υπάρχουν ειδικές τεχνικές και απαιτούνται ειδικές συνθήκες θερμοκηπίου με αποστειρωμένα εργαλεία και εξειδικευμένο προσωπικό, κατάλληλα εκπαιδευμένο για ανάλογες εργασίες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε lepismium το καλοκαίρι και σε συγκεκριμένα μεγέθη.

Η οικογένεια της ορχιδέας είναι πραγματικά τεράστια και μετρά χιλιάδες ποικιλίες και υποποικιλίες σε όλο τον πλανήτη, η κάθεμία με τις δικές της ιδιαιτερότητες και τα δικά της ξεχωριστά εξωτερικά χαρακτηριστικά, όλες όμως εντυπωσιακές και πανέμορφες με τα πολλά και διαφορετικά χρώματα και σχέδια τόσο στα λουλούδια όσο και στα φυλλώματά τους. Πρωταγωνιστικό ρόλο ανάμεσα τους, η ορχιδέα βάντα, ή αλλιώς ή αερόφυτη ορχιδέα που ζεί και αναπτύσσεται με το ριζικό της σύστημα εκτεθειμμένο στο περιβάλλον, αντλώντας όμως από αυτό την απαραίτητη υγρασία και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται προκειμένου να επιβιώσει. Η λεγόμενη βασίλισσα των ορχιδεών, η βάντα έχει μια πολύ καθηλωτική στα όρια του επιβλητικού, εμφάνιση που δύσκολα περνά απαρατήρητη από το ευρύ κοινό και αιχμαλωτίζει τα βλέμματα όπου και αν τοποθετηθεί. Έχει αρκετά σκληρό χαρακτήρα μέ μεγάλες δόσεις ανθεκτικότητας και προσαρμοστικότητας παρόλη την φαινομενικά εύθραυστη εμφάνισή της. Τα άνθη της μεγαλόπρεπα και εντυπωσιακά καλύπτουν όλο φάσμα των θερμών χρωμάτων και τείνουν να εμφανίζονται πολλά πολλά μαζί σε κλαδιά που ξεπροβάλλουν μεσά άπό τα φύλλα  πλαισιώνοντας τέλεια το εκκεντρικά και με γεωμετρικκή συμμετρία πράσινο σκούρο φύλλωμα της που έχει την τάση να μεγαλώνει σε "πατώματα". Συνήθως κατά τη διάρκεια της δεύτερης ανθοφορίας τα λουλούδια αυτά πολλαπλασιάζονται τόσο σε ποσότητα όσο και σε διάρκρια με αποτέλεσμμα να διατηρούνται μέχρι και 2 μήνές άθικτα πάνω στο φυτό. Αν και τροπικό λουλούδι, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε φως και θερμότητα. Αναπτύσσεται και επιβίώνει και σε μέρη με λιγότερο φωτισμό και θερμοκρασία μέχρι 12 βαθμούς Κέλσίου minimum. Η βάντα είναι πλουσιοπάροχη και γενναιόδωρη με τους ανθρώπους που ζούν μάζί της κάί τήν φροντίζουν, προσφέροντας τους απλόχερα τόσο πληθώρα φύλλων όσο και τα πανέμορφα άνθη της καθόλη τη διάρκεια του έτους, με βασική προυπόθεση να τηρούνται δύο σημαντιικές παράμετροι όσον αφορά την καθημερινή της διαβίωση. Πρώτον και ουσιαστικότερον, είναι οτι η βάντα ανήκει στα φυτά που χρειάζονται διαρκή ανανέωση του αέρα γύρω τους, κάθώς, όπως όλα τα αερόφυτα, ζεί και αναπτύσσεται σε ένα καθαρό και διαρκώς ανανεωμένο περιβάλλον. Η στασιμότητα και οι κλειστοί χώροι είναι ο μεγάλύτερος εχθρός αυτής της ορχιδέας λόγω της υπερευαισθησίας που παρουσιάζει στους μύκητες. Όσοι αποφασίζουν να υιοθετήσουν μια βάντα σίγουρα θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οτι πρόκειται για ένα πολύ ξεχωριστό φυτό που απαιτεί τήν διαρκή αλλαγή του περιβάλλοντος και τη συνεχή ανανέωση του αέρα. Μια πολύ καλή ίδέα θα ήταν να βγαίνει τακτικά και σε εξωτερικούς τελείως χώρους, προστατευμένους από τον άμεσο ήλιο, ειδικά το καλοκαίρι, και να απολαμβάνει μεγαλύτερες ποσότητες καθαρού και φρέσκου αέρα. Σε περιπτώσεις όπου η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλή και δεν επίτρέπει την ασφαλή έκθεσή του φυτού, και ένας απλός αερισμός του χώρου με ανοικτό παράθυρο για μικρό χρονικό διάστημα θα ήταν ικανοποιητικός. Το δεύτερο που επιβάλλεται κανέίς να γνωρίζει για την βάντα είναι οτι η ορχιδέα αυτή χρειάζεται, ειδικά το καλοκαίρι, 2 με 3 φορές την έβδόμάδα ένα καλό "μπάνιο" με προυπόθεση οτι στη συνέχεια θα τοποθετείται σέ ένα μέρος προκειμένου νά έξαλειφθέί και το παραμικρό ίχνος υγρασίας από τις ρίζες της. Σε αυτό το στάδιο χρειάζέται επιπλέον προσοχή ούτως ώστε να μην φτάσει το νερό ποτέ άνάμεσα στις σειρές των φύλλων και προκληθέί άμεσα η μηκυτίαση που στη συνέχεια επεκτείνεται και στον κορμό του φυτού προσβαλοντάς το ολόκληρο. Μόνο οι ρίζες μπανιαρίζονται. Ο κατα καιρούς τοπικός ψεκασμός που υποδεικνύεται άπό πολλούς "γνώστες" του αντικειμένου είναι απαραίτητος, όμως δεν φτάνει για να αντλήσει το φυτό όλη την απαραίτητη και αναζωογονητική για αυτό υγρασία. Το "μπάνιο" λοιπόν, είναι αρκετά ουσιώδες τμήμα της σωστής φροντίδας του φυτού καθώς εξασφαλίζει στην ορχιδέα μαλακές και εύκαμπτες ενυδατωμένες ρίζες εμφανέστατα πράσινες και υγιείς πράγμα που στην συνέχεια μεταφράζεται σε ευλύγιστο και υγιές πράσινο φύλλωμα. Η αφυδατωμένη βάντα δεν νοσεί, ούτε καταστρέφεται, απλά είναι μια ταλαιπωρημένη ορχιδέα που όμως μόλις ποτιστεί σωστά μπορεί πολύ σύντομα να αποκαταστήσει την αρχική υγιή και ολάνθιστη όψη της. Τέλος, άκρως σημαντική παραμένει όπως και σε όλες τις ορχιδέες η τακτική τους λίπανση με τα γνωστά πια ειδικά σκευάσματα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ορχιδέες βάντα σε πολλά χρώματα και μεγέθη όλη τη διάρκεια του χρόνου. 

Η πεπερομια είναι από τα ελάχιστα φυτά εσωτερικού χώρου που καλλιεργούνται στην χώρα μας από αρκετά νωρίς, αν και δεν είναι και το πιο εύκολο είδος. Έχει πολλές ποικιλίες που διαφοροποιούνται αισθητά η μια από την άλλη τόσο στον Τύπο του φυλλώματός όσο και στόυς χρωματισμούς. Η prostrata είναι σίγουρα μια πεπερομια που δύσκολα μπορεί κανείς να αντικρύσει στην Ελλάδα και οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτα και κυριότερα είναι ευαίσθητη στις μετακινήσεις λόγω του ντελικάτου φυλλώματός της που δεν έχει και μεγάλη ανοχή γενικότερα. Δεν αγαπά τις μεταφυτεύσεις και δεν προσαρμόζεται εύκολα στις εκάστοτε αλλαγές του περιβάλλοντος. Δεύτερον είναι ελάχιστα ανεκτική στην υγρασία και την υπερβολική δόση νερού. Η ξηρασία και τα ξηρά και σκιώδη σημεία είναι το ιδανικότερο μέρος για αυτήν. Έχει αργή αλλά σταθερή ανάπτυξη και στην φυσιολογία της θυμίζει παχύφυτο, με αποτέλεσμα πολλοί να μην μπορούν να την ξεχωρίσουν σσν είδος. Συνήθως τοποθετείται σε ψηλά και ελεύθερα μέρη ούτως ώστε τα λεπτεπίλεπτα  κλαδάκια της να μην έρχονται σε επαφή με το έδαφος ή κάποιο άλλο στέρεο αντικείμενο και σαπίζουν. Απαραίτητη κρίνεται η συνεχής τροφοδότηση του φυτού με λιπάσματα συμπυκνωμένα και ειδικά για τροπικά φυτά σχεδόν όλο το χρόνο. Τέλος, ανήκει στην κατηγορία των φυτών υψηλού κινδύνου όσον αφορά τον παγετό, διότι λόγω του τροπικού της χαρακτήρα, καθώς κατάγεται από την Ν. Αμερική και συγκεκριμένα από την Βραζιλία, δεν επιβιώνει σε θερμοκρασίες μικρότερες των 15 βαθμών Κελσίου.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πεπερομια prostrata σχεδόν όλο το χρόνο σε μεσαία και μεγάλα μεγέθη.

Ανάμεσα στις σπανιότερες ορχιδέες του κόσμου που εκτός των άλλων έχει και κόκκινο άνθος είναι η  masdevallia. Μικροσκοπική και λεπτεπίλεπτη είναι υπέροχη στην όψη λόγω του ξεχωριστού σε τριγωνικό σχήμα λουλουδιού της. Πρόκειται για ένα είδος που κατάγεται από την νότια Αμερική, αλλά ζει και αναπτύσσεται από το Μεξικό μέχρι και τα βουνά των Άνδεων και την Βραζιλία. Λόγω της ευελιξίας και της πραγματικότητας της, μπορεί να συμπεριληφθεί τόσο στις ορχιδέες κήπου ή αλλιώς εδάφους όσο και στα επίφυτά. Εκείνο όμως που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι η ιδιότητα της να χαρακτηρίζεται και λιθόφυτο, δηλαδή φυτό που φύεται ανάμεσα σε βράχους. Τα λιθόφυτο έχουν την απίστευτη δυνατότητα να εμφανίζονται στα πιο δυσπρόσιτα μέρη, να ζούν με την υγρασία του αέρα και του βρίχινου νερού και να τρέφονται από το ελάχιστο χώμα ανάμεσα στις σχισμές των βράχων ή ακόμα και από τα δικά τους ξεραμένα τμήματα. Η masdevallia, ένα είδος που μέτρα 350 ποικιλίες και πολύ περισσότερα υβρίδια συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά και με το παραπάνω. Ωστόσο, δεν παύει να αγαπά την υπερβολική υγρασία, ενώ οι συνθήκες της έντονης ξηρασίας μπορούν πολύ εύκολα να την καταστρέψουν. Λόγω της έλλειψης των ψευτοβολβών που υπάρχουν στις περισσότερες ορχιδέες, το είδος αυτό χρειάζεται σταθερά επίπεδα έντονης υγρασίας για να επιβιώσει και να ανθίσει πλουσιοπάροχα. Το λίπασμα είναι απαραίτητο σε μικρές εβδομαδιαίες δόσεις, όπως και ένα πολύ καλό πότισμα. Ιδανική θέση για μια τέτοια ορχιδέα είναι ένα δροσερό ημισκιερό μέρος που θα προστατεύεται το χειμώνα από το κρύο και το καλοκαίρι από τις άμεσες βλαβερές ακτίνες του ήλιου. Η θερμοκρασία που απαιτείται καλύπτει ένα ευρύ φάσμα 10 περίπου βαθμών με κατώτερο το 12 και ανώτερο το 25 σύμφωνα με την κλίμακα Κελσίου. Εκείνο όμως που πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον σε αυτό το είδος είναι η μοναδική του φυσιολογία, καθώς από κάθε φύλλο ουσιαστικά φύεται ένα κα μόνο λουλούδι. Στις περισσότερες ορχιδέες συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Τέλος, για να συνεχιστεί και η παράδοση, το χαριτωμένο αυτό φυταδάκι πήρε το όνομά του από τον περίφημο φυσιοδίφη που το ανακάλυψε καπου στην αυλή του βασιλιά Κάρολου της Ισπονίας πριν κάποιους αιώνες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε masdevallia σε μικρό μέγεθος σχεδόν όλο το χρόνο κατόπιν παραγγελίας.