Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: κήποι

Ο κήπος που πλαισιώνει όμορφα και λειτουργικά ένα σπίτι, δεν είναι ένα απλό σύστημα σωληνώσεων άρδευσης που συμπληρώνεται από δέντρα, θάμνους και λουλούδια. Είναι ένα αρμονικό αισθητικά φυσικό σύνολο ζωντανών συστατικών-οργανισμών που συνυπάρχουν στο ίδιο περιβάλλον, αλληλοεπιδρούν ο ένας στον άλλον με καταλυτικό τρόπο και αλληλοδιαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους έτσι ώστε να συνθέτουν μια μικρή κοινωνία διαφορετικών, αλλά άμεσα αλληλοεξαρτώμενων όντων. Αυτή η εύρρυθμη λειτουργία είναι και το μυστικό ενός επιτυχημένου κήπου, ο σεβασμός στον χώρο και στις ιδιαιτερότητές του, αλλά και στον χαρακτήρα και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε φυτού που χρησιμοποιείται . Στην περίπτωση που κάθε ενέργεια δεν πραγματοποιείται με γνώμονα αυτό το σκεπτικό, τα προβλήματα είναι εμφανή και πολύ σοβαρά. Ευτυχώς υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης σχετικά απλοί και εύκολοι αρκεί να ακολουθηθούν οι ανάλογοι κανόνες. 

Η πιο συχνή καταστροφή από όλες στους κήπους αφορά το κομμάτι του γρασιδιού. Οι τρύπες και η αποξήρανση μεγάλων τμημάτων του από λανθασμένη τοποθέτηση αντικειμένων πάνω του, ή άλλου είδους ζημιές απο την κακή διαχείριση του σε βάθος χρόνου, είναι μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση που δύσκολα αντιμετωπίζεται χωρίς τα κατάλληλα μέσα. Έχει  αξιόλογες δυνατότητες επαναφοράς μόνο κατόπιν συγκεκριμένης διαδικασίας. Σε πρώτη φάση απαιτείται "ξήλωμα" όλου του κομματιού, φρεζάρισμα, πάτημα και τελικά επανασπορά γκαζόν ή ξανά στρώσιμο με έτοιμο χλοοτάπητα. Το συνεχές, σταθερό πότισμα και η μηνιαία λίπανση του γρασιδιού είναι το τελευταίο στάδιο της εργασίας που ολοκληρώνει επιτυχώς το όλο εγχείρημα.  

Ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα στον κήπο αποτελεί η οριοθέτηση του χώρου, η κατανομή του δηλαδή με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργηθεί ένα όμορφο και παράλληλα εύκολα διαχειρίσιμο περιβάλλον τόσο για τα φυτά όσο και για τον άνθρωπο. Τα παρτέρια, πλακόστρωτα ή χτιστά, και οι ανισόπεδες επεμβάσεις, βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίζοντας τα σημεία και δημιουργώντας αξιόλογα αισθητικά αποτελέσματα που ταυτοχρόνως χαρακτηρίζονται και για την άκρως λειτουργική τους φύση. Ένα καθαρά οριοθετημένο και τακτοποιημένο κομμάτι κήπου πάντα προδιαθέτει το βλέμμα θετικά, αλλά και το βοηθά παράλληλα να εντοπίσει με περισσότερη ευκολία τις ελλείψεις που παρουσιάζει σε βάθος χρόνου.

Τέλος, τελευταίο και σημαντικότερο πρόβλημα είναι η συστηματική περιποίηση ενός κήπου, είτε από επαγγελματίες, είτε ερασιτεχνικά, σε εβδομαδιαία βάση και με σκοπό την ανάδειξη τόσο των φυτών, όσο και ολόκληρου του περιβάλλοντα χώρου, που μπορεί να περιλαμβάνει το σπίτι και κάποιο άλλο βοηθητικό οίκημα. Στόχος του κήπου είναι να εμπλουτίζει τον οικιακό μας χώρο με αρώματα και εικόνες ευχάριστα, και όχι να τον καταπνίγει λόγω της αφροντισιάς και κακοδιαχείρισης. Τα συχνά κλαδέματα και κουρέματα του γκαζόν, των περιμετρικών θάμνων και των δέντρων είναι σχεδόν απαραίτητα για την επίτευξη αυτού του σκοπού.

Στα φυτώρια Κέντια έχουμε την δυνατότητα να εντοπίσουμε παρόμοια προβλήματα και να προτείνουμε σοβαρές και αποτελεσματικές λύσεις. 

Μια ξεχωριστή κατηγορία φυτών που διαθέτει όχι μόνο αισθητικές, αλλά και αρκετές θεραπευτικές ιδιοτητές με εκτεταμμένη χρήση, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, είναι τα αρωματικά φυτά. Ο αριθμός τους είναι πραγματικά τεράστιος λόγω της ποικιλίας προελευσής τους, και στην χώρα μας, λόγω του κλιματός, της ανατομίας του εδαφούς και της παράδοσής μας, ζεί και μπορεί να ευδοκιμήσει ένα ικανοποιητικά μεγάλο μέρος τους. Σε κήπους, μπαλκόνια ακόμα και σε στέγες μονοκατοικιών, σε ορθοκλαδή ή έρπουσα μορφή, σε μικρό (γλαστράκια για περβάζια κουζίνας ) ή μεγάλο (βραχόκηποι, μπολντούρες διαχωριστικές απο το γκαζόν) μεγεθός, ανθισμένα ή όχι, είναι μια εύκολη και σίγουρη λύση.

Τα πιο διαδεδομένα ειναι ο ανηθός ( αυξάνει την ρόη του αιματός σε νεαρές μητέρες και γενικότερα, είναι θεραπευτικός με αντισπασμωδική δράση, χρησιμοποιείται ευρύτατα στο μαγείρεμα και αντιμετωπίζει φυσικά την κακοσμία του στοματός),

η αχιλλέα ( πολυετές και πικρό σε γεύση φυτό, τονωτικό και χωνευτικό με ισχυρή αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση που καθαρίζει το αίμα, εξαιρετικής αντοχής στο κρύο που φτάνει μέχρι και τους -25 βαθμούς ), 

ο βασιλικός (κλασσικός σε μπάλα ή αγιορείτικος που ψηλώνει χρησιμοποιείται πάρα πολύ στην μαγειρική και τελευταία και στην διακόσμηση κοινωνικών εκδηλώσεων),

η δάφνη (αυτοφυής στην Ελλάδα, πολυετής θάμνος που χρησιμεύει στην μαγειρική, σαν αιθέριο έλαιο και φυσικό εντομοκτόνο ),

το εστραγκόν (πολυετής, ποώδης θάμνος με ρίζα που έχει το σχήμα του δράκου, ορεκτικό, χωνευτικό, τονωτικό και εντομοαπωθητικό με δυνατή ξεχωριστή γεύση για αυτό συνδυάζεται μόνο με λεμόνι και μικρά κρεμμυδάκια παντά σε μκρή ποσοτητά ),

η αλθαία ή νερομολόχα (αρχαίο ελληνικό αλλά δυσεύρετο φυτό για υγρά αμμώδη εδάφη με πολυ σοβαρές εφαρμογές στην βοτανοθεραπεία για πολλά όργανα του σώματος, ιδιαίτερα για το στομάχι και το λέπτο εντέρο ),

το δεντρολίβανο (σε ορθόκλαδη ή ερπουσα μορφή, με διακριτικό ανθος και εξαιρετική αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες, χρησιμοποιείται πολύ στην μαγειρική, την διακοσμητική και την ιατρική ),

το δικταμο ( αντισηπτικό, τονωτικό, αντισπασμωδικό, καταπραυντικό και αφροδισιακό βοτανό με κρητικη προέλευση )

ο δυόσμος ( έντονα πράσινος θάμνος με ευχάριστο άρωμα, πολύ διαδεδομένος στην Ελλαδα, τονωτικός, χωνευτικός και καταπραυντικός που θεραπεύει τις δερματικές νόσους ),

το θυμάρι ( ποώδης, πολυετής θαμνός με μικρό άνθος που παράγει μέλι, με ιδιαίτερες βαλσαμωτικές, απολυμαντικές και θεραπευτικές ιδιότητες που προσδίδουν ενεργητικότητα και δύναμη ως αιθέριο έλαιο, αφέψημα αλλά και για εξωτερική χρήση ),

η μέντα ( ποώδες αυτοφυές ελληνικό φυτό, όχι ιδιαίτερης αντοχής στο κρύο, μελισσοκομικό, φαρμακευτικό που χρησιμοποιείται στην ποτοποιεία, την ζαχαροπλαστική και την μαγειρική ),

ο μαιντανός ( διεγερτικό, τονωτικό και καθαρτικό φυτό που δεν αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες, ανθίζει και παράγει περισσότερη βιταμίνη C απο όλα τα εσπεριδοειδή μαζί ),

η ρίγανη ( πολυετές, θαμνώδες φυτό σε αφθονία στην ελληνική φύση με αντκαρκινική και αντιβακτηριδιακή δράση ),

το σελινο ( φυτό που ανθίζει αρκετά, φθάνει το 1μ ύψος και έχει σοβαρές αντιρρευματικές, αντισπασμωδικές και διουρητικές ιδιότητες ),

το φασκόμηλο (κατεξοχήν ελληνικό φυτό, πολυέτες με ιδιάζον γκρί χρώμα και πυκνά, ξυλώδη κλαδιά, δεν παγώνει και χρησιμοποιείται ως αφέψημα και καρύκευμα ),

η βαλεριάνα ( ανθοφόρο φυτό, αρκετά δραστικό με μαλλόν δυσάρεστη γεύση που καταπραύνει το νευρικό σύστημα και προσελκύει γάτες και ποντίκια )

,

ο ευκάλυπτος (δεντρο με πάνω απο 550 είδη σε ποικιλία και χρήση στην βυρσοδεψία και την φαρμακευτική ) με δράση ενάντια στα κουνουπια

το κάρδαμο ( ποώδες και πολυετές, πικροκάρδαμο και νεροκάρδαμο, είναι αυτοφυές με πικάντικη γεύση και πολλές χρήσεις στην μαγειρική),

η λεβαντα ( πολυετής θάμνος με γκρί ή πράσινο χρώμα που είναι γνωστός οτι διώχνει τα κουνούπια τους σκόρους και τα υπόλοιπα έντομα ),

η λουίζα ( θάμνος χωρίς μεγάλη αντοχή στο κρύο και χαρακτηριστικό χρώμα και άρωμα λεμονιού στα φύλλα του που είναι λεπτά και μακρόστενα ),

ο μαραθός ( γνωστό και ως φινόκιο, ποώδες φυτό που οι σπόροι του εχούν καυστική γεύση και παράγουν αιθέριο έλαιο ),

η μαντζουράνα ( ποώδες βοτανο που δεν παγώνει και χρησιμοποιείται πάρα πολύ σε μαγειρική και φαρμακευτική από τα αρχαία χρόνια ),

το σπαθόχορτο ( βότανο που ονομάστηκε έτσι απο την μοναδική ικανοτητά του να επουλώνει τις πληγές απο σπαθιά στις μάχες, αλλά και εσωτερικά προβλήματα, όπως αυτό της κυτταριτιδάς ),

το μελισσόχορτο ( φυτό που ονομαστηκε έτσι απο το πλούσιο νέκταρ που παράγουν τα άνθη του και προσελκύουν υπερβολικά τις μέλισσες, τις διατρεφει και μυρίζει έντονα λεμόνι ). 

Η Φεζόγια, ένα απο τα όχι και τόσο γνωστά καρποφόρα φυτά θα σας καταπλήξει με τους φθινοπωρινούς βρώσιμους αρωματικούς καρπούς της και τα υπέροχα καλοκαιρινά άνθη της με τα λευκά σαρκώδη πέταλα και τους μακρείς κόκκινους στήμονες. Ανήκει στην οικογένεια Myrtaceae και φτάνει σε ύψος τα τρία μέτρα. Τα φύλλα ειναι δίχρωμα με πράσινο το πάνω μέρος της επιφάνειας και γκρί το κάτω. Οι απαιτήσεις της στη ποιότητα του χώματος είναι ελάχιστες και μπορεί να αναπτυχθεί στα περισσότερα εδάφη. Επίσης είναι πολύ ανθεκτική σε ασθένειες.

Ο καρπός της Φεζόγιας μπορεί να καταναλωθεί φρέσκος μαζί με άλλα φρούτα ή σε σαλάτες αρκεί να τον ρίξετε σε νερό που περιέχει χυμό λεμονιού αφού τον ξεφλουδίσετε για να διατηρηθεί το χρώμα και μαγειρεμένος σε πουτίγκες και πίτες.

Πως θα σπείρετε σωστά σπόρους στον κήπο σας

1. 1) θα πρέπει να προμηθευτείτε τους ειδικούς δίσκους μεταφύτευσης όπου περιέχουν 20 θέσεις για τους σπόρους σας.

1. 2) σε κάθε θέση τοποθετούμε χώμα καλής ποιότητας

1. 3) στην συνέχεια τοποθετούμε 2 με 3 σπόρους στις γεμάτες με χώμα θέσεις

1. 4) επικαλύπτουμε όλες τις θέσεις με λίγο χώμα πιέζοντας το ελαφρά

1. 5) ποτίζουμε καθημερινά με μικρό ψεκαστήρα

1. 6) όταν τα φυτά φθάσουν περίπου στα 10 εκατοστά τότε είναι έτοιμα για μεταφύτευση στην κανονική τους θέση