Οι Αζτέκοι και οι Ίνκας, λαοί ιθαγενείς της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής, είχαν σαν βασικά είδη στη διατροφή τους, τη σοκολάτα, την βανίλια, τον ανανά, την παπάγια, το γκουάβα, την γαλοπούλα και φυσικά το αβοκάντο, όλα δηλαδή εκείνα που σήμερα θεωρούνται στις σύγχρονες ανεπτυγμένες χώρες ως gourmet και ιδιαιτέρως εκλεπτυσμένα. Στην Ευρώπη εισήχθησαν από τους αποικιοκράτες Ισπανούς, οι οποίοι τα κατέστησαν ευρύτατα γνωστά και έθεσαν τις πρώτες βάσεις για την καλλιέργειά τους. Ξεχωρίζοντας ειδικά το αβοκάντο για το χαρακτηριστικό έντονο πράσινο χρώμα του και την πλούσια αλλά λιπαρή γευση του, είναι ένα φρούτο αρκετά δημοφιλές και στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια με την Κρήτη να πρωτοστατεί στις σοβαρές παραγωγικές προσπάθειες, με ετήσια αποδοτικότητα τους 5000 τόνους προιόντος, έναντι των 90000 τόνων της Ισπανίας, δυστυχώς! Αν και είναι τρομέρά θερμιδοφόρο, ενδείκνυται σε όλες τις διατροφές ειδικά των αθλητών και των ατόμων με διάφορες παθήσεις, καθώς παρουσιάζει έντονη αντικαρκινική δράση με ισχυρά αντιγηραντικά στοιχεία που δημιουργούν μια απροσπέλαστη ασπίδα για την καρδιά και το υπόλοιπο σώμα. Ακόμα και εξωτερικά, το αβοκάντο έχει εκτεταμμένη χρήση και στην κοσμετολογία, σε καλλυντικές μάσκες για το πρόσωπο και τα μαλλιά και σε μείγματα για κρέμες που προορίζονται για όλο το σώμα. 

Το δέντρο-φυτό του αβοκάντο μπορεί να καλλιεργηθεί και στην Β. Ελλάδα, παρόλο τον ιδιότροπο και δύσκολο χαρακτήρα του, αρκεί να συντρέχουν οι κατάλληλες συνθήκες και να προσεχθούν κάποια συγκεκριμένα γνωρίσματα του. Πρώτα από όλα πρόκειται για ένα δέντρο όπως όλα τα οπωροφόρα που συνηθίζονται στην ελληνική ύπαιθρο, τις αχλαδιές, τις κερασιές, τις μηλιές, με μια ουσιώδη διαφορά όμως, ότι επειδή είναι αειθαλές και προέρχεται από θερμά κλίματα, δεν έχει ταχεία ανάπτυξη σε ύψος ( χαρακτηρίζεται ως μεγάλου μεγέθους δέντρο στην ολοκλήρωση της αναπτυξής του) και χρειάζεται οπωσδήποτε προστασία τον χειμώνα από το κρύο. Είναι αρκετά δυνατό και εύρωστο φυτό που προσαρμόζεται με ευκολία στον περιβάλλονντα χώρο, απεχθάνεται ωστόσο, το υπερβολικό νερό και τα λασπώδη εδάφη. Συνεπώς δύναται να φυτευτεί μόνο σε αμμωδερά, καλά στραγγιζόμενα και αεριζόμενα χώματα σε θέσεις προσήλιες με ηλιοφάνεια για τουλάχιστον 6 μήνες το χρόνο. Το μυστικό της επιτυχίας του αβοκάντο και απαραίτητη, πολύτιμη προυπόθεση για να μεγαλώσει και να καρπίσει, βρίσκεται στην τακτική και δοσομετρικά συνεπή λίπανσή του που καλό θα ήταν να πραγματοποιείται 4-5 φορές ετησίως με σκευάσματα πλούσια σε κάλιο, αζωτο και φώσφορο. Ακόμα πιο απαραίτητη κρίνεται η προσθήκη οργανικής ουσίας σε αυτό το μείγμα για να ενδυναμωθεί το σχετικά επιφανειακό ριζικό σύστημα του φυτού, που κινδυνεύει και από τα γειτονικά του εαν αυτά βρίσκονται σε μικρή, κοντινή απόσταση. Τέλος, δεν παρουσιάζει ευαίσθησία σε ασθένειες, μόνο το απλό κιτρίνισμα των φυλλών που οφείλεται συνήθως στην έλλειψη σιδήρου, μια εύκολη και αντιμετωπίσιμη κατάσταση.

Στα φυτώριά μας μπορείτε να βρείτε αβοκάντο 2-3 ετών σε ύψος 1,5μ σε πολύ οικονομικές τιμές από την Άνοιξη εως το Φθινόπωρο. 

Το καλό κρασί ευφραίνει τη καρδιά, έλεγαν οι αρχαίοι προγονοί μας, εννοώντας ότι απαλλάσει από το άγχος, χαλαρώνει, αλλά και διευκολύνει την εύρυθμη λειτουργία της και η χώρα μας είναι σίγουρα μια από τις κυριότερες οινοπαραγωγικές περιοχές της Ευρώπης, αναλογικά με την έκταση και τον πληθυσμο της. Για ποιό λόγο λοιπόν, να μην έχει ο καθένας στην αυλή ή στο κήπο του και ένα μέρος με λίγα κλήματα σε ποικιλίες που ο ίδιος θα έχει επιλέξει, άλλες που παράγουν κρασί και άλλες παράγουν απλά φρούτα, σταφύλια? Άλλωστε εκείνο που κρίνεται απαραίτητο για την δημιουργία αμπελώνων και την παρασκευή κρασιών δεν είναι μόνο οι σωστές ποικιλίες, αλλά και το έδαφος, οι συνθήκες του και σίγουρα ο ανθρώπινος παράγοντας. Στην κατηγορία των οινοποιήσιμων οίνων ανήκουν οι ποικιλίες που μας είναι ήδη γνωστές από τα σούπερμάρκετ, όπου αναγράφονται στις ετικέττες των κρασιών που προσφέρονται, η cabernet, η merlot, η syrah, το μοσχάτο Αμβούργου, το μοσχάτο Αλεξανδρείας, ο ροδίτης, η shardonnay, η μαλαγουζιά, το ασύρτικο κ.α. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ποικιλίες που προορίζονται για κατανάλωση απλή, οι λεγόμενες επιτραπέζιες, όπως η βικτώρια, η cardinal, η italia, το ροζακί, η φράουλα, η crimson, η σουλτανίνα, η superior, η rallye κ.α.  

Στους οινοποιήσιμους οίνους της πρώτης κατηγορίας περιλαμβάνονται και λευκοί και κόκκινοι και ροζέ, ανάλογα με τις προτιμήσεις του καθενός. Οι τέσσερεις πρώτες ποικιλίες ειναι ερυθρές, το cabernet, το merlot, το syrah και το μοσχάτο Αμβούργου.   

Το cabernet, ο βασιλιάς των ερυθρών οίνων, διάσημο σε όλο το κόσμο, ξεχωρίζει για την εξαιρετική του ποιότητα , το έντονο, πυκνό χρώμα του και τη μοναδική του δυνατότητα για παλαίωση. Είναι η κορυφαία ποικιλία και στην χώρα μας καλλιεργείται σχεδόν παντού, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.  

Το merlot, φημισμένη ποικιλία με βαθυκόκκινο χρώμα, αρωματική σύνθεση και βελούδινη γεύση, παράγει γλυκόπιοτο κρασί και ειδικά στη χώρα μας καλλιεργείται με σχετική ευκολία.

Το syrah, η χαρισματικότερη ερυθρή ποικιλία, διαθέτει μεγάλη γευστική διάρκεια, αφήνοντας μια έντονη επίγευση σαν αποτέλεσμα και έχει απεριόριστές δυνατότητες στα ελληνικά εδάφη.

To μοσχάτο Αμβούργου, ποικιλία και επιτραπέζια και οινοποιήσιμη, ξεχωρίζει για τα γλυκά και ταυτόχρονα εκρηκτικά της αρώματα, θυμίζοντας χαρακτηριστικά το γαρύφαλλο και καλλιεργέιται στην κεντρική Ελλάδα και στη Χαλκιδική.

Οι διασημότερες λευκές ποικιλίες των οινοποιήσιμων οίνων είναι τέσσερεις: το μοσχάτο Αλεξανδρείας, το shardonnay, το μαλαγουζιά και το ασύρτικο.

Το μοσχάτο Αλεξανδρείας, ποικιλία σχετικά καινούργια στη χώρα μας, παράγει απαλά, διακριτικά γλυκά κρασιά με χαρακτηριστικό παράδειγμα, εκείνο της Λήμνου, γνωστό για το άρωμα και την γλυκύτητά του.

Το shardonnay, ποικιλία δημοφιλέστατη στην Ελλάδα, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο ανάμεσα στα υπόλοιπα λόγω όγκου και λιπαρότητας που προσδίδει στη γεύση κατά την ανάμειξη. Η ικανότητά του για πλούσιο αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την ευρύτατη διαδοση και αποδοχή του από το ελληνικό κοινό , το καθιστά ένα από τα κυριότερα σε κατανάλωση και προτίμηση ελληνικά κρασιά.

Το μαλαγουζιά, η βασίλισσα των κρασιών, με το άρωμα, τη δροσιά της και τις άπειρες δυνατότητες για ανάμειξη, αποτελεί σίγουρα το μέλλον των ελληνικών κρασιών.

Το ασύρτικο, η πιο γνωστή ποικιλία του Αιγαίου, κορυφώνετα σε γεύση και ποιότητα όταν προέρχεται από την Σαντορίνη, λόγω του ηφαιστιογενούς εδάφους του νησιού.

Τέλος, από τα οινοποιήσιμα ροζέ κρασιά ξεχωρίζει ο ροδίτης, με τη χυμώδη και φρουτώδη σχεδόν τροπική γεύση του, έχει ένα πολύ ιδιαίτερο αποτέλεσμα συνοδευόντας φαγητό αλλά και γλυκ. Σε μείξεις έχει περισσότερο ενδιαφέρον, αποκτώντας κάποιες φορές τα χαρακτηριστικά του shardonnay.

Στις επιτραπέζιες ποικιλίες της δεύτερης κατηγορίας περιλαμβάνονται πάλι λευκές, ροζέ και λιγότερες κόκκινες από ότι στις οινοποιήσιμες. Οι λευκές ποικιλίες είναι η βικτώρια, η ιτάλια , η σουλτανίνα, η superior και η rallye.

Η βικτώρια, ποικιλία σε κώνικο σχήμα και μεγάλο μέγεθος, είναι ζωηρότατη και πολύ παραγωγική με ωρίμανση απο τα τέλη Ιουλίου εως τοα μέσα Αυγούστου

Η ιτάλια, ποικιλία σε κώνικο σχήμα, ξεχωρίζει για την χαρακτηριστική της γεύση, θυμίζει μοσχάτο, και ωριμάζει στα μέσα Σεπτεμβρίου.

Η σουλτανίνα, ποικιλία με μεγάλο σχήμα και πυκνή εως πολύ πυκνή σύνθεση, αποδείχθηκε πολύ ευαίσθητη σε ασθένειες, εξαιρετικά παραγωγική με γλυκειά γεύση.

Η superior, ποικιλια μεσαίου σχήματος και άσπερμη, ωριμάζει από τις αρχές Αυγούστου και ύστερα.

Η rallye, ποικιλία άσπερμη, είναι πολύ παραγωγική με πολύ πρώιμη όμως ωρίμανση.

Οι κόκκινες ποκιλίες της δεύτερης κατηγορίας, των επιτραπέζιων δηλαδή, είναι η cardinal και η crimson.

Η cardinal, ποικιλία με κώνικο σχήμα, παρουσιάζει μεγάλη ανθεκτικότητα, αραιή σύνθεση και δροσερή και ευχάριστη γεύση, ωριμάζοντας τον Ιούλιο.

Η crimson, ποικιλία μεγαλομεγεθούς σταφυλιού, ωριμάζει τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, δίνοντας αξιόλογες παραγωγές. 

Οι ροζέ ποικιλίες των επιτραπέζιων σταφυλιών είναι το ροζακί και η φράουλα.

Το ροζακί, ποικιλία μεσαίου μεγέθους, έχει μέτρια πυκνότητα, είναι ευαίσθητο σε ασθένειες και ωριμάζει από τον Σεπτέμβριο εως τον Οκτώβριο.

Η φράουλα, ποικιλία πολύ μεγάλου μήκους, δεν έχει κάποια συγκεκριμένη γεύση και παρουσιάζει αρκετή ευαισθησία σε ασθένειες, κυρίως τον βοτρύτη. 

Στα φυτώριά μας υπάρχουν όλοι οι παραπάνω τύποι κλημάτων σε οικονομικές τιμές και με άμεση παράδοση.

Η χριστιανική γιορτή του Πάσχα στην Ελλάδα έχει συσχετιστεί στο κόσμο των φυτών με έναν θάμνο που, ενώ δεν κατάγεται από τη λεκάνη της Μεσογείου, εντούτοις είναι πολύ δημοφιλής εκεί και ανθίζει πάντα εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο του Απριλίου, από όπου πήρε και το όνομα του. Πρόκειται για την πασχαλιά, έναν φυλλοβόλο θάμνο με εκπληκτικές αντοχές στο κρύο, δεν παγώνει σχεδόν ποτέ και χαρακτηρίζεται από όμορφα και διακριτικά λεπτοκαμμωμένα άνθη σε αποχρώσεις του μπλέ, του λευκού και του ροζ. Φυτεύεται σε κήπους κατευθείαν στο έδαφος σε θέσεις ηλιόλουστες που διαθέτουν άριστη αποστράγγιση, όχι τόσο προφυλαγμένες, διότι σαν φυτό δεν αρρωσταίνει εύκολα,αλλά αντίθετα όσο εκτεθειμένη και αν είναι, παραμένει καταπράσινη για τουλάχιστον 6 μήνες το χρόνο. Δεν κλαδεύεται δραστικά απο φόβο αναστολής της ανθοφορία της, έχει ανάγκη όμως ένα ελαφρύ κορφολόγημα που θα συμβάλλει αποφασιστικά στον εμπλουτισμό των δυνάμεων του φυτού και στη δημιουργία επιθυμητού σχήματος. Λιπαίνεται με προσοχή σχεδόν 2 φορές το χρόνο, μια στην αρχή της Άνοιξης και μια στο τέλος του Καλοκαιριού και πολλές φορές τα άνθη τηε διακοσμούν και γυάλινα βάζα για αρκετές εβδομάδες, αρκεί μέσα σε αυτά να υπάρχει πάντα φρέσκο και καθαρό νερό. Το σημαντικοκότερο πλεονέκτημα της πασχαλιάς βρίσκεται καλά κρυμμένο στο άνθος της, καθώς αυτό όταν ανοίγει αναδύει μια λεπτή και χαρακτηριστική ευωδιά, ανασύροντας αναμνήσεις παλιών παραδοσιακών εποχών, μια μυρωδιά απολαυστική για τις όμορφες ανοιξιάτικές μέρες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πασχαλιές σε όλα τα μεγέθη όλο το χρόνο, είτε εισαγωγής, είτε ελληνικής προέλευσης.

Όταν πρόκειται για βολβούς και βολβοειδή φυτά, ο πρώτος συνειρμός που πραγματοποιείται αυτόματα αφορά τα ζουμπούλια, τους νάρκισσους και ίσως τους κρόκους. Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει μια τεράστια ποικιλία φυτών που προέρχονται από βολβούς, αν και αυτό δεν είναι πάντα ορατό και προσβάσιμο. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν η ανεμώνη και το ορνιθόκαλουμ, δύο λουλούδια που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά και δημοφιλή στην Ελλάδα, έχουν ωστόσο χαρακτηριστικά που τα καθιστούν εύκολα στην καλλιέργεια και απολαυστικά στην ανθοφορία. 

Η ανεμώνη, όπως και η νεραγκούλα, αναπτύσσεται μέσα από ειδικούς βολβούς, τους κονδύλους, από το φθινόπωρο ακόμα και είναι αυτοφυής σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, καλύπτοντας μια αξιόλογη ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων. Στα λουλούδια των 150 διαφορετικών ειδών του πολυετούς και ποώδους αυτού φυτού, μπορει κανείς να διαπιστώσει χρώματα από το άσπρο, το κόκκινο και το μπλέ μέχρι το μώβ, που διατηρούνται καθόλη τη διάρκεια της Άνοιξης και του Καλοκαιριού, χωρίς κάποια ξεχωριστή φροντίδα. Οι καλλιεργητικές της απαιτήσεις δεν είναι αποτρεπτικές, το αντίθετο μάλλον είναι ακολουθεί απλή διαδικασία και στο πότισμα και στην λίπανσή της. Η μοναδική αμέλεια που έχει δυσάρεστα αποτελέσματα είναι αυτή που ισχύει για όλους τους βολβούς, η υπερβολική υγρασία του χώματος, κυρίως το καλοκαίρι από εδάφη χωρίς καλή αποστράγγιση και υπέμετρο ζήλο ποτίσματος.

Το ορνιθόκαλουμ, φυτό με ξεχωριστό πορτοκαλοκίτρινο και λευκό χρώμα στο άνθος και φύλλωμα μαλακό και καταπράσινο, ανήκει και αυτό στην κατηγορία των βολβοειδών με ανάπτυξη όμως που ξεπερνά τους συνηθισμένους ρυθμούς. Φυτεμένο πολλά πολλά μαζί, δημιουργεί την εντύπωση θάμνου πυκνού και καλοσχηματισμένου που ανθοφορεί καθόλη τη διάρκεια του χρόνου, είτε με τη βοήθεια λιπάσματος, είτε χωρίς αυτό. Από τους 8 εωσ τους 25 βαθμούς αναπτύσσεται ιδανικά και απρόσκοπτα, σε ύψος που κάποιες φορές αγγίζει και το 1,5μ περίπου. Επιβιώνει θερμοκρασιών μικρότερων του μηδενός. δεν καταστρέφεται, περιορίζεται όμως, και αναστέλλεται προσωρινά η ομαλή συνέχεια της αναπτυξής του εως τον επόμενο χρόνο, οπότε και ξεκινάει πάλι η όλη διαδικασία από το αρχικό στάδιο.  

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε και τα δύο αυτά φυτά σε πολλά μεγέθη ανάλογα την περίσταση και όλο σχεδόν το χρόνο κατόπιν πάντα παραγγελίας εκτελεσθείσας σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η Άνοιξη είναι η εποχή που διαδέχεται έναν κρύο και σκληρό Χειμώνα, με τη θερμοκρασία να ανεβαίνει συνεχώς, τη φύση να αναγεννάται και ως εκ τούτου τη ψυχική μας διάθεση να αλλάζει, να βελτιώνεται προς το καλύτερο. Τα λουλούδια και τα ανοιξιάτικα φυτά είναι και πολυάριθμα και ποικίλα, ξεκινώντας από τα απλά εποχιακά, τις πετούνιες και τους κατηφέδες, μέχρι τα οπωροφόρα, τα κωνοφόρα και τα εσπεριδοειδή. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν και δύο είδη που εμφανίζονται πρώιμα, αλλά διατηρούν την ανθοφορία και την ομορφιά τους για όλο το διάστημα του καλοκαιριού και ίσως εως τις αρχές του φθινοπώρου. Πρόκειται για την νεραγκούλα και την γκαζάνια, δύο φυτά με παρόμοια ανάπτυξη, διαφορετικά σε φύλλωμα, αλλά ίδια σε πλούσια και διαρκή ανθοφορία.    

Η νεραγκούλα, φυτό πολυετές με πυκνό καταπράσινο φύλλωμα και όμορφα, πολύχρωμα και ολοστρόγγυλα λουλούδια, παρουσιάζει εκπληκτική αντοχή στο κρύο, για αυτό τον λόγο μπορεί και να φυτευτεί και το φθινόπωρο, χωρίσ ιδιαίτερο πρόβλημα. Τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού όμως, επειδή οι ανάγκες για νερό αυξάνονται και η ηλιοφάνεια είναι καταλυτική για την ανάπτυξη των φυτών και των λουλουδιών, η νεραγκούλα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί, με αποτέλεσμα κάποια από τα φύλλα της να κιτρινίζουν, από το υπερβολικό πότισμα ίσως, και το φυτό να δίνει την νετύπωση οτι κινδυνεύει να μαραθεί. Συνεπώς η μεταγλάστρωση της νεραγκούλας είναι απαραίτητο να πραγματοποιείται με ελαφρόπετρα ή φλούδα πεύκου και κανονικό σε σύνθεση χώμα, για άριστη αποστράγγιση. Επίσης απαραίτητη είναι και η λίπανση του φυτού για εξασφάλιση της ανθοφορίας του, σε τακτά μηνιαία διαστήματα για ολόκληρη την Άνοιξη και τους πρώτους μήνες του φθινοπωρου. Απίθανη είνα η χρωματική παλέτα που καλύπτει και μόνο για αυτούς τους συνδυασμούς αξίζει να την προτιμήσετε στο μπαλκόνι και τον κήπο σας.

Η γκαζάνια, φυτό εξίσου πολυετές με το προηγούμενο, αλλά σκληρότερο σε αντοχή και με σκουρότερο χρώμα φυλλώματος, είναι πολύ γνωστό και δημοφιλές ανάμεσα στα ανοιξιάτικα λουλούδια. Από τους -5  εως τους 35 βαθμούς πάνω από το μηδέν και για 6 ολόκληρους μήνες, η γκαζάνια αναπτύσσεται γρήγορα, εύκολα και ανθίζει πλουσιοπάροχα προσφέροντας μεγάλοανθή πορτοκαλοκόκκινα και βυσσινί λουλούδια σε σχήμα μαργαρίτας. Η μακρά περίοδος ανθοφορίας της επιτείνεται και με την κοπή των λουλουδιών που μαραίνονται, για να αποκτήσει το φυτό περισσότερη δύναμη, αλλά και με τη χρήση λιπάσματος που εφαρμόζεται μηνιαία και σε συγκεκριμένες δόσεις μέχρι και το φθινόπωρο, με μια διακοπή το καλοκαίρι, λόγω υπερβολικά υψηλών θερμοκρασιών. Ιδανική για σημεία με χαμηλή ποώδη βλάστηση, έχει το πλεονεκτημα οτι ακόμα και αν εξαφανιστεί τελείως με το κρύο, ξαναεμφανίζεται πιο ζωηρή την Άνοιξη με ακόμα πιο έντονο φύλλωμα και λουλούδι. Το μοναδικό της μειονέκτημα βρίσκεται στο γεγονός οτι τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες που όλοι απολαμβάνουν λίγη δροσιά στο κήπο ή τη βεράντα τους, τα άνθη της γκαζάνιας πσραμένουν κλειστά, στερόντας την ομορφιά τους από τον οποιοδήποτε μέχρι το επόμενο πρωί.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε και τα δύο αυτά λουλούδια σε δύο μεγέθη για κάθε είδους κατασκευή σε κήπο ή στο μπαλκόνι σας.

Ήρθε η ώρα να επιλέξετε την παραγωγή της χρονίας για το μπαξέ σας, χωρίζοντας τον σε τέσσερα μέρη με το πρώτο να αφορά τα πολυετή φυτά όπως οπωροφόρα δέντρα και θάμνοι, αρωματικά και βότανα. Στα υπόλοιπα τρία τέταρτα του μπαξέ τοποθετήστε κατα ομάδες

α. τα όσπρια και τις σαλάτες

β.τα λάχανα, μπρόκολα, λαχανάκια βρυξελλών 

γ.τα σολανοειδή λαχανικά δηλαδή τα λαχανικά των οποίων η ρίζα προσφέρεται για κατανάλωση όπως τα καρότα, οι πατάτες, τα γογγύλια, τα παντζάρια κ.α.

 Οπωσδήποτε κατα την οργάνωση του μπάξε πρέπει να μη ξεχνάτε να τοποθετείτε σε διαφορετικό σημείο κάθε χρόνο τις τρείς παραπάνω ομάδες για την αποφυγή μολύνσεων της νέας σοδείας απο μύκητες. Ξεκινήστε λοιπόν παραγγέλνοντας σπόρους λαχανικών, οσπρίων και σολανοειδών.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Καθαρίστε το μπαξέ σας απο τις παλίες ρίζες και συνεχίστε το σκάψιμο εφαρμόζοντας κοπριά ή λίπασμα όπου κρίνεται απαραίτητο, ασβέστη στον παλίο τομέα των λάχανων και ποτάσσα σε φυτά όπως φραουλίες και φραγκοστάφυλλα στο σταθερό τμήμα του κήπου.. Συνεχίστε με το κλάδεμα της μηλιάς και της αχλαδιάς ( εκτός σε περίπτωση παγετού) και των θαμνοειδών καρποφόρων φυτών. Σπείρετε τα πρώιμα λάχανα, κουνουπίδια και τις μελιτζάνες σε θερμαινόμενο χώρο με άπλετο φώς. Συνεχίστε με το φύτεμα των οπωροφώρων και των θάμνων όταν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Επιθεωρείστε μηλίες και αχλαδιές για σαράκι και θεραπεύστε όπου υπάρχει άρρωστος ιστός.

  Έλεγχος για σαράκι (canker)

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Συνεχίστε με το φύτεμα δέντρων και θάμνων όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Εφαρμόστε ποτάσσα σε μηλίες, αχλαδιές και δαμασκηνιές και ένα λίπασμα γενικής χρήσης στο μπαξέ των λαχανικών για τις πρώιμες καλλιέργειες. Κόψτε τα νεκρά κλαδία των βατόμουρων και των υπολοίπων καρποφόρων θάμνων στο ύψος του πρώτου ζωντανού μπουμπουκιού. Σπείρετε κουκιά, σπανάκι και λάχανο στο μπαξέ στο τέλος του μήνα. Φυτέψτε αγγινάρες και κρεμμυδάκια. Τοποθετήστε ριζωμένες πατάτες σε δίσκους με το ρόζ μέρος προς τα πάνω και τοποθετήστε σε προστατευμένο απο παγετό, φωτεινό σημείο. Κλαδέψτε τους πρώιμους βλαστούς απο τα λάχανα και κουνουπίδια που σπείρατε τον Ιανουάριο. Σπείρετε καρότα και πρώιμα μαρούλια σε τελάρα ή κάτω απο προστασία. Σπείρετε φθινοπωρινά και χειμερινά σέλινα σε κουτιά με ελαφρύ χώμα. Σπείρετε ντομάτες και φασολάκια σε προστατευμένο και φωτεινό μέρος στο τέλος του μήνα.

  Προετοιμασία πατάτας

ΜΑΡΤΙΟΣ

Τελειώστε με το φύτεμα και το κλάδεμα των οπωροφόρων δέντρων και θάμνων. Εφαρμόστε θειϊκή αμμωνία στο ανοιξιάτικο λάχανο και στα χειμερινά μαρούλια και σπανάκια. Ψεκάστε τα οπωροφόρα δέντρα και τους θάμνους με λίπασμα ενάντια σε έντομα και αρρώστιες. Συνεχίστε με διαδοχικές σπορές απο κουκιά και σπανάκι. Σπείρετε λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανα, σέλινο, μαρούλι, πράσα, κρεμμύδια, μπιζέλια, ραπανάκια, παντζάρια και μαϊντανό. Φυτέψτε κρεμμύδάκια γαι συγκομιδή τον Άυγουστο. Φυτέψτε κουνουπίδια, κουκιά και μπιζέλια για συγκομιδή το φθινόπωρο. Kάντε αυλάκια ανάμεσα στις καλλιέργειες. Σπείρετε πιπεριες, αγγουράκια και κολοκύθες σε προστατευμένο φωτεινό μέρος.

  Κλάδεμα οπωροφώρων δέντρων

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Ψεκάστε τα οπωροφόρα δέντρα και τους θάμνους με εντομοκτόνο. Κλαδέψτε το ένα τρίτο του νέου βλαστού της δαμασκηνιάς απο τα κύρια κλαδιά. Ολοκληρώστε το φύτεμα φραουλιών μέχρι τα μέσα του μήνα  και σμέουρων  κλαδεύοντας τα νεαρά κλαδιά. Σπείρετε έξω παντζάρια, λάχανο για συγκομιδή το καλοκαίρι, μπρόκολο για συγκομιδή το χειμώνα, κρεμμύδια, σέσκουλα, μπάμιες, αρακά και κολοκυθιές. Σπείρετε φασόλια στο τέλος του μήνα. Συνεχίστε με διαδοχικές σπορές μαρουλιού, μπιζελιών, ραπανάκια, σπανάκι,  καρότων και κουνουπιδιού έξω. Αραιώστε το σπανάκι και τοποθετήστε στηρίγματα στις πρώιμες μπιζελίες. Ολοκληρώστε το φύτεμα των καρπών της πατάτας. Σπείρετε γλυκό καλαμπόκι σε τελάρα. Σπείρετε ντομάτες στην αρχή του μήνα και αγγουράκια, κολοκύθια και πεπόνια στο τέλος του μήνα.

  Φύτεμα φραουλιών

ΜΑΪΟΣ

Αραιώστε τη σοδειά των παντζαριών, των μαρουλιών και των κρεμμυδιών. Σκάψτε το χώμα σε τακτά χρονικά διαστήματα ανάμεσα στα φασόλια και τα μπιζέλια. Καλύψτε τα νεαρά βλαστάρια τις πατάτας με χώμα η πλαστικό πανί αν υπάρχει πιθανότητα βραδινού ψύχους. Καθαρίστε απο ζιζάνια. Αφαιρέστε τα άνθη απο τις φράουλες. Φροντίστε για το καλό πότισμα των φυτών, θάμνων και δέντρων κατα την έναρξη και διάρκεια της καρποφορίας. Ελέγχετε τακτικά για αφίδες. Συνεχίστε με διαδοχική σπορά μαρουλιών, σπανακίου, καρότων, παντζαριών, ραπανακίων, μπιζελιών και κρεμμυδιών. Στα μέσα Μαϊου σπείρετε το γλυκό καλαμπόκι και ραδίκια. Στο τέλος του μήνα σπείρετε χειμερινό λάχανο, κολοκυθάκια, λαχανάκια Βρυξελλών και αγγουράκια.

  Έλεγχος για ύπαρξη αφίδων

ΙΟΥΝΙΟΣ

Αραιώστε τα κλαδιά απο τις μηλιές και τις αχλαδίες σε περίπτωση που οι καρποί είναι πολλοί και τα κλαδιά λυγίζουν επικίνδυνα. Συνεχίστε αφαιρώντας πλαϊνούς βλαστούς απο κερασιές και αραιώστε τους καρπούς στις δαμασκηνιές στις αρχές και στο τέλος του μήνα. Λιπάνεται τις ριζικές καλλιέργειες και τα κρεμμύδια με ταχείας δράσεως αζωτούχο λίπασμα. Συνεχίστε με ψεκασμό των οπωροφώρων δέντρων και θάμνων και των λαχανικών ενάντια σε έντομα και αρρώστιες. Δέστε με καλάμια τα νεαρά βλαστάρια των βατόμουρων και σμέουρων.

Συνεχίζετε με την διαδοχική σπορά λάχανων, παντζαριών, φασολιών και κουνουπιδιών. Τσαπίζετε τακτικά ανάμεσα στις σοδείες. Κλαδέψτε τα σπαράγγια των δύο και τριών εβδομάδων και αφήστε τις κορυφές να αναπτυχθούν. Φυτέψτε στο μπαξέ τα λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανα, σέλινο, πράσα, γλυκό καλαμπόκι, κολοκυθάκια, ντομάτες και μπρόκολο. Φυτέψτε πεπόνια σε τελάρα. Κλαδέψτε τις κορυφές απο τα φασολάκια γίγαντες που είναι πλέον σε πλήρη άνθιση.

  Κλάδεμα κορυφών απο ανθισμένα φασολάκια

ΙΟΥΛΙΟΣ

Συνεχίστε με την αποξήρανση δαμασκήνων, βερύκοκων και ροδάκινων. Μετά την καρποφορία , κόψτε τα παλιά κλαδία απο τα βατόμουρα και χρησιμοποιήστε στηρίγματα στα νεότερα κλαδιά.  Σπείρετε  σέσκουλα, φασόλια, λάχανο, μαϊντανό. Φυτέψτε κουνουπίδι, πράσα, μπρόκολο, χειμωνιάτικο λάχανο και λαχανίδα. Βάλτε πασσάλους στις ντοματιές και κλαδέψτε τα πλαϊνά κλαδία. Αραιώστε τα παντζάρια, μαρούλια και τα καρότα. Λιπάνετε το σέλινο με θειϊκή αμμωνία ή νιτρική σόδα. Κλαδέψτε τις κορυφές απο τα φασολάκια όταν φτάσουν στο ίδιο ύψος με τα στηρίγματα. Ψεκάστε τις πατάτες με μηκυτοκτόνα κάθε τρείς εβδομάδες.

  Στηρίγματα για φασολάκια

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Ψεκάστε τις κερασιές με μηκυτοκτόνο χαλκού για καλύτερο έλεγχο των καρκινωμάτων. Κλαδέψτε τα κλαδία που παρήγαγαν καρπούς απο τα βερύκοκα και τα νεκταρίνια μετά τη συγκομιδή των φρούτων. Ολοκληρώστε με το κλάδεμα των δαμασκηνίων και των κορόμηλων. Ξεκινήστε τη συγκομιδή των πρώιμων μήλων, βατόμουρων, μούρων και φραγκοστάφυλων. Αρχίστε να μαζεύεται τα αχλάδια όσο είναι ακόμα υποώριμα. Σπείρετε ανοιξίατικα κουνουπίδια, λάχανα, αντίδια, φθινοπωρινά και χειμερινά μαρούλια, κρεμμύδια, ασκαλόνια και χειμερινό σπανάκι. Ξεκινήστε τη συγκομιδή των καρπών του καλαμποκιού αφου δοκιμάσετε το επίπεδο της ωρίμανσης, των φασολακίων, των παντζαριών, του καλοκαιρινού λάχανου, των μαρουλιών, των καρότων, των ντοματιών, τα κολοκυθάκια,  του αρακά, του σπανακιού και του σέσκουλου.

  Γλυκό καλαμπόκι

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Παραγγείλτε νέα καρποφόρα δέντρα και θάμνους. Ολοκληρώστε το καλοκαιρινό κλάδεμα των μηλιών και των αχλαδιών. Κλαδέψτε τα κορόμηλα και τα δαμάσκηνα μετά τη συγκομιδή και πρίν τα μέσα του μήνα. Κλαδέψτε τα βερύκοκα, τα νεκταρίνια και τα κεράσια αφαιρώντας τη πλάγια ανάπτυξη  εώς το ύψος των τεσσάρων φύλλων. Κλαδέψτε τις κορυφές των νεαρών κλαδιών των φραγκοστάφυλων. Κλαδέψτε τα παλιά κλαδιά των μούρων και βατόμουρων με το πέρας της καρποφορίας και χησιμοποιήστε στηρίγματα για τα νεαρά κλαδία.  Αφαιρέστε και απομακρύνετε τις άρρωστες πατάτες. Συνεχίστε με τη στήριξη και δέσιμο των κεντρικών κλαδιών της ντομάτας. Τοποθετήστε τις πράσινες ντομάτες σε ένα ντουλάπι για ωρίμανση. Ψεκάστε το σέλινο με μηκυτοκτόνο. Σπείρετε χειμωνιάτικα μαρούλια και σπανάκια. Τσαπίστε ανάμεσα στις σοδείες.

  Τσάπισμα

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Αποθηκεύστε φρούτα που είναι σε καλή κατάσταση αλλά μην αναμίξετε μήλα με αχλάδια. Συνεχίστε με το κλάδεμα των οπωροφόρων δέντρων και θάμνων με την πτώση των φύλλων. Φυτέψτε τα νεαρά δέντρα και τους θάμνους που παραγγείλατε των Σεπτέμβριο και συνεχίστε με το κλάδεμα τους. Επιθεωρήστε τις μηλίες για καρκινώματα και θεραπεύστε κόβωντας των άρρωστο ιστό έως ότου μείνει μία καθαρή πληγή. Καλύψτε με μυκητοκτόνο την πληγή. Μαζέψτε τα κρεμμύδια και δέστε τους καρπούς για αποξήρανση. Σκαλίστε ανάμεσα στις σοδείες και καθαρίστε τις περιοχές απο τις χρησιμοποιημένες καλλιέργειες. Κλαδέψτε τα σπαράγγια στο επίπεδο του εδάφους.

  Κλάδεμα σπαραγγιών

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Συνεχίστε με το φύτεμα οπωροφώρων δέντρων. Κλαδέψτε τις ήδη υπάρχουσες μηλιές και αχλαδιές αμέσως μετά τη φυλλόπτωση. Ολοκληρώστε το κλάδεμα των βατόμουρων και μούρων. Απομακρύνετε τα σπασμένα κλαδιά απο τα πυρηνόκαρπα δέντρα και προστατέψτε τις πληγές με ειδική μπογιά. Ξεχορταριάστε τις φράουλες. Ανανεώστε το χώμα με κοπριά και φρέσκο χώμα στους τομείς που έχουν αφαιρεθεί όλες οι σοδείες. Μαζέψτε τα λαχανάκια Βρυξελλών, τα λάχανα, το κουνουπίδι και τα σέσκουλα. Αφαιρέστε και αποθηκεύστε τα φυτεμένα τον Ιούνιο παντζάρια. Σπείρετε κουκιά. Αφαιρέστε και καταστρέψτε τα χαλασμένα και κίτρινα φύλλα απο τα λαχανάκια Βρυξελλών, των υπολοίπων πράσινων καλλιεργειών και των αγγινάρων. Απομακρύνετε τις παλιές ρίζες απο τα φασολάκια.

  Λαχανάκια Βρυξελλών

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Συνεχίστε με το φύτεμα των νεαρών δέντρων και το κλάδεμα των ήδη υπάρχουσων μηλιών, αχλαδιών, δαμασκηνιών και καρποφόρων θάμνων καταστρέφοντας τα κλαδεμένα μέρη. Συνεχίστε με τη συγκομιδή των τελευταίων μήλων. Συνεχίστε τον έλεγχο για καρκινώματα. Ψεκάστε στα κοιμισμένα καρποφόρα δέντρα και θάμνους για αφίδες και άλλα έντομα. 

Τελειώστε τη συγκομιδή του λάχανου, του πράσου, του σέλινου, των φυτεμένων τον Ιούνιο καρότων. Προστατέψτε τα σέλινα και τις αγγινάρες με στεγνά φύλλα ή άχυρα. Τσαπίστε όπου υπάρχει κενό έδαφος και προετοιμάστε το έδαφος με κοπριά για τα φασολάκια, τα μπιζέλια και τις πράσινες σαλάτες. Ελέχγετε τακτικά τα αποθηκευμένα λαχανικά για ενδείξεις φθοράς.

  Αφίδες

Στην Ελλάδα, ο καθένας από εμάς μπορεί, λόγω κλίματος και εδάφους, να διατηρεί όλο το χρόνο, ακόμα και στο μπαλκόνι του ένα μικρό λαχανόκηπο, εξυπηρετώντας είτε τις ατομικές του, είτε τις οικογενειακές του ανάγκες σε φρούτα και λαχανικά. Κάθε μήνας έχει και την δική του ποικιλία και με λίγη προσπάθεια και τη βοήθεια της τεχνολογίας είναι εφικτή η διατηρησή τους για μακρό χρονικό διάστημα. Ξεκινώντας από το όχι και τόσο γνωστό φινόκιο, την χαρακτηριστική αδυναμία των Ιταλών, πρόκειται για μια εύγευστη και θρεπτική ρίζα, που δίνει σε φαγητά και σαλάτες μια ξεχωριστή νότα. Η μαραθόριζα, όπως είναι και αλλιώς γνωστό, μυρίζει σαν ούζο, είναι πανέυκολο στην καλλιέργεια, δεν παγώνει και δεν έχει αυξημένες ανάγκες υγρασίας και ποτίσματος. Καταναλώνεται άμεσα και δεν ενδείκνυται να καταψυχθεί, καθώς αλλοιώνεται σημαντικά και η γεύση και η συνθεσή του.

Η αγκινάρα, πολυετές φυτό με καταγωγή απο την Αφρική, αναπτύσσεται σε μορφή μικρού θάμνου με ύψος όχι μεγαλύτερο του 1,5μ και καλλιεργείται με σχετική ευκολία. Απαιτεί έδαφος με καλή αποστράγγιση και πότισμα τακτικό και προσεχτικό κατά το καλοκαίρι. Τον χειμώνα χρειάζεται προστασία με κάλυμμα φυσικό από φύλλα άλλων δέντρων και φυτών ή φλούδα πεύκου. Η καταναλωσή της πραγματοποιείται μέσω των λουλουδιών της που εμφανίζουν σκληρή και αγκαθωτή όψη που αποδεικνύεται αρκετά δύσκολη στο καθάρισμα. Είτε ωμή, είτε βρασμένη, τρώγεται συχνά, συνοδεύοντας τσικουδιά και ούζο με μεγάλη επιτυχία και έχει δυνατότητα να καταψυχθεί για 2-3 μήνες σε ειδικά ψυγεία, χωρίς να χάσει τη γεύση και τις ιδιότητες της.

Το παντζάρι, γνωστό και ως κοκκινογούλι, είναι μονοετές ή διετές φυτό που αναπτύσεεται σε 1,5μ ύψος σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη με συχνό και αποτελεσματικό πότισμα. Καταναλώνεται η ρίζα και τα φύλλα του σε σαλάτες, μετά από καλό καθάρισμα και πλύσιμο. Δεν είναι δύσκολο στην καλλιέργεια και αποθηκεύεται για διάστημα μέχρι και ενός μήνα, οπότε και παραμένει άθικτο.

Τέλος, το σπαράγγι, πολύ γνωστό σε όλους μας, ιδιαίτερα διάσημο όμως για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, εμφανίζεται από την αρχαιότητα στην Ελλάδα, χωρίς να χρησιμοποιείται ταυτόχρονα τόσο ευρέως στην μαγειρική. Σε μερικά μέρη θεωρείται και αυτοφυές, ενώ πολύ διαδεδομένο είναι στην Β.Ευρώπη. Κατά την καλλιέργεια του απαραίτητο κρίνεται να απομακρυνθούν υπολλείματα άλλων προηγούμενων ριζών και φυτών, ώστε να μην επηρεαστεί έστω και στο ελάχιστο η ανάπτυξη του. Τακτικό πότισμα και ικανοποιητική άρδευση θεωρούνται αναγκαία για την γρήγορη και ασφαλής συγκομιδή των λαχανικών.

Μια επιπλέον φροντίδα και βοήθεια για την καλλιέργεια όλων αυτών των λαχανικών είναι η λιπανσή τους αρκετά συχνά και ειδικά την Άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι με σκευάσματα ποικίλων συνθέσεων και χρήσεων, υδατοδιαλύτά και στερεά, που πρόσθέτουν δύναμη στο φυτό και σφριληλότητα στον καρπό του.

Η καλλιέργεια των δέντρων που παράγουν ξηρούς καρπούς σήμερα στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένη σε σχέση με τους γειτονές της, όπως η Ιταλία και η Τουρκία, και ακόμα πιο ελλειματική είναι η υποδομή για την διάθεση των προϊόντων αυτών στο εξωτερικό και ειδικά σε χώρες εκτός Ευρώπης. Αν και οι εξαγωγικές προοπτικές του φουντουκιού και των άλλων ξηρών καρπών αποδεικνύονται απεριόριστες και οι καλλιεργητικές συνθήκες, συγκεκριμένα στην Β.Μακεδονία πολύ γόνιμες για ανάλογες προσπάθειες, εντούτοις το όλο εγχείρημα δεν έχει γερές βάσεις. Η φουντουκιά, ένα δέντρο με παράδοση στην χώρα μας απο την αρχαιότητα, δεν παρουσιάζει δυσκολίες κατά την καλλιέργεια της, εφόσον δεν έχει ιδιαίτερες εδαφολογικές απαιτήσεις και φανερώνει πολύ μεγάλες αντοχές σε αντίξοες καιρικές συνθήκες που μπορεί να ξεπερνούν τους -24 βαθμούς χειμώνα και τους +37 το καλοκαίρι. Ιδανικό για κάλυψη αναγκών βλάστησης και κήπου σε περιοχές με υψόμετρο που κυμαίνεται απο τα 600 εως και 1000 μέτρα περίπου, καθώς η ορεινή δροσιά είναι προς οφελός της.Το επιθυμητό ύψος του δέντρου καλύπτει συνήθως τα 10-15 μέτρα στις κατηγορίες της ήμερης και της άγριας φουντουκιάς. Υπάρχει όμως και η γιγάντια που το ύψος της κάποιες φορές ξεπερνά τα 35 μέτρα. Αυτές οι τελευταίες δεν ενδείκνυνται για καλλιέργεια, παρά μόνο για ομορφιά, όπως ιδιαίτερα καλόγουστο και αξιοποιήσιμο είναι και το ξύλο της φουντουκιάς, διότι δεν αναπτύσσεται πάντα ορθόκλαδα, αλλά δημιουργεί ελικοειδείς στρόβιλους, διακοσμώντας υπέροχα επιδαπέδια βάζα και κεραμικά δοχεία. Η επεξεργασία του είναι αρκετά εύκολη και δεν είναι λίγες οι φορές που βαμμένο σε διάφορα χρώματα στολίζει ακόμα και γαμήλιες εκδηλώσει, οι λεγόμενοι κορύλοι..

Σε καθαρά παραγωγικό επίπεδο, για όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίζει κάποιες λεπτομέρειες, το κάθε στρέμμα που καλύπτετια με δέντρα φουντουκιάς έχει τη δυνατότητα να παράγει μέχρι και 350-400 κιλά καρπό το χρόνο, αποτέλεσμα καθόλου ευκαταφρόνητο, αν λάβει κανείς υπόψιν του το ετήσιο εισόδημα μιας τέτοιας ενέργειας. Επίσης, ο καρπός του δέντρου, το φουντούκι δηλαδή, χρησιμοποιείται εκτεταμμένα σε μαγειρική και ζαχαροπλαστική, και μάλιστα στην χώρα μας εισάγεται σε σημαντικές ποσότητες από το εξωτερικό.

Στα φυτωριά μας μπορείτε να βρείτε όλο τον χρόνο φουντουκιές σε όλα τα μεγέθη και τις ποσότητες, κατόπιν πάντα συνεννοήσεως και παραγγελίας.

Η αγάπη και η ευαισθησία των ανθρώπων για τα φυτά και η ανάπτυξη της οικολογικής τους συνείδησης δεν περιορίζεται μόνο σε εκείνους που έχουν πολύ προσεγμένους και εντυπωσιακούς κήπους ή τεράστια κατάφυτα μπαλκόνια. Εκφράζεται και από αυτούς που επιθυμούν να κοσμήσουν το εσωτερικό των σπιτιών τους με φυτά και λουλούδια που να εξυπηρετούν κυρίως τις πρακτικές, αλλα και τις αισθητικές τους ανάγκες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι επιλογές που πραγματοποιούνται προέρχονται από είδη τροπικά, όπως η ορχιδέα, πολύ ανθεκτική και όμορφη ταυτόχρονα, η καλαγχόη, τα διάφορα πράσινα φυτά, όπως οι δράκαινες και οι φίκοι κ.α. πολλά. Ένα σχετικά καινούργιο τέτοιο φυτό είναι και ο στρεπτόκαρπος, εισαγόμενο είδος με καταγωγή από την Αφρική και την Μαδαγασκάρη, ελληνικό όμως όνομα που προέρχεται από τις λέξεις στρέφω και καρπός. Η ανθοφορία του είναι πολύχρωμη, καλύπτοντας όλο το φάσμα των χρωμάτων από το ροζ και το λιλά μεχρι το σκούρο μωβ ακόμα και το κόκκινο, και απολαυστικά μακρόχρονη, αρκεί να συντρέχουν οι απαραίτητες προυποθέσεις για αυτό. Η βασικότερη από αυτές αφορά το έδαφος κσι την υγρασία που αυτό κατακρατά εάν ποτίζεται συχνά και δεν αποστραγγίζεται σωστα. Ο κυριότερος εχθρός του στρεπτόκαρπου αποδείχθηκε το πολύ συχνό φαινόμενο του "νερού που απόμεινε στο πιατάκι", επειδή στο συγκεκριμένο φυτό προκαλεί άμεση και καταστροφική σηψηριζία, καταστρέφοντας ακόμα και πλήρως ανεπτυγμένα ριζικά συστήματα. Αντίθετα η παρατεταμμένη ξηρασία δεν αποτελεί τόσο σημαντική απειλή, καθώς το φυτό αυτό την αντιμετωπίζει ευκολότερα και επανέρχεται γρηγορότερα στην αρχική φυσιολογική του κατάσταση. Αυτή η ιδιορρυθμία του στρεπτόκαρπου χρησιμοποιείται από πολλούς προς οφελός τους, ειδικά στο εξωτερικό από κηπουρούς και διακοσμητές σε σημεία γραφείων ή καταστημάτων με δύσκολη πρόσβαση σε υδάτινους πόρους, αλλά και από παραγωγούς που το προτιμούν για να περιορίσουν κόπο και έξοδα.

Δεύτερη αλλά το ίδιο σημαντική με την πρώτη προυπόθεση σχετίζεται με την έκθεση του φυτού στον ήλιο και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι ημισκιερές αλλά αρκετά φωτεινές θέσεις με μια μέση θερμοκρασία από τους 18 εως 25 βαθμούς Κελσίου αποτελούν το απόλυτο περιβάλλον του στρεπτόκαρπου, εφόσον το έμμεσο φως συμβάλλει στην ασφαλέστερη και ταχύτερη ανάπτυξη του. Η απευθείας ηλιοφάνεια μπορεί να προκαλέσει εκτεταμμένα εγκάυματα στην επιφάνεια των φύλλων, ζημιά που προσβάλλει την αμυνά του και από την οποία δύσκολα θα αναρρώσει το φυτό. Αδυνατεί δηλαδή να ανταπεξέλθει σε συνθήκες υπερβολικής ζέστης και υγρασίας, σε μέρη άρα παραθαλάσσια και ηλιόλουστα, αλλά και υπερβολικού κρύου από την αντίθετη πλευρά. Όταν οι θερμοκρασίες αποκτούν χειμωνιάτικα χαρακτηριστικά, με μια διαβάθμιση από το 2 εως το 10 και συνδυάζονται με συχνές βροχοπτώσεις, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το φυτό να μην αντέξει σε εξωτερικό χώρου και τότα είναι αναγκαίο να τοποθετηθεί εντός του σπιτιού.

Τέλος, όσον αφορά την λίπανση του στρεπτόκαρπου, είναι πάντα προαιρετική, αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια ενός ανθοφόρου, εξωτικού φυτού που δεν ζεί και αναπτύσσεται στο φυσικό του περιβάλλον, αλλά πολύ μακριά από αυτό. Με πλήρες και ανθοφόρο λίπασμα σε υγρή ή στερεή μορφή λοιπόν, μπορεί κανείς αποτελεσματικά να διατηρήσει τα λουλούδια στο φυτό του καθόλη τη διάρκεια της Άνοιξης ακόμα και του Χειμώνα, εφόσον οι συγκεκριμένες ποικιλίες του στρεπτόκαρπου το επιτρέπουν.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε στρεπτόκαρπους όλο το χρόνο, σε όλα τα χρώματα, τις ποικιλίες και τις τιμές ανάλογα με την περίπτωση, κατόπιν παραγγελίας και σε χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνα τις 15 μέρες.

Στην Β.Ευρώπη, όπου οι θερμοκρασίες, αν δεν είναι πολικές, τις περισσότερες φορές πλησιάζουν το μηδέν και ο ήλιος εμφανίζεται σπάνια και  περιορισμένα δημιουργώντας δυσοίωνες συνθήκες για φυτά και δέντρα, υπάρχουν δύο θάμνοι που καταφέρνουν και επιβιώνουν τόσα χρόνια στις αυλές και τα μπαλκόνια των σπιτιών με μεγάλη επιτυχία. Πρόκειται για την σκίμνια και την περνέτα, δύο φυτά που διακρίνονται για αργή αλλά σταθερή αναπτυξή τους, την ελάχιστη ανθοφορία τους και την απεριόριστη αντοχή τους σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Στην χώρα μας πρωτοεμφανίστηκαν εντατικά στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και από τότε έχουν αποκτήσει ολοένα αυξανόμενο κοινό και φίλους, λόγω των πολλών ειδικών χαρακτηριστικών τους. Ξεκινώντας με την σκίμνια, είναι σίγουρο πως προσελκύει το βλέμμα με το σφαιρικό της σχήμα και την επίσης σφαιρική διάταξη των ανθέων της που δημιουργεί την εντύπωση πως πρόκειται για ένα περίεργο φθινοπωρινό μπουκέτο στα χρώματα του σκούρου πράσινου και του μπορντό. Φυτεύεται σε συστάδες στον κήπο ή και μεμονωμένα σε παρτέρια ή και απλές γλάστρες σε θέσεις που έχουν προεπιλεγεί προκειμένου να παραμείνουν εκεί για αρκετό χρονικό διάστημα. Δεν επηρεάζεται τόσο από την ξηρασία, μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες και προτιμά τις ημισκίερες θέσεις χωρίς ιδιαίτερο εδαφολογικό ενδιαφέρον. Η λιπανσή της, προαιρετική για τους ανοιξιάτικους μήνες, ειναι προτιμώτερο να πραγματοποιείται για περισσότερη ενδυνάμωση και θωράκιση του φυτού κατά τους χειμερινούς μήνες. Πολύ εντυπωσιακή είναι μια ποικιλία σκίμνιας που δεν έχει ανθοφορία αλλά λόγω των κατακόκκινων καρπών που εμφανίζει από τον Οκτώβριο εως τον Φεβρουάριο, δημιουργεί χριστουγεννιάτικο ευχάριστο κλίμα για περισσότερο από 3 μήνες στην μέση του χειμώνα.

Ανάλογου χαρακτήρα είναι και η περνέτα, εξαιρετικής αντοχής και ποιότητας, με αργή και σταθερή ανάπτυξη όλο το χειμώνα και λιγότερο το καλοκαίρι. Τα χρωματά της ποικίλλουν από το λευκό μέχρι το ροζ και το κόκκινο ακόμα και το φυλλωμά της φαίνεται ευαίσθητο και λεπτό, έχει όμως μεγάλη ευλυγισία και προσαρμοστικότητα, δεν επηρεάζεται εύκολα από το περιβάλλον, παρά μόνο όταν περάσει παρατεταμμένη ξηρασία. Η γυαλάδα του επίσης εντυπωσιάζει σε βραχόκηπους και χαμηλές κατασκευές για κήπους, αλλά και μέρη χωρίς ιδιαίτερη πσόσβαση σε υδάτινους πόρους.

Στα φυτώρια ΚΕΝΤΙΑ μπορείτε να προμηθευτείτε φυτά σκίμνιας και περνέτας όλο το χρόνο, ακόμα και το καλοκαίρι, σε όλα τα μεγέθη και τις τιμές.