Σήμερα λίγοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα, ως χώρα παραγωγός αγροτικών προιόντων, κατέχει παγκοσμίως μια από τις υψηλότερες θέσεις στην ιεραρχία των παραγωγικών κρατών με βασικά κριτήρια, όχι την ποσότητα ή την διάθεση των προιόντων της, αλλά όσον αφορά την ποιότητα τους και την μεγάλη ποικιλία τους. Η συνεχής ηλιοφάνεια σε συνδυασμό με τους ήπιων τόνων Χειμώνες, που δεν επιτρέπουν τις πολύ χαμηλές ή τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, το νερό και την απεριόριστη ποικιλομορφία του εδάφους συνθέτουν το ιδανικό τοπίο για κάθε είδους καλλιέργεια. Στον τομέα των καλλωπιστικών φυτών οι παράγοντες που επηρεάζουν δραστικά την παραγωγή είναι τέσσερεις, ίσης σημασίας, σκέψης και μεταχείρισης. Ο πρώτος είναι το σημείο-χωράφι που θα επιλεγεί για την εργασία, η θέση του, η σύνθεση του χώματος, η έκθεση του στον ήλιο και η πρόσβαση του σε υδάτινους πόρους, σε κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο, σε αγορά προώθησης των αγαθών ή σε κάποιο δίκτυο διανομής τους. Ο δεύτερος αφορά τον εξοπλισμό και την χωροταξική οργάνωση της παραγωγής και στην περίπτωση αυτή εξαντλείται σε ένα λειτουργικό και εύκολα κατασκευασμένο αρδευτικό σύστημα, την περίφραξη του εκάστοτε χώρου και την σωστή εσωτερική του διαρρύθμιση. Ο τρίτος παράγοντας αφορά την πρώτη ύλη και φάνταζει ίσως ο δυσκολότερος και πιο ανέφικτος από όλους, δίοτι σχετίζεται με παραμέτρους που δεν μπορεί αποτελεσματικά ο καθένας να ελέγξει και να είναι σίγουρος για την ασφαλή τους επίδραση, όπως η ποιότητα ή η μεταφορά των φυτών. Σε αυτό το σημείο αποφασιστικής σημασίας είναι η συνδρομή ενός ειδικού που με την γνώση και την πολύχρονη εμπειρία του στα θέματα θα διευκολύνει την πορεία των προσπαθειών των αρχαρίων. Για τους επαγγελματίες που χρόνια ασχολούνται σε καθημερινή βάση με το αντικείμενο τα τελευταία χρόνια είναι πολύ πιο εύκολο από ότι παλιότερα να λειτουργήσουν με απόλυτη επιτυχία σε αυτόν τον τομέα. Τέλος, ο πιο σημαντικός παράγοντας από όλους είναι ο ανθρώπινος, η θέληση δηλαδή, η εργατικότητα και το πείσμα που θα επιδείξει ο καθένας, ώστε να πετύχει πάνω σε αυτό που δουλεύει και να ολοκληρώσει θετικά μια πορεία που μπορεί να διαρκέσει και μια ολόκληρη ζωή, εάν αυτό τον ευχαριστεί και τον γεμίζει ψυχολογικά.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πολλές πληροφορίες σχετικά με εισαγωγές παραγωγικών φυτών από όλη την Ευρώπη σε μικρά μεγέθη, την μεταφορά τους μέχρι το σημείο που θα επιλεγεί και την περαιτέρω διανομή και απορροφησή τους από το καταναλωτικό κοινό.

Η μπουκαμβίλια είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα φυτά του πλανήτη με την θεαματικότερη άνθηση και την γοητευτικότερη ομορφιά, που σπάνια συγκρίνεται με κάποιο άλλο, εκτός από την περίπτωση της μαντεβίλλας. Η μαντεβίλλα που οφείλει το όνομα της στον Άγγλο διπλωμάτη και κηπουρό Henry Mandeville και αριθμεί πάνω από 100 είδη παγκοσμίως, είναι ένα αναρριχώμενο φυτό με σκούρο πράσινο φύλλωμα σε σχήμα οβαλ με έντονες νευρώσεις και γυαλιστερή υφή, που ο ελικοειδής λεπτοκαμωμένος κορμός του τείνει να ελίσσεται γύρω από όποια επιφάνεια έρθει σε επαφή, ακόμα και από τις απλές σωληνώσεις της ύδρευσης. Έχει αειθαλή χαρακτήρα, δεν επιβιώνει όμως θερμοκρασιών κατώτερων του μηδενός, όπου κλονίζεται ολόκληρη και καταλήγει να αποκτά το καφέ χρώμα του γνωστού παγώματος των φυτών. Πανέμορφα είναι τα μεγαλόσχημα λουλούδια της σε κόκκινο, ροζ, λευκό και κίτρινο χρώμα, που θυμίζουν εκείνα της σουλφρίνιας και στο άγγιγμα ομοιάζουν με βελούδινο ύφασμα. Με προέλευση από την Κ. και Ν. Αμερική η μαντεβίλλα έχει απόλυτη ανάγκη από πολλές ώρες καθημερινού ήλιου για να αναπτυχθεί, αγαπά τις προσήλιες θέσεις και απαιτεί τακτική λίπανση προκειμένου να ακολουθήσει μια χρονιά διαρκούς και ακατάπαυστης ανθοφορίας. Είναι κατεξοχήν μεσογειακό φυτό, που ζεί και ευδοκιμεί σε αυτές τις περιοχές και στην χώρα μας είναι πολύ διαδεδομένο σε γλάστρες και παρτέρια σε βεράντες και κήπους εδώ και μια πενταετία κατάκόρον. Μεγάλη προσοχή απαιτείται στην ευαισθησία που παρουσιάζει σε διάφορα παρασητικά έντομα και οποιοδήποτε σύμπτωμα οφείλει να αντιμετωπίζεται άμεσα και αποτελεσματικά με τα ανάλογα σκευάσματα. Τέλος, πολύ ουσιώδες ζήτημα αποτελεί και η άριστη αποστράγγιση των χωμάτων κατά το πότισμα προς αποφυγή μηκυτιάσεων και σηψηριζιών.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μαντεβίλλα κάθε χρόνο από τις 15 Μαιού και ύστερα όλο το Καλοκαίρι που είναι η εποχή της.  

Τα φυτά και τα δέντρα ολόκληρου του πλανήτη στην πλειοψηφία τους έχουν φυλλώματα σε διαφορετικές αποχρώσεις του πράσινου, άλλα σε ανοιχτούς τόνους όπως του λαχανί και άλλα σε πιο σκούρους όπως του κυπαρισσί ή και ακόμα περισσότερο προς το μαύρο. Σπάνιες φορές και σε ελάχιστα είδη παρατηρείται κάτι ξεχωριστό και ένα τέλειο παράδειγμα, η εξαίρεση δηλαδή του κανόνα του πράσινου παντού, αποτελεί το φυτό της σινεράριας ή αλλιώς senecio cineralia. Πρόκειται για μια πόα με μέτρια αλλά σταθερή ανάπτυξη και όψη που ανακαλεί από τη μνήμη χειμωνιάτικες εικόνες χιονισμένων τοπίων με παγωμένες λίμνες πλαισιωμένες από λευκούς θάμνους ολόγυρά τους και δέντρα που λυγίζουν κάτω από το βάρος των νιφάδων του χιονιού στα κλαδιά τους. Το χαρακτηριστικό αργυρόλευκο χρώμα των φύλλων της σινεράριας είναι πολύ επιβλητικό και σε συνδυασμό με τα κίτρινα άνθη της χαρίζει μια νέα πνοή δημιουργικής ευχέρειας και πρωτοτυπίας σε όποια σύνθεση ή κατασκευή τοποθετηθεί. Συνήθως κοσμεί βραχόκηπους λόγω του χαμηλού της ύψους και του περιορισμένου της όγκου, όμως κάλιστα μπορεί να στολίσει και την γαμήλια δεξίωση ενός ζευγαριού ή μια επίσημη πρωτοχρονιάτικη γιορτή σε απόλυτη ταύτιση με το ασημί χρώμα που κυριαρχεί την τελευταία μέρα του χρόνου παντού. Είναι αειθαλής, φυτεύεται σε όλους τους τύπους των εδαφών με καλή αποστράγγιση, ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές, κλαδεύεται δραστικά και δεν παγώνει παρά μόνο κάτω από τους -10 βαθμούς Κελσίου. Τα φυλλώματα της διατηρούνται για μακρό χρονικό διάστημα, χαρίζοντας σε ανήσυχα καλλιτεχνικά πνεύματα την ευκαιρία για πρωτοπορειακές δημιουργικές συνθέσεις. Η αποξήρανση τους αποτελεί επίσης εύκολη διαδικασία που περιλαμβάνει πολλά και ξεχωριστά στάδια περαιτέρω επεξεργασίας ακόμα και βαφής με ειδικά σπρέι. Για τον κήπο ή την βεράντα η σινεράλια διεκδικεί μια πρωταγωνιστική θέση λόγω ανθεκτικότητας και ποικιλομορφίας με μεγάλη προσοχή όμως, στην υγρασία του περιβάλλοντος που σε υπερβολικές δόσεις μπορεί να αποβεί μοιραία για το φυτό. Ένα μικρό μυστικό που την αφορά κρύβεται στην άμεση αφαίρεση των φύλλων που αποκτούν σκούρο καφέ χρώμα στις άκρες τους και στην ελάττωση της υγρασίας στις ρίζες του φυτού, σημάδι ή υπερβολικού νερού ή αποτυχημένης μεταγλάστρωσης.

Στ φυτωριά μας μπορείτε να βρείτε σινεράρια όλο το χρόνο, είτε ελληνική, είτε εισαγωγής σε ότι ποσότητα χρειαστεί.

Η αράλια είναι ένα φυτό πολύ γνωστό και ευρέως διαδεδομένο στην χώρα μας ανέκαθεν παρά την καθαρά τροπική του φύση και συνήθειες. Παρουσιάζει σε όλα τα είδη του και όλες τις μορφές του τεράστια προσαρμοστικότητα, ποικιλομορφία και εντυπωσιακή εκκεντρικότητα. Άλλοτε με πυκνό, πράσινο μεγαλόσχημο φύλλωμα και λεπτοκαμωμένο κορμό, άλλοτε με σκούρα μακρόστενα αφυδατωμένης υφής φύλλα σε μορφή θάμνου και άλλοτε με ξυλώδη κορμό και ολοστρόγγυλα φύλλα, διατηρεί το ενδιαφέρον των θαυμαστών του έντονο και αμείωτο εδώ και πολλά χρόνια. Ηαράλια φαμπιάνς για παράδειγμα, είναι ένα είδος που σπάνια το ταυτίζει κανείς με τα υπόλοιπα της οικογένειας, καθώς δεν εμφανίζει κάποια ομοιότητα παρά μόνον διαφορές με αυτά. Ξεκινώντας από τον βασικό της στέλεχος, τον κορμό, είναι περιορισμένων διαστάσεων, άγριος σε υφή και ξυλώδης, αρκετά χοντροκομμένος και τόσο δύσκαμπτος, που δημιουργεί την αίσθηση ότι πρόκειται για κάποιο είδος μπονσάι, ένα γηρασμένο ηλικιακά δεντράκι με καταπράσινο ολοζώντανο φύλλωμα, μια σμίκρυνση ενός μεγαλύτερου φυτού. Από την άλλη πλευρά τα φύλλα της σε όλόκληρη την χρωματική τους κλίμακα, από σκούρο καφέ εως το φωτεινό πράσινο με την κίτρινη γιρλάντα στο τελείωμα, διαμορφώνουν πολλές και νέες ποικιλίες μέσα στην ίδια οικογένεια, συνέπεια ενός θαυμαστού, διαφορετικού κάθε φορά συγκερασμού. Το νανοειδές σχήμα του οφείλεται στους πολύ αργούς ρυθμούς ανάπτυξης που ακολουθεί και στην χαρακτηριστική του ιδιοσυγκρασία που δεν επιτρέπει περισσότερη αύξηση του όγκου του φυτού. Χρειάζεται ζεστά όλο το χρόνο σημεία σε εσωτερικούς χώρους, συνεπές εξάμηνο κλάδεμα, τακτική μηνιαία λίπανση και νεράκι μια φορά στις 10 ημέρες. Δύο είναι οι σημαντικότεροι και πιο επίφοβοι εχθροί της αράλιας φαμπιάνς, ο πρώτος είναι η υπερβολική υγρασία στις ούτως ή άλλως ευαίσθητες ρίζες του φυτού που το σαπίζει πολύ γρήγορα και εύκολα, και ο δεύτερος η ποιότητα των χωμάτων κατά την μεταγλάστρωση, όπου η ιδανική σύσταση αποτελείται από 2 μέρη ξανθιάς τύρφης και ένα μόνο μαύρης. Ενώ λοιπόν είναι απαιτητικό και ευαίσθητο σαν φυτό, έχει εντούτοις ένα ασύγκριτο πλεονέκτημα: την άμεση προσαρμοστικότητα στα προβληματικά περιβάλλοντα των σκιερών ή ημισκιερών θέσεων, όπου επιβιώνουν με επιτυχία και για μακρό χρονικό διάστημα. Έντονος κίνδυνος προκύπτει από την έκθεση του στον ήλιο ή την τοποθέτηση σε μεγάλων διαστάσεων δοχεία και σκεύη που δεν ευνοούν καθόλου την αποστράγγιση των χωμάτων, η έλλειψη της οποίας προκαλεί απότομες και καταστροφικές μηκυτιάσεις. Τέλος, άκρως απαραίτητη για την αράλια φαμπιάνς ή πολύσκιας, είναι η συχνή και οργανωμένη της λίπανση με ειδικά για εσωτερικού χώρου φυτά διαλύματα σε υγρή μορφή και άμεσα εφαρμόσιμη χρήση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε αράλια φαμπιάνς ή πολύσκιας όλο το χρόνο σε ότι ποσότητα χρειαστεί κατόπιν παραγγελίας.

Η λίπανση και το κλάδεμα, όταν ακολουθούν ένα σωστά οργανωμένο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα, είναι οι δύο βασικότερες διαδικασίες που αφορούν τα φυτά και συνδυασμένες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ανάπτυξης και της ευημερίας τους. Όσον αφορά την λίπανση, για την ενδυνάμωση των φυτών χρησιμοποιούνται σήμερα με αρκετή αποτελεσματικότητα πολλά χημικά σκευάσματα διαφορετικής κάθε φορά συνθέσεως, άλλα για τα ανθοφόρα, άλλα για τα πράσινα φυτά, άλλα για τα φυτά του κήπου και άλλα για εκείνα του εσωτερικού χώρου. Επειδή όμως η εντονότερη ανησυχία για το περιβάλλον και ενισχυμένη οικολογική συνείδηση που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια ωθεί την χρήση όλο και λιγότερων χημικών στην καθημερινή μας ζωή, για αυτό παρατηρείται μια στροφή σε απλούστερες μεθόδους λίπανσης που στηρίζονται σε κάποιους βασικούς νόμους της φυσικής και μπορούν εύκολα, γρήγορα και προπάντων με φυσικό τρόπο να παρασκευαστούν ακόμα και στο σπίτι χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία και με πολύ διαδεδομένα υλικά. Η εργασία αυτή απαιτεί ένα ειδικό δοχείο, υδατοστεγές και με δυνατότητα καθημερινής ανανέωσης του αέρα, πολλά φύλλα και παλιά λουλούδια από υγιή φυτά, καθαρισμένα και όχι σάπια, ένα κομμάτι γεωύφασμα, ένα μέρος στην αποθηκη με ησυχία και καλό φωτισμό, χωρίς υπερβολική υγρασία και σχετική υπομονή για 3-4 μήνες, ώστε να αποκαλυφθούν τα πρώτα αποτελέσματα της προσπάθειας. Τα πάντα ξεκινούν από το δοχείο, όπου στην εσωτερική του βάση τοποθετείται ένα μεγάλο κομμάτι γεώπανο, καλύπτοντας τα εσωτερικά του τοιχώματα με σκοπό να απομακρύνονται σταδιακά τα υγρά που θα παραχθούν και να συγκρατηθούν οι ουσίες από τα υλικά μέσα του. Στην συνέχεια το βασικότερο ρόλο παίζουν οι διαδοχικές στρώσεις φύλλων που εναλλάσσονται με εκείνες των λουλουδιών, δημιουργώντας ένα παχύ στρώμα πλάτους 10 εκ ή και περισσότερο, ανάλογα με την ποσότητα λιπάσματος που θέλουμε να προκύψει. Το τρίτο στάδιο περιλαμβάνει την ρίψη μικρής ποσότητας χώματος και ελάχιστου νερού και την κάλυψη όλου του μείγματος με ένα ακόμα κομμάτι γεώπανου από πάνω με στόχο να ξεκινήσει η διαδικασία αποσύνθεσης των οργανικών υλικών και να επιταχυνθεί η παραγωγή του οικολογικού λιπάσματος. Η διαδικασία αυτή δεν επιτρέπεται να διακόπτεται και είναι αρκετά χρονοβόρα, αφού τα χρονικά διαστήματα αναμονής που απαιτεί, μπορούν να φτάσουν και τους 3-4 μήνες. Τέλος, όταν πια το μείγμα είναι έτοιμο και αυτό φαίνεται κυρίως από το χρώμα του που αλλάζει προς μια σκουρότερη απόχρωση και την υφή του που ομογενοποιείται, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε απευθείας ανάμειξη με το υπάρχον χώμα της γλάστρας ή του κήπου σε αναλογία ένα προς είκοσι ή και περισσότερο. Η υπερδοσολογία δεν βλάπτει και τόσο σε αυτήν την περίπτωση όσο σε εκείνη των χημικών, καθώς πρόκειται για απόλυτα φυσική ουσία. Το ίδιο μπορεί να εφαρμοστεί και στα κηπευτικά τρείς φορές την Άνοιξη και μια το Καλοκαίρι, εξασφαλίζοντας μια πολύ παραγωγική σοδειά και επιτυχημένη χρονιά.    

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας στην χώρα μας υπήρξε μια έξαρση στις εισαγωγές και με αυτήν την ευκαιρία εμφανίστηκαν πολλά και διαφορετικά είδη από κάθε γωνιά του πλανήτη, κάνοντας αισθητή την παρουσία τους σε τέτοιο βαθμό και σε τέτοια πληθώρα που η πρόσβαση και η απόκτηση τους αποτελούσε μια αρκετά εύκολη υπόθεση. Το ευρύτερο κοινό απόκτησε οικειότητα με αυτόν τον τρόπο σε πράγματα που με τον καιρό αφομοίωσε στην καθημερινότητα του και τα κατέστησε αναπόσπαστο μέρος των συνηθισμένων του αναγκών. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και ένα φυτό που ξεχωρίζει για δύο βασικά του χαρακτηριστικά, το πρώτο είναι η εκκεντρική και μάλλον ιδιάζουσα εμφάνιση του και το δεύτερο η αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητά του σε όλα τα εδάφη και τα κλίματα. Η παχύρα, τμήμα της χλωρίδας της Κ. και Ν. Αμερικής, είναι ένα δέντρο με ξυλώδη κορμό και έντονα πράσινα, μακρόστενα, φοινικοειδή φύλλα, μαλακής υφής και πολύ γυαλιστερής όψης. Έχει ταχύτατη ανάπτυξη και εξαιτίας του εύκαμπτου κορμού της, συνήθως τρία ή περισσότερα φυτά πλέκονται μεταξύ τους σε σχήμα πλεξούδας χωρίς κανένα πρόβλημα και με σχετική ευκολία Δεν νοσεί σχεδόν ποτέ, προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε μεταγλάστρωση και επιβιώνει ακόμα και σε συνθήκες ξηρασίας ή έλλειψης κατάλληλου φωτισμού. Με σκοπό να διατηρήσει το υπέροχο σχήμα της που θυμίζει μικρό διαμορφωμένο δεντράκι, επιδέχεται κλαδέματος ακόμα και σε δραστικό βαθμό, διαδικασία που συντελλεί στο να αυξήσει τον όγκο της και να δημιουργήσει την εικόνα μιας υγιούς και καραπράσινης μπάλας. Στο εξωτερικό έχει περισσότερη διάδοση από ότι στην Ελλάδα κυρίως λόγω της στενής σχέσης της με την θεωρία του feng sui, ως φυτό-εξισορροπιστής που εξασφαλίζει την αρμονία και την απόλυτη ισορροπία των 5 στοιχείων της θεωρίας. Τα πέντε μακριά γεμάτα νευρώσεις φύλλα του κάθε κλαδιού της συμβολίζουν τα αντίστοιχα στοιχεία του νερού, της φωτιάς, του μετάλλου, του ξύλου και της γής και την εύρυθμη μεταξύ τους συνεργασία και λειτουργηκότητα. Ως εκ τούτου το φυτό διασφαλίζει την οικονομική ευρωστία και την πνευματική ισορροπία του χώρου στον οποίο ζει και αναπτύσσεται, σύμφωνα με την θεωρία. Τέλος, οι δύο σημαντικότεροι εχθροί της παχύρας είναι το υπερβολικό πότισμα που προκαλεί άμεση σηψηριζία και σάπισμα του κορμού του φυτού, και η απότομη και διαρκής έκθεση του σε χαμηλές θερμοκρασίες, κάτω των 10 βαθμών που έχουν σαν βασικό τους σύμπτωμα το κιτρίνισμα των φύλλων της. Η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού βρίσκεται στην χρήση ειδικών λιπασμάτων για φυτά εσωτερικού χώρου πλούσια σε θρεπτικά συστατικά που της είναι απαραίτητα και η τοποθέτηση του φυτού σε μέρος ζεστό και υγρό για διάστημα που ξεπερνά τους 3 μήνες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε παχύρα σε πολλά μεγέθη όλο το χρόνο.

Στην περιοχή της Πολυνησίας, στην νοτιοανατολική Ασία, αλλά και στην γειτονική Αυστραλία, ανάμεσα στα υπόλοιπα αυτοφυή, τροπικά φυτά και θάμνους, ξεχωρίζει άμεσα με την πρώτη ματιά ένα ιδιόμορφο και εντυπωσιακό είδος που βασικό του χαρακτηριστικό αποτελεί η ιδιάζουσα χρωματική παλέτα στις αποχρώσεις των φύλλων του και οι κατακόκκινοι σαν βατόμουρα καρποί του. Η κορδιλίνη, η αλλιώς κορδιλίνη fruticosa kiwi όπως ονομάζεται, είναι ένας μικρών διαστάσεων θάμνος με συγκεκριμένη και απόλυτα συμμετρική διάταξη των λογχοειδούς σχήματος φύλλων του που ακολουθεί σχετικά αργούς ανάπτυξης και στην χώρα μας εμφανίστηκε τα τελευταία 8-10 χρόνια. Φυτό εισαγωγής δεν έχει την δυνατότητα να προσαρμοστεί με επιτυχία στις συνθήκες του εύκρατου κλίματος της Ελλάδας και χρειάζεται οπωσδήποτε αποτελεσματική αντιπαγετική προστασία από την θερμοκρασία των 8 βαθμών και κάτω κατά τους χειμερινούς μήνες και διαρκή παροχή υγρασίας όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Η έλλειψη του πρώτου παράγοντα δημιουργεί καφέ κηλίδες στα φύλλα και σε ολόκληρο το φυτό και πολύ σύντομα η συνεχής αυτή έκθεση στο κρύο θα προκαλέσει την ολοκληρωτική καταστροφή του. Αντίθετα ο δεύτερος παράγοντας εάν περιοριστεί, το μοναδικό εμφανές και θεραπεύσιμο σύμπτωμα του είναι το λεγόμενο ¨τύλιγμα¨ των φύλλων προς τα μέσα, πράγμα που ταχύτατα επανέρχεται με το απλό νερό ή με ένα άμεσο ψεκασμό όλου του φυλλώματος με αρκετή ποσότητα νερού. Η ιδιόρυθμη απόχρωση του φούξ σαν ρίγα στην άκρη του φύλλου της, κατατάσσει την κορδιλίνη στην κατηγορία των πιο δελεαστικών και θελκτικών σε εμφάνιση φυτών ανά τον κόσμο και παράλληλα της προσέδωσε και μια καθαρά πνευματκή ιδιότητα σαν φυτό καλής τύχης και ευμάρειας που κυριαρχούσε σε παλιότερου τύπου θρησκευτικές τελετές των ιθαγενών κατοίκων με σκοπό την προσέλκυση θετικής ενέργειας στην καθημερινότητα τους. Τα φυτά αυτής της κατηγορίας έχουν απίστευτη ικανότητα να πλαισιώνουν πολύπλοκες και εκκεντρικές διακοσμητικές προτάσεις με το καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς καταλύουν την μονοτονία του πράσινου χρώματος με πινελιές διαφορετικότητας. Πολύ σημαντική πληροφορία αποτελεί και η σύσταση του χώματος που απαιτείται για την μεταγλάστρωση του φυτού, ένα μείγμα 60-40 ξανθιάς και μαύρης τύρφης με στοιχεία άμμου ή περλίτη για την υγρασία σε συνάρτηση με μια ελάχιστη δόση λιπάσματος.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φυτά κορδιλίνης fruticosa kiwi όλο το χρόνο και σε ότι ποσότητα χρειαστεί, κατόπιν παραγγελίας.

Μια φορά το χρόνο, κάθε χρόνο, η αποφοίτηση των μαθητών από όλα τα λύκεια της Αμερικής είναι το κεντρικό θέμα μιας υπέρλαμπρης και απόλυτα επίσημης εκδήλωσης, όπου απαιτείται τυπική ενδυμασία για όλους τους καλεσμένους, μαύρο σμόκιν κουστούμι για τους άνδρες και μακριές στυλάτες τουαλέτες για τις γυναίκες, με σήμα κατεθέν το λουλούδι που όλες οι κυρίες συνηθίζουν στο δεξί τους χέρι. Το λουλούδι αυτό που παραδοσιακά στολίζει όλες αυτού του τύπου τις τελετές, ακόμα και τον φιλανθρωπικό χορό των Ρόδων στο Μονακό, που εγκαινίασε η πριγκίπισσα Γκρέις Κέλι, ανήκει στην οκογένεια της ορχιδέας και διακρίνεται όχι μόνο για την ομορφιά του αλλά και για την ιδιαίτερη λεπτή και διακριτική του μυρωδιά, που απαλά πλανάται στο χώρο, προσδίδοντας του μια αίσθηση φρεσκάδας . Το ονομά του, κατλέγια προέρχεται από τον άγγλο ευγενή Sir William Cattley, που με τις συνεχείς και επίμονες προσπάθειες του πρώτος εκείνος κατάφερε τόσο μακριά από το φυσικό της περιβάλλον στο κρύο και αφιλόξενο τοπίο της αγγλικής εξοχής να προκαλέσει την ανθοφορία του είδους αυτού μόλις επτά χρόνια μετά την πρώτη άφιξη του στην Αγγλία το 1817. Το μικροσκοπικό φυτό της ορχιδέας κατλέγια έχει πράσινο, μαλακής υφής φύλλωμα που καταλήγει σε έναν κάπως χοντροσχηματισμένο κορμό, ψευτοβολβοειδή, που θυμίζει εκείνον του ονσίντιουμ, με δυνατότητα να κατακρατά σοβαρές ποσότητες νερού ημερησίως για τις ανάγκες του φυτού. Τα άνθη της μεγαλόσχημα και εντυπωσιακά φύονται από τη βάση του κορμού, ένα τη φορά, με ικανότητα να διατηρούνται για περισσότερο από 60 ημέρες άθικτα και ολοζώντανα. Χρειάζεται άπλετο έμμεσο φωτισμό, έντονη υγρασία στον περιβάλλοντα χώρο, ζέστη και τακτική λίπανση, τουλάχιστον 3 φορές τους ανοιξιάτικους μήνες και 2 τους φθινοπωρινούς. Μεγάλη προσοχή απαιτείται στην μεταγλάστρωση, καθώς δεν είναι απαραίτητη να συμβαίνει συχνά, όπως και στις υπόλοιπες ορχιδέες, και όταν υπάρχει ανάγκη, καλό θα ήταν να τοποθετείται σε μεσαίων διαστάσεων γυάλινα ή ημιδιαφανή δοχεία, με σκοπό το φως να τα διαπερνά και να φτάνει μέχρι τις ρίζες του φυτού. Ιδανικές θερμοκρασίες ανάπτυξης και απόλυτης ευημερίας για την κατλέγια αποτελεί όλο το φάσμα μεταξύ των 10-12 εως τους 35 βαθμούς Κελσίου περίπου. Όσοι επιθυμούν να δημιουργήσουν μια αξιόλογη συλλογή από τέτοια φυτά και συνεπώς ένα ολάνθιστο και ευχάριστο περιβάλλον στον προσωπικό τους χώρο, το μόνο που χρειάζονται είναι ένα συγκεκριμένο σημείο με ζέστη, υγρασία και αρκετό φως, μια απλή λίστα με τους παραπάνω κανόνες, υπομονή και απέραντη αγάπη για την φύση Άλλωστε η κατλέγια στο τέλος θα αποζημιώσει οποιαδήποτε προσπάθεια με τα υπέροχα, τεράστια λουλούδια της.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ορχιδέα κατλέγια όλο το χρόνο, σε όλα τα χρώματα, σε ότι ποσότητα ζητηθεί, κατόπιν παραγγελίας.   

Σε όλες τις χώρες του πλανήτη μας που διαθέτουν τροπικό κλίμα γεμάτο υγρασία, υψηλές θερμοκρασίες, ζωηρή πανίδα και άφθονη καταπράσινη χλωρίδα, το έμπειρο μάτι του φυσιολάτρη που θαυμάζει και ταυτόχρονα συλλέγει διαφορετικά είδη ορχιδέας έχει την δυνατότητα να εντοπίσει και να αναγνωρίσει στο ίδιο σημείο πολλά και διαφορετικά φυτά από αυτήν την ποικιλία. Κάποιες φορές όμως αυτή η διαδικασία αναγνωρισιμότητας είναι αρκετά δύσκολη, όπως στην περίπτωση του ονσίντιουμ και της ορχιδέας μπράσια, που φαινομενικά ομοιάζουν μεταξύ τους, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο ξεχωριστές ποικιλίες που ανήκουν ωστόσο στην ίδια οικογένεια. Η ορχιδέα μπράσια διαθέτει παρόμοιο φύλλωμα με το ονσίντιουμ, ανοιχτό πράσινο, ψευτοβολβοειδές, που έχει την τάση να αναπτύσσεται αργά σε σχήμα λόγχης, συγκρατώντας το νερό σε κάποια σημεία του κορμού, βασικό χαρακτηριστικό των παχυφύτων. Τα άνθη της εντυπωσιακά και ιδιόμορφα, υμίζουν αράχνη, δεν είναι μεγάλα σε μέγεθος, σαν εκείνα της βάντα, έχουν όμως τυπική και απόλυτα στυλιζαρισμένη διάταξη, σαν μικρές πολύχρωμες και καλοστημμένες γιρλάντες σε μονόχρωμο πράσινο φόντο. Απεχθάνεται την ζέστη αλλά και το κρύο και η ιδανική θερμοκρασία ωρίμανσης αποτελεί εκείνη ανάμεσα στους 15 και 30 βαθμούς Κελσίου. Επειδή πρόκειται για επίφυτο, δηλαδή φυτό που ζεί και αναπτύσσεται πάνω σε άλλα χωρίς ρίζες και χώμα μόνο με τα συστατικά του περιβάλλοντα χώρου, η μπράσια ευνοείται από τον πρωινό και απογεματινό ήλιο, όχι όμως και από τον μεσημεριανό που λόγω της έντασης του μπορεί να την καταστρέψει ολοσχερώς. Δύο είναι τα σημαντικότερα μυστικά της:τα άπειρα και ασυνήθιστα χρώματα και χρωματικοί συνδυασμοί εξαιτίας των πολυάριθμων υβριδίων που προκύπτουν κατά καιρούς και ο αποχρωματισμός τμήματος του κορμού της σε κατάσταση έντονης ξηρασίας. Το ίδιο το φυτό κλονίζεται, χάνει μέρος από την δυναμή του και προειδοποιεί για το τελευταίο στάδιο της έλλειψης νερού που οδηγεί στον απόλυτο μαρασμό. Πολύ προσοχή χρειάζεται και στην αντίθετη περίπτωση της υπερβολικής δοσολογίας με εμφανή τον κίνδυνο του σαπίσματος της ρίζας, αλλά και του κορμού του φυτού. Τέλος, απαραίτητη προυπόθεση πλούσιας ανθοφορίας είναι η τακτική και συνεπής λίπανση της ορχιδέας με τα καταλληλα σκευάσματα για αυτήν την εργασία.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ορχιδέα μπράσια όλο το χρόνο σε ότι ποσότητα και χρώμα χρειαστεί, κατόπιν παραγγελίας.

Οι κάκτοι και η επιμέρους οικογένεια των παχυφύτων παρά τη συντηρητικά αμετάκλητη και σε κάποιες περιπτώσεις δύσμορφη εμφάνιση και δύστροπη συμπεριφορά τους, έχουν πολλούς θαυμαστές και λάτρεις σε όλα τα σημεία του πλανήτη και έχουν αποτελέσει αντικείμενα συλλεκτικής μανίας λόγω των άπειρων σχεδίων και ποικιλιών που διαθέτουν. Ένα πολύ διαφορετικό και ξεχωριστό είδος με εμφάνιση που θυμίζει κλασικό φοίνικα αλλά σε σμίκρυνση με σκλήρο αγκαθωτό κορμό από τον οποίον ξεπηδούν ομοιόμορφα καταπράσινα μικρού μεγέθους μακρόστενα σε σχήμα φύλλα, και συνήθειες που περισσότερο θα ταίριαζαν σε κάκτο, είναι και το παχυπόδιο. Το ονομά του πολύ παράξενο και ασυνήθιστο έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την εύκολα προσαρμόσιμη και διαχειρίσιμη προσωπικότητα του. Δεν προυποθέτει ειδικής σύνθεσης χώματα και λιπάσματα, ούτε επηρεάζεται από εφάλμυρα ή άλλης ποιότητας νερά, όπως για παράδειγμα παθαίνει σε έντονο βαθμό η κέντια. Αντίθετα δύναται να μεταγλαστρωθεί σε δοχεία ή διακοσμητικά σκεύη όλες τις εποχές του χρόνου χωρίς κανένα πρόβλημα, αρκεί να εξασφαλιστεί η τέλεια αποστράγγιση τους και η τοποθετησή τους σε ένα σημείο με έμμεσο αλλά πλούσιο φωτισμό. Η ζέστη ή ο καύσωνας δεν αποτελούν συνθήκες δυσοίωνες και καταστροφικές για το φυτό, τουναντίον σίγουρα του διασφαλίζουν ένα ιδανικό περιβάλλον για την σωστή, γρήγορη και ασφαλή ανάπτυξη του. Όσοι το θαυμάζουν και επιθυμούν να το μεγαλώσουν, διατηρώντας το σε μια υγιή και άριστη αισθητικά κατάσταση, οφείλουν να λάβουν σοβαρά υποψιν τους και κάποια ακόμη πράγματα πολύ σημαντικά που χαρακτηρίζουν το παχυπόδιο και καθορίζουν την ιδιοσυγκρασία του. Το πρώτο είναι η απότομη πτώση της θερμοκρασίας και οι χαμηλές τιμές της κατά την χειμερινή περίοδο και το δεύτερο η υπερδοσολογία του νερού κατά το πότισμα που προκαλεί σηψηριζία στο κεντρικό ριζικό σύστημα και σάπισμα του υπόλοιπου κορμού του φυτού. Επομένως πολύ σημαντικό στάδιο είναι το τακτικό αλλά όχι καθημερινό νερό, ακόμα και το καλοκαίρι, καλύτερα μια ή δύο φορές εβδομαδιαίως με κίνδυνο να ξεραθεί και λίγο το ανώτερο στρώμα του χώματος, αλλά να εξασφαλιστεί η επιθυμητή εσωτερική ξηρασία και να μην σαπίσει το φυτό. Όσον αφορά την τυπική αντιπαγετική προστασία, είναι η καλύτερη δυνατή λύση για πολλά είδη φυτών που την Άνοιξη και το Καλοκαίρι ομορφαίνουν το μπαλκόνι και την βεράντα μας και πραγματικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία το κρύο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε παχυπόδιο σε πολλά μεγέθη που ξεκινούν από τα 20εκ και υπερκαλύπτουν τα 90εκ, κατόπιν παραγγελίας.