Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: τροπικά φυτά

Η αράλια είναι ένα φυτό πολύ γνωστό και ευρέως διαδεδομένο στην χώρα μας ανέκαθεν παρά την καθαρά τροπική του φύση και συνήθειες. Παρουσιάζει σε όλα τα είδη του και όλες τις μορφές του τεράστια προσαρμοστικότητα, ποικιλομορφία και εντυπωσιακή εκκεντρικότητα. Άλλοτε με πυκνό, πράσινο μεγαλόσχημο φύλλωμα και λεπτοκαμωμένο κορμό, άλλοτε με σκούρα μακρόστενα αφυδατωμένης υφής φύλλα σε μορφή θάμνου και άλλοτε με ξυλώδη κορμό και ολοστρόγγυλα φύλλα, διατηρεί το ενδιαφέρον των θαυμαστών του έντονο και αμείωτο εδώ και πολλά χρόνια. Ηαράλια φαμπιάνς για παράδειγμα, είναι ένα είδος που σπάνια το ταυτίζει κανείς με τα υπόλοιπα της οικογένειας, καθώς δεν εμφανίζει κάποια ομοιότητα παρά μόνον διαφορές με αυτά. Ξεκινώντας από τον βασικό της στέλεχος, τον κορμό, είναι περιορισμένων διαστάσεων, άγριος σε υφή και ξυλώδης, αρκετά χοντροκομμένος και τόσο δύσκαμπτος, που δημιουργεί την αίσθηση ότι πρόκειται για κάποιο είδος μπονσάι, ένα γηρασμένο ηλικιακά δεντράκι με καταπράσινο ολοζώντανο φύλλωμα, μια σμίκρυνση ενός μεγαλύτερου φυτού. Από την άλλη πλευρά τα φύλλα της σε όλόκληρη την χρωματική τους κλίμακα, από σκούρο καφέ εως το φωτεινό πράσινο με την κίτρινη γιρλάντα στο τελείωμα, διαμορφώνουν πολλές και νέες ποικιλίες μέσα στην ίδια οικογένεια, συνέπεια ενός θαυμαστού, διαφορετικού κάθε φορά συγκερασμού. Το νανοειδές σχήμα του οφείλεται στους πολύ αργούς ρυθμούς ανάπτυξης που ακολουθεί και στην χαρακτηριστική του ιδιοσυγκρασία που δεν επιτρέπει περισσότερη αύξηση του όγκου του φυτού. Χρειάζεται ζεστά όλο το χρόνο σημεία σε εσωτερικούς χώρους, συνεπές εξάμηνο κλάδεμα, τακτική μηνιαία λίπανση και νεράκι μια φορά στις 10 ημέρες. Δύο είναι οι σημαντικότεροι και πιο επίφοβοι εχθροί της αράλιας φαμπιάνς, ο πρώτος είναι η υπερβολική υγρασία στις ούτως ή άλλως ευαίσθητες ρίζες του φυτού που το σαπίζει πολύ γρήγορα και εύκολα, και ο δεύτερος η ποιότητα των χωμάτων κατά την μεταγλάστρωση, όπου η ιδανική σύσταση αποτελείται από 2 μέρη ξανθιάς τύρφης και ένα μόνο μαύρης. Ενώ λοιπόν είναι απαιτητικό και ευαίσθητο σαν φυτό, έχει εντούτοις ένα ασύγκριτο πλεονέκτημα: την άμεση προσαρμοστικότητα στα προβληματικά περιβάλλοντα των σκιερών ή ημισκιερών θέσεων, όπου επιβιώνουν με επιτυχία και για μακρό χρονικό διάστημα. Έντονος κίνδυνος προκύπτει από την έκθεση του στον ήλιο ή την τοποθέτηση σε μεγάλων διαστάσεων δοχεία και σκεύη που δεν ευνοούν καθόλου την αποστράγγιση των χωμάτων, η έλλειψη της οποίας προκαλεί απότομες και καταστροφικές μηκυτιάσεις. Τέλος, άκρως απαραίτητη για την αράλια φαμπιάνς ή πολύσκιας, είναι η συχνή και οργανωμένη της λίπανση με ειδικά για εσωτερικού χώρου φυτά διαλύματα σε υγρή μορφή και άμεσα εφαρμόσιμη χρήση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε αράλια φαμπιάνς ή πολύσκιας όλο το χρόνο σε ότι ποσότητα χρειαστεί κατόπιν παραγγελίας.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας στην χώρα μας υπήρξε μια έξαρση στις εισαγωγές και με αυτήν την ευκαιρία εμφανίστηκαν πολλά και διαφορετικά είδη από κάθε γωνιά του πλανήτη, κάνοντας αισθητή την παρουσία τους σε τέτοιο βαθμό και σε τέτοια πληθώρα που η πρόσβαση και η απόκτηση τους αποτελούσε μια αρκετά εύκολη υπόθεση. Το ευρύτερο κοινό απόκτησε οικειότητα με αυτόν τον τρόπο σε πράγματα που με τον καιρό αφομοίωσε στην καθημερινότητα του και τα κατέστησε αναπόσπαστο μέρος των συνηθισμένων του αναγκών. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και ένα φυτό που ξεχωρίζει για δύο βασικά του χαρακτηριστικά, το πρώτο είναι η εκκεντρική και μάλλον ιδιάζουσα εμφάνιση του και το δεύτερο η αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητά του σε όλα τα εδάφη και τα κλίματα. Η παχύρα, τμήμα της χλωρίδας της Κ. και Ν. Αμερικής, είναι ένα δέντρο με ξυλώδη κορμό και έντονα πράσινα, μακρόστενα, φοινικοειδή φύλλα, μαλακής υφής και πολύ γυαλιστερής όψης. Έχει ταχύτατη ανάπτυξη και εξαιτίας του εύκαμπτου κορμού της, συνήθως τρία ή περισσότερα φυτά πλέκονται μεταξύ τους σε σχήμα πλεξούδας χωρίς κανένα πρόβλημα και με σχετική ευκολία Δεν νοσεί σχεδόν ποτέ, προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε μεταγλάστρωση και επιβιώνει ακόμα και σε συνθήκες ξηρασίας ή έλλειψης κατάλληλου φωτισμού. Με σκοπό να διατηρήσει το υπέροχο σχήμα της που θυμίζει μικρό διαμορφωμένο δεντράκι, επιδέχεται κλαδέματος ακόμα και σε δραστικό βαθμό, διαδικασία που συντελλεί στο να αυξήσει τον όγκο της και να δημιουργήσει την εικόνα μιας υγιούς και καραπράσινης μπάλας. Στο εξωτερικό έχει περισσότερη διάδοση από ότι στην Ελλάδα κυρίως λόγω της στενής σχέσης της με την θεωρία του feng sui, ως φυτό-εξισορροπιστής που εξασφαλίζει την αρμονία και την απόλυτη ισορροπία των 5 στοιχείων της θεωρίας. Τα πέντε μακριά γεμάτα νευρώσεις φύλλα του κάθε κλαδιού της συμβολίζουν τα αντίστοιχα στοιχεία του νερού, της φωτιάς, του μετάλλου, του ξύλου και της γής και την εύρυθμη μεταξύ τους συνεργασία και λειτουργηκότητα. Ως εκ τούτου το φυτό διασφαλίζει την οικονομική ευρωστία και την πνευματική ισορροπία του χώρου στον οποίο ζει και αναπτύσσεται, σύμφωνα με την θεωρία. Τέλος, οι δύο σημαντικότεροι εχθροί της παχύρας είναι το υπερβολικό πότισμα που προκαλεί άμεση σηψηριζία και σάπισμα του κορμού του φυτού, και η απότομη και διαρκής έκθεση του σε χαμηλές θερμοκρασίες, κάτω των 10 βαθμών που έχουν σαν βασικό τους σύμπτωμα το κιτρίνισμα των φύλλων της. Η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού βρίσκεται στην χρήση ειδικών λιπασμάτων για φυτά εσωτερικού χώρου πλούσια σε θρεπτικά συστατικά που της είναι απαραίτητα και η τοποθέτηση του φυτού σε μέρος ζεστό και υγρό για διάστημα που ξεπερνά τους 3 μήνες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε παχύρα σε πολλά μεγέθη όλο το χρόνο.

Στην περιοχή της Πολυνησίας, στην νοτιοανατολική Ασία, αλλά και στην γειτονική Αυστραλία, ανάμεσα στα υπόλοιπα αυτοφυή, τροπικά φυτά και θάμνους, ξεχωρίζει άμεσα με την πρώτη ματιά ένα ιδιόμορφο και εντυπωσιακό είδος που βασικό του χαρακτηριστικό αποτελεί η ιδιάζουσα χρωματική παλέτα στις αποχρώσεις των φύλλων του και οι κατακόκκινοι σαν βατόμουρα καρποί του. Η κορδιλίνη, η αλλιώς κορδιλίνη fruticosa kiwi όπως ονομάζεται, είναι ένας μικρών διαστάσεων θάμνος με συγκεκριμένη και απόλυτα συμμετρική διάταξη των λογχοειδούς σχήματος φύλλων του που ακολουθεί σχετικά αργούς ανάπτυξης και στην χώρα μας εμφανίστηκε τα τελευταία 8-10 χρόνια. Φυτό εισαγωγής δεν έχει την δυνατότητα να προσαρμοστεί με επιτυχία στις συνθήκες του εύκρατου κλίματος της Ελλάδας και χρειάζεται οπωσδήποτε αποτελεσματική αντιπαγετική προστασία από την θερμοκρασία των 8 βαθμών και κάτω κατά τους χειμερινούς μήνες και διαρκή παροχή υγρασίας όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Η έλλειψη του πρώτου παράγοντα δημιουργεί καφέ κηλίδες στα φύλλα και σε ολόκληρο το φυτό και πολύ σύντομα η συνεχής αυτή έκθεση στο κρύο θα προκαλέσει την ολοκληρωτική καταστροφή του. Αντίθετα ο δεύτερος παράγοντας εάν περιοριστεί, το μοναδικό εμφανές και θεραπεύσιμο σύμπτωμα του είναι το λεγόμενο ¨τύλιγμα¨ των φύλλων προς τα μέσα, πράγμα που ταχύτατα επανέρχεται με το απλό νερό ή με ένα άμεσο ψεκασμό όλου του φυλλώματος με αρκετή ποσότητα νερού. Η ιδιόρυθμη απόχρωση του φούξ σαν ρίγα στην άκρη του φύλλου της, κατατάσσει την κορδιλίνη στην κατηγορία των πιο δελεαστικών και θελκτικών σε εμφάνιση φυτών ανά τον κόσμο και παράλληλα της προσέδωσε και μια καθαρά πνευματκή ιδιότητα σαν φυτό καλής τύχης και ευμάρειας που κυριαρχούσε σε παλιότερου τύπου θρησκευτικές τελετές των ιθαγενών κατοίκων με σκοπό την προσέλκυση θετικής ενέργειας στην καθημερινότητα τους. Τα φυτά αυτής της κατηγορίας έχουν απίστευτη ικανότητα να πλαισιώνουν πολύπλοκες και εκκεντρικές διακοσμητικές προτάσεις με το καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς καταλύουν την μονοτονία του πράσινου χρώματος με πινελιές διαφορετικότητας. Πολύ σημαντική πληροφορία αποτελεί και η σύσταση του χώματος που απαιτείται για την μεταγλάστρωση του φυτού, ένα μείγμα 60-40 ξανθιάς και μαύρης τύρφης με στοιχεία άμμου ή περλίτη για την υγρασία σε συνάρτηση με μια ελάχιστη δόση λιπάσματος.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φυτά κορδιλίνης fruticosa kiwi όλο το χρόνο και σε ότι ποσότητα χρειαστεί, κατόπιν παραγγελίας.

Οι κάκτοι και η επιμέρους οικογένεια των παχυφύτων παρά τη συντηρητικά αμετάκλητη και σε κάποιες περιπτώσεις δύσμορφη εμφάνιση και δύστροπη συμπεριφορά τους, έχουν πολλούς θαυμαστές και λάτρεις σε όλα τα σημεία του πλανήτη και έχουν αποτελέσει αντικείμενα συλλεκτικής μανίας λόγω των άπειρων σχεδίων και ποικιλιών που διαθέτουν. Ένα πολύ διαφορετικό και ξεχωριστό είδος με εμφάνιση που θυμίζει κλασικό φοίνικα αλλά σε σμίκρυνση με σκλήρο αγκαθωτό κορμό από τον οποίον ξεπηδούν ομοιόμορφα καταπράσινα μικρού μεγέθους μακρόστενα σε σχήμα φύλλα, και συνήθειες που περισσότερο θα ταίριαζαν σε κάκτο, είναι και το παχυπόδιο. Το ονομά του πολύ παράξενο και ασυνήθιστο έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την εύκολα προσαρμόσιμη και διαχειρίσιμη προσωπικότητα του. Δεν προυποθέτει ειδικής σύνθεσης χώματα και λιπάσματα, ούτε επηρεάζεται από εφάλμυρα ή άλλης ποιότητας νερά, όπως για παράδειγμα παθαίνει σε έντονο βαθμό η κέντια. Αντίθετα δύναται να μεταγλαστρωθεί σε δοχεία ή διακοσμητικά σκεύη όλες τις εποχές του χρόνου χωρίς κανένα πρόβλημα, αρκεί να εξασφαλιστεί η τέλεια αποστράγγιση τους και η τοποθετησή τους σε ένα σημείο με έμμεσο αλλά πλούσιο φωτισμό. Η ζέστη ή ο καύσωνας δεν αποτελούν συνθήκες δυσοίωνες και καταστροφικές για το φυτό, τουναντίον σίγουρα του διασφαλίζουν ένα ιδανικό περιβάλλον για την σωστή, γρήγορη και ασφαλή ανάπτυξη του. Όσοι το θαυμάζουν και επιθυμούν να το μεγαλώσουν, διατηρώντας το σε μια υγιή και άριστη αισθητικά κατάσταση, οφείλουν να λάβουν σοβαρά υποψιν τους και κάποια ακόμη πράγματα πολύ σημαντικά που χαρακτηρίζουν το παχυπόδιο και καθορίζουν την ιδιοσυγκρασία του. Το πρώτο είναι η απότομη πτώση της θερμοκρασίας και οι χαμηλές τιμές της κατά την χειμερινή περίοδο και το δεύτερο η υπερδοσολογία του νερού κατά το πότισμα που προκαλεί σηψηριζία στο κεντρικό ριζικό σύστημα και σάπισμα του υπόλοιπου κορμού του φυτού. Επομένως πολύ σημαντικό στάδιο είναι το τακτικό αλλά όχι καθημερινό νερό, ακόμα και το καλοκαίρι, καλύτερα μια ή δύο φορές εβδομαδιαίως με κίνδυνο να ξεραθεί και λίγο το ανώτερο στρώμα του χώματος, αλλά να εξασφαλιστεί η επιθυμητή εσωτερική ξηρασία και να μην σαπίσει το φυτό. Όσον αφορά την τυπική αντιπαγετική προστασία, είναι η καλύτερη δυνατή λύση για πολλά είδη φυτών που την Άνοιξη και το Καλοκαίρι ομορφαίνουν το μπαλκόνι και την βεράντα μας και πραγματικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία το κρύο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε παχυπόδιο σε πολλά μεγέθη που ξεκινούν από τα 20εκ και υπερκαλύπτουν τα 90εκ, κατόπιν παραγγελίας.

Όταν η περίσταση απαιτεί την διακόσμηση εσωτερικών χώρων με μεγαλομεγεθή και πολύχρωμα φυλλώματα τροπικών φυτών, οι επιλογές περιορίζονται και οι αποφάσεις διαμορφώνονται με βάση τους δύο κυριότερους εκπροσώπους της χλωρίδας της ζούγκλας, το κρότον και την διεφεμπάχια τρόπικ. Με παρόμοιες συνήθειες, γνωρίσματα και συμπεριφορά, τα φυτά αυτά κυριαρχούν στο χώρο με την ιδιόμορφη εμφάνιση τους και την δυνατότητα τους να καλύψουν χωροταξικές αλλά και άκρως αισθητικές ανάγκες εύκολα και απόλυτα ικανοποιητικά. Το κρότον πρώτα, αναπτύσσεται σε συνθήκες υπερβολικής ζέστης και σε μορφή μικρού θάμνου που δύσκολα στο μη φυσικό του περιβάλλον ξεπερνά τα 2 μέτρα σε μήκος και το 1,5 μέτρο σε πλάτος, δημιουργώντας ένα πλούσιο, πολύχρωμο και πληθωρικό πολύκλαδο αποτέλεσμα, ιδανικό για γωνιές και μέρη με έντονο έμμεσο φωτισμό και ισορροπημένα επίπεδα υγρασίας. Η ξηρή ατμόσφαιρα δεν το επηρεάζει ουσιαστικά τόσο, όσο η έλλειψη ζέστης κατά τους χειμερινούς μήνες. Εάν η θερμοκρασία του περιβάλοντα χώρου για κάποιους λόγους εγκαταλείψει τους 12-15 βαθμούς Κελσίου, το φυτό λόγω της τροπικής του φύσης κλονίζεται και είναι σε θέση να απωλέσει μεγάλο μέρος του φυλλώματος του σε πρώτη φάση και αργότερα σε προχωρημένο στάδιο κυριολεκτικά να λιώσει. Τα κλαδιά του αποκτούν μια εύκαμπτη και μαλακή υφή σαν ζελέ και λυγίζουν με τεράστια ευκολία, δημιουργώντας μια άμορφη μάζα σαπισμένης και κατεστραμμένης πρασινάδας. Το ίδιο προβλημα μπορεί να προκύψει και από το υπερβολικό και συνεχές απρογραμμάτιστο πότισμα σε συνδυασμό με την απότομη πτώση της θερμοκρασίας, δύο πολύ καθοριστικοί παράγοντες για την σωστή και ασφαλή διατήρηση του φυτού. Για αυτόν τον λόγο το νερό οφείλει να περιορίζεται σε δραστικό βαθμό κατά τον Χειμώνα σαν μοναδική μέθοδος προστασίας αυτήν την δύσκολη περίοδο. Το κρότον τέλος, δεν νοσεί εύκολα, ούτε κλαδεύεται ποτέ, εκτός από ιδιαίτερες περιπτώσεις που θα κριθεί στυλιστικά απαραίτητο και εκείνο με μεγάλη προσοχή μόνο από ειδικούς και μόνο νωρίς την Άνοιξη. Αντίθετα η διεφεμπάχια τρόπικ που αναπτύσσεται αρχικά σαν μικρό δέντρο με κεντρικό κορμό που πλαισιώνεται από πλατιά μεγαλομεγεθή φύλλα, σε προχωρημένο στάδιο ωρίμανσης δύναται να αποκτήσει σχήμα και χαρακτηριστικά θάμνου, αυξάνοντας τον όγκο του με πολλά μικρότερα παρακλάδια, σε μεγάλη ταυτοποίηση με τον κρότονα. Όσον αφορά την υπόλοιπη συμπεριφορά και τα βασικά χαρακτηριστικά του σαν φυτό δεν απέχει από εκείνα του κρότονα με μοναδική διαφορά την λίγο περισσότερη αντοχή του στο κρύο και την ξηρασία αντίστοιχα, ενώ παρουσιάζει και πιο έντονη ευαισθησία στα τυχόντα χτυπήματα που αποτυπώνονται συνήθως στα φύλλα του με τη μορφή καφέ κηλίδων και οφείλονται σε κακές συνθήκες μεταφοράς. Ακολουθεί αργούς αλλά πολύ σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης και απαιτεί μείγματα χωμάτων μαύρης και ξανθιάς τύρφης με 10% ποσοστό περλίτη για την άριστη αποστράγγιση κατά το πότισμα και την απορρόφηση τυχούσας υγρασίας που να οφείλεται σε άλλους παράγοντες και.είναι σε θέση να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στη ρίζα και το στέλεχος του φυτού. Παρόλο το εντυπωσιακό χρωματικό συνδυασμό του φυλλώματος του, το τρόπικ κρύβει ένα μικρό μυστικό ανάμεσα στα ριγωτά του φύλλα, ένα στοιχείο που λίγοι γνωρίζουν και ακόμα πιο λίγοι ξέρουν να προφυλαχτούν. Στο εσωτερκό των φύλλων του κυλάει μια δηλητηριώδης ουσία παρόμοια με κείνη του αλεξανδρινού, που έχει την δυνατότητα στην άγρια ζούγκλα να το προστατεύει το περίεργο και πλουμιστό του φύλλο από τα διάφορα μεγάλα φυτοφάγα ζώα, που την προσοχή τους κεντρίζουν τα χρώματα και τα υπέροχα σχέδια, μόλις όμως πλησιάσουν απομακρύνονται από την οσμή και μόνο της ουσίας αυτής. Επειδή στον άνθρωπο δεν συμβαίνει το ίδιο με την αίσθηση της όσφρησης, το καλύτερο θα ήταν το φυτό να τοποθετείται σε μέρη μακριά από παιδιά και ζώα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε κρότον και διεφεμπάχια τρόπικ όλο το χρόνο σε πολλά και διαφορετικά μεγέθη.

Τα δημοφιλέστερα και διασημότερα φυτά εσωτερικού χώρου που κυριαρχούν στα ελληνικά σπίτια και μαγαζιά απο την δεκαετία του 70 και τα διακοσμούν με τα ποικίλα σχέδια και χρώματά τους είναι οι δράκαινες, μια οικογένεια φυτών με πάρα πολλούς εκπροσώπους παγκοσμίως που ξεχωρίζει και για την ειδική χρηστική της αξία. Φυτά με τεράστια αντοχή σε συνθήκες συνεχούς καύσωνα, αλλά περιορισμένη αντοχή στο κρύο, παρουσιάζουν χρωματικούς συνδυασμούς στα φυλλώματά τους που δύσκολα συναντά κανείς σε άλλες ποικιλίες. Μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι εκείνη της δράκαινας σαντεριάνα, ένας θάμνος αργής ανάπτυξης, πυκνός και σχηματοποιημένος, σε κίτρινο και λαχανί χρώμα με σκληρό και άκρως ανθεκτικό φύλλωμα και το ίδιο δύσκαμπτο καφέ χρώματος κορμό που σε συνολικό ύψος δεν ξεπερνά τα 1,5μ περίπου σε χρονικό διάστημα που μπορεί να φτάσει και τα 5 χρόνια. Σπάνια ανθίζει με ένα μωβ χρώματος λουλούδι, ακόμα πιο σπάνια νοσεί, διαθέτει όμως ένα ασύγκριτης σημασίας πλεονέκτημα, ότι μεγαλώνοντας δημιουργεί πολύ εύκολα ένα τέτοιο αισθητικό αποτέλεσμα που διαμορφώνει μια αντίληψη- εντύπωση ενός απόλυτα τροπικού περιβάλλοντος. Προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους των εδαφών και οι απαιτήσεις για ειδικά μείγματα χώματος είναι πολύ περιορισμένες, με εξαίρεση την τακτική μηνιαία λίπανσή του με σκεύασματα που ειδικεύονται σε πράσινα φυτά εσωτερικού χώρου. Μοναδικό του μειονέκτημα, όπως σε πολλές άλλες δράκαινες συμβαίνει πολύ τακτικά, αποτελεί η μικρή ποσότητα νερού που χρειάζεται να της παρέχεται σε εβδομαδιαία βάση, καθώς η αυξημένη δόση για περισσότερο από δύο συνεχόμενες φορές μπορεί να προκαλέσει μηκυτίαση και γρήγορη και απότομη σηψηριζία, που εμφανίζεται με τα κλασικά σύμπτώματα των καφέ κηλίδων στις άκρες των φύλλων. Τέλος, σε αντίθεση με τον βασικό κανόνα των δρακαινών που απαιτεί μια ατμόσφαιρα βαριά, υγρή και ζεστή με θερμοκρασίες που ξεκινούν από τους 35 και καταλήγουν στους 15 βαθμούς η μικρότερη, η σαντεριάνα δεν ακολουθεί τον ίδιο δρόμο και έχει το πλεονέκτημα να επιβιώνει και μικρότερων βαθμών. Για παράδειγμα, μια χρονιά που για καθαρά πειραματικούς λόγους κάποια φυτά σαντεριάνας τοποθετήθηκαν σε σημείο με μέγιστη θερμοκρασία τους 12 βαθμούς την ημέρα και ελάχιστη τις βραδυνές ώρες τους 6, το φυτό δεν καταστράφηκε, αλλά απώλεσε μεγάλο αριθμό των φύλλων του, σαν συνέπεια του έντονου σοκ που υπέστη. Βεβαια το θεαματικό ήταν οτι σε σύντομο χρονικό διάστημα μέσα στους ανοιξιάτικους μήνες ανέκτησε το φυλλωμά του σχεδόν ολόκληρο και μέχρι το τέλος του Καλοκαιριού είχε διπλασιαστεί σε όγκο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φυτά δράκαινας σαντεριάνα σε μεγέθη από 30εκ εως 1μ περίπου, εισαγωγής ή ελληνικά κατόπιν παραγγελίας σε οτι ποσότητα ζητηθεί.

Λόγω του εύκρατου κλίματος στη χώρα μας μπορούν να ευδοκιμήσουν με σχετική ευκολία διάφορα τροπικά φυτά και είδη, εκτός των χειμωνιάτικων μηνών όπου απαιτείται κάποια προφύλαξη. Το πρώτο από αυτά είναι η μπανανιά με αρκετές ποικιλίες που διαχωρίζουν το φυτό με κριτήριο το είδος των καρπών που δεν είναι όλα κατάλληλα για κατανάλωση απο τον άνθρωπο και το τελικό μέγεθος του φυτού με μεγαλύτερη σε ανάπτυξη την Cuban Red και τη μικρότερη και κατάλληλη για τοποθέτηση μέσα στο σπίτι την Truly Tiny.

 musa truly tiny  musa cuban red

Ο κορμός της είναι παχύς και σαρκοειδής με μεγάλα απλωτά φύλλα με χαρακτηριστική βελούδινη υφή. Οι περισσότερες ποικιλίες αγαπούν τη ζέστη, καθώς κάτω από τους 15 βαθμούς κιτρινίζουν τα φύλλα και ο κορμός αποκτά σκούρη μαλακή υφή σαν εκείνη των παχυφύτων ( η απόλυτη θερμοκρασία βρίσκεται ανάμεσα στους 20 με 35 βαθμούς ), άλλα και την υγρασία στον περιβάλλοντα χώρο. Η πιό ανθεκτική ποικιλία είναι η Musa Banjoo.

 musa banjoo

Οι καρποί της εμφανίζονται σε σύμπλεγμα που ονομάζεται και χέρι και ανάλογα με την ποικιλία το χρώμα τους μπορεί να είναι κίτρινο, κόκκινο, ρόζ ή πράσινο.

 musa cuban red  musa velutina

Η μεταγλάστρωσή του δεν είναι εύκολη υπόθεση επειδή χρειάζεται νερό, μόνο όταν στεγνώνει τελείως, και χώμα τυρφοειδές με άμμο και πολύ προσεχτική αποστράγγιση στο κάτω μέρος ( σε ζαρντινιέρες τοποθετείται με μεγάλη επιφύλαξη και πάντα μόνο του ). Ιδανικό μέρος για μια μπανανιά είναι ένας ευρύς και άνετος εσωτερικός χώρος ( σε αίθριο σπιτιού, σε χώρο υποδοχής εστιατορίου, σε εξώστη καφέ, σε λόμπι ή καφέ ξενοδοχείου ) προστατευμένος από δύσκολές καιρικές συνθήκες, όπως ο δυνατός αέρας, και αρκετά φωτεινός. Η άμεση ωστόσο έκθεση του φυτού σε αέρα και ήλιο μπορεί να προκαλέσουν ζημιές: σχίσιμο, εγκαύματα στα φύλλα και στίγματα στον κορμό. Στα φυτώριά μας υπάρχουν καθόλη τη διάρκεια του χρόνου μπανανιές σε ότι ποσότητα ζητηθεί με διάμετρο από 30εκ και ύψος 1 μέτρο μέχρι και διάμετρο 1,5 μέτρα και ύψος 2 και 2,5 μέτρα. Μεγαλύτερα μεγέθη μπορούν να βρεθούν κατόπιν παραγγελίας από το εξωτερικό σε σύντομο χρονικό διάστημα ( μιας εβδομάδας ) με μια μικρή επιβάρυνση για το έξτρα κόστος μεταφοράς.

Τα ίδια περίπου ισχύουν και για το άλλο τροπικό φυτό, ξαδέλφη της μπανανίας, την στερλίτσια. Είναι αειθαλές θαμνοειδή είδος με μακριά λογχοειδή όρθιας ανάπτυξης και σχετικά σκληρά φύλλα και παρουσιάζει μετά απο τρία με πέντε χρόνια ανάπτυξης ένα μεγάλο εντυπωσιακό λουλούδι στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές της Άνοιξης. Είτε σε μορφή κομμένου λουλουδιού για το βάζο, είτε σε μορφή γλάστρας για το μπαλκόνι, το φυτό αυτό ξεχωρίζει για το διαφορετικό συνδυασμό πορτοκαλί-μωβ χρώματος του άνθους του στη ποικιλία της Reginae, που θυμίζει το ράμφος πουλιού, για αυτόν τον λόγο και ονομάζεται πουλί του παραδείσου. Σε άριστες συνθήκες ανάπτυξης με ελάχιστη θερμοκρασία δωματίου τους δεκαπέντε βαθμούς κελσίου ανθίζει 2-3 φορές το χρόνο ( απαραίτητο το λίπασμα ανθοφορίας σε αυτήν την περίπτωση ) και η διάρκεια καλύπτει τους 2 μήνες ή και περισσότερο εαν το φυτό έχει αρκετή δύναμη. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στο πότισμα ( όταν ξεραίνεται το χώμα του γιατί σαπίζει εύκολα ) και στο χώμα της μεταγλάστρωσης ( σαν της μπανανιάς ).  

 strelitzia reginae  strelitzia nicolai

Για άριστο αποτέλεσμα στην ανάπτυξη αυτού του φυτού είναι η καλή θερμοκρασία, η συνεχής λίπανση και η έκθεσή του σε πολύ φώς. 

Ακόμα μια πολύ όμορφη επιλογή για το μπαλκόνι ή τον κήπο σας είναι το φυτό Πλουμέρια. Είναι ένα ημιαειθαλές φυλλοβόλο δενδρύλιο που συναντάτε συνήθως στη Κρήτη και τη Ρόδο καθώς το ήπιο κλίμα και οι υψηλές θερμοκρασίες είναι ιδανικές για την ανάπτυξή του. Χαρακτηριστικό του φυτού είναι το έντονο άρωμα και η συνεχής ανθοφορία του απο τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο. Όσο πιο ηλιόλουστη η θέση που θα το φυτέψετε τόσο πιο έντονη θα είναι και η ανθοφορία του φυτού. Το μόνο που πρέπει να προσέξετε είναι το πότισμα του που πρέπει να είναι ανάλογο με τις ώρες που εκτίθεται το φυτό στον ήλιο. Όσο λιγότερες οι ώρες έκθεσης στον ήλιο τόσο λιγότερο πρέπει να είναι και το πότισμα. Το χειμώνα χρειάζεται αντιπαγωτική προστασία.