Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: tropical plants

Αγλαόνεμα σε διαφορετικές ποικιλίες στην Κέντια

Στην τεράστια οικογένεια των τροπικών εσωτερικού χώρου φυτών ελάχιστα είδη παρουσιάζουν τόσο μεγάλη ποικιλομορφία στο φύλλωμα αλλά και στην συμπεριφορά τους, οσο το αγλαόνεμα. Μετρίου ανάπτυξης αλλά ευπροσάρμοστο και πάντα φουντωτό χαρίζει τροπικό αέρα όπου και εαν τοποθετηθεί, καθώς τα φύλλα του καλύπτουν μια ευρύτατη γκάμα τόσο σχημάτων, όσο και χρωμάτων. Από το μακρόστενο, λογχοειδές μέχρι το κλαασικό οβαλ και από το έντονο κόκκινο, μέχρι το απαλό ροζ, το ανοικτό λαχανί και τους πρώτους τόνους του γκρι το αποτέλεσμα είναι σίγουρα η απόλυτη διαφορετικότητα. Ακόμα και σε υφές είναι έντονα διαφοροποιημένα, άλλοτε αδρά και με ραβδώσεις και άλλοτε απαλά σαν βελούδο.Το ύψος του αγλαόνεμα με δυσκολία ξεπερνά τα 60 μέ 70 εκατοστά στις περισσότερες ποικιλίες τονίζοντας αυτή τη διαφορετικότητα στα φυλλώματα και καθιστώνταςτο πολύ εντυπωσιακό, όμορφο και ταυτόχρονα αρκετά σπάνιο. Είναι Ιδανικό για σκιερά ή ημισκιερά σημείσ με περιορισμένη πρόσβαση που δεν διαθέτουν πάντα τις τέλειες συνθήκες διαβίωσης για ένα κανονικό φυτό, εφόσον παρουσιάζει αξιοσημείωτη ανοχή στην έλλειψη φωτός και κατορθώνει να επιβιώνει ακόμα και χωρίς αυτό. Δεν κλαδεύεται ποτέ, έχει όμως τεράστιες απαιτήσεις σε λίπασμα ειδικής σύνθεσης, όπως και τα υπόλοιπα φυτά εσωτερικού χώρου. Μεταφυτεύεται μόνο κατά τους θερινούς μήνες σε κατάλληλο υπόστρωμα, που αποτελείται κατά 70 τοις εκατό από ξανθιά εμπλουτισμένη τύρφη αναμεμειγμένη με ιχνοστοιχεία και περλίτη για την υγρασία. Δεν συγχωρεί το υπερβολικό πότισμα και δύσκολα συνέρχεται, εαν παραμείνει για πολλές ώρες σε χαμηλές θερμοκρασίες. Απεχθάνεται τις μεγάλες γλάστρες και την συχνή μεταφύτευση. Στη χώρα μας δυστυχώς, έχουμε πολυ περιορισμένη πρόσβαση σε αυτό το είδος λόγω του γεγονότος οτι τις περισσότερες φόρες προέρχεται από το εξωτερικό και η μεταφορά του πλέον είναι αρκετά δαπανηρή. Ωστόσο, φυτώρια που έχουν επαφές με άλλες χώρες και κάνουν εισαγωγές μπορούν ορισμένες εποχές του χρόνου να προμηθευτούν κάποια είδη αγλαόνεμα, όχι όμως πάντα σε καλές τιμές. 

Στα φυτώρια μας υπάρχουν σχεδόν όλο το χρόνο αγλαονεμα σε πολλά και διαφορετικά είδη.

Οι χόγιες είναι μια ολόκληρη οικογένεια τροπικών πολυετών φυτών που περιλάμβάνει 200 με 300 είδη και παρουσιάζει μια από τις πιο χαρακτηριστικές διασπορές σε όλον τον πλανήτη. Από την Κεντρική Αμερική εως την Αργεντινή και από την Νότια και Ανατολική Ασία μέχρι την Αυστραλία, το φυτό αυτό, είτε αναρριχώμενο, είτε σε μορφή θάμνου, κατακλύζει τα τροπικά δάση σε πολλές και διαφορετικές μορφές.

Πρόκειται για αειθαλή επίφυτά ή και χερσαία είδη με ποικίλα φυλλώματα και πλούσια αρωματική ανθοφορία. Τα περισσότερα διαθέτουν μικρά σαρκώδη φύλλα με αδρή εξωτερική επιφάνεια που θυμίζει κερί, άλλοτε μονόχρωμα, άλλοτε με ασημένια ή κίτρινα στίγματα. Βέβαια, δεν λείπουν και οι μεγαλόφυλλες ποικιλίες, είναι όμως αρκετά σπάνιες.

Οι χόγιες πήραν τον ονομά τους από τον Βρετανό βοτανολόγο Thomas Hoy, καθώς αυτός πρώτος τις ανακάλυψε στις ατέλειωτες περιηγήσεις του. Σαν είδος αγαπούν τη ζέστη, την υγρασία και το άπλετο φυσικό φως, για αυτό και σε πολλά ελληνικά νησιά υπάρχουν χόγιες χειμώνα καλοκαίρι εξώ σε σκιερά ή ημισκιερά μέρη. Ο έντονος φωτισμός διευκολύνει την ανθοφορία τους, αλλά και την γρήγορα ανάπτυξη τους. Τα λουλούδια τους είναι σε σχήμα αστεριού και πολλά πολλά μαζί δημιουργούν μικρές ομπρέλες ή σε απλή σφαιρική μορφή σε διαφορετικά χρώματα ανα ποικιλία. Το λευκό σίγουρα κυριαρχεί, αν και υπάρχουν και κόκκινα ή σκούρα βυσσινί χρώματα εξίσου εντυπωσιακά. Πολλές φορές εμφανίζεται και συνδυασμός με δυο ή τρία χρώματα ανα λουλούδι. Ποιό όμως είναι το μυστικό της ανθοφορίας τους? Οι χόγιες δεν αγαπούν τις μεγάλες γλάστρες και τα φτωχά σε θρεπτικά συστατικά χώματα. Χρειάζονται, δηλαδη, πολύ υψηλής ποιότητας ξανθιά τύρφη σε συνδυασμό με άργιλο ή περλίτη, για άριστη αποστράγγιση, άφθονο φώς και σταθερή θερμοκρασία άνω των 20 βαθμών Κελσίου όλο το χρονο. Επίσης, τα λιπάσματα είναι πολύ ουσιώδη στην ανάπτυξη της, καθώς συμπληρώνουν τα στοιχεία εκείνα που είναι απαραίτητα σε μηνιαία βάση για την επίβίωση και την μακροζωία του φυτού. Συνήθως τα σκευάσματα της ορχιδέας είναι τα κατάλληλα , αφού διαθέτουν πολλά και διαφορετικά συστατικά, ιχνοστοιχεία και άλλα..Όλες οι χόγιες κλαδεύονται, άλλες πιο επιμελώς, άλλες πιο δραστικά, ούτως ώστε να αναπτύσσουν νέα βλάστηση και ως εκ τούτου νέα ανθοφορία.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε χόγιες όλο το χρόνο σε διάφορες ποικιλίες.

Πολλά φυτά εσωτερικού χώρου με ξεχωριστά χαρακτηριατικά και εντυπωσιακή εμφάνιση είναι σχεδον άγνωστα στη χώρα μας, αν και εύκολα θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν εδώ, κυρίως λογω της περιορισμένης γνώσης και πληροφόρησης που υπάρχει γύρω απο το αντικείμενο αυτό, αλλά και της πολύ δύσκολης πρόσβασης σε αυτά. Ένα από αυτά είναι και η αλπίνια ένας πολυετής, ποώδης θάμνος, με πλούσιο φύλλωμα και πολύ ιδιαίτερα λεπτοκαμμωμένα λουλούδια. Πρόκειται για ένα φυτό που κατάγεται απο την Αν Ασια, εμφανίζεται στην παραδοση και την κουλτούρα των Κινεζών και των Ιαπώνων πολυ κυριαρχικά και ανήκει στην οικογένεια του τζίντζερ. Αγαπά την ζέστη και την υγρασία, αν και πολλές φορές επιβιώνει σε αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες με σταθερή απόδοση. Ανθίζει εύκολα τους καλοκαιρινούς μήνες εμφανίζοντας μικρά λουλουδάκια που αρχικα θυμίζουν μαργαριταρια, όταν είναι άγουρα, ενώ στη συνέχεια, όταν ανοίγουν αποκτούν το σχήμα μιας ιδιόμορφης χοανης σε θερμά χρ.ωματα. Τα φύλλα του τοποθετημένα σε κανονική διάταξη ξεχωρίζουν για το λογχοειδές τους σχήμα και την ιδιότητα να κρέμονται από έναν αρκετά μακρύ μίσχο. Πολλές φορές χάνουν την λαμπρότητα τους εξαιτίας του φωτισμού που δεν ειναι επαρκής, ποτέ όμως την μαλακή τους υφή και τις χαρακτηριστικές τους ρίγες σε ανοικτό κίτρινο χρώμα. Η ομοιότητα της με ένα είδος καλαθέας είναι έντονη και μπορεί να παρασύρει έναν άπειρο ερασιτέχνη σε μια λανθασμένη ταυτοποίηση των ειδών.Το φυτό κλαδεύεται δραστικά, με προσοχή όμως μόνο κατα τους καλοκαιρινούς μήνες και απαραίτητη θεωρείται η λίπανση του σε τακτική μηνιαία βάση. Μεγάλες τεράστιες γλάατρες δεν είναι οτι καλύτερο για την αλπίνια, καθώς συγκρατούν το νερό και την υγρασια στις ρίζες εμποδίζοντας την σωστή και ασφαλή της αναπτυξη. Η εκτεταμμένη της χρήση στην μαγειρική έχει κάνει την αλπίνια διάσημη  σε όλα τα μέρη του πλανήτη. Ειδικά οι ρίζες του φυτού χρησιμοποιούνται πολύ συχνά για να αρωματίσουν πιάτα πολύ δημοφιλών και εκκεντρικών εστιατορίων παγκοσμίως. Στην ιαπωνική παράδοση τα φύλλα του θάμνου είναι απαραίτητα για την παρασκευή κάποιων παραδοσιακών πιάτων, ακόμα και ατην ζαχαροπλαστική στην παρασκευή ενός πολύ ξεχωριστού κέικ. Στην βοτανολογία επίσης χρησιμοποοιούνται εκτεταμμένα τα φύλλα της αλπίνιας εδω και πολλά πολλα χρόνια.για την παρασκευή ενός ειδικού τσαγιού.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρειτε αλπίνια σε μεσαία μεγέθη κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Οι χόγιες είναι μια οικογένεια τροπικών ανθοφόρων φυτών, συνήθως αναρριχώμενων, που διακρίνονται για δύο βασικά, πολύ χαρακτηριστικά γνωρίσματα τους. Το πρώτο είναι η τεράστια διασπορά που παρουσιάζουν σε όλο τον πλανήτη καλύπτοντας γεωγραφικά όλες τις ηπείρους και τους ωκεανούς και το δεύτερο είναι η εντυπωσιακή και εξαιρετικά σπάνια ανθοφορία τους που ξεχωρίζει, τόσο για την πολυπλοκότητα των λουλουδιών, όσο και για την εκτεταμμένη χρονική τους διάρκεια. Αν και έχει πολλές και διαφορετικές ποικιλίες χόγιας, τα Φυτώρια Κέντια έχουν επιλέξει σε αυτό το άρθρο να ασχοληθούν με μια πολύ ιδιαίτερη, λίγο πιο σπάνια για τη χώρα μας και αρκετά ξεχωριστή όσο αφορά την ανθοφορία, με το όνομα publicalyx. Η συγκεκριμένη χόγια διατηρεί τα περισσότερα χαρακτηριστικά της οικογένειας όσο αφορά το φύλλωμα. Δηλαδή, διαθέτει αυτά τα οβαλ σχήματος, ελαφρώς χοντροκομμένα, σαρκώδη, σχεδόν "κέρινα" φύλλα σε σκούρο πράσινο χρώμα, με τη διαφορά όμως, οτι στην επάνω επιφάνεια τους αυτά στιγματίζονται από μικρές λευκές ακανόνιστες κηλίδες ανα λίγα εκατοστά απόσταση η μια από την άλλη. Η ονομασία κεράκι που οι περισσότεροι νομίζουν οτι απευθύνεται στα άνθη,  στην πραγματικότητα σχετιζεται άμεσα με την υφή των φύλλων και την ασυνήθιστη αυτή κερωμένη όψη τους, που κάνει το νερό να κατρακυλά με ευκολία πάνω τους χωρίς να δίνει την αίσθηση οτι απορροφάται σχεδόν ποτέ. Όσο περισσότερο αναπτύσσεται το φυτό τόσο πιο χοντρά και "κέρινα" γίνονται τα φύλλα του σε υφή και σε όψη. Το ίδιο " κέρινα" σε εμφάνιση παρουσιάζονται και τα άνθη του φυτού, αιχμαλωτίζοντας το βλέμμα με το σχήμα, αλλά και το χρώμα τους. Οι περισσότερες χόγιες έχουν ξεχωριστά άνθη σε λευκό ροζ και κίτρινο χρώμα, η publicalyx όμως είναι ακόμα πιο δελεαστική, καθώς τα λουλούδια της είναι ολοστρόφγγυλες κατασκευές, που αποτελούνται από μικρά σαν αστέρια ανθάκια τοποθετημένα πολλά πολλά μαζί το ένα δίπλα στο άλλο με μεγάλη προσοχή και λεπτομέρεια. Το έντονο κόκκινο και βυσσινί χρώμα που κυριαρχεί δίνει την εντύπωση πως όλος ο ανθοφόρος σχηματισμός έχει μια πολυτελή βελούδινη υφή. Η περίοδος της ανθοφορίας που ξεκινάει νωρίς την Άνοιξη και ξεπερνά τα όρια του καλοκαιριού αποκαλύπτει μια πληθώρα τέτοιων "κέρινων" κόκκινων λουλουδιών σε πολλά μεγέθη και αποστάσεις. Ωστόσο, για να ανθίσει πληθωρικά μια οποιαδήποτε χόγια, όχι μόνο η publicalyx, χρειάζεται άπλετο ηλιακό έμεεσο φωτισμό και γερές δόσεις λιπάσματος όλο το χρόνο. Προσοχή στα λιπάσματα,! Μόνο εκείνα που προορίζονται για τα τροπικα ανθοφόρα φυτά εσωτερικού χώρου είναι τα κατάλληλα. Όλα τα υπόλοιπα δεν χρησιμεύουν δυστυχώς, καθώς δεν προσφέρουν στο φυτό τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται για τη  ανάπτυξη και την ανθοφορία του. Τέλος, ένα μυστικό που είναι απαραίτητο να γνωρίζουν οι λατρεις της χόγιας, είναι οτι αγαπά τη ζέστη όλο το χρόνο, και ιδιαίτερα τους χειμωνιάτικους μήνες και οτι προτιμά χώματα πολυ υψηλής ποιότητας, όπως είναι η ξανθιά εμπλουτισμένη τύρφη εισαγωγής.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε χόγια publicalyx όπως και άλλες ποικιλίες χόγιας όλο το χρόνο σε μικρά και μεσαία μεγέθη.

Οι ορχιδέες που ανήκουν στην κατηγορία miltonia ή miltoniopsis, είναι οι μοναδικές στην οικογένεια αυτή που μαζί με τις cattleyas ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες κυρίως για τα υπέροχα αλλά και υπερμεγεθή αρωματικά τους λουλούδια. Αν και εκ πρώτης όψεως δεν εντυπωσιάζουν όπως οι vanda ή το cymbidium, εντούτοις αυτό το απαλό και διακριτικό τους άρωμα παραμένει ανεξίτηλο στην μνήμη, όποιου την συναντήσει για πρώτη φορά. Μέσα από ένα πλούσιο καταπράσινο φύλλωμα γεμάτο λογχοειδή μακρόστενα φύλλα και πολλούς ψευδοβολβούς, ξεπετάγονται τα χαρακτηριστικά αυτά άνθη που τόσο πολύ θυμίζουν εκείνα του πανσέ, τόσο σε χρώματα όσο και σε σχήμα ή σχέδιο. Η miltonia στο εξωτερικό πολλές φορές ονομάζεται και pansy orchid, ή αλλιώς ελληνιστί, ορχιδέα πανσεδάκι εξαιτίας αυτής της ομοιότητας στην ανθοφορία. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος και πιο δυνατός δεσμός είναι εκείνος με το oncidium, καθώς και τα δύο είδη ουσιαστικά κατάγοντται από την Ν. Αμερική, με μεγαλύτερη διασπορά στην Βραζιλία και την Αργεντινή. Όπως όλες οι ορχιδέες, η miltonia αγαπά την ζέστη και την υγρασία, με μοναδική της διαφορά οτι την απαιτεί μόνο στα φύλλα και όχι στην ρίζα. Το πότισμα της miltonia, είναι πολύ σημαντικό και καίριο για την ασφαλή διαβίωση και μελλοντική ανάπτυξη του φυτού, επειδή το ριζικό της σύστημα είναι μικροσκοπικό και σχετικά ευαίσθητο στην επιπλέον υγρασία. Χρειάζεται λοιπόν, να εξασφαλιστεί οτι πρώτα έχει περιορισθεί το νερό και έχει ξεραθεί ελαφρώς το χώμα και σε δεύτερο στάδιο να ενυδατωθεί κανονικά και ποτέ σε υπερβολικό βαθμό ακόμα και το καλοκαίρι που οι θερμοκρασίες είναι πιο υψηλές. Η μεταγλάστρωση της ορχιδέας αυτής θα πρέπει πάντα γίνεται με γνώμονα αυτήν την λεπτομέρεια που σχεδόν οι περισσότεροι που ασχολούνται με το είδος δείχνουν να  αγνοούν εντελώς, διαφορετικά το φυτό θα οδηγηθεί σε ολικό και απόλυτο μαρασμό. Άλλωστε και το υπόστρωμμα της miltonia είναι τύρφη με ελάχιστη φλούδα πεύκου και περλίτη για όσο το δυνατόν λιγότερη υγρασία στις ρίζες. Η λίπανσή της ακολουθεί το γνωστό εβδομαδιαίο ή μηνιαίο πρόγραμμα των υπόλοιπων ορχιδεών, χωρίς ιδιατερες διαφοροποιήσεις. Ενώ δεν είναι και πάρα πολύ γνωστή στην χώρα μας, στο εξωτερικό τα υβρίδια του είδους είναι άπειρα και όλα πανέμορφα καλύπτονγτας μια χρωματική παλέτα από το απλό λευκό, το ροζ το κίτρινο μέχρι το φούξια και το σκόυρο καφέ ακόμα. Αρκετά από αυτά είναι δυσεύρετα και σπάνια με συνέπεια οι συλλέκτες σίγουρα να ξοδεύουν πολύ χρόνο, ,κόπο και προσπάθεια για να τα εντοπίσουν. Τέλος, ένα τελευταίο μυστικό για την πανέμορφη αυτή ορχιδέα, είναι η άμεση αντίδραση που παρουσιάζει στην ηλιακή ακτινοβολία. Τα αποχρωματισμένα. και ελαφρώς κιτρινισμένα φύλλα της μπορεί να σημαίνουν είτε υπερβολικό απευθείας φως ή το αντίθετο ακριβώς. Στην πρώτη περίπτωση συνήθως αυτό το κίτρινο συνοδεύεται και από μικρές καφέ τρυπόυλες που θεωρούνται εγκάυματα και καταστρέφουν τα όμορφα φύλλα της. Η ελάχιστη πρόσληψη φωτός από την άλλη πλευρά δημιουργεί σχεδόν παρόμοιο αισθητικό αποτέλεσμα, χωρίς όμως τα εγκαύματα. Σαν επίφυτο λοιπόν, η miltonia έχει ανάγκη το φως του ήλιου σε αξιόλογες ποσότητες, έμμεσα όμως και με τεράστια προσοχή.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε miltonis σχεδόν όλο το χρόνο και σε αρκετά υβρίδια.

Οι δράκαινες είναι μια ξεχωριστή κατηγορία φυτών εσωτερικού χώρου που αριθμεί πάνω από 2000 είδη σε όλον τον πλανήτη, όλα απίστευτης ομορφιάς, τεράστιας ανθεκτικότητας και εξαιρετικής σπανιότητας, ειδικά για τα δεδομένα της Ελλάδας. Το συγκεκριμένο είδος που αναφέρεται σε αυτό το άρθρο είναι ίσως από τα πιο δυσεύρετα και τα πιο ακριβά συνάμα σε όλη την οικογένεια. Πρόκειται για μια δράκαινα που χαρακτηρίζεται από έναν εκπληκτικό συνδυασμό εντυπωσιακής εμφάνισης με πλούσιο, πυκνό, καταπράσινο φύλλωμα και ταυτόχρονα εξαιρετικής αντοχής σε σκληροτράχηλες συνθήκες ξηρασίας και έλλειψης φωτός..Ακόμα και με ελάχιστο νερό, σε σκιερά ή ήμίσκιερά μέρη εσωτερικών χώρων, το φυτό αυτό μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα και να επιβιώσει αξιοπρεπώς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η αιτία αυτής της ανθεκτικότητας κρύβεται στον ασυνήθιστο και λεπτεπίλεπτο, ξυλώδη κορμό του φυτού, που έχει την ιδιότητα να κατακρατά μια μικρή πόσότητα υγρασίας και να την αποδεσμεύει σιγά σιγά, αλλά καί στην αρκετά αργή του ανάπτυξη. Αν και η χρήση λιπάσματος είναι επιβεβλημμένη σε όλα αυτά τα τροπικά έίδη, πολλές φορές ούτε αυτό είναι αρκετό για να το οδηγήσει σε πιο ταχείς ρυθμούς ανάπτυξης. Τα μακριά του λογχοειδή φύλλσ είναι γυαλιστερά, μαλακά σε υφή, με μια ιδιαίτερη αποχρωση διχρωμίας, πολύ διακριτική και γεωμετρικά άριστη. Και εδώ η χρήση του λιπάσματος είναι άκρως απαραίτητη και ειδικά των επιπλέον ιχνοστοιχείων που θα βελτιώσουν αισθητά την ποιότητα του φυλλώματός συνολικά. Όπως και οι υπόλοιπες δράκαινες έτσί και αυτή αγαπά τη ζέστη και απεχθάνεται το κρύο και τις χαμηλές θερμοκρασίες, κυρίως λόγω της εξωτικής της καταγωγής από την μακρινή Άσία. Η πτώση της θερμοκρασίας πλήττει άμεσα το φυτό που σέ μερικές μόνο ώρές εκτεθειμμένο μπορεί να καταστραφεί σε μη αναστρέψιμο στάδιο. Το δεύτερο σημείο που πρέπει να προσέχει κανείς είναι η υπερβολική ποσότητα του νερού που παρέχεται στο φυτό ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Πολλές φορές απο τον φόβο της ξήρανσης το καλοκαίρι, συνηθίζεται να ποτίζονται όλα τα είδη πολύ περισσότερο από όσο χρειάζονται. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό, ειδικά σε φυτά όπως οι δράκαινες όπου το πότισμα θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεχτικό και με αρκετή φειδώ. Ιδανικό λοιπόν γίά εσωτερικούς προστατευμένους χώρους ή δράκαινα song of la tigra είναι μια λύση απλή, πρακτική και αρκετά δελεαστική οπτικά. Μοναδκό της μειονέκτημα παραμένει το αρχικό υψηλό κόστος αγοράς του φυτού, καθώς η πρόσβαση σε αυτό είναι πολύ περιορισμένη στη χώρα μας και μόνο από καταστήματα που διαθέτουν φυτά εισαγωγής.. Βέβαια η μετέπειτα ανθεκτικότητα του φυτού και ο πολυετής χαρακτήρας του σίγουρα αποζημειώνουν με επιτυχία κάί βοηθούν τελικα σε καίριο βαθμό στην μείωση της επίδρασης του παράγοντα χρήματα και στην εξισορρόπηση του συνόλου.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε δρακαινα song of la tigra σε περιορισμένες ποσότητες και ειδικά τους ανοιξιάτικους ή καλοκαιρινούς μήνες.