Πριν από πολλά χρόνια, ίσως να ήταν και 20, δεν θυμάμαι ακριβώς, ανάμεσα στα φυτά εσωτερικού χώρου που είχαν παραγγελθεί από το εξωτερικό όταν και 30 τεμάχια από ένα περίεργο τροπικό, καθώς φαινόταν, παχύφυτο, κοντό και πυκνό σε όψη που ξεχώριζε για την εξαιρετική γυαλάδα των φύλλων του. Ο ζαμιοκουλκας που τότε ήταν σχεδόν άγνωστος στη χώρα μας, γρήγορα κέρδισε το κοινό με την εξωτερική του εμφάνιση και την απίστευτη αντοχή του στην ξηρασία και το σκοτάδι. Σήμερα, βρίσκεται πάντα στην πρώτη θέση ανάμεσα στα φυτά που επιλέγονται για τις λεγόμενες δύσκολες αποστολές, όπως η διακόσμηση καταστημάτων και ξενοδοχείων, γραφείων και πολλών άλλων κοινόχρηστων χώρων. Βέβαια, όπως και τότε,  πάλι για πρώτη φορά τα φυτώρια μας πρωτοπόρα στα φυτά εσωτερικού χώρου προτείνουν ένα νέο υβρίδιο, τον ζαμιόκουλκας raven, ή αλλιώς τον μαύρο ιππότη. Πρόκειται στην πραγματικότητα για το ίδιο φυτό μόνο που εμφανισιακά διαφέρει κυρίως λόγω των σκουρότερων σε χρώμα φύλλων του, που είναι και ελαφρώς λεπτότερα σε υφή. Όποιος το δεί για πρώτη φορά αποκτά την αίσθηση οτι πρόκειται για ''παγωμένο'' όπως συνηθίζεται να λέγεται φυτό, αλλά η αλήθεια είναι πως αποτελεί μια νέα ποικιλία. Πάντως σίγουρα το πιο έντονο αυτό χρώμα του είναι αρκετά ελκυστικό στο βλέμμα για αυτό και αμέσως κυριαρχεί στον χώρο και τραβά όλη την προσοχή. Σαν κλασσικός ζαμιόκουλκας παραμένει ανθεκτικός σε ζέστη και ξηρασία, όπως και στην έλλειψη φωτός. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται κατά την μεταφύτευση, ούτως ώστε να μην διαιρεθεί κατά λάθος και εκτεθεί μέρος του ριζικού του συστήματος. Πάντα φυτεύεται σε εμπλουτισμένο τυρφόχωμα που αποτελεί και τό καλύτερο υπόστρωμα για τα φυτά εισαγωγής. Τέλος, απαραίτητη είναι η τακτική μηνιαία του λίπανση με ειδικά σκευάσματα για φυτά εσωτερικού χώρου.

Στα φυτώρια μας υπάρχει από φέτος και αυτό το είδος όλο το χρόνο σε μικρά και μεσαία μεγέθη.