Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έγιναν γνωστά φυτά με αντιοξειδοτικές ιδιότητες και υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες και άλλα στοιχεια. Ανάμεσα σε αυτά είναι το Ιπποφαές, το κράνο και το μύρτιλο. 

Ιπποφαές (Hippophaes)

Με επτά ποικιλίες διασκορπισμένες στην Ασία και την Ευρώπη το Ιπποφαές είναι ο πιό ευρέως γνωστός καρποφόρος φυλλοβόλος θάμνος καθώς οι υψηλές αντοχές του σε δύσκολες καιρικές συνθήκες το κατατάσσει ανάμεσα στα ιδανικότερα για καλλιέργεια σε συνθήκες ξηρασίας και παγετού χωρίς κάλυψη απο τον ήλιο. Ευδοκιμεί και σε άγονα εδάφη με σύνηθες μέγιστο ύψος τα έξι μέτρα. Φυτεύεται με αναλογία 1:6 αρσενικά - θυλυκά, καρποφορόντας μαύρους καρπούς τα αρσενικά και πορτοκαλί τα θυλυκα.

Ο καρπός του έχει υψηλή συγκέντρωση σε βιταμίνες Ε και C, μεταλλικά στοιχεία και θεωρείται ως ένα απο τα ισχυρότερα αντικαρκινικά φάρμακα της φύσης και κατατάσσεται πρώτο σε υπεραντιοξειδωτικά παγκοσμίως.  

Μύρτιλο (blueberry)

Ένας ακόμη ανθεκτικός φυλλοβόλος θάμνος του οποίου οι καρποί έχουν πολύ μεγάλη αντιοξειδωτική δράση, δεύτερο σε κατάταξη μετά το Ιπποφαές, το Μύρτιλο μπορεί να χρησημοποιηθεί για εναλλακτική αγροτική δραστηριότητα. Το ύψος του φυτού φτάνει τα δύο μέτρα και σάν το Ιπποφαές αρέσκεται σε περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια.

Οι καρποί του με το χαρακτηριστικό μπλέ χρώμα καταναλώνονται είτε νωποί είτε κατεψυγμένοι ή μεταποιημένοι.

Κρανιά

και τέλος ένα αυτόχθονο υπερφρούτο με αναφορές στον καρπό του ακόμα και απο τον Όμηρο. Φυλλοβόλο με υψηλές αντοχές στις χαμηλές θερμοκρασίες και δυνατότητα καλλιέργειας ακόμα και σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές αλλα σε αντίθεση με τα προηγούμενα κατατάσσεται στα δέντρα. Οι καρποί του έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φλαβονοειδή, σε μεταλλικά στοιχεία (Fe) και σε βιταμίνη C. Η χρήση των καρπών της είναι ευρέως διαδεδομένη και στην παρασκευή λικέρ.

Ανθίζει τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο κίτρινα μικρά ανθάκια. Μπορεί να φυτευτεί σε όλα τα εδάφη και για χρήση σε φράχτες.