Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φυτά με εντυπωσιακό άνθος

Η ελληνική γλώσσα, που όπως όλοι γνωρίζουμε είναι μια από τις πλουσιότερες παγκοσμίως, έχει χαρίσει σε πολλά ζώα και φυτά υπέροχα χαρακτηριστικά ονόματα, που βασίζονται κυρίως στην εξωτερική τους εμφάνιση, τη μορφολογία τους.ή και σε κάποιο πολύ ιδιαίτερο γνωρισμά τους. Ανάμεσα στα πιο θαυμαστά από αυτά είναι και μια ομάδα παχυφτων-κάκτων που ονομάζονται lepismium, κλασσικά τροπικά φυτά, σχεδόν άγνωστα στη χώρα μας, με τόπο καταγωγής τα πυκνά και καταπράσινα δάση της Βολιβίας. Τα πολύ μακριά, σαρκώδη, ελαφρώς πράσινα, λογχοειδή φύλλα τους θυμίζουν μεταλλικά ελάσματα, που σαν λεπίδες αρχαίων σπαθιών κρέμονται με γνώριμη ευλυγισία κατευθείαν από τις ρίζες πολλά πολλά μαζί δημιούργωντας ένα περίεργο και ασυνήθιστο αισθητικό αποτέλεσμα. Στις άκρες τους εκατέρωθεν έχουν πολλές μικρές εσοχές σαν κουκίδες που λειτουργούν σαν υποδοχές των μετέπειτα λουλουδιών τους που εμφανίζονται κάθε καλοκαίρι σε λευκό και φούξια χρώμα θυμίζοντας απαλές και αφράτες νιφάδες χιονιού. Το lepismium έχει μεγάλη ανθεκτικότητα και επιβιώνει σε μέρη φτωχά και στείρα, άνυδρα με ελάχιστο φωτισμό και λοιπή φροντίδα. Η μίνιμαλ εμφάνιση του οφείλεται στη επιφυτική του φύση, καθώς το ριζικό σύστημα είναι αρκετά επιφανειακό και λεπτεπίλεπτο. Αγαπά τη ζέστη και την υγρή πλούσια ατμόσφαιρα των τροπικών δασών από όπου και προέρχεται. Χρειάζεται τακτικό μηνιαίο λίπασμα, μικρές γλάστρες και ελάχιστες αλλά συχνές ποσότητες νερού. Η μεταγλάστρωση σπανίζει και στην περίπτωση που είναι απαραίτητη, απαιτείται χώμα πολύ υψηλής ποιότητας, τύρφη εμπλουτισμένη, διάλυμα ιχνοστοιχείων σε συνδυασμό με ειδικά κακτοχώματα εισαγωγής. Δεν κλαδεύεται ποτέ και δεν τοποθετείται σε εξωτερικούς πρόσηλιους χώρους, όπου πάντα εγλοχεύει ο κίνδυνος του εγκαύματος απο τις έντονες αχτίδες του ήλιου. Τέλος, δεν χωρίζεται ούτε κόβεται σε κομμάτια.  Για τον πολλάπλασιασμο του υπάρχουν ειδικές τεχνικές και απαιτούνται ειδικές συνθήκες θερμοκηπίου με αποστειρωμένα εργαλεία και εξειδικευμένο προσωπικό, κατάλληλα εκπαιδευμένο για ανάλογες εργασίες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε lepismium το καλοκαίρι και σε συγκεκριμένα μεγέθη.

Ανάμεσα στα πιο σπάνια  και δυσεύρετα είδη με εντυπωσιακή όμως ανθοφορία είναι η οικογένεια της Πρωτέα, εκπροσώπους της οποίας πολύ λίγες φορές συναντά κανείς σε φυτώρια ή ανθοπωλεία της χώρας μας. Πρόκειται για φυτά αυτόχθονα της αυστραλιανής ηπείρου που φτάνουν στην Ευρώπη μέσω καλλιεργειών μοσχευμάτων ή των υβριδίων τους με ελάχιστη ετήσια διάθεση, ειδικά προς χώρες τόσο απομακρυσμένες όσο η Ελλάδα. Οι αειθαλεις αυτοί ανθοφόροι θάμνοι αγαπούν τα όξινα υποστρώματα και τις ημισκιερές προστατευμένες θέσεις με άριστη αποστράγγιση. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στις μεταφυτεύσεις καθώς και στα ποτίσματα, επειδή ακόμα και η ελάχιστη ποσότητα επιπλέον υγρασίας μπορεί να προκαλέσει εκτεταμμένες μυκητιάσεις και τελικά μαρασμό στην Πρωτέα. Απαραίτητο είναι συνεπώς το ριζοπότισμα με μυκητοκτονο σχεδόν κάθε φορά, και μάλιστα πολύ καλής ποιότητας. Η ανάπτυξη του φυτού είναι μέτρια, με την συγκεκριμένη ποικιλία των λευκών λουλουδιών να έχει μια κλίση προς τη μινιατούρα εκδοχή. Τα φύλλα λογχοειδή και μακρόστενο, έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα και απαλή υφή. Συνήθως φύονται μέσα από τον ξηλώδη κορμό του θάμνου σε αρκετά πυκνή διάταξη. Εάν κάποια στιγμή αποκτήσουν καφέ στίγματα ή κηλίδες σε όλη την επιφάνεια τους, τότε η Πρωτέα θα πρέπει να κλαδευτεί δραστικά και να ψεκαστεί τουλάχιστον 4 φορές με διάλυμα μυκητοκτόνου νερού προκειμένου να θεραπευτεί. Το μεγαλύτερο και σημαντικότερο πλεονέκτημα της προέρχεται ακριβώς από αυτό το μειονέκτημα της, είναι τρομερά ανεκτική σε ξηρά και άνυδρα περιβάλλοντα. Σε μέρη ή σημεία δυσπρόσιτα σε νερό η Πρωτέα ζει και επιβιώνει με μεγάλη επιτυχία κοσμώντας βραχόκηπους και χαμηλές μπολντούρες σε κήπους και βεράντες. Απαραίτητη η άριστη αποστράγγιση με τη χρήση καλής ποιότητας χώματος και η χρήση λιπασμάτων ειδικών για τροπικά φυτά. Τέλος, με ανοχή μέχρι τους -5 βαθμούς Κελσίου, η προστασία του φυτού για την διάρκεια του χειμώνα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε Πρωτέα σε πολλές ποικιλίες όλο το χρόνο εάν είναι διαθέσιμες.

Η Αυστραλία είναι μια ήπειρος που, αν και άγονη στο μεγαλύτερο της μέρος, ξεχωριζει για την εντυπωσιακή της χλωρίδα και πιο ιδιόρρυθμη της πανίδα. Ανάμεσα στα πιο αξιομνημόνευτη φυτά της είναι και ένας θάμνος με πυκνό πλούσιο φύλλωμα και πολύ ιδιόμορφα άνθη, η banksia. Σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα η  banksia είναι ένας πολυετής και αειθαλής ανθοφόρος θάμνος που δεν έχει τεράστια ανάπτυξη έχει όμως υπέροχα ογκώδη λουλούδια. Ανάλογα με την ποικιλία του, που στον αριθμό ξεπερνούν τις 173, παρουσιάζει τεράστιες διαφορές τόσο οπτικά όσο και πρακτικά. Υπάρχουν είδη που είναι για παραθαλάσσιες φυτεύσεις και έχουν μεγάλη ανοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες και άλλα που δεν διαθέτουν τόσο σκληροτράχηλο χαρακτήρα. Σαν φυτό ανήκει στην οικογένεια της Πρωτέα και ονομάστηκε έτσι από τον άγγλο συλλέκτη και βοτανολόγο sir Joseph Banks που πρώτος την ανακάλυψε στα μακρινά αυτά μέρη περίπου γύρω στο 1770. Πολλαπλασιάζεται και με σπόρο δυσκολότερα και με μόσχευμα ευκολότερα σε σημεία προσήλια με άριστη αποστράγγιση. Το φύλλωμα άλλοτε θυμίζει κωνοφόρα φυτό και άλλοτε εκείνο του καλλιστήμονα σε πιο σκούρα και αδρή εκδοχή. Μερικές ποικιλίες διαθέτουν και λίγο ασημί χρώμα στα φύλλα τους φέρνοντας στο νου πολύ εκείνα του μετροσίδηρου. Η περίοδος άνθισης ξεκινά το καλοκαίρι και επεκτείνεται μέχρι και το φθινόπωρο. Ζει και επιβιώνει σε όλα τα εδάφη αγαπά όμως περισσότερο εκείνα που διαθέτουν επιπλέον ποσότητα φωσφόρου. Εκείνο που τον διακρίνει από τους υπόλοιπους θάμνους είναι τα πολλών ειδών και χρωμάτων άνθη του που ξεχωρίζουν για το μέγεθός τους και το ιδιαίτερο περίεργο σχήμα τους που θυμίζει μικρό κυλινδρικό βουρτσάκι. Κλαδεύεται δραστικά και αποκτά όμορφο σφαιρικό σχήμα και απαιτεί λίπανση σε τακτική μηνιαία βάση όλο το χρόνο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε  banksia το φθινόπωρο σε περιορισμένες ποσότητες.

Από τα πιο παλιά υβρίδια στην οικογένεια της βρομέλιας είναι ένα πολυετές φυτό με καταπράσινο ελαφρώς σκληρό φύλλωμα και εξαιρετικά εντυπωσιακό στην  ανθοφορία, η  billbergia. Πρόκειται για ένα είδος με πολλές υποποικιλίες από τις οποίες ξεχωρίζει εκείνο που κάθε χρόνο εμφανίζει ένα φούξια κρεμαστό λουλούδι που θυμίζει εκείνο της τιλλάντσιας.και λέγεται windii. Αν και αγαπά τα σκιερά ή ημισκιερό μέρη, η βιλμπέργκια αντέχει και στον ελαφρύ πρωινό ήλιο της Άνοιξης όχι όμως και του καλοκαιριού. Τα φύλλα της σε αντιστοιχία με όλους τους υπόλοιπους εκπροσώπους του είδους της είναι μακριά και λογχοειδή, περισσότερο όμως σκληρά και αρκετά σκούρα στον χρωματισμό. Συνήθως πολλαπλασιάζεται με ριζώματα καθώς από κάθε ρίζα ξεπετάγονται 2-3 νέα φυτά που σύντομα έχουν πολύ πλούσιο και πυκνό φύλλωμα αλλά και εντυπωσιακή ανθοφορία. Είναι επίφυτο όπως και μερικές ορχιδέες, ζει όμως και αναπτύσσεται ικανοποιητικά και σε γλάστρες αρκεί να υπάρχει πολύ καλής ποιότητας χώμα, ελαφρυ και με υψηλή περιεκτικότητα σε ξανθιά εμπλουτισμένη τύρφη. Λόγω του κρεμαστού άνθους της είναι ιδανική για φυτεύσεις εσωτερικών παρτεριών και κήπων που βρίσκονται σε απόσταση πάνω από το έδαφος. Η μεταφύτευση της χρειάζεται υπομονή και προσοχή γιατί όπως όλες οι βρομέλιες, έχει ισχυρό ριζικό σύστημα που συνήθως εγκλωβίζεται στην πλαστική γλάστρα, σφηνώνει εκεί και είναι δύσκολο να αφαιρεθεί παρά μόνο με ψαλίδι ή κλαδευτήρι. Απαιτεί ποσότητες νερού σε καθημερινή βάση το καλοκαίρι και λιγότερο τους χειμωνιάτικους μήνες. Η ξηρασία δεν είναι και το καλύτερο περιβάλλον για αυτήν αλλά ωστόσο το φυτό μπορεί να περάσει και έναν άνυδρο μήνα να χωρίς να καταστραφεί. Τέλος απαραίτητη είναι η τακτική μηνιαία της λίπανση με σκευάσματα ειδικά για φυτά τροπικά όπως αυτή, συνήθως σε υγρή μορφή για όσο το δυνατόν ταχύτερη απορρόφηση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε billbergia συνήθως τους καλοκαιρινούς μήνες.