Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φυτά για κήπο

Στην Ελλάδα, το εύκρατο κλίμα και τα πλούσια εδάφη συνήθως δεν επιτρέπουν καμία διαδικασία φύτευσης να καταλήξει προβληματική και δύσκολα οδηγείται σε αποτυχία όποια προσπάθεια πραγματοποιηθεί συστηματικά και υπεύθυνα, με μόνη εξαίρεση τις πολύ ορεινές ή τις πολύ παραθαλάσσιες περιοχές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, που τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν λόγω του αυξανόμενου ρυθμού της τουριστικής κίνησης, εφαρμόζονται ειδικές λύσεις με συγκεκριμένα φυτά, όπως αγγελικές, πικροδάφνες ή δαφνοκέρασα, είδη με τεράστια αντοχή τόσο στο χειμωνιάτικο κρύο όσο και στην καλοκαιρινή ξηρασία ή τα αλμυρά νερά. Ακόμα σκληρότερο σε αντοχή εμφανίζεται και ένα άλλο είδος διαφορετικό και όχι τόσο διαδεδομένο όσο τα υπόλοιπα, αλλά με μεγάλες δυνατότητες, το σκλήθρο. Πρόκειται για έναν θάμνο με αυτογόνιμη φύση, φυλλοβόλο, υδρόφιλο και ιδανικό για φυτεύσεις δίπλα στην θάλασσα. Προτιμά τα πλούσια σε οργανική ύλη εδάφη για την ανάπτυξη του, όπως αυτά δίπλα σε ρυάκια ή ρέματα, αν και η προσαρμοστικότητα του χαρακτήρα του παρουσιάζει μεγάλα και πολύ ευέλικτα όρια. Ανθίζει και ύστερα καρπίζει με ρυθμό ανάπτυξης υψηλό, πράγμα που επιβάλλει την συνεχή του παρακολούθηση και το δραστικό του κλάδεμα την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Δύναται να τοποθετηθεί μόνο του ή σε συστάδες, δημιουργώντας καταπράσινα φουντωτά σύνολα σε σημεία δύσκολα αξιοποιήσιμα με κάποιο άλλο τρόπο. Πολύ ιδιαίτερο γνώρισμα του αποτελεί η κολλώδης ουσία ( απο όπου πήρε και το όνομα του glutinosa ) που παράγεται όταν τα φύλλα του τριφτούν λίγο περισσότερο μεταξύ τους και στην οποία οφείλεται και η λατινική ονομασία του φυτού. Εκτός από την καλλωπιστική του παράμετρο, εξίσου σοβαρή είναι και η εφαρμογή του στην ιατρική και την φαρμακευτική, ακολουθώντας το παράδειγμα της λουίζας ή του φασκόμηλου. Η λίπανση του δεν είναι απαραίτητη,επιβάλλεται όμως το τακτικό του πότισμα, ειδικά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε σκλήθρο ή alnus glutinosa όλο το χρόνο σε μικρά μεγέθη.

Οι κήποι και τα μπαλκόνια μας, όσο αυτό είναι δυνατόν, δεν χρειάζεται να είναι όμορφα και περιποιημένα μόνο την Άνοιξη και το Καλοκαίρι. Υπάρχουν και το Χειμώνα αντίστοιχα λουλούδια και φυτά, όχι βεβαια τόσα πολλά σε αριθμό και με τόση ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων, ωστόσο με τα άνθη τους διακοσμούν πολύ πετυχημένα ανάλογος χώρους και δημιουργούν ένα επαρκέστατο αισθητικά αποτέλεσμα. Ο πανσές ή μενεξές είναι σίγουρα ο κυρίαρχος σε αυτό το παιχνίδι των χρωμάτων και των αντιθέσεων με τους παράξενους και ασυνήθιστους συνδυασμούς των λουλουδιών του και την τεράστια ανθεκτικότητα του στις δύσκολες χειμερινές συνθήκες. Ο πανσές φυτεύεται στις αρχές του Φθινοπώρου, διατηρείται όλο το Χειμώνα, ακόμα και με πολικές θερμοκρασίες ξεφυτρώνει μέσα από χώμα, και ανθίζει ακατάπαυστα από τον Οκτώβριο εως και τον Απρίλιο, οπότε και ο καιρός ζεσταίνει περισσότερο. Σε μεγάλους κήπους τοποθετείται σε απόσταση 30-35εκ ο ένας από τον άλλο, καθώς το φυτό αναπτύσσεται γρήγορα και αρκετά, ενώ σε μικρότερα παρτέρια ή ζαρντινιέρες μπαλκονιού η αντίστοιχη απόσταση μειώνεται στους 25-30εκ, ώστε το αποτέλεσμα να αποδειχτεί το ίδιο ελκυστικό και όμορφο. Σαν εποχικό φυτό έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της κατηγορίας του, όπως η άμεση εξάρτηση του από το νερό, η τακτική του λίπανση και η συγκεκριμένη πολύ περιορισμένη χρονική διάρκεια του. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του έγκειται στα τεράστια όρια αντοχής του και το κυριότερο μειονέκτημα του στο χαμηλό του ύψος σε σχέση με τα υπόλοιπα εποχικά φυτά. Ένα μικρό μυστικό για τον πανσέ αφορά την πολύ πρώιμη άνθιση του, που κάποιες φορές είναι τεχνητή και τελείως παροδική με συνέπεια αρχικά το λουλούδι να παρουσιάζει ένα πανέμορφο σύνολο, με πολλά άνθη και εύρωστο φύλλωμα, αλλά σε σύντομο χρονικό διάστημα να χάσει την ανθοφορία του και να κιτρινίσει ολόκληρο. Αυτό το σύμπτωμα δεν οφείλεται σε λάθος μεταχείριση ή στην έλλειψη φροντίδας, αντίθετα η αιτία είναι η μετάβαση του από ένα τέλειο περιβάλλον σε ένα άλλο εντελώς διαφορετικό και κατά δεύτερον και κυριότερον η υπερβολική λίπανση-ντοπάρισμα του φυτού εξαρχής στο στάδιο της παραγωγής του με σκοπό την ταχύτατη πωλησή του. Για αυτόν τον λόγο μακροβιώτερα εμφανίζονται τα φυτά που έχουν λίγο σκουρότερο και χοντρότερο φύλλωμα και ένα ή δύο μόνο λουλούδια, καθώς αποδεικνύονται περισσότερο ευπροσάρμοστα στις νέες τους συνθήκες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πανσέδες όλη την προαναφερθείσα περίοδο σε όλα τα πιθανά χρώματα και σε ότι ποσότητα ζητηθεί.  

Κατά την διάρκεια της Άνοιξης και του Φθινοπώρου φυτεύεται μια ποικιλία βολβών που μπορούν να κρατήσουν ανθισμένα τα μπαλκόνια και τους κήπους σας όλη την διάρκεια του χρόνου. Από αυτούς ο ομορφότερος και ανθεκτικότερος είναι η αμαρυλλίδα. Με αναφορές στην αρχαιότητα το λουλουδι αυτό είναι γνωστό για την τεράστια ποικιλία χρωματισμών που εμφανίζει από τους απλούς κόκκινους τόνους μέχρι το ροζ

, το πορτοκαλί

το άσπρο και κάποιες ριγωτές ποικιλίες

όπως εκείνη με άσπρο και κοραλί ή βυσσινί. Τα περισσότερα υβρίδια με 2 εως 7 μεγάλα εντυπωσιακά χωνοειδή λουλούδια η καθεμιά προέρχονται από διασταυρώσεις τροπικών βολβών της Ν.Αφρικής και Ν.Αμερικής που εισάγονται στην χώρα μας τα τελευταία 10 χρόνια είτε φυτεμένα σε γλάστρες είτε σε ειδικά σακκουλάκια ( τρυπημένα για να μην σαπίσουν απο την υγρασία ) με την ετικέτα, την φωτογραφία  και τον κωδικό τους. Η μεταφύτευση τους απαιτεί χώμα συσκευασμένο με τύρφη, περλίτη, άμμο, πάντα πλούσιο σε ιχνοστοιχεία για καλύτερη ανθοφορία, συμπληρώνοντας και λίγο χώμα κήπου. Μετά το πέρας της ανθοφορίας οι βολβοί θα πρέπει να συλλέγονται με το χέρι προσεχτικά και να φυλάσσονται σε μέρη ξηρά με προστασία μέχρι τον επόμενο Οκτώβριο οπότε και θα ξαναχρησιμοποιηθούν. Στα φυτώριά μας υπάρχουν καθόλη τη διάρκεια του χειμώνα πολλοί βολβοί αμαρυλλίδας σε όλα τα χρώματα σε γλάστρα και σε σακκουλάκι.                                                                                   

Τα αυτοφυή ελληνικά φυτά παρεξηγημένα από πολλούς ως συνηθισμένα, είναι για την εποχή μας μια διέξοδος στην αναζήτηση νέων αποτελεσματικών καλλιεργειών. Ένα από αυτά είναι η κουμαριά, θάμνος που εμφανίζεται στα περισσοτερα ελληνικά βουνά, σε διαφορετικά μεγέθη ( στα φυτωριά μας υπάρχει από 1μ μεχρι 1,70μ όλο τον χρόνο και σε μεγάλες ποσότητες εαν χρειαστεί )με πλούσιο γυαλιστερό δερματώδες φύλλωμα, δεν παγώνει ( -40 βαθμούς ) και αγαπά τα σκιερά μέρη και τα χώματα με όξινο PH ( 3,5-5 όχι περισσότερο ). Ανθίζει και καρπίζει ταυτόχρονα πάντα τον Οκτώβριο σε κίτρινο χρώμα που κοκκινίζει κατά την ωρίμανση. Η έντονη φυλλόπτωση του θάμνου αυτού προκαλείται από την έκθεση του σε πολύ θερμότερα κλίματα ( ακατάλληλο για περιοχές κοντά στην θάλασσα ) και από την έλλειψη τακτικού λιπάσματος ( πλήρες λίπασμα 20-20-20 ). Αρρώστιες δεν εμφανίζει συχνά παρά μόνο στα φύλλα του από την επίθεση σαλιγκαριών που καταπολεμούνται με ειδικά σκευάσματα κατόπιν συμβουλής του γεωπόνου της γειτονιάς σας. Η καλλιεργειά του μπορεί να είναι πολύ αποδοτική ακόμα και σε μικρές εκτάσεις (3-4 στρέμματα ) παράγοντας καρπούς που πωλούνται σε εξωτερικό και εσωτερικό με μεγάλη ευρύτητα τα τελευταία χρόνια. Τα  κλαδιά του επίσης χρησιμοποιούνται για καθαρά διακοσμητικούς λόγους διακοσμώντας ανθοδέσμες και διάφορες φυτοσυνθέσεις με το πλούσιο πράσινο σκούρο χρώμα τους. Τέλος πάρα πολύ εντυπωσιακή είναι η γλυστροκουμαριά, μια ποικιλία άγριας κουμαριάς που δεν καλλιεργείται εύκολα ( δυσκολία σε ριζοβολία ) και εμφανίζεται μόνο διάρπαρτη στην ελληνική ύπαιθρο, ξεχωρίζοντας όμως για τον έντονα βυσσινί κορμό της που ξεφλουδίζει στην βάση του.              

Μικρές και όμορφες λύσεις μπορούν να προσθέσουν πολλούς πόντους στην αισθητική του μπαλκονιού σας ακομά και τον χειμώνα. Υπάρχουν πολλά φυτά πράσινα και ανθοφόρα που αγαπούν το κρύο και δίνουν χρώμα στους εξωτερικούς χώρους του σπιτιού. Μία όμορφη λύση ειναι η χρήση πολύγωνης γλάστρας στην οποία θα φυτευθούν διαφορετικά φυτά και με τη χρήση βοτσάλων θα δώσουν την εντύπωση του μικρού βραχόκηπου. 

Σας προτείνουμε να φυτέψετε φυτά όπως το Μπούξους (buxus), η Βερονίκη ( Hebe) , ο κισσός ( Hedera), το λεμονοκυπάρισσο (Cypresus G.C.), αρωματικά με πιο ανθεκτικά τη Μέντα (Mentha ) και τον Δυόσμο (Mentha Viridis), το Ευώνυμο (Euonimus) τα οποία επιδέχονται κλαδέματος. Απο ανθοφόρα μπορείτε να χρησιμοποιήσεται Καμπανούλες (Campanula) , Περνέτα (Perneta), Κυκλάμινα (Cyclamen), Έρικες ( Calluna) και πανσέ (Pansy).

Η Αστίλβη ανήκει στα πολυετή ανθόφυτα και υπάρχει στο εμπόριο μεγάλη ποικιλία υβριδίων. Ανθίζουν Ιούνιο με Αύγουστο και προτιμούν προσήλιες και γενικότερα φωτεινές θέσεις. Είναι πολύ ανθεκτικά φυτά με μεγάλη διάρκεια ζωής. Το μέγεθος του φυτού διαφέρει ανάλογα με τη ποικιλία του με ένα εύρος επιλογών απο τα τριάντα εκατοστά εώς και το ένα μέτρο και είκοσι εκατοστά.

Το Μελισσόχορτο, αρωματικό βότανο γνωστό και ώς μελισσοβότανο χρησιμοποιείται στη μαγειρική, στην ζαχαροπλαστική και στην παρασκευή ποτών και τσαγιού λόγω της ευχάριστης μυρωδίας του. Είναι πολυετές, ποώδες φυτό και ανθίζει Ιούνιο με Αύγουστο. Κατατάσσεται στην οικογένεια της μέντας και είναι ένα απο τα κλασσικά μεσογειακά φυτά. Πολλές είναι οι ευεργετικές του ιδιότητες καθώς θεωρείται αγχολυτικό, αντιοξειδωτικό, αντιιϊκό και αντιβακτηριδιακό. Η συγκομιδή των φύλλων του γίνεται πρίν την ανθοφορία. 

Το φυτό Στέβια που τα τελευταία χρόνια άρχισε να έχει ευρεία διάδοση στην Ελλάδα καθώς οι καιρικές συνθήκες επιτρέπουν την καλλιέργεια του και στη χώρα μας, χρησιμοποιείται εδω και αιώνες στη Νότιο Αμερική ως εναλλακτικό γλυκαντικό αποξηραμένη η πιο σπάνια φρέσκια.  

Φωτεινά χρώματα και ομοιόμορφα άνθη. Κατάλληλα φυτά για κήπους και για γλάστρες σε εξωτερικούς χώρους και σε προσήλιες θέσεις. Για πιό αυξημένη ανθοφορία κόψτε τα πρώτα άνθη στην αρχή της άνοιξης. Λόγω της γεύσης και της θρεπτικής της αξίας καταναλώνεται σε πολλές περιοχές της Αφρικής, της Ινδονησίας και της Ινδίας.