Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φροντίδα κήπου

Το μεγαλύτερο από τα προβλήματα που απασχολούν όσους φροντίζουν και περιποιούνται κήπους, είτε ερασιτεχνικά, είτε επαγγελματικά, είναι τα χόρτα και όλες οι υπόλοιπες παρασιτικές πρασινάδες που ενοχλητικά ξεπηδούν μέσα από τα παρτέρια, τα πρανή ή πολλές φορές ακόμα και μέσα από το γρασίδι. Η μέθοδος εξαφάνισής τους συνήθως περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικής σύστασης χημικά σκευάσματα που σε άλλες περιπτώσεις λειτουργούν και αντιμετωπίζουν το ζήτημα, ενώ άλλοτε δεν αποδεικνύονται και  ιδιαίτερα αποτελεσματικά. Οπως και να έχει, οι συνέπειές τους για τα υπόλοιπα φυτά και τον περιβάλλοντα χώρο είναι εμφανώς επιβαρυντικές για την ισορροπία της οικολογικής αλυσίδας και μακροχρόνια αρκετά ενοχλητικές και άμεσα για τον ίδιο τον άνθρωπο. Για αυτούς τους λόγους και με καθαρά περιβαλλοντική ευσυνεινηδησία, όλοι σήμερα αναζητούμε πιο απλά και βιολογικά μέσα για την πρόληψη του φαινομένου, με την λύση να είναι απλούστερη από οτι φαντάζεται κανείς. Το φυτό αγιούμπα ή ajuga, ένα αειθαλές και απίστευτης ανθεκτικότητας ποώδες θαμνάκι με έντονη έρπουσα φύση, είναι το ιδανικό για αυτήν την εργασία, καθώς δεν παγώνει, αντέχει τον έντονο καλοκαιρινό ήλιο, την έλλειψη νερού, επεκτείνεται απλόχερα και αναπτύσσεται με εξαιρετική ευκολία σε όλα τα εδάφη, χαρίζοντας παράλληλα όμορφα μωβ χρώματος άνθη σε κώνικη μορφή και λεπτεπίλεπτη εμφάνιση. Η αγιούγκα ή αγιούμπα έχει δυνατότητα να καλύψει μεγάλες κενές επιφάνειες γρήγορα με την εντυπωσιακή έρπουσα βλάστηση της, όπως επίσης και μέρη όπου δεν ευδοκιμεί κάτι άλλο. Σε άκρες παρτεριών σαν φυτό άκρης ή σε σημεία όπου υπάρχουν κατοικίδια είναι η ενδεικτικότερη θέση, δημιουργώντας μια καταπράσινη απροσπέλαστη γωνιά, εξαφανίζοντας κάθε άλλο χόρτο ή φυτό, διαθέτοντας ταυτόχρονα και το επιπλέον πλεονέκτημα του δραστικού κλαδέματος σε ετήσια βάση. Όσο και να αφαιρέθούν κομμάτια του, η φυσική του πορεία δεν επηρεάζεται, αντίθετα αυτό ενδυναμώνει και αποκτά πολύ περισσότερη πυκνότητα στο φύλλωμά του και κατεπέκτασιν στην ανθοφορία του. Το νερό και το πότισμα δεν αποτελούν πρόβλημα για αυτό το είδος, εκτός ίσως από τους καλοκαιρινούς μήνες και επίσης την τοποθετησή του σε κεντρικό σημείο του γκαζόν, όπου και τα περισσότερα φυτά αντιμετωπίζουν το θέμα των μηκυτιάσεων. Η φύση του το καθιστά ιδανικό και για βραχόκηπους, επειδή έχει έντονα έρποντα χαρακτηριστικά, τρομερή αντοχή, ταχύτατη ανάπτυξη, αλλά και για το χαριτωμένο ανθάκι του. Η συνεπής λίπανσή του θα προσφέρει στον ιδιοκτήτη του κήπου ένα γεναιόδωρο ολάνθιστο αποτέλεσμα που θα διαρκέσει για πολλούς μήνες. Οι ημισκιερές θέσεις δεν είναι και οι καλύτερες, ωστόσο η αγιούγκα επιβιώνει σε οποιοδήποτε έδαφος και με οποιονδήποτε τρόπο, απλά δεν θα ανθίσει με τόση αφθονία. Τέλος, για όσους την επιλέξουν, καλό θα ήταν να γνωρίζουν οτι δεν αναπτύσσεται σε γλάστρες, άρα δεν είναι και οτι καλύτερο για το μπαλκόνι ή την βεράντα σας,.όπου άλλωστε δεν έχει και μεγάλη χρηστική ιδιότητα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε βρείτε το φυτό αγιούμπα ή αγιούγκα σε μεγάλες ποσότητες ανάλογα με την εκάστοτε διαθεσιμότητα και παραγγελία.

Μια ξεχωριστή κατηγορία φυτών που διαθέτει όχι μόνο αισθητικές, αλλά και αρκετές θεραπευτικές ιδιοτητές με εκτεταμμένη χρήση, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, είναι τα αρωματικά φυτά. Ο αριθμός τους είναι πραγματικά τεράστιος λόγω της ποικιλίας προελευσής τους, και στην χώρα μας, λόγω του κλιματός, της ανατομίας του εδαφούς και της παράδοσής μας, ζεί και μπορεί να ευδοκιμήσει ένα ικανοποιητικά μεγάλο μέρος τους. Σε κήπους, μπαλκόνια ακόμα και σε στέγες μονοκατοικιών, σε ορθοκλαδή ή έρπουσα μορφή, σε μικρό (γλαστράκια για περβάζια κουζίνας ) ή μεγάλο (βραχόκηποι, μπολντούρες διαχωριστικές απο το γκαζόν) μεγεθός, ανθισμένα ή όχι, είναι μια εύκολη και σίγουρη λύση.

Τα πιο διαδεδομένα ειναι ο ανηθός ( αυξάνει την ρόη του αιματός σε νεαρές μητέρες και γενικότερα, είναι θεραπευτικός με αντισπασμωδική δράση, χρησιμοποιείται ευρύτατα στο μαγείρεμα και αντιμετωπίζει φυσικά την κακοσμία του στοματός),

η αχιλλέα ( πολυετές και πικρό σε γεύση φυτό, τονωτικό και χωνευτικό με ισχυρή αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση που καθαρίζει το αίμα, εξαιρετικής αντοχής στο κρύο που φτάνει μέχρι και τους -25 βαθμούς ), 

ο βασιλικός (κλασσικός σε μπάλα ή αγιορείτικος που ψηλώνει χρησιμοποιείται πάρα πολύ στην μαγειρική και τελευταία και στην διακόσμηση κοινωνικών εκδηλώσεων),

η δάφνη (αυτοφυής στην Ελλάδα, πολυετής θάμνος που χρησιμεύει στην μαγειρική, σαν αιθέριο έλαιο και φυσικό εντομοκτόνο ),

το εστραγκόν (πολυετής, ποώδης θάμνος με ρίζα που έχει το σχήμα του δράκου, ορεκτικό, χωνευτικό, τονωτικό και εντομοαπωθητικό με δυνατή ξεχωριστή γεύση για αυτό συνδυάζεται μόνο με λεμόνι και μικρά κρεμμυδάκια παντά σε μκρή ποσοτητά ),

η αλθαία ή νερομολόχα (αρχαίο ελληνικό αλλά δυσεύρετο φυτό για υγρά αμμώδη εδάφη με πολυ σοβαρές εφαρμογές στην βοτανοθεραπεία για πολλά όργανα του σώματος, ιδιαίτερα για το στομάχι και το λέπτο εντέρο ),

το δεντρολίβανο (σε ορθόκλαδη ή ερπουσα μορφή, με διακριτικό ανθος και εξαιρετική αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες, χρησιμοποιείται πολύ στην μαγειρική, την διακοσμητική και την ιατρική ),

το δικταμο ( αντισηπτικό, τονωτικό, αντισπασμωδικό, καταπραυντικό και αφροδισιακό βοτανό με κρητικη προέλευση )

ο δυόσμος ( έντονα πράσινος θάμνος με ευχάριστο άρωμα, πολύ διαδεδομένος στην Ελλαδα, τονωτικός, χωνευτικός και καταπραυντικός που θεραπεύει τις δερματικές νόσους ),

το θυμάρι ( ποώδης, πολυετής θαμνός με μικρό άνθος που παράγει μέλι, με ιδιαίτερες βαλσαμωτικές, απολυμαντικές και θεραπευτικές ιδιότητες που προσδίδουν ενεργητικότητα και δύναμη ως αιθέριο έλαιο, αφέψημα αλλά και για εξωτερική χρήση ),

η μέντα ( ποώδες αυτοφυές ελληνικό φυτό, όχι ιδιαίτερης αντοχής στο κρύο, μελισσοκομικό, φαρμακευτικό που χρησιμοποιείται στην ποτοποιεία, την ζαχαροπλαστική και την μαγειρική ),

ο μαιντανός ( διεγερτικό, τονωτικό και καθαρτικό φυτό που δεν αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες, ανθίζει και παράγει περισσότερη βιταμίνη C απο όλα τα εσπεριδοειδή μαζί ),

η ρίγανη ( πολυετές, θαμνώδες φυτό σε αφθονία στην ελληνική φύση με αντκαρκινική και αντιβακτηριδιακή δράση ),

το σελινο ( φυτό που ανθίζει αρκετά, φθάνει το 1μ ύψος και έχει σοβαρές αντιρρευματικές, αντισπασμωδικές και διουρητικές ιδιότητες ),

το φασκόμηλο (κατεξοχήν ελληνικό φυτό, πολυέτες με ιδιάζον γκρί χρώμα και πυκνά, ξυλώδη κλαδιά, δεν παγώνει και χρησιμοποιείται ως αφέψημα και καρύκευμα ),

η βαλεριάνα ( ανθοφόρο φυτό, αρκετά δραστικό με μαλλόν δυσάρεστη γεύση που καταπραύνει το νευρικό σύστημα και προσελκύει γάτες και ποντίκια )

,

ο ευκάλυπτος (δεντρο με πάνω απο 550 είδη σε ποικιλία και χρήση στην βυρσοδεψία και την φαρμακευτική ) με δράση ενάντια στα κουνουπια

το κάρδαμο ( ποώδες και πολυετές, πικροκάρδαμο και νεροκάρδαμο, είναι αυτοφυές με πικάντικη γεύση και πολλές χρήσεις στην μαγειρική),

η λεβαντα ( πολυετής θάμνος με γκρί ή πράσινο χρώμα που είναι γνωστός οτι διώχνει τα κουνούπια τους σκόρους και τα υπόλοιπα έντομα ),

η λουίζα ( θάμνος χωρίς μεγάλη αντοχή στο κρύο και χαρακτηριστικό χρώμα και άρωμα λεμονιού στα φύλλα του που είναι λεπτά και μακρόστενα ),

ο μαραθός ( γνωστό και ως φινόκιο, ποώδες φυτό που οι σπόροι του εχούν καυστική γεύση και παράγουν αιθέριο έλαιο ),

η μαντζουράνα ( ποώδες βοτανο που δεν παγώνει και χρησιμοποιείται πάρα πολύ σε μαγειρική και φαρμακευτική από τα αρχαία χρόνια ),

το σπαθόχορτο ( βότανο που ονομάστηκε έτσι απο την μοναδική ικανοτητά του να επουλώνει τις πληγές απο σπαθιά στις μάχες, αλλά και εσωτερικά προβλήματα, όπως αυτό της κυτταριτιδάς ),

το μελισσόχορτο ( φυτό που ονομαστηκε έτσι απο το πλούσιο νέκταρ που παράγουν τα άνθη του και προσελκύουν υπερβολικά τις μέλισσες, τις διατρεφει και μυρίζει έντονα λεμόνι ).