Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: θάμνοι

Ένας χώρος, χωρίς χαρακτήρα, προσωπικότητα και φινέτσα, που επι σειρά ετών ήταν και παραμένει ατημέλητος και απεριποίητος, προκειμένου να ανακτήσει τη χαμένη του αίγλη και ομορφιά, είναι απαραίτητο να υπόκειται σε ένα χρονοδιάγραμμα εργασιών τάξης και αποκατάστασης της φυσικής του καλαισθησίας με γνώμονα πρώτα την οριοθέτηση του και αργότερα την αναδιοργάνωση του. Η οριοθέτηση ενός χώρου, ξεκινώντας από τα βασικά, είτε είναι πολλών στρεμμάτων, είτε είναι λίγων τετραγωνικών, μπορεί να πραγματοποιηθεί με δύο τρόπους, έναν φυσικό με φυτά ψηλά που δημιουργούν έναν πυκνό, πράσινο φράχτη, και έναν τεχνητό με μεταλλικό κικλίδωμα, όπως είθισται, ή με καλόγουστα ξύλινα προσαρτήματα, όπως πέργκολες ή άλλου είδους κατασκευές χειροποίητες.

Το δεύτερο στάδιο της αναδιοργάνωσης του χώρου περιλαμβάνει τον σχεδιασμό της προσωπικότητας του από την αρχή με νέα αντικείμενα, καινούρια χρώματα και διαφορετικά επίπεδα, για να αποτελέσει έναν μοντέρνο και όμορφο τρισδιάστατο σύνολο. Κάποια τέτοια αντικείμενα είναι ένα παλιό μεταλλικό ποδήλατο, βαμμένο σε έντονα καλοκαιρινά χρώματα και στολισμένο με γλάστρες πολύχρωμων λουλουδιών και τοποθετημένο σε ένα ξεχωριστό σημείο του κήπου ή του μπαλκονιού, μικρά γυάλινα μπουκάλια γεμάτα από νερό χρωματισμένο σε όλες τις αποχρώσεις και κρεμασμένα απο κάποιο ψηλό σημείο που δημιουργούν αντικατοπτρισμούς όταν το ηλιακό φως τα διαπερνά, και τέλος παλιές ξύλινες σκάλες με δύο ή τρία σκαλοπάτια το πολύ, βαμμένες σε έντονα ανοιξιάτικα χρώματα, σαν ράφια για δοχεία με κεριά ή μικρές γλαστρούλες με εποχιακά φυτά. Πολύ ωραία και τελείως ανατρεπτική ιδέα είναι η τοποθέτηση απλών καφασωτών δοχείων σε τοίχους από τσιμέντο ή ξύλο, όπου εύκολα κανείς μπορεί να στερεώσει σουλφίνιες, πορτουλάκες ή ακόμα και ποικιλία κάκτων και παχυφύτων στο εσωτερικό τους. Προσοχή ποτέ μην αναμειγνύετε μεταξύ τους πολλά και διαφορετικά χρώματα και σχέδια, διότι το αποτέλεσμα δεν θα έχει συνοχή και προσωπικότητα, εκτός από την περίπτωση του λευκού φόντου, όπου επιτρέπονται  όλα τα γούστα και κάθε θέμα όσο αλλόκοτο και αν φαίνεται έχει την δυνατότητα να υποστηριχθεί με επιτυχία.

Όταν η περίσταση απαιτεί την διακόσμηση εσωτερικών χώρων με μεγαλομεγεθή και πολύχρωμα φυλλώματα τροπικών φυτών, οι επιλογές περιορίζονται και οι αποφάσεις διαμορφώνονται με βάση τους δύο κυριότερους εκπροσώπους της χλωρίδας της ζούγκλας, το κρότον και την διεφεμπάχια τρόπικ. Με παρόμοιες συνήθειες, γνωρίσματα και συμπεριφορά, τα φυτά αυτά κυριαρχούν στο χώρο με την ιδιόμορφη εμφάνιση τους και την δυνατότητα τους να καλύψουν χωροταξικές αλλά και άκρως αισθητικές ανάγκες εύκολα και απόλυτα ικανοποιητικά. Το κρότον πρώτα, αναπτύσσεται σε συνθήκες υπερβολικής ζέστης και σε μορφή μικρού θάμνου που δύσκολα στο μη φυσικό του περιβάλλον ξεπερνά τα 2 μέτρα σε μήκος και το 1,5 μέτρο σε πλάτος, δημιουργώντας ένα πλούσιο, πολύχρωμο και πληθωρικό πολύκλαδο αποτέλεσμα, ιδανικό για γωνιές και μέρη με έντονο έμμεσο φωτισμό και ισορροπημένα επίπεδα υγρασίας. Η ξηρή ατμόσφαιρα δεν το επηρεάζει ουσιαστικά τόσο, όσο η έλλειψη ζέστης κατά τους χειμερινούς μήνες. Εάν η θερμοκρασία του περιβάλοντα χώρου για κάποιους λόγους εγκαταλείψει τους 12-15 βαθμούς Κελσίου, το φυτό λόγω της τροπικής του φύσης κλονίζεται και είναι σε θέση να απωλέσει μεγάλο μέρος του φυλλώματος του σε πρώτη φάση και αργότερα σε προχωρημένο στάδιο κυριολεκτικά να λιώσει. Τα κλαδιά του αποκτούν μια εύκαμπτη και μαλακή υφή σαν ζελέ και λυγίζουν με τεράστια ευκολία, δημιουργώντας μια άμορφη μάζα σαπισμένης και κατεστραμμένης πρασινάδας. Το ίδιο προβλημα μπορεί να προκύψει και από το υπερβολικό και συνεχές απρογραμμάτιστο πότισμα σε συνδυασμό με την απότομη πτώση της θερμοκρασίας, δύο πολύ καθοριστικοί παράγοντες για την σωστή και ασφαλή διατήρηση του φυτού. Για αυτόν τον λόγο το νερό οφείλει να περιορίζεται σε δραστικό βαθμό κατά τον Χειμώνα σαν μοναδική μέθοδος προστασίας αυτήν την δύσκολη περίοδο. Το κρότον τέλος, δεν νοσεί εύκολα, ούτε κλαδεύεται ποτέ, εκτός από ιδιαίτερες περιπτώσεις που θα κριθεί στυλιστικά απαραίτητο και εκείνο με μεγάλη προσοχή μόνο από ειδικούς και μόνο νωρίς την Άνοιξη. Αντίθετα η διεφεμπάχια τρόπικ που αναπτύσσεται αρχικά σαν μικρό δέντρο με κεντρικό κορμό που πλαισιώνεται από πλατιά μεγαλομεγεθή φύλλα, σε προχωρημένο στάδιο ωρίμανσης δύναται να αποκτήσει σχήμα και χαρακτηριστικά θάμνου, αυξάνοντας τον όγκο του με πολλά μικρότερα παρακλάδια, σε μεγάλη ταυτοποίηση με τον κρότονα. Όσον αφορά την υπόλοιπη συμπεριφορά και τα βασικά χαρακτηριστικά του σαν φυτό δεν απέχει από εκείνα του κρότονα με μοναδική διαφορά την λίγο περισσότερη αντοχή του στο κρύο και την ξηρασία αντίστοιχα, ενώ παρουσιάζει και πιο έντονη ευαισθησία στα τυχόντα χτυπήματα που αποτυπώνονται συνήθως στα φύλλα του με τη μορφή καφέ κηλίδων και οφείλονται σε κακές συνθήκες μεταφοράς. Ακολουθεί αργούς αλλά πολύ σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης και απαιτεί μείγματα χωμάτων μαύρης και ξανθιάς τύρφης με 10% ποσοστό περλίτη για την άριστη αποστράγγιση κατά το πότισμα και την απορρόφηση τυχούσας υγρασίας που να οφείλεται σε άλλους παράγοντες και.είναι σε θέση να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στη ρίζα και το στέλεχος του φυτού. Παρόλο το εντυπωσιακό χρωματικό συνδυασμό του φυλλώματος του, το τρόπικ κρύβει ένα μικρό μυστικό ανάμεσα στα ριγωτά του φύλλα, ένα στοιχείο που λίγοι γνωρίζουν και ακόμα πιο λίγοι ξέρουν να προφυλαχτούν. Στο εσωτερκό των φύλλων του κυλάει μια δηλητηριώδης ουσία παρόμοια με κείνη του αλεξανδρινού, που έχει την δυνατότητα στην άγρια ζούγκλα να το προστατεύει το περίεργο και πλουμιστό του φύλλο από τα διάφορα μεγάλα φυτοφάγα ζώα, που την προσοχή τους κεντρίζουν τα χρώματα και τα υπέροχα σχέδια, μόλις όμως πλησιάσουν απομακρύνονται από την οσμή και μόνο της ουσίας αυτής. Επειδή στον άνθρωπο δεν συμβαίνει το ίδιο με την αίσθηση της όσφρησης, το καλύτερο θα ήταν το φυτό να τοποθετείται σε μέρη μακριά από παιδιά και ζώα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε κρότον και διεφεμπάχια τρόπικ όλο το χρόνο σε πολλά και διαφορετικά μεγέθη.

Τα αναρριχώμενα αρωματικά φυτά αποτελούν ένα ειδικό κλάδο, πολύ δημοφιλή, κυριολεκτικά λατρεμένο, που πρωταγωνιστεί ανάμεσα στις προτιμήσεις του κοινού, επειδή το μεθυστικό τους άρωμα συχνά ταυτίζεται με τις όμορφες και ζεστές καλοκαιρινές νύχτες και η αναπτυγμένη αίσθηση της όσφρησης συγκεκριμένων οσμών, ταυτισμένων με γεγονότα, ανακαλεί από τη μνήμη πολλές ευχάριστες αναμνήσεις και συναισθήματα. Τα διασημότερα και πιο εύκολα διαχειρίσιμα στην οικογένεια των αναρριχώμενων είναι σίγουρα η τριανταφυλλιά, με τα πολλά της χρώματα, ποικιλίες και το έντονο και εξαιρετικό χαρακτηριστικό της άρωμα και το γιασεμί, γνωστό παγκοσμίως από τα αρχαία χρόνια για την συμβολή του στην αρωματοποιεία και αρωματοθεραπεία. Ένα είδος γιασεμιού, όχι και τόσο διαδεδομένο, είναι και το σαμπάκ ή αλλιώς μπουγαρίνι, κερκυραικής προέλευσης λέξη, ή φούλι ή γκραντούκα από τον μέγα δούκα της Τοσκάνης που τους είχε τρομερή αδυναμία. Πρόκειται για ένα φυτό με άκαμπτα και αλύγιστα, χοντροκομμένα βλαστάρια από τα οποία φύεται σε αραιή διάταξη ένα σκούρο πράσινο, σκληρής υφής φύλλωμα σε σχήμα περίπου στρόγγυλο και με νευρώσεις που αναπτύσσεται με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς κατά την ανοιξιάτικη και την καλοκαιρινή περίοδο. Τα άνθη του με τα τέσσερα πέταλα τους αναδύουν μια εξωτική μυρωδιά, που θυμίζει εκείνη του γιασεμιού με κάπου κάπου μερικές περισσότερο έντονες πινελιές, και εμφανίζονται από τον Μάρτιο εως τον Σεπτέμβριο σε συνεχή και αδιάκοπη ανθοφορία. Το νερό, όπως και η λίπανση, είναι απαραίτητο εφόδιο ανάπτυξης, το φυτό, ωστόσο, παρουσιάζει αντοχη σε 1-2 ημέρες ξηρασίας με μοναδικό σύμπτωμα το ελαφρύ και παροδικό κιτρίνισμα των φύλλων του. Το φούλι από την άλλη πλευρά, έχει ακόμα πιο αραιό και στρογγυλό σε σχήμα φύλλωμα πάνω σε ίσια και γεροδεμένα βλαστάρια, το λουλούδι του όμως, είναι κάτι το σπάνιο και το διαφορετικό. Όταν αναπτύσσεται και ξεδιπλώνει,.αποκαλύπτει το κατάλευκο χρώμα του και μια απίστευτα ιδιαίτερη και σαγηνευτική οσμή, καθώς είναι διπλό και διαρκεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από εκείνο του μπουγαρινιού. Δεν υπάρχει καλύτερη καλοκαιρινή συντροφιά από το άρωμα αυτού του φυτού στο μπαλκόνι, την βεράντα ή τον κήπο. Συνεπές νερό και τακτική λίπανση και σε αυτήν την περίπτωση συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους και ο συνδυασμός τους εξασφαλίζει την απόλυτη επιτυχία με μια μακρά περίοδο πληθωρικής ανθοφορίας. Είναι αρκετά σκληρά φυτά και οι ασθένειες δεν τα προσβάλλουν εύκολα, εκτός από κάποια έντομα, που η καταπολέμηση τους πραγματοποιείται με απλό και γρήγορο τρόπο, ακόμα και με βιολογικά μέσα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μπουγαρίνι και φούλι, όλη την Άνοιξη και αργότερα κατόπιν παραγγελίας σε ότι μέγεθος ζητηθεί.

Οι θαυμαστές και οι λάτρεις της ποικιλίας των διαφορετικών χρωματισμών και της ασταμάτητης ανθοφορίας των λουλουδιών της μπουκαμβίλιας, έχουν μια ευκαιρία να προσηλώσουν το ενδιαφέρον τους και να εξαντλήσουν την καλαισθησία τους σε ένα άλλο καινούργιο είδος, την διπλαδένια. Τα σκούρα πράσινα, οβάλ σχήματος και ευλύγιστα φύλλα της σε πυκνή διάταξη μεταξύ τους, δημιουργούν πολλά κλαδιά που πλέκονται το ένα με το άλλο και δίνουν την εντύπωση ενός υγιέστατου και γρήγορα αναπτυσσόμενου φυτού, πόλο ακαταμάχητης έλξης για το αγοραστικό κοινό τώρα τελευταία. Τα άνθη της σε κόκκινο και ροζ χρώμα συνήθως, είναι σαν μεγάλα χωνάκια που ξεπηδούν μέσα από το πράσινο φύλλωμα, δημιουργώντας την τέλεια χρωματική αντίθεση. Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι το πλήθος τους, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, όταν το λουλούδι ποτίζεται σωστά και απολαύνει ατελείωτες ώρες ήλιου σε όμορφες γλάστρες με άριστη αποστράγγιση. Πολύ σημαντικό παραμένει και σε αυτήν την περίπτωση το θέμα της μεταγλάστρωσης νωρίς την Άνοιξη και τη χρήση ανάλογων συσκευασμένων χωμάτων. Ο μεγαλύτερος και πιο σκληρός εχθρός της διπλαδένιας αποδείχθηκε η απότομη εναλλαγή της θερμοκρασίας, καθώς το φυτό δεν αποδέχεται εκ φύσεως τις χειμερινές συνθήκες και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην αντέξει και να παγώσει. Για αυτό το λόγο εξαιρετικά χρήσιμο είναι να τοποθετείται σε προστατευμένες θέσεις, να ποτίζεται και να λιπαίνεται αρκετά συχνά. Επειδή πρόκειται για μόσχευμα αρχικά, το λουλούδι αυτό έχει περισσότερες δυνατότητες για ανθοφορία σε σχέση με άλλα, ειδικά εάν συντελέσουν και οι απαραίτητες προυποθέσεις που προαναφέρθηκαν για την λίπανση, το νερό και τη περαιτέρω φροντίδα του.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε διπλαδένια ελληνική σε δύο μεγέθη όλη την Άνοιξη και εισαγωγής όλο τον υπόλοιπο χρόνο.

Σε πολλές περιπτώσεις κήπων, οι χαμηλές μπολντούρες που πλαισιώνουν το γκαζόν ή τα φυτά γύρω από το σιντριβάνι του βραχόκηπου, στερούνται χρώματος και φαντασίας και αποτελούν μονότονους χρωματικούς όγκους χωρίς ιδιαιτερότητα και χαρακτήρα. Αυτό το κενό πολυπλοκότητας και διαφορετικότητας μπορεί να καλύψει με την παρουσία του ένα φυτό, όχι και τόσο δημοφιλές και γνωστό, εύχρηστο όμως και προσαρμοστικό, με τεράστιες αντοχές και πολύ ιδιόρρυθμη εμφάνιση. Η βερονίκη είναι ένας αειθαλής θάμνος μικρού ύψους, εως 50εκ το ανώτερο, με μέτριο ρυθμό ανάπτυξης που φυτεύεται μόνη της ή σε συσταδες και ανθίζει πολλές φορές το χρόνο. Ξεχωρίζει σε τέτοιο βαθμό για τα πολλά της είδη, ώστε στο ίδιο σημείο μπορεί να υπάρχουν και δέκα διαφορετικά στην όψη φυτά και όλα, ωστόσο, να ανήκουν στην οικογένεια της βερονίκης. Κάποια είδη της δεν αναπτύσσονται τόσο, καθώς έχουν νάνα μορφή, ενώ άλλα αντίστροφα κλαδεύονται και μάλιστα επιμελώς και σχετικά εύκολα ακόμα και από έναν ερασιτέχνη, καθώς το φύλλωμά της είναι μαλακό σε υφή και εύκαμπτο. Σαν φυτό, γενικότερα, ενδείκνυται για χαμηλές μπολντούρες, επειδή προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους των εδαφών, αρκεί να έχει πρόσβαση σε συνεχώς εφοδιαζόμενους υδάτινους πόρους. Δεν επηρεάζεται από το απότομο και αδιάκοπο κρύο του Χειμώνα και οι δίχρωμες παραλλαγές της χαρακτηρίζονται από έντονη ανθοφορία από τον πρώτο χρόνο και ύστερα με ένα εξαιρετικό μωβ χρώματος λουλούδι. Πολύ ιδιαίτεροι είναι οι εισαγωγής τύποι του φυτού που παρουσιάζονται σε μικρό μέγεθος και μεγάλη ποικιλομορφία. Τέλος μια μικρή συμβουλή για την βερονίκη αποτελεί η άμεση μετά την αγορά χρήση της, είτε η μεταφύτευση της σε άλλη γλάστρα, είτε απευθείας στο χώμα, διότι η υπερβολκή υγρασία που κατακρατάται στην υπάρχουσα γλάστρα μπορεί εύκολα να καταστρέψει το κεντρικό ριζικό της σύστημα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε βερονίκη σε όλα τα είδη κι τα μεγέθη, όλο σχεδόν το χρόνο, είτε ελληνικά, είτε εισαγωγής.

Λίγοι θάμνοι από την εμφάνιση και τη διαδοχική διαμόρφωση τους χαρακτηρίζονται με διπλή ιδιότητα, να είναι δηλαδή καλλωπιστικοί και παραγωγικοί ταυτόχρονα. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει ένας θάμνος που ξεχωρίζει για το έντονο κόκκινο φυλλωμα του, θυμίζοντας την ναντίνα και τη φωτίνια, αλλά και για τους πλούσιους σε βιταμίνες καρπούς του. Η αρώνια συγκαταλέγεται στους πιο γεροδεμένους και εύρωστους, φυλλοβόλους θάμνους με πυκνά, σκούρα, πράσινα φύλλα που φυτεύεται μόνος του ή σε συστάδες δημιουργώντας ένα απόλυτα φυσικό σκηνικό, κατάλληλο για να διακοσμήσει οποιονδήποτε χώρο ή για να καλύψει κάθε είδους ατέλεια. Δεν επηρεάζεται από τους παγετούς, φυτεύεται σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές και παρουσιάζει μεγάλη προσαρμοστικότητα σε όλων των ειδών τα εδάφη. Τα φύλλα της κοκκινίζουν το Φθινόπωρο και οι καρποί της, που εμφανίζονται μετά την ανθοφορία της Άνοιξης, μεταβάλλουν το κόκκινο χρώμα τους σε σκούρο μωβ στα τέλη του καλοκαιριού. Πλούσιοι σε θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες, ειδικά βιταμίνη C, βοηθούν στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, σε οποιανδήποτε μορφή, είτε φρέσκοι, είτε αποξηραμένοι, είτε ως χυμός, είτε ως μαρμελάδα. Όπως η κρανιά, έτσι και οι καρποί της αρώνιας αποτελούν την εξαιρετική πρώτη ύλη για χειροποίητο ελληνικό και εύγευστο λικέρ. Τέλος, για τα γλαστρικά φυτά του μπαλκονικού και της βεράντας, απαραίτητη είναι πρώτα η αγορά 3ετών φυτών, έτοιμα για να καρπίσουν, και ύστερα η χρήση σωστών χωμάτων για μεταγλάστρωση και κατάλληλης λίπανσης για θωράκιση του φυτού που θα εξασφαλίσει την μετέπειτα θεαματική του καρποφορία.

Σατ φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε 3ετή φυτά αρώνιας σε μεγάλες ποσότητες για καλλιέργεια ή απλά για ερασιτεχνική παραγωγή όλο το χρόνο.

Η θάλασσα του Ινδικού ωκεανού χωρίζει ουσιαστικά μεταξύ τους δύο χώρες, η μια εκ των οποίων είναι νησί, η Μαδαγασκάρη και η άλλη ανήκει στην τεράστια αφρικανική ήπειρο και είναι η Μοζαμβίκη. Στις περιοχές αυτές γεννήθηκαν αντίστοιχα δύο φυτά με παρόμοια όψη και σχεδόν ίδια αρωματικά λουλούδια, ο στεφανώτης, που αναφέρεται ξεχωριστά σε προηγούμενο, ολόκληρο άρθρο μόνος του και ένα άλλο, πολύ δυσεύρετο και ασυνήθιστο, αλλά πολύ όμορφο, η καρίσσα. Πρόκειται για έναν αειθαλή θάμνο με ολοστρόγγυλα σκούρα πράσινα πολύ γυαλιστερά φύλλα που αναπτύσσονται με έναν παράξενο τρόπο σαν το ένα να βγαίνει μέσα από το άλλο, δημιουργώντας συνεχόμενες γιρλάντες με επέκταση προς τα έξω. Τα ξεχωριστά και πεντάστερα λευκά του άνθη αναδύουν μια ιδιαίτερη μυρωδιά, θυμίζοντας εκείνη του γιασεμιού και του στεφανώτη, και εμφανίζονται καθόλη τη διάρκεια των ανοιξιάτικων μηνών. Την συνεχόμενη και πλούσια ανθοφορία του διαδέχεται η παραγωγή καρπών σε έντονο κόκκινο χρώμα και σε σφαιροειδές σχήμα που ομοιάζουν με εκείνους του βατόμουρου, δεν καταναλώνονται όμως λόγω της τοξικότητας τους. Φυτεύεται οπουδήποτε και οποτεδήποτε, αρκεί να έχει πρόσβαση σε κάποιους υδάτινους πόρους και να προστατεύεται την περίοδο του παγετού. Η ροή της εξέλιξης της ακολουθεί αξιοπρόσεχτα μέτριους ρυθμούς που εντείνονται μόνο με την σταθερή και ισορροπημένη χρήση λιπάσματος. Πολύ δεκτική σε ηλιόλουστες θέσεις παραθαλλάσιων περιοχών με διαφοροποίηση της έκθεσης ανάλογα με την ώρα, μπόλικο αλάτι στην ατμόσφαιρα και απογευματινό αεράκι, παρόλη την ευαίσθητη στις κλιματικές αλλαγές φύση της. Συμπερασματικά, είναι ένα πολύ εντυπωσιακό και όμορφο φυτό με ευχάριστη και απαλή μυρωδιά, ιδανικό για την διακόσμηση εξωτερικών χώρων που διαθέτουν μια υποτυπώδη αντιπαγετική προστασία και προορίζονται για να εξυπηρετήσουν άπειρες ώρες βραδυνής ανάπαυσης.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε καρίσσα όλη την Άνοιξη και κάποιες φορές και το Φθινόπωρο σε 6λιτρα και ω12λιτρα μεγέθη.

Η Αμερική σαν ήπειρος, εκτός από τον ορυκτό της πλούτο, τις απέραντες καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τις ατελείωτες πανέμορφες παραλίες της, την ιδιόμορφη πανίδα της και τον ιδιαίτερο πολιτισμικό χαρακτήρα των ιθαγενών κατοίκων της, προσέφερε στον υπόλοιπο κόσμο και ειδικά δια μέσου της Ευρώπης κάποια αυτοφυή προιόντα της, εξασφαλίζοντας την διαχρονικότητα τους και αποτυπώνοντας με αυτόν τον τρόπο ανεξίτηλα την σφραγίδα της πολιστικής της κληρονομιάς σε όλόκληρο τον πλανήτη. Ο καπνός, το κακάο, ο ανανάς, η βανίλια, το αβοκάντο και άλλα πολλά είναι μερικά από τα διασημότερα σήμερα τέτοια αγαθά. Εκείνο όμως που πρωταγωνιστεί στην λίστα και φιγουράρει πρώτο είναι η πιπεριά, η ντομάτα και η πατάτα. Σε αυτήν την οικογένεια των σολανίδων, όπως λέγετσι, ανήκει και ένα φυτό που θυμίζει καλλωπιστικό ντοματάκι και εμφανίζεται σε τρείς διαφορετικές ποικιλίες, το σολάνουμ. Πρόκειται για ένα φυτό με είδη που τον Χειμώνα παράγουν κόκκινους καρπούς και άλλα καλοκαιρινά που ανθίζουν σε μπλέ, μωβ και λευκούς τόνους με ταξιανθίες λουλουδιών σαν μικρά και χαριτωμένα μπουκέτα. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν φυτά με σκούρο πράσινο, πυκνό φύλλωμα, έντονη καρποφορία, και μικρά άσπρα άνθη με μακρά περίοδο διατήρησης. Η ευημερία του εξαρτάται απο την θερμοκρασία του περιβάλλοντα χώρου που συνήθως οφείλει να καλύπτει το ευρύ φάσμα από τους 8 εως τους 25 βαθμούς Κελσίου. Ο καρπός διατηρείται για 6 μήνες περίπου άθικτος και στην συνέχεια ανάμεσα από το φύλλωμα του επανεμφανίζονται νέοι, άγουροι και πράσινοι αρχικά που κοκκινίζουν αργότερα στη μέση της χειμωνιάτικης περιόδου. Ιδανικό για χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις εξαιτίας του πολύ επίκαιρου χρωματικού συνδυασμού φυλλώματος-καρπού και του διακριτικού του μεγέθους. Στην περίπτωση των ανοιξιάτικων και καλοκαιρινών φυτών οι κανόνες που ισχύουν παραμένουν οι ίδιοι, με την διαφορά οτι οι θέσεις που προτιμώνται είναι σκιερές και ημισκιερές και η ανθοφορία ποικίλλει χρωματικά και επεκτείνεται χρονικά σε μεγαλύτερο διάστημα και περισσότερο όγκο. Η ταχεία ανάπτυξη και των δύο ειδών συνεπάγεται την πιο εύκολη και βατή διαμόρφωση σε σχήμα που αποτελείται από κορμό λεπτό και ευθυγραμμισμένο καταλήγοντας σε μια φουντωτή ολάνθιστη μπάλα με μωβ, άσπρα και λευκά μικρά λουλουδάκια, κίτρινα στο κέντρο. Τέλος, η λίπανση αποτελεί το πιο απαραίτητο και αναπόφευκτο στάδιο σε όλόκληρη την διαδικασία της εξέλιξης.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε σολάνουμ εισαγωγής όλο το χρόνο και σε όλα τα είδη.     

Η υπόθεση του πυκνού, απροσπέλαστου και ταυτόχρονα καταπράσινου φράχτη έχει απασχολήσει όλους όσους ασχολούνται με τους κήπους είτε επαγγελματικά, είτε ερασιτεχνικά πολλές φορές ίσως χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Δύο είναι οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την όλη διαδικασία, η επιλογή του σωστού φυτού και το συχνό, συνεπές και επιτυχημένο κλάδεμα του. Η πιο πετυχημένη λύση όσον αφορά το φυτό είναι το τάξους μπακάτα, ένα κωνοφόρο βραδείας αναπτύξεως με επιβλητική όψη, σκούρο πράσινο χρώμα και βελονοειδές φύλλωμα. Λόγω της ορθόκλαδης δομής που διατηρεί από τα πρώτα στάδια της εξέλιξης του είναι ιδανικό για σημεία που χρειάζονται κάλυψη, οριοθέτηση και διαμορφωση, καθώς εκπληρώνει και τις τρείς αποστολές με μοναδική επιτυχία. Η απίστευτη αντοχή του σε μακροχρόνιες περιόδους ξηρασίας το καθιστά αιωνόβιο και υπάρχουν εκπρόσωποι του είδους που μετρούν και 1000 χρόνια ζωής. Φυτεύεται είτε μόνο του είτε σε συστάδες, όλο το χρόνο εκτός από την περίοδο του συνεχούς και έντονου καύσωνα. Οι ποσότητες του νερού που του χρειάζονται είναι εκείνες που απαιτούν όλα τα κωνοφόρα του κήπου και η καλύτερη λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι το αυτόματο πότισμα Χειμώνα-Καλοκαίρι. Κλαδεύεται σε ότι σχήμα επιλεγεί, εντυπωσιακότερη όμως άποψη είναι η δημιουργία του λεγόμενου τοίχου, όπου φυτά τοποθετημένα σε σειρά κατά μήκος διαμορφώνουν μια πράσινη κατασκευή αδιαπέραστη και από τις δύο εκατέρωθεν πλευρές. Η λίπανση είναι το πιο κρίσιμο στάδιο στην διαδικασία της ανάπτυξής του, επομένως οφείλει να είναι πάντοτε πλούσια σε συστατικά και ακριβής στο χρονικό διάστημα και στην δοσολογία της.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε τάξους μπακάτα σε δύο μεγέθη όλο το χρόνο.

Τα πεύκα, όπως έχει προαναφερθεί σε άλλο άρθρο είναι δέντρα με εξαιρετική ομορφιά και δύναμη, αλλά και με ξεχωριστή ποικιλομορφία, άγνωστη στους περισσότερους. Πολύ δημοφιλής είναι τα τελευταία χρόνια η μαύρη πεύκη, ενώ παραδοσιακή προτίμηση εδώ στην Β.Ελλάδα παραμένει η Μακεδονίτικη ή βαλκανική πεύκη, η Θασίτικη και φυσικά η κουκουναριά, το λεγόμενο ήμερο πεύκο των παραθαλλάσιων περιοχών. Υπάρχει ωστόσο και ένα είδος που διαφέρει από τα υπόλοιπα και στην όψη και στην συμπεριφορά. Πρόκειται για το pinus mugo, ένα πευκάκι με μορφή μπονσάι, σε μικρογραφία μεγάλου δηλαδή, με λεπτό ίσιο κορμό, λεπτές βελονίτσες που παράγει λιλιπούτεια πολύ χαριτωμένα κουκουναράκια. Έχει εκτεταμένη χρήση σε βραχόκηπους, όπου σε συνδυασμό με άλλα φυτά έχει άψογο αισθητικό αποτέλεσμα ή σε κατασκευές κήπων σε υψόμετρο εως 1800-2000μ, όπου απολαμβάνει την καθημερινή ορεινή ατμόσφαιρα που αποτελεί και το φυσικό του περιβάλλον. Το πεύκο του βουνού, όπως συνηθίζεται να λέγεται, έχει ανάγκη το νερό, αναπτύσσεται σε όλων των ειδών τα εδάφη και ανανεώνεται από την πρωινή δροσιά του βουνίσιου ανέμου. Για αυτόν τον λόγο οι προσήλιες θέσεις με συνεχή και αφόρητη ζέστη δεν είναι και η καλύτερη επιλογή. Λόγω της ιδιοσυγκρασίας του διαθέτει τις προυποθέσεις εύκολα να μετατραπεί σε μπονσάι αρκεί να έχει την ανάλογη φροντίδα και περιποιήση. Τέλος, δεν κλαδέυεται εφόσον διατηρεί σχεδόν πάντα το σχήμα του, λιπαίνεται όμως τακτικά και σε ορισμένη δοσολογία με σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο και προορίζονται αποκλειστικά για κωνοφόρα δέντρα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε το pinus mugo σε ποσότητες όλο το χρόνο.