Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: ΔΕΝΤΡΑ

Οι μεγάλες εκτάσεις γης, είτε σε δημόσια πάρκα, είτε σε βοτανικούς κήπους, είτε σε ιδιωτικής χρήσης οικόπεδα πολλών στρεμμάτων, χρήζουν ειδικής μέριμνας και μεταχείρισης, έχοντας σαν βασική τους ανάγκη φυτά και δέντρα που διακόπτουν ευχάριστα την αισθητική μονοτονία ενός επίπεδου χώρου και ταυτόχρονα προσαρμόζονται γρήγορα στα περιβάλλοντα αυτά, διακοσμώντας τα ανάλογα. 'Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι το Ginkgo Biloba, ένα δέντρο τεραστίων διαστάσεων με αργή αλλά σταθερή ανάπτυξη, ανθεκτικότατο σε καιρικές συνθήκες, φυλλοβόλο με μεγάλα πλατιά φύλλα σαν ανοιχτή βεντάλια και πολύ επιβλητική όψη. Είναι το παλιότερο και μοναδικό πλέον φυλλοβόλο και πλατύφυλλο κωνοφόρο δέντρο του πλανήτη που εμφανίστηκε την Ιουρασική περίοδο και εξακολουθεί μέχρι τις μέρες μας να αυτοφύεται στην Κίνα και την Κορέα, όπου με τα χρόνια απέκτησε και συμβολική σημασία για την θεωρία του Κουμφουκισμού. Λόγω του όγκου του προτιμάται για εκτάσεις και μέρη που ξεπερνούν τα 8-10 στρέμματα και λόγω του φύλλου του έχει ευρύτατη διάδοση στην ιατροφαρμακευτική και απορροφά σε μεγάλο βαθμό τους ρύπους της βεβαρρυμένης ατμόσφαιρας των σύγχρονων μεγάλων αστικών κέντρων. Το ασημένιο βερύκοκο, όπως είναι η μετάφραση του ονόματος του, η βασική τροφή των δεινοσαύρων, δεν αρρωσταίνει εύκολα, ούτε έχει ανάγκη λίπανσης, για αυτό και κατόρθωσε να επιβιώσει μέσα στους αιώνες και να καταλήξει στο σήμερα αλώβητο. Είναι η ιδανική επιλογή για όποιον διαθέτει και την έκταση αλλά και την ιστορική συνείδηση για να εκτιμήσει την πορεία του δέντρου και την σημασία του για την χλωρίδα ολόκληρου του πλανήτη μας.

    

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε Ginkgo Biloba σε δύο μεγέθη όλο το χρόνο.   

Στην χώρα μαε ευδοκιμούν όλα τα καρποφόρα-οπωροφόρα δέντρα και θάμνοι λόγω του εύκρατου και εξαιρετικά ήπιου κλίματος που επικρατεί σχεδόν όλο το χρονικό διάστημα του έτους, σε άλλες χώρες όμως δεν ισχύει το ίδιο και ειδκά σε εκείνες της Β.Ευρώπης, με τις υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες και τη συνεχή παγωνιά. Εκεί υπάρχουν άλλα είδη που ζούν και αναπτύσσονται, μερικά από τα οποία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μεγάλη έξαρση σχεδόν σε όλο τον πλανήτη, λόγω της μόδας πρώτα αλλά και των άπειρων εφαρμογών τους στην τροφική αλυσίδα. Πρόκειται για τα φρούτα του δάσους, τα φραγκοστάφυλα, τα βατόμουρα, τα μύρτιλλα και τα σμέουρα, αειθαλείς ή φυλλοβόλοι θάμνοι με έντονη περίοδο καρποφορίας, από τον Ιούλιο εως τον Οκτώβριο, και αποτέλεσμα πλούσιο σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά που προσαρμόζονται σε όλους τους τύπους των εδαφών και χαρακτηρίζονται από ελαστικά όρια αντοχής, όσον αφορά το κρύο. Κάποια από αυτά, παρά το μικρό τους μέγεθος, με την κατάλληλη επεξεργασία μετατρέπονται σε τέλειες μαρμελάδες και χυμούς, γευστικούς και γλυκείς, ενώ άλλα αρωματίζουν ευχάριστα λικέρ ακόμα και διάφορα είδη χειροποίητου, σπιτικού κρασιού. Πολύ χρήσιμα και διαχειρίσιμα είναι και σε αποξηραμένη μορφή, πράγμα σχετικά σπάνιο για φρούτα, οπότε μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλύτερο χρονικό διάστημα, πριν την κατανάλωση, χωρίς να χάσουν περισσότερες βιταμίνες και τα αντιοξειδωτικά που περιέχουν. Ξεκινώντας από το γνωστότερο το βατόμουρο, με κόκκινο ή μαύρο σε χρώμα καρπό, είναι το είδος με τις περισσότερες διασταυρώσεις και υβριδικούς τύπους, άλλους σε θαμνοειδή αγκαθωτή μορφή και άλλους σε αναρριχώμενη με οδοντωτά φύλλα που είναι και η πιο διαδεδομένη. Η ανάπτυξη του μετά τον τρίτο χρόνο, όπως σε όλα τα οπωροφόρα, ακολουθεί μέτριους ρυθμούς, σαν φυτό παρουσιάζει μεγάλη προσαρμοστικότητα στα εδάφη και το κλάδεμα του πάντα πραγματοποιείται το Φθινόπωρο μέχρι τις αρχές του Οκτωβρίου στα κλαδιά που ηλικιακά ξεπερνούν τα δύο χρόνια. Η κόκκινη ποικιλία βατόμουρου με άφθονη καρποφορία και μεγαλόσχημους καρπούς, είναι αποτέλεσμα της ανάμειξης του με ποικιλίες σμέουρου και εξαιτίας αυτού έχει και ταχύτερη ανάπτυξη από τις υπόλοιπες και μακρύτερους σε σχήμα καρπούς. Το πιο αξιόλογο στοιχείο του βατόμουρου είναι η απίστευτη αντοχή του σε δύσκολες συνθήκες και η ευρύτατη εξάπλωση του σε πολλές και διαφορετικές περιοχές, όπως ρυάκια, δάση, θαμνότοποι και φράχτες. Το φραγκοστάφυλο από την άλλη πλευρά είναι φυλλοβόλος θάμνος σε ύψος που δεν ξεπερνά το 1-1,5μ και οι καρποί του, αισθητά μικρότεροι από εκείνους του βατόμουρου, έχουν κόκκινο, κίτρινο και σκούρο μώβ χρώμα σχεδόν μαύρο, θυμίζουν τσαμπί από σταφύλι και ξεχωρίζουν για την πολύ ευχάριστη γεύση τους. Δεν επιβιώνει πολύ υψηλών θερμοκρασιών και έντονης ξηρασίας, ενώ οι ημισκιερές θέσεις είναι το ιδανικότερο μέρος για την σωστή και ταχεία ανάπτυξή του. Απαραίτητο το κλαδεμά του τουλάχιστον μια φορά το χρόνο τον Σεπτέμβριο και αρκετή προσοχή απαιτείται στην επιλογή των ποικιλιών, τόσο για το χρώμα όσο και για την γεύση των καρπών τους. Διακρίνεται για τις πολλές ποικιλίες και τα υβρίδια που προκύπτουν με αξιοσημείωτες διαφορές στην περίοδο καρποφορίας και την ποιότητα των καρπών. Στην ίδια κατηγορία με διαφοροποίηση όμως στο μέγεθος των φρούτων ανήκει και το σμέουρο, φυλλοβόλος θάμνος με γρήγορη ανάπτυξη και αξιόλογη προσαρμοστικότητα σε όλων των ειδών τα εδάφη και τα κλίματα. Τα σμέουρα σαν καρποί είναι κατεξοχήν κόκκινοι και μεγαλόσχημοι με αρωματική και γλυκειά γεύση σε μονόφορες ποικιλίες, που λέγονται και φραμπουάζ, ενώ υπάρχουν και ποικιλίες με κίτρινους, πολύφορες με αξιόλογη συγκομιδή και πολύ παραγωγικό χαρακτήρα. Οι πρώτες κλαδέυονται πιο νωρίς το Καλοκαίρι και μόνο τα ξερά τμήματα των κλαδιών, ενώ οι πολύφορες αργότερα στο τέλος του Φθινοπώρου και σε δραστικό βαθμό. Τέλος, το πιο διάσημο φρούτο του δάσους είναι αναμφισβήτητα το μύρτιλλο, φυλλοβόλο και αυτό είδος με πολλές εφαρμογές στην μαγειρική και την ζαχαροπλαστική αλλά και στην διακοσμητική ακόμα, αφού μέχρι και γαμήλιες εκδηλώσεις στολίζονται με τα κλαδιά και τους καρπούς του. Το πλεονέκτημα του σε σχέση με τα υπόλοιπα είναι οτι καλύπτει μεγαλύτερο διάστημα καρποφορίας και σε αυξημένη ποσότητα με σκούρους μπλέ καρπούς, σε ψυχρά, υγρά κλίματα και ημισκιερές θέσεις με αρκετή δροσιά. Το μειονέκτημα του είναι στο πολύ χαμηλό του ύψος που δύσκολα ξεπερνά το 1μ και στο γεγονός οτι δεν αγαπά την ξηρασία των μεσογειακών περιοχών και στο οτι δεν είναι αυτογόνιμο αλλά χρειάζεται σαν επικονιαστή δεύτερο φυτό, για αυτό φυτεύονται πάντα σαν ζευγάρι και ποτέ μόνα τους.

             

Όλα τα φρούτα οτυ δάσους που προαναφέρθηκαν έχουν άμεση ανάγκη λιπάσματος, όπως και τα υπόλοιπα καρποφόρα δέντρα, και για αυτό η λίπανση οφείλει να είναι συνεπής και τακτική με μηνιαία διάρκεια κάθε Άνοιξη και κάθε Φθινόπωρο.

             

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φρούτα του δάσους ελληνικά και εισαγωγής 3 ετών όλο το χρόνο.

Σε ολόκληρη την λεκάνη της Μεσογείου και ειδικά στην ελληνική ύπαιθρο πολύ συχνά εμφανίζεται ένα δέντρο με έντονη και θεαματική φουξ ανθοφορία καθόλη την διάρκεια της Άνοιξης και ονομάζεται κουτσουπιά ή cercis siliquastrum. Πρόκειται για ένα φυλλοβόλο δέντρο βραδείας ανάπτυξης που δεν ξεπερνά τα 15μ σε ύψος στο τελειωτικό στάδιο της εξέλιξης του, και έχει δυνατότητα να κοσμήσει έναν χώρο στον κήπο μεμωνομένο, δίνοντας έναν άλλο τόνο δροσιάς και φρεσκάδας με το υπέροχο χρωματισμό του. Οι εδαφολογικές απαιτήσεις δεν του ταιριάζουν και τοποθετείται, όπου χρειάζεται, άφοβα, καθώς παρουσιάζει μεγάλες αντοχές σε αντίξοες συνθήκες και ειδικά στην παρατεταμένη ξηρασία του καλοκαιριού. Ιδανικό για παραθαλάσσιες φυτεύσεις και μέρη με νερό έντονης αλάτωσης, συστατικό που δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο την ανάπτυξη του. Η λίπανση του επιβάλλεται σε μηνιαία βάση και σε δοσολογία τέτοια που να δικαιολογείται από το μέγεθος του δέντρου. Τέλος, το όνομά του συνδέεται με δύο γεγονότα, πρώτα με την ιστορική αλήθεια που κρύβεται πίσω από την αυτοκτονία του Ιούδα του Ισκαριώτη ( λέγεται οτι το δέντρο απο το οποίο κρεμάστηκε ανήκει στο γένος της κουτσουπιάς ) και δεύτερον με την κίνηση των ερωτευμένων να προσφέρουν τα κλαδιά του ως χειρονομία αγάπης στο έτερον ήμισυ. Οπως και να έχει η κουτσουπιά είναι ένα εύρωστο, γεροδεμένο καλοσχηματισμένο και πανέμορφο δέντρο που αξίζει να αποκτήσει μια θεση σε οποιονδήποτε λειτουργικό και ολοκληρωμένο αισθητικά κήπο. 

       

 

 

Η Ελλάδα ανήκει στην κατηγορία εκείνη των χωρών με την περισσότερη, την εντονότερη, μακροβιώτερη και για αυτό δυσκολότερα διαχειρίσιμη ηλιοφάνεια ετησίως, γεγονός που αποτελεί για αυτήν και τους κατοίκους της πλεονέκτημα και μειονέκτημα ταυτοχρόνως. Πλεονέκτημα διότι ο ήλιος αποτελεί συνεχή και ανεξάντλητη πηγή ενέργειας, εύκολα εκμεταλλεύσιμη και μειονέκτημα, καθώς η αφόρητη και υπερβολική ζέστη ειδικά τις μεσημεριανές ώρες του Καλοκαιριού, λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς τον κήπο και τις απολαύσεις του. Με γνώμονα αυτή τη ανάγκη, πολύ διαδεδομένη είναι τα τελευταία χρόνια μια ομάδα φυλλοβόλων δέντρων με ταχεία ανάπτυξη και εύκολη προσαρμογή, τα λεγόμενα δέντρα σκίασης. Οι κυριότεροι εκπρόσωποί τους είναι οι εξής 5:

Η κατάλπη, πολύ όμορφο δέντρο με μεγάλα καρδιόσχημα φύλλα και άνθη που ξεπερνά τα 15μ σε ύψος και δεν ασθενεί σχεδόν ποτέ. Διαθέτει καλοσχηματισμένο κορμό και φύλλωμα και φυτεύεται σε όλων των ειδών τα εδάφη, αρκεί να έχουν μόνιμη υγρασία και να αποστραγγίζονται άριστα.

        

Το λιριόδεντρο, δέντρο με ισχυρό ριζικό σύστημα, μεγαλοπρεπές, με μαλακό ξύλο ιδανικό για κατασκευή επίπλων και εξαιρετική αντοχή σε παγετούς, καθώς επιβιώνει μέχρι τους -20 βαθμούς Κελσίου. Έχει πράσινα αρωματικά άνθη που θυμίζουν τουλίπα με πρτοκαλί χρώμα και οι ανάγκες του σε νερό είναι πολύ αυξημένες. Πολύ διαδεδομένο στις Η.Π.Α. για καλλωπισμό χώρων καθώς το επιβλητικό του σχήμα δεσπόζει σε όλους τους χώρους.

        

Η ακακία Κωνσταντινουπόλεως, δέντρο με συγκεκριμένα και χαρακτηρισρτικά ροζ λουλούδια, λεπτά φύλλα σε ανοιχτό πράσινο χρώμα και πλαγιόκλαδο ημισφαιρικό σχήμα. Κατάλληλο για παραθαλάσσιες και προσήλιες θέσεις, έχει γρήγορη ανάπτυξη και τα εύκαμπτα κλάδια της  μπορούν να διαμορφώνονται ανάλογα με τις περιστάσεις. Δεν χρειάζεται λίπανση και τα φύλλα της, εαν αναμειχθούν με το χώμα, δημιουργούν εξαίσιο βιολογικό λίπασμα.

       

Η σοφόρα, δέντρο με σφαιρικό σχήμα, εκτεταμμένη ανθοφορία και μεγάλη αντοχή, ειδικά στην υπερβολική ατμοσφαιρική ρύπανση και στις χαμηλής ποιότητας εδαφολογικές συνθήκες. Τα φύλλα της ομοιάζουν με της ακακίας και κρίνεται επαρκής για παραθαλάσσιες εργασίες.

        

Η λικιδάμβαρη, δέντρο με κώνικο σχήμα, που ξεπερνά τα 15μ σε ύψος, με μεγάλη ανθεκτικότητα και αυξημένες απαιτήσεις σε νερό όλο το χρόνο. Τα φύλλα της είναι μεγάλα, πλατανοειδή και έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα. Φυτεύεται σε όλα τα εδάφη και δημιουργεί ικανοποιητική σκίαση μετά τα τρία χρόνια ωρίμανσης της.

       

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε όλα αυτά τα δέντρα σε δύο μεγέθη, απο 1,5μ εως 3μ περίπου όλο το χρόνο.

 

 

 

Κάθε όμορφος, πολυποίκιλος και λειτουργικός κήπος, εκτός από τις καταπράσινες καλοσχηματισμένες μπολντούρες, τα επιμελώς τακτοποιημένα στοιχεία νερού και το λεπτομερώς κορεμένο γρασίδι, οφείλει να εξυπηρετεί και μια μικρή αλλά ουσιαστική ανάγκη των ιδιοκτητών του, έναν μικρό και άριστα φροντισμένο λαχανόκηπο με οπωροφόρα δέντρα. Η επιτυχία του δεν κρύβεται μόνο στην έγκαιρη αγορά, φύτευση και λίπανση των δέντρων, αλλά και στην τακτική, ακριβή και αποτελεσματική συγκομιδή των καρπών τους, στάδιο που αγνοείται ή απλά παρακάμπτεται λόγω έλλειψης σωστών πληροφοριών. Η ημερομηνία ωρίμανσης, δηλαδή, των ποικιλιών των φρούτων ανάλογα με την περίπτωση είναι σημαντική πληροφορία και εξαρτάται από το είδος του φρούτου. Ξεκινώντας από τα αχλάδια οι κυριότερες ποικιλίες και η αντίστοιχη περίοδος ωρίμανσης τους είναι η εξής: η κοντούλα μετά τα μέσα του Ιουνίου, η κρυσταλία μετά το τρίτο δεκαήμερο του Ιουλίου, η πάσα κρασάνα τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο και η αμπάτε φέτελ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Τα κεράσια και τα βύσσινα είναι πρωιμότερα, με τις περισσότερες ποικιλίες να ωριμάζουν μέσα στον Ιούνιο:η μπουρλά και η χάρτιζαντ στο πρώτο δεκαήμερο, τα γερμανικά και φεροβίας στο πρώτο δεκαπενθήμερο και τα τραγανά Εδέσσης στο τρίτο δεκαήμερο. Τα βερίκοκα είναι ακόμα πρωιμότερα με την ημερομηνία να μεταβάλλεται μέσα στον Μάιο: η μπεμπέκο και η διαμαντοπούλου έχουν μια εβδομάδα διαφορά, με την πρώτη στα μέσα του μήνα και την δεύτερη στο τέλος του. Τα μήλα, σαν χειμωνιάτικα φρούτα, ωριμάζουν αργότερα, μέσα στους φθινοπωρινούς μήνες, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο: τα στάρκιν και τα γκόλντεν μετά το δεύτερο δεκαπενθήμερο το Σεπτεμβρίου, τα φούτζι και τα γκράν σμίθ στις αρχές του Οκτωβρίου. Τέλος, τα δαμάσκηνα καλύπτουν όλους τους μήνες: τα μπλάκ ντάιαμοντ και τα φρίαρ στο τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου, τα στάνλευ στο τέλος του Αυγούστου και κάποιες νέες ποικιλίες στο τέλος του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου. Βέβαια, αυτά ισχύουν για τις πιο γνωστές και διάσημες ποικιλίες φρούτων, υπάρχουν και άλλες που δεν αναφέρονται και ίσως χρειάζονται πιο διεξοδική έρευνα και παρακολούθηση, ειδικά τα υβρίδια και κάποιοι νέοι τύποι.

             

Με την ταχύτατη αποψίλωση των δασών και την ταυτόχρονη καταστροφή ολόκληρων οικοσυστημάτων στις σημαντικότερες δασικές εκτάσεις σε όλη τη υφήλιο, πολλά είδη δέντρων και φυτών, που προυπήρχαν εκεί για αιώνες, κινδυνεύουν σήμερα με απόλυτη εξαφάνιση. Ανάμεσα τους συγκαταλέγεται και ένα είδος που οι εκπροσωποί του, γνήσιοι ¨κάτοικοι¨ των αμερικάνικων βουνών και κοιλάδων, αποτελούν τα μακροβιώτερα σε ηλικία και μεγαλύτερα σε μέγεθος δέντρα σε όλο τον πλανήτη. Πρόκειται για τη σεκόγια (sequoia sempervirens ), ένα κωνοφόρο δέντρο με αυστηρή κώνικη κώμη που ξεκινά λίγο πιο κάτω από το μισό του κορμού και καταλήγει στην κορυφή, καλύπτοντας ένα ύψος που ξεπερνά τα 100, ίσως και τα 120 μέτρα περίπου. Το πιο αξιοθαύμαστο χαρακτηριστικό της σεκόγια είναι η ηλικία της, που πολλές φορές εμφανίζεται με τετραψήφιο νούμερο από τα 1200 εως τα 1800 χρόνια ή και ακόμα πιο παλιό εως τα 3000 χρόνια. Ο παχύς διαμέτρου 8μ κορμός της με σαρκώδη φλοιό και ειδικό καφέ χρώμα που διαφοροποιείται τους χειμερινούς μηνές, έχει εκτεταμένη χρήση ως οικοδομικό υλικό στην αμερικάνικη ήπειρο, αλλά και σε όλο τον κόσμο, λόγω της αντοχής και των μεγεθών που δύναται να εξασφαλίσει. Η σεκόγια δεν κλαδεύεται, αλλά ακόμα και αν αυτό συνέβαινε θα ήταν περιττό λόγω του εξαιρετικού σε σχήμα και ευμορφία φυλλώματος της. Έχει επιφανειακές, απλωτές, πλάγιες ρίζες, άρα έχει άμεση ανάγκη από πλούσιους υδάτινους πόρους τόσο στο έδαφος, όσο και στο υπέργειο περιβάλλοντα χώρο. Για αυτόν τον λόγο το ιδανικότερο μέρος φύτευσης της είναι οι κοιλάδες και οι ορεινές περιοχές με υψόμετρο 30 μέτρα και άνω, με τελικό νούμερο τα 1000 μέτρα περίπου, χωρίς πρόσβαση σε ξηρά κλίματα με αμμώδη και πλούσια σε περιεκτικότητα αλατιού υποστρώματα. Το αλάτι, η άμμος και ο ισχυρός άνεμος είναι φυσικοί εχθροί της σεκόγιας, γιατί ανατρέπουν με δραστικό τρόπο την ομαλή της ροή προς μια ασφαλή και ολοκληρωμένη ανάπτυξη.

      

Στην χώρα μας δέντρα σεκόγια υπάρχουν σε πολλά μέρη, όχι όμως στα γνωστά και δημοφιλή παραθαλάσσια και νησιωτικά, για αυτό και δεν την αναγνωρίζει κανείς τόσο εύκολα, ούτε την συναντά σε τόση συχνή βάση όσο άλλα είδη. Στα όμορφα ελληνικά βουνά όμως επιβιώνουν αρκετοί της εκπρόσωποι πολλά χρόνια τώρα και μια απλή περιπλάνηση σε αυτά, κατόπιν πολύ σωστών και λεπτομερειακών οδηγιών, θα πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο φυσιολάτρη.

 

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε σεκόγια σε μικρά ευέλικτα μεγέθη, σχεδόν όλο το χρόνο.

Ποιό είναι το πιο φλέγον ζήτημα που απασχολεί τους Έλληνες τους τελευταίους 2 χειμωνιάτικους μήνες, και ειδικά εκείνους που ζούν στις αγροτικές περιοχές της Βόρειας και Ανατολικής Ελλάδας? Φυσικά η θέρμανση. Με την τιμή του πετρελαίου να έχει φτάσει στα ύψη, τη ΔΕΗ να αυξάνει κάθε λίγο τα τιμολόγιά της και το φυσικό αέριο να μην είναι προσβάσιμο σε όλα τα μέρη της Έλλαδας, χρειάζεται μια πιο σίγουρη οικονομική και ασφαλής λύση. Το ξύλο είναι ένα υλικό με τεράστιες δυνατότητες, όμως η ταχεία αποψίλωση των δασών κάθε άλλο παρά ηθικά και οικολογικά επιτρεπτή είναι. Για αυτόν τον λόγο προτιμώτερο θα ήταν η καταναλωσή και η χρήση του να στηρίζεται μόνο στην ταυτόχρονη καλλιέργειά του και την περαιτέρω επεξεργασία του ατομικά. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα μας πολλές ποικιλίες δέντρων για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού σε συνδυασμό με το εύκρατο κλίμα και τις φυσιολογικές εδαφολογικές συνθήκες. Ενα απο αυτά είναι και η παυλόνια, υδρόφιλο δέντρο με εξαιρετικά ταχεία ανάπτυξη και εντυπωσιακά μεγάλα άνθη σαν μπουκέτα. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε χώμα, το νερό αντίθετα της είναι απαραίτητο και ουσιώδες για την ταχύτατη εξελιξή της. Μια μικρή ερασιτεχνική φυτεία παυλόνιας μπορεί να εξασφαλίσει ήδη από την δεύτερη χρονιά καλλιέργειας των δέντρων και με ειδική επεξεργασία τις ετήσιες ανάγκες ενός αγροτικού σπιτιού σε θέρμανση με κόστος πολύ μικρό και τρόπο πολύ οικολογικό. Σαν καύσιμη ύλη είναι απαραίτητο πρώτα να συλλεχθεί, να κοπεί σε τεμάχια, να αποθηκευτεί σε μέρη ελλειπή υγρασίας και βρωμιάς, να θρυμματιστεί και ύστερα να μορφοποιηθεί σε ειδικά μηχανήματα παίρνωντας τη μορφή του γνωστού σε όλους μας pellet. Πολύ προσοχή χρειάζεται στον τρόπο κοπής των δέντρων αραιώνοντας τα ( κόβοντας το κεντρικό κλαδί σε αρκετό ύψος για δημιουργηθούν περιφεριακά του κορμού περισσότερα παρακλάδια) έτσι ώστε να είναι και την δεύτερη και την τρίτη χρονιά το ίδιο παραγωγικά σε υλικό. Στα φυτώριά μας μπορείτε να βρείτε το δέντρο σε γυμνόριζη μορφή με αρκετά οικονομική τιμή αλλά και γλαστρωμένο μέχρι και 2μ ύψος ανάλογα με τις απαιτήσεις του πελάτη σε ότι αριθμό τεμαχίων εκείνος επιθυμεί.