Η πεπερομια είναι από τα ελάχιστα φυτά εσωτερικού χώρου που καλλιεργούνται στην χώρα μας από αρκετά νωρίς, αν και δεν είναι και το πιο εύκολο είδος. Έχει πολλές ποικιλίες που διαφοροποιούνται αισθητά η μια από την άλλη τόσο στον Τύπο του φυλλώματός όσο και στόυς χρωματισμούς. Η prostrata είναι σίγουρα μια πεπερομια που δύσκολα μπορεί κανείς να αντικρύσει στην Ελλάδα και οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτα και κυριότερα είναι ευαίσθητη στις μετακινήσεις λόγω του ντελικάτου φυλλώματός της που δεν έχει και μεγάλη ανοχή γενικότερα. Δεν αγαπά τις μεταφυτεύσεις και δεν προσαρμόζεται εύκολα στις εκάστοτε αλλαγές του περιβάλλοντος. Δεύτερον είναι ελάχιστα ανεκτική στην υγρασία και την υπερβολική δόση νερού. Η ξηρασία και τα ξηρά και σκιώδη σημεία είναι το ιδανικότερο μέρος για αυτήν. Έχει αργή αλλά σταθερή ανάπτυξη και στην φυσιολογία της θυμίζει παχύφυτο, με αποτέλεσμα πολλοί να μην μπορούν να την ξεχωρίσουν σσν είδος. Συνήθως τοποθετείται σε ψηλά και ελεύθερα μέρη ούτως ώστε τα λεπτεπίλεπτα  κλαδάκια της να μην έρχονται σε επαφή με το έδαφος ή κάποιο άλλο στέρεο αντικείμενο και σαπίζουν. Απαραίτητη κρίνεται η συνεχής τροφοδότηση του φυτού με λιπάσματα συμπυκνωμένα και ειδικά για τροπικά φυτά σχεδόν όλο το χρόνο. Τέλος, ανήκει στην κατηγορία των φυτών υψηλού κινδύνου όσον αφορά τον παγετό, διότι λόγω του τροπικού της χαρακτήρα, καθώς κατάγεται από την Ν. Αμερική και συγκεκριμένα από την Βραζιλία, δεν επιβιώνει σε θερμοκρασίες μικρότερες των 15 βαθμών Κελσίου.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πεπερομια prostrata σχεδόν όλο το χρόνο σε μεσαία και μεγάλα μεγέθη.

Ένα από τα δημοφιλέστερα φυτά εσωτερικού χώρου των τελευταίων 3 ετών που φιγουράρει στα περισσότερα περιοδικά διακόσμησης παγκοσμίως είναι, η αλοκάσια σε οποιαδήποτε ποικιλία και μέγεθος υπάρχει και μπορεί να βρεθεί. Η ποικιλία portodora που φαίνεται στην φωτό είναι από τις πιο χαρακτηριστικές του είδους λόγω του υπερμεγεθούς φύλλου της αλλά και της ταχύτατης ανάπτυξης της. Με αντοχή μέχρι τους 10 βαθμούς Κελσίου minimum η αλοκάσια είναι ιδανική για σκιερές θέσεις εσωτερικού χώρου  με φωτεινό προσανατολισμό. Αγαπά τη ζέστη και την υγρασία όπως φαίνεται και από το ευλύγιστο και αρκετά σαρκώδη κορμό της, καθώς πρόκειται για ένα καθαρά τροπικό φυτό με καταγωγή από την μακρινή Ν. Αμερική. Χιλιάδες αλοκάσια ζουν και αναπτύσσονται στα δάση του Αμαζονίου που είναι και το φυσικό τους περιβάλλον. Στην χώρα μας πολλές διακοσμούν τα lobby μεγάλων ξενοδοχείων αλλά και αρκετά αιθρία σε ιδιωτικές κατοικίες. Στην νότια Ελλάδα και ειδικά στην Κρήτη πολλές ποικιλίες έχουν εγκλιματιστεί και ζούνε χειμώνα καλοκαίρι σε εξωτερικούς ηλιόλουστους χώρους, κυρίως λόγω της συνεχούς ζέστης που υπάρχει εκεί. Η αλοκάσια χρειάζεται οπωσδήποτε λίπασμα για φυτά εσωτερικού χώρου εμπλουτισμένο, τουλάχιστον 8 φορές ετησίως για να διατηρήσει την εύρωστη εμφάνισή της. Επίσης απαραίτητα είναι και τα επιπλέον ιχνοστοιχεία για να είναι τα μεγάλα φύλλα της πάντα  καταπράσινα και λαμπερά. Όποιος θέλει μια υγιή και όμορφη αλοκάσια στο χώρο του οφείλει πάντα να χρησιμοποιεί σαν υπόστρωμα εμπλουτισμένη τύρφη διαφορετικά το φυτό θα κιτρινίσει και θα ξεκινήσει ο μαρασμός του. Οι τεράστιες γλάστρες δεν αρμόζουν σε ένα φυτό σαν την σλοκάσια επειδή κατακρατούν το νερό και δημιουργούν εύκολα εκτεταμμένες μηκυτιάσεις. Τέλος, καλό θα ήταν να αποφεύγεται το κλάδεμα και η πολλή συχνή μετακίνηση από θέση σε θέση. 

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε αλοκάσια portodora λόγω το χρόνο σε πολλά μεγέθη.

Πολλές φορές λόγω των καιρικών συνθηκών ή ακόμα και εξαιτίας των πλημελλών μεθόδων συντήρησης των μεγάλων κοινόχρηστων χώρων, ειδικά στα σύγχρονα αστικά κέντρα, εμφανίζονται στα καλλωπιστικά φυτά διάφορες ασθένειες. Ένα κλασσικό παράδειγμα στην πόλη μας είναι τα μεγάλα δέντρα του δήμου που σπάνια τυγχάνουν φροντίδας και συντήρησης με αποτέλεσμα πολλά βλαβερά έντομα και ζιζάνια που αναπτύσσονται εκεί, να μεταφέρονται σε καθημερινή βάση σε φυτά μπαλκονιών και καταστημάτων που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να εξελιχθεί σωτήρια για τα φυτά αυτά. Για αυτόν λοιπόν τον σκοπό τα φυτώρια Κέντια προσφέρουν πληροφορίες για 4 βασικές ασθένειες που ταλαιπωρούν το ευρύ κοινό, ούτως ώστε να επιτευχθεί η γρήγορη και σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση τους. Πρώτη στη λίστα είναι η ψείρα, ένα έντομο που εύκολα διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού,  έχει λευκό χρώμα και συνήθως ξεχωρίζει για υπερβολική του κινητικότητα. Πολύ διαδεδομένη είναι η ψείρα στην τριανταφυλλιά όπου και έχει τη δυνατότητα να εκφυλίζει το φυτό μέσα σε λίγες μέρες. Οι περίοδοι με υπερβολική υγρασία και ζέστη ευνοούν το έντομο αυτό και κάποιοι προληπτικού ψεκασμοί δεν θα έβλαπταν. Ωστόσο, όταν πλέον έχει κάνει αισθητή την παρουσία της, χρειάζεται αμέσως επέμβαση με ειδικό διάλυμα για την καταστροφή της. Σε μαγαζιά με γεωργικά φάρμακα υπάρχουν ειδικά σκευάσματα για αυτήν την εργασία . Προσοχή το διάλυμα οφείλει να εφαρμοστεί αρκετές φορές για να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεύτερη σε συχνότητα είναι η Βαμβακάδα, μια λευκή σκόνη που εμφανίζεται πάνω στα φύλλα και τους μίσχους και μοιάζει να κολλά κατά κάποιο τρόπο. Η διάγνωση της εύκολη, η θεραπεία της όμως όχι και τόσο. Χρειάζεται πολλές και συχνές εφαρμογές ειδικών διαλυμάτων για να εξαφανιστεί τελείως, καθώς επηρεάζει δραστικά την νέα βλάστηση του φυτού ανακόπτωντας την ανοδική του πορεία. Η βαμβακάδα ταλαιπωρεί ακόμα και τους επαγγελματίες με την επιμονή της, οπότε όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτή και όσες περισσότερες φορές ψεκαστεί, τόσο το καλύτερο. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο βοτρίτης και οι υπόλοιποι μύκητες των φυτών. Όπως και στους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς έτσι και εδώ, ο μύκητας για να αναπτυχθεί χρειάζεται ένα ζεστό και υγρό περιβάλλον όπου ο αέρας δεν ανανεώνεται εύκολα. Ιδανικό παράδειγμα, το κυκλάμινο, ένα φυτό με μεγάλα πλατιά φύλλα που αναπτύσσονται κοντά στον κορμό σχηματίζοντας μια νοερή ομπρέλα. Εκεί ακριβώς εμφανίζεται ο βοτρίτης και εύκολα εξαπλώνεται σε όλη την νεαρή βλάστηση του φυτού. Η θεραπεία του πιο απαιτητική από τα υπόλοιπα γίνεται με ταυτόχρονο ριζοπότισμα στο χώμα και εναέριο ψεκασμό, σε φύλλα και κορμό. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα, γιατί είναι απαραίτητο να  επαναλαμβάνεται κάθε 8-10 μέρες για 2 μήνες. Σε επαγγελματικές φυτεύσεις τα πράγματα είναι πιο σοβαρά και ακόμα πιο δύσκολα καθώς μια ελλειπής εφαρμογή του φαρμάκου μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη παρτίδα φυτών. Τέλος, ο τετράνυχος, μια αρρώστια που προσβάλλει κυρίως λαχανικά και φρούτα, γίνεται αντιληπτός με το υπερβολικό και απότομο κιτρίνισμα των φύλλων. Τα φύλλα αποχρωματίζονται παροθσιάζοντας κάποια μικρά στίγματα στην κατώτερη επιφάνειά τους. Αντιμετωπίζεται με ψεκασμούς σε σύντομα χρονικά διαστήματα και με δραστικά κλαδέματα. Προχωρά με ηπιότερους ρυθμούς είναι όμως εξίσου καταστροφικός με τα υπόλοιπα. Σε προχωρημένο στάδιο δεν είναι αντιμετωπίσιμος.

Πριν από πολλά χρόνια, ίσως να ήταν και 20, δεν θυμάμαι ακριβώς, ανάμεσα στα φυτά εσωτερικού χώρου που είχαν παραγγελθεί από το εξωτερικό όταν και 30 τεμάχια από ένα περίεργο τροπικό, καθώς φαινόταν, παχύφυτο, κοντό και πυκνό σε όψη που ξεχώριζε για την εξαιρετική γυαλάδα των φύλλων του. Ο ζαμιοκουλκας που τότε ήταν σχεδόν άγνωστος στη χώρα μας, γρήγορα κέρδισε το κοινό με την εξωτερική του εμφάνιση και την απίστευτη αντοχή του στην ξηρασία και το σκοτάδι. Σήμερα, βρίσκεται πάντα στην πρώτη θέση ανάμεσα στα φυτά που επιλέγονται για τις λεγόμενες δύσκολες αποστολές, όπως η διακόσμηση καταστημάτων και ξενοδοχείων, γραφείων και πολλών άλλων κοινόχρηστων χώρων. Βέβαια, όπως και τότε,  πάλι για πρώτη φορά τα φυτώρια μας πρωτοπόρα στα φυτά εσωτερικού χώρου προτείνουν ένα νέο υβρίδιο, τον ζαμιόκουλκας raven, ή αλλιώς τον μαύρο ιππότη. Πρόκειται στην πραγματικότητα για το ίδιο φυτό μόνο που εμφανισιακά διαφέρει κυρίως λόγω των σκουρότερων σε χρώμα φύλλων του, που είναι και ελαφρώς λεπτότερα σε υφή. Όποιος το δεί για πρώτη φορά αποκτά την αίσθηση οτι πρόκειται για ''παγωμένο'' όπως συνηθίζεται να λέγεται φυτό, αλλά η αλήθεια είναι πως αποτελεί μια νέα ποικιλία. Πάντως σίγουρα το πιο έντονο αυτό χρώμα του είναι αρκετά ελκυστικό στο βλέμμα για αυτό και αμέσως κυριαρχεί στον χώρο και τραβά όλη την προσοχή. Σαν κλασσικός ζαμιόκουλκας παραμένει ανθεκτικός σε ζέστη και ξηρασία, όπως και στην έλλειψη φωτός. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται κατά την μεταφύτευση, ούτως ώστε να μην διαιρεθεί κατά λάθος και εκτεθεί μέρος του ριζικού του συστήματος. Πάντα φυτεύεται σε εμπλουτισμένο τυρφόχωμα που αποτελεί και τό καλύτερο υπόστρωμα για τα φυτά εισαγωγής. Τέλος, απαραίτητη είναι η τακτική μηνιαία του λίπανση με ειδικά σκευάσματα για φυτά εσωτερικού χώρου.

Στα φυτώρια μας υπάρχει από φέτος και αυτό το είδος όλο το χρόνο σε μικρά και μεσαία μεγέθη.

Η πιο γνωστή και δημοφιλής ορχιδέα σε όλο τον κόσμο με τεράστιες ποσότητες προσφοράς από παραγωγούς, εκπληκτικές πωλήσεις και άπειρους υβριδικούς τύπους, είναι η ποικιλία phalaenopsis, ευρέως διαδεδομένη και στη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτός ο τύπος ορχιδέας διαθέτει οβάλ σε σχήμα σαρκώδη φύλλα σε σκούρο πράσινο χρώμα και αρκετά μαλακά σε υφή. Τα άνθη της άλλοτε περισσότερα άλλοτε λιγότερα είναι συνήθως πεντάφυλλα με ξεχωριστό χρωματιστό γλωσσίδιο και προβάλλουν μέσα από στελέχη που προεξέχουν του φυλλώματός σε κάθετη διάταξη. Οι ρίζες της πυκνές και καταπράσινες είναι πάντα σε άστατη διάταξη και ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο φυτό πολύ έντονα. Η ορχιδέα ωστόσο, είνσι ένα φυτό εξαιρετικής ομορφιάς και ανθεκτικότητας με μοναδικό μειονέκτημα της μια μικρή ευαισθησία σε τρία βασικά θέματα που εάν ληφθούν υπόψιν νωρίς, θα χαρίσουν στον ιδιοκτήτη της πολλά και πανέμορφα λουλούδια καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το πρώτο θέμα αφορά το νερό και τη συχνότητα του ποτίσματος. Ανάλογα με τη θερμοκρασία του χώρου και την εποχή η ορχιδέα θα πρέπει να ποτίζεται πάντα με μέτρο και σύνεση. Ούτε περισσότερο το καλοκαίρι ούτε λιγότερο το χειμώνα. Απαραίτητο επίσης, είναι το φυτό να στεγνώνει τελείως και ύστερα να δέχεται νέες ποσότητες νερού. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ένα υγιές και ισχυρό ριζικό σύστημα και απομακρύνεται ο κίνδυνος της σηψηριζίας. Τυχόν καφέ κηλίδες στο φύλλωμα μπορεί να έχουν την αιτία τους και στο υπερβολικό πότισμα. Το δεύτερο θέμα αφορά το φώς και τη θερμοκρασία. Οι ορχιδέες είναι τροπικά φυτά που στο φυσικό τους περιβάλλον έχουν υψηλά επίπεδα ζέστης, φωτισμού και υγρασίας. Ιδανικό σημείο για μια ορχιδέα είναι το εσωτερικό ενός χώρου που διαθέτει χειμωνα καλοκαίρι επαρκή φωτισμό, ζέστη και προστασία. Πολλές ορχιδέες πωλούνται το χειμώνα σε υπαίθρια καταστήματα χωρίς προφύλαξη και εκτεθειμένες στο κρύο και την παγωνιά. Αυτές δύσκολα επιβιώνουν και συνήθως το πρώτο σύμπτωμα που παρουσιάζουν είναι η απώλεια των μπουμπουκιών τους και ύστερα ο αποχρωματισμός των φύλλων τους. Όταν τα φύλλα γίνονται σαν ζελέ μαλακά και κιτρινίζουν σημαίνει πως το φυτό έχει εκτεθεί για πολλές ώρες σε αντίξοες συνθήκες, και είναι ηδη είναι σε φάση μαρασμού. Δύσκολα μια ορχιδέα επανέρχεται στην αρχική τγς υγιή κατάσταση όταν φτάσει σε αυτό το στάδιο. Τέλος, το τρίτο και βασικότερο όλων είναι η φροντίδα του ξεχωριστού ριζικού συστήματος του φυτού όπου και δημιουργούνται και τα περισσότερα προβλήματα. Οι ορχιδέες είναι επίφυτά, πράγμα που σημαίνει πως ζούνε και επιβιώνουν πάνω σε άλλα φυτά με τις ρίζες τους ελεύθερες και απλωμένες.  Για να μπορέσει το είδος αυτό να γίνει εμπορεύσιμο και να μεταφερθεί, οι παραγωγοί του το τοποθέτησαν σε κομμάτια πεύκου, τη λεγόμενη φλούδα πεύκου, που λόγω της φυσιολογίας της δεν δημιουργεί ένα συμπαγές και αδιαπέραστο υπόστρωμα, αφήνοντας τις ρίζες να αναπτυχθούν εύκολα ανάμεσα στα κενά που υπάρχουν. Εάν κάποιος μεταφυτέψει μια ορχιδέα phalaenopsis σε κανονικό χώμα ή την τοποθετήσει σε κάποιο κεραμικό δοχείο, όπως συνήθως γίνεται για λόγους κερδοφορίας, καταπλακώνοντας τις ρίζες της, το αποτέλεσμα θα είναι ολέθριο και ισοπεδωτικό. Το φυτό σε μια εβδομάδα θα έχει καταστραφεί από ασφυξία και έλλειψη φωτός στις ρίζες και οι πιθανότητες να επανέλθει θα είναι ελάχιστες. Το μοναδικό σκεύος όπου θα μπορούσε να ευδοκιμήσει μια phalaenopsis είναι ένα γυάλινο δοχείο με περιορισμό όμως στο πότισμα και έμφαση περισσότερο στον ψεκασμό. Η διάφανης επιφάνεια της γυάλας επιτρέπει όλο το απαραίτητο φως να διεισδύσει μέχρι την ρίζα της ορχιδέας και να τηντροφοδοτήσει ανάλογα, ενώ ο ψεκασμός στα φύλλα και τις ρίζες δημιουργεί ακριβώς αυτές τις συνθήκες του μικροπεριβάλλοντος που τόσο έχει ανάγκη αυτό το φυτό.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε επίσης και μια ποικιλία από εξειδικευμένα λιπάσματα για όλα τα είδη της ορχιδέας ώστε όλοι μας να αποκτήσουμε υγιή και εύρωστο φυτά με πλούσια και μακρά ανθοφορία.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σύμβολο των γιορτών, πρωταγωνιστής της διακόσμησης και έναυσμα της χαρούμενης διάθεσης, είναι ένα έθιμο με ελληνικές ρίζες που εδραιώθηκε όμως στη χώρα μας μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, όταν πρώτοι οι Βαυαροί συγκυβερνήτες του Όθωνα στόλισαν το ανάκτορο του και τον προαύλιο χώρο του με πλήθος καταπράσινα έλατα. Το έθιμο έγινε μόδα και η μόδα έγινε μια κλασσική γιορτινή συνήθεια που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα ευλαβικά πλαισιώνοντας αρμονικά το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Από την αγορά του μέχρι τον στολισμό και την τοποθέτηση του σε περίοπτη θέση μέσα στο σπίτι, είναι μια διαδικασία που συναρπάζει μικρούς και μεγάλους. Όμως το δέντρο αυτό κρύβει από πίσω του έναν ολόκληρο θησαυρό και μια μοναδική επιχειρηματική ευκαιρία, ειδικά για την χώρα μας. Στην Ελλάδα πολλά μέρη άγονα και απροσπέλαστα, που δεν είχαν καμία δυνατότητα προηγουμένως για οικονομική ανάπτυξη και ευημερία, έχουν επεκτείνει τις αγροτικές τους δραστηριότητες φυτεύοντας μικρά έλατα σε αρκετά σημεία πάνω στα βουνά. Η εποχική αυτή εργασία αποφέρει για πολλούς ένα σοβαρό ποσό συνεισφέροντας στον οικογενειακό προϋπολογισμό και ενισχύοντας το εισόδημα σε μεγάλο βαθμό. Όμως τα πράγματα δεν σταματούν στην εγχώρια αγορά. Στην Γερμανία πωλούνται κάθε χρόνο 25 εκατομμύρια έλατα σε πολλά και διαφορετικά μεγέθη και είδη. Από αυτά τα 7 εκατομμύρια εισάγονται από την Δανία, που έχει στρέψει όλη την προσοχή της σε αυτήν την επικερδή εξαγωγική δραστηριότητα. Και η χώρα μας θα μπορούσε να έχει μια θέση ανάμεσα στις προμηθεύτριες χώρες ελάτων, ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο, εάν υπήρχε περισσότερη ενίσχυση από την πολιτεία και οργάνωση μεταξύ των παραγωγών. Εκτός όμως από την οικονομική διάσταση του θέματος υπάρχει και η οικολογική που είναι και περισσότερο σημαντική σήμερα. Η καλλιέργεια δέντρων έλατου είναι από πιο κρίσιμες και παραγωγικές για τη βιωσιμότητα της άγριας χλωρίδας και πανίδας. Πολλά είδη άγριων ζώων και πτηνών ζουν και αναπτύσσονται σε συνδυασμό με τα έλατα ή επωφελούνται από την ύπαρξη τους για να βρίσκουν πιο εύκολα τροφή και καταφύγιο. Επίσης τα έλατα διαθέτουν ισχυρό ριζικό σύστημα που λειτουργεί σαν πλέγμα, απομακρύνοντας το ενδεχόμενο της διάβρωσης και αλλοίωσης του εδάφους γύρω τους. Συγκρατούν την υγρασία και υποβοηθούν στην διατήρηση της αρχικής συνοχής και δομής όλων των εδαφών όσο σκληρά και άγονα και αν είναι. Ακόμα, λόγω της φυσιολογίας τους στα έλατα σπάνια γίνεται χρήση φυτοφαρμάκων και άλλων χημικών σκευασμάτων, έτσι το περιβάλλον γύρω τους καθαρίζει γεμίζοντας με καθαρό οξυγόνο που τα ίδια παράγουν. Εξαιτίας της αργής τους ανάπτυξης, αυτή η ευεργετική διαδικασία μπορεί να διαρκέσει πολύ καιρό, σαν να υπήρχε ένα μικρό δάσος σε εκείνη την περιοχή. Όσον αφορά τις ανησυχίες των οικολογικών οργανώσεων για την κοπή των δέντρων και την παράνομη υλοτομία, ένα είναι σίγουρο πως δεν υπάρχει περίπτωση να κοπεί δέντρο στο βουνό και να μην γνωρίζει το δασαρχείο για αυτό, καθώς χρειάζεται ειδικά έγγραφα για να κυκλοφορήσει και να πουληθεί. Άλλωστε τι θα κερδίσει κάποιος εαν πουλήσει και 10 παράνομα έλατα? Σκοπός είναι να έχει συνεχή και σοβαρή παραγωγή προκειμένου να μπορεί ανά πάσα στιγμή να τροφοδοτήσει την εκάστοτε αγορά και να καλύψει τις εκάστοτε ανάγκες. Επίσης είναι πολυ τραγικό να αγοράζονται κάθε χρόνο χιλιάδες πλαστικά δέντρα που αποτελούνται από ακατάλληλα υλικά και που βάφονται με αμφισβητίσιμης ποιότητας βαφές, συνήθως κινεζικά και να τοποθετούνται σε χώρους όπου ζουν και παίζουν μίκρά παιδιά.  Είναι πραγματικά επικίνδυνα για την υγεία, όσο και αν αυτό φαίνεται υπερβολικό. Όποιος πραγματικά θέλει να συμβάλλει στην οικολογία και έχει έντονη οικολογική συνείδηση δεν έχει παρά να ακολουθήσει την τεχνική της κομποστοποίησης. Σε ειδικούς κάδους κομποστοποίησης μπορεί να τοποθετήσει τα ήδη χρησιμοποιημένα έλατα και αφού σπάσει τα κλαδιά τους, μαζί με φύλλα, λουλούδια και άλλα φυσικά υλικά να δημιουργήσει φυσικό οργανικό λίπασμα που μπορεί να του φανεί πολύ χρήσιμο την Άνοιξη στα φυτά και τα λαχανικά του. Με αυτόν τον τρόπο το έλατο θα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του προσφέροντας τα μέγιστα στο περιβάλλον του σε αντίθεση με το αντίστοιχό του πλαστικό η ανακύκλωση του οποίου στη χώρα μας αργεί χαρακτηριστικά πολύ.

Η χώρα μας αν και έχει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για εντατικές και ολοκληρωμένες αγροτικές καλλιέργειες , και εδαφολογικά και περιβαντολογικά, περισσότερο από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εντούτοις υστερεί σημαντικά στον τομέα αυτό και δυσκολεύεται να ακολουθήσει τις εξελίξεις που θα την οδηγήσουν πιο ψηλά στην λίστα με τα δυνατά αγροτικά κράτη. Αυτό οφείλεται σε 2 παράγοντες που και μεμονωμένα και σε συνδυασμό οδηγούν σε μια διαρκή ανεπάρκεια τον αγροτικό κόσμο. Ο πρώτος παράγοντας αφορά την πολιτεία και την ελλειπή έως ανύπαρκτη οργάνωσή της σε θέματα που αφορούν τη γη και την εκμετάλλευση της. Στο εξωτερικό υπάρχει όχι μόνο ενιαίο πρόγραμμα και διαρκής ενημέρωση αλλά και σταδιακός έλεγχος και αξιολόγηση προκειμένου να αποφευχθούν άστοχες κινήσεις. Οι δομές του κράτους υποστηρίζουν αρχικά επιδοτώντας και αργότερα καθοδηγούν οριοθετώντας το περιβάλλον και εξασφαλίζουν παράλληλα και την μετέπειτα διάθεση των προιόντων. Εδώ τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Κατά δεύτερον, και βασικότερο, στην Ελλάδα δεν γίνονται μελέτες. Το έδαφος ως ένας δύσκολα ανανεώσιμος φυσικός πόρος, έχει κάποια συγκεκριμένη δομή και συνοχή που με την πάροδο του χρόνου και την άκριτη χρήση φυτοφαρμάκων σιγά σιγά διαλύεται και αποδομείται. Μειώνεται η περιεκτικότητά του σε οργανική ουσία και μικροοργανισμούς και χάνει έτσι πολλές από τις ευεργετικές του ιδιότητες, όπως η προστασία της χλωρίδας και της πανίδας, η συγκράτηση των υδάτων της βροχής, η επιτυχημένη καλλιέργεια βιώσιμων λαχανικών και η παραγωγή βιομάζας και πρώτων υλών. Σε ένα φτωχό καλλιεργητικά έδαφος όπου η ανόργανη και η οργανική ουσία βρίσκονται σε απόλυτη ανισορροπία, δεν είναι εύκολο να πετύχει κανείς σωστές και οργανωμένες παραγωγές. Σε αυτό το σημείο έρχεται η επιστήμη να συμπληρώσει τα κενά εύκολα και με απόλυτα ασφαλή τρόπο. Μετά την δειγματοληψία και την εργαστηριακή ανάλυση του εδάφους που γίνεται πλέον πολύ γρήγορα σε ειδικά εργαστήρια εξειδικευμένα στο αντικείμενο, ακολουθεί η σωστή διάγνωση και ο περαιτέρω εμπλουτισμός του με μια μείξη στοιχείων και συστατικών προκειμένου να ενισχυθεί η δομή και αποδοτικότητα του. Τα μείγματα αυτά με τη βοήθεια ενός δραστικού οργώματος σε αρκετό βάθος και με χοντρό αλέτρι ενσωματώνονται εύκολα μέσω της διασποράς και στη συνέχεια με μια φρέζα όπως την λένε οι αγρότες το νέο αυτό υλικό καλύπτει όλο τον ωφέλιμο χώρο. Σίγουρα ανάμεσα στα συστατικά που κρίνονται απαραίτητα είναι ο ζεόλιθος, τα ιχνοστοιχεία, η επιπλέον οργανική ουσία μέσω μικροοργανισμών και κάποια δυσκίνητα στοιχεία που επηρεάζουν το συνολικό oh. Το ιδανικό oh του εδάφους βρίσκεται ανάμεσα στο 5,5 και το 6,5 και οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό δυσχεραίνει την παραγωγική διαδικασία σε όλο της το εύρος. Η μετατροπή της υπογονιμότητας και της λεγόμενης ερημοποίησης του εδάφους σε νέα παραγωγικά υποστρώματα, είναι μια διαδικασία επαναλαμβανόμενη σε ετήσια βάση και θετικότατα αποτελεσματική. Η δε εφαρμογή της δεν είναι ιδιαίτερης δυσκολίας και με τα κατάλληλα εργαλεία υλοποιείται ταχύτατα με εμφανή αποτελέσματα. Ανάμεσα στα οργανικά λιπάσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε δεύτερη φάση της ενίσχυσης,  είναι τα διάφορα προϊόντα ξύλου, τα φύκια,  τα φύλλα και τα λουλούδια θάμνων, η στάχτη του κάρβουνου ακόμα και τα υπολείμματα της οινοποιείας, ζυθοποιείας και των ελαιοτριβείων. Οι κάδοι κομποστοποίησης είναι το σωστότερο μέρος για την δημιουργία ανάλογων οργανικών λιπασμάτων και στη χώρα μας οι πηγές προμήθειας της πρώτης ύλης  είναι πολλαπλές και εύκολα προσβάσιμες. Τέλος, το κόστος που σίγουρα ενδιαφέρει όλους τους καλλιεργητές δεν είναι δυσθεώρητο και απλησίαστο, καθώς τα υλικά υπάρχουν και σε χύμα μορφή και πολύ χαμηλή αξία. Αρκεί η η ανάμειξη τους να γίνει από κάποιον που γνωρίζει καλά το κάθε αντικείμενο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε συμβουλές ενίσχυσης των εδαφών, τρόπους εδαφοβελτίωσης τους με οικολογική μέθοδο, καθώς και επιπλέον πληροφορίες σχετικά με τις λιπάνσεις των εκάστοτε ειδών.

Εν