Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Φυτώρια θεσσαλονίκη

Κατά την διάρκεια της Άνοιξης και του Φθινοπώρου φυτεύεται μια ποικιλία βολβών που μπορούν να κρατήσουν ανθισμένα τα μπαλκόνια και τους κήπους σας όλη την διάρκεια του χρόνου. Από αυτούς ο ομορφότερος και ανθεκτικότερος είναι η αμαρυλλίδα. Με αναφορές στην αρχαιότητα το λουλουδι αυτό είναι γνωστό για την τεράστια ποικιλία χρωματισμών που εμφανίζει από τους απλούς κόκκινους τόνους μέχρι το ροζ

, το πορτοκαλί

το άσπρο και κάποιες ριγωτές ποικιλίες

όπως εκείνη με άσπρο και κοραλί ή βυσσινί. Τα περισσότερα υβρίδια με 2 εως 7 μεγάλα εντυπωσιακά χωνοειδή λουλούδια η καθεμιά προέρχονται από διασταυρώσεις τροπικών βολβών της Ν.Αφρικής και Ν.Αμερικής που εισάγονται στην χώρα μας τα τελευταία 10 χρόνια είτε φυτεμένα σε γλάστρες είτε σε ειδικά σακκουλάκια ( τρυπημένα για να μην σαπίσουν απο την υγρασία ) με την ετικέτα, την φωτογραφία  και τον κωδικό τους. Η μεταφύτευση τους απαιτεί χώμα συσκευασμένο με τύρφη, περλίτη, άμμο, πάντα πλούσιο σε ιχνοστοιχεία για καλύτερη ανθοφορία, συμπληρώνοντας και λίγο χώμα κήπου. Μετά το πέρας της ανθοφορίας οι βολβοί θα πρέπει να συλλέγονται με το χέρι προσεχτικά και να φυλάσσονται σε μέρη ξηρά με προστασία μέχρι τον επόμενο Οκτώβριο οπότε και θα ξαναχρησιμοποιηθούν. Στα φυτώριά μας υπάρχουν καθόλη τη διάρκεια του χειμώνα πολλοί βολβοί αμαρυλλίδας σε όλα τα χρώματα σε γλάστρα και σε σακκουλάκι.                                                                                   

Τα αυτοφυή ελληνικά φυτά παρεξηγημένα από πολλούς ως συνηθισμένα, είναι για την εποχή μας μια διέξοδος στην αναζήτηση νέων αποτελεσματικών καλλιεργειών. Ένα από αυτά είναι η κουμαριά, θάμνος που εμφανίζεται στα περισσοτερα ελληνικά βουνά, σε διαφορετικά μεγέθη ( στα φυτωριά μας υπάρχει από 1μ μεχρι 1,70μ όλο τον χρόνο και σε μεγάλες ποσότητες εαν χρειαστεί )με πλούσιο γυαλιστερό δερματώδες φύλλωμα, δεν παγώνει ( -40 βαθμούς ) και αγαπά τα σκιερά μέρη και τα χώματα με όξινο PH ( 3,5-5 όχι περισσότερο ). Ανθίζει και καρπίζει ταυτόχρονα πάντα τον Οκτώβριο σε κίτρινο χρώμα που κοκκινίζει κατά την ωρίμανση. Η έντονη φυλλόπτωση του θάμνου αυτού προκαλείται από την έκθεση του σε πολύ θερμότερα κλίματα ( ακατάλληλο για περιοχές κοντά στην θάλασσα ) και από την έλλειψη τακτικού λιπάσματος ( πλήρες λίπασμα 20-20-20 ). Αρρώστιες δεν εμφανίζει συχνά παρά μόνο στα φύλλα του από την επίθεση σαλιγκαριών που καταπολεμούνται με ειδικά σκευάσματα κατόπιν συμβουλής του γεωπόνου της γειτονιάς σας. Η καλλιεργειά του μπορεί να είναι πολύ αποδοτική ακόμα και σε μικρές εκτάσεις (3-4 στρέμματα ) παράγοντας καρπούς που πωλούνται σε εξωτερικό και εσωτερικό με μεγάλη ευρύτητα τα τελευταία χρόνια. Τα  κλαδιά του επίσης χρησιμοποιούνται για καθαρά διακοσμητικούς λόγους διακοσμώντας ανθοδέσμες και διάφορες φυτοσυνθέσεις με το πλούσιο πράσινο σκούρο χρώμα τους. Τέλος πάρα πολύ εντυπωσιακή είναι η γλυστροκουμαριά, μια ποικιλία άγριας κουμαριάς που δεν καλλιεργείται εύκολα ( δυσκολία σε ριζοβολία ) και εμφανίζεται μόνο διάρπαρτη στην ελληνική ύπαιθρο, ξεχωρίζοντας όμως για τον έντονα βυσσινί κορμό της που ξεφλουδίζει στην βάση του.              

Μια ειδική κατηγορία φυτών που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη άνθηση είναι τα φυτά σε σμίκρυνση, οι λεγόμενες μινιατούρες, τα bonsai. Προκειται για διάφορα είδη φυτών εισαγόμενα που καλλιεργούνται βασικά σε άλλες χώρες και με τέτοιο τρόπο, ώστε να διατηρούν ένα συγκεκριμένο ύψος και διαστάσεις παρά την ηλικιακή ανάπτυξη τους. Τέτοια είδη είναι κυρίως εσωτερικού χώρου ( το πιο διαδεδομένο είναι οι διάφοροι τύποι φίκων ) αν και υπάρχουν και κάποια από εκείνα του εξωτερικού χώρου που μπορούν να διαμορφωθούν ανάλογα. 'Ενα απο αυτά ίσως το πιο κατάλληλο, είναι ένα είδος αειθαλούς ερυθρελάτης, η picea glauca conica.

Κωνοφόρο δέντρο μεγάλης αντοχής σε χαμηλές θερμοκρασίες και αντίξοες συνθήκες  που λόγω του ιδιαίτερου συμπαγούς κώνικου σχήματός του είναι ιδανικό για αυτήν την εργασία. Έχει αργή ανάπτυξη, δεν παγώνει αλλά δυσκολεύεται σε υψηλές θερμοκρασίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, χρειάζεται πλούσια λίπανση αν βρίσκεται σε γλάστρα και προσοχή στο πότισμα. Η καλύτερη περίοδος μεταφύτευσης είναι στην αρχή της Άνοιξης ή στο τέλος του καλοκαιριού, όταν το θερμόμετρο δεν ξεπερνά τους 25-27 βαθμούς. Φυτά διαφόρων μεγεθών με το κατάλληλο κλάδεμα και τακτική λίπανση τοποθετημένα σε όμορφες κεραμικές γλάστρες μπορούν να μεταμορφωθούν σε ωραιότατα bonsai για το μπαλκόνι σας με εξαιρετική διάρκεια και αντοχή. Στα φυτώριά μας υπάρχει όλο το χρόνο η δυνατότητα να βρείτε όλα τα μεγέθη του φυτού αυτού, ξεκινώντας από τα 25-30εκ εως το 1,5μ σε πολύ καλές τιμές, καθώς και τα αντίστοιχα λιπάσματά τους. 

Η ελιά, το κατεξοχήν ελληνικό φυτό, σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων και της θεάς Αθηνάς, είναι γνωστό οτι ευδοκιμεί στην χώρα μας ανέκαθεν λόγω του εύκρατου κλίματός της. Εκείνο όμως που δεν είναι γνωστό για αυτό το δέντρο είναι οτι υπάρχουν και ποικιλίες του που παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή στο κρύο,χωρίς να επηρέαζονται από την πρωινή πάχνη που καταστρέφει τα νεαρά κλαδιά τους και αναστέλλει την ανάπτυξη του φυτού. Κατ'επέκτασιν οι ποικιλίες αυτές μπορούν να αναπτύσσονται και να καρπίσουν και σε φτωχότερα εδάφη και δυσκολότερα κλίματα. Τέτοιες είναι η λευκοελιά και η πετροελιά Σερρών, που μπορούν να τοποθετηθούν ακόμα και σε κάποιο υψόμετρο. Η πρώτη προορίζεται για παραγωγή λαδιού, όπου 4-5 κιλά μπορούν να αποδώσουν μέχρι και ένα κιλό λάδι, και ο καρπός της έχει το ίδιο μέγεθος με εκείνη των Μεγάρων. Τα κλαδιά της εμφανίζουν χαρακτηριστική ευλυγισία σε σχέση με των άλλων ποικιλιών, έτσι ώστε κρατούν το βάρος του χιονιού για αρκετό χρονικό διάστημα χωρίς να σπάζουν και επανέρχονται στην αρχική τους θέση μετά το πέρας της κακοκαιρίας. Όπως σε όλες τις ελιές έτσι και σε αυτές είναι απαραίτητη η λιπανσή τους κατά τον χειμώνα με κατάλληλα σκευάσματα πλούσια σε βόριο για να αποδώσουν το μέγιστο στην ετήσια παραγωγή τους. Όσον αφορά το δεύτερο είδος αντιστοιχεί σε εκείνο της Χαλκιδικής καθώς προορίζεται μόνο για φαγητό και όχι για παραγωγή λαδιού λόγω του μεγάλου μεγέθους της. Στα φυτώρια μας υπάρχουν και τα συγκεκριμένα δύο είδη και πολλά άλλα, ακόμα και σε μεγάλες ποσότητες αν χρειαστεί.    

Τα διάφορα φυτά εσωτερικού χώρου που είναι διαδεδομένα στην Έλλαδα έχουν κυρίως τροπική καταγωγή από χώρες του νότιου ημισφαιρίου και σε αυτήν οφείλονται τα χαρακτηριστικά έντονα χρώματα τους. Το πιο ασυνήθιστο από αυτά είναι η Xόγια, ένα φυτό με εξαιρετική ομορφιά άλλα και ευαισθησία στις καιρικές συνθήκες. Οι δύο τύποι της η carnosa και η bella, που υπάρχουν στα φυτώρια μας ακόμη και τώρα, εμφανίζουν πυκνό φύλλωμα σε πράσινες σκούρες αποχρώσεις ή και δίχρωμες και τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη στην υγρασία και τα ημισκιερά μέρη. Τα άνθη τους είναι εντυπωσιακά σαν μπουκέτα μπουκέτα που κρέμονται σε λευκούς και κόκκινους ή ροζ τόνους. Δεν χρειάζονται άμεση μεταφύτευση και αναπτύσσονται σχετικά γρήγορα αν οι συνθήκες το επιτρέψουν.  

                           Ένας μεγάλος κήπος που να πλαισιώνει καλαίσθητα το σπίτι προσφέροντας καταπράσινες νότες δροσιάς το καλοκαίρι και προστασία-μόνωση το χειμώνα είναι σίγουρα η καλύτερη επιλογή, αν και δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να τον αποκτήσουν για πολλόύς και διάφορους λόγους. Ο κυριότερος λόγος είναι οικονομικός και στην συνέχεια χωροταξικός και χρονικός. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει και μια δεύτερη λύση, εκείνη του βραχόκηπου, που δημιουργεί τα ίδια αισθητικά αποτελέσματα με λιγότερα όμως έξοδα σε λιγότερο χρόνο, χώρο και με λιγότερο κόπο.Τα βασικά συστατικά του είναι τέσσερα: το μέρος, το νερό, οι βράχοι και τα κατάλληλα φυτά.

Ξεκινώντας απο το μέρος χρειάζεται μια γωνία ή ένα σημείο με άριστη αποστράγγιση ( αναγκαία η τοποθέτηση μονωτικών υλικών όπως ελαφρόπετρα ή χαλίκι στην αρχή ), αφράτο χώμα ( μπορεί να συμπληρώσει κανείς στο σημείο που θέλει την ανάλογη ποσότητα και ποιότητα συσκευασμένου χώματος ) και πολύ καλή αισθητική ( ένα υποτυπώδες σχέδιο ).

Απαραίτητη είναι και η εγκατάσταση αυτόματου ποτίσματος, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, που είναι σχετικά εύκολη και οικονομική υπόθεση, αν πραγματοποιηθεί σωστά απο την αρχή και μπορεί να εξοικονομήσει μεγάλες ποσότητες φυσικού νερού ή ακόμα και από την ύδρευση.

Κατά τρίτη σειρά προτεραιότητα που είναι οι βράχοι, υπάρχουν αυτή τη στιγμή καταστήματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Θεσσαλονίκης που διαθέτουν ποικιλία σε χρώματα και μεγέθη που εξυπήρετουν όλες τις ανάγκες.

Τέλος το κυριότερο μέρος τα φυτά, στα φυτώρια μας διατίθεται μια όλοκληρη σείρα από φυτά κατάλληλα για αυτήν τη δουλειά σε όλα τα μεγέθη και τιμές. Το πιο συνηθισμένο από αυτά είναι το γιουνίπερους (juniperus communis, horizontalis, virginiana, skyrocket ), εδαφοκαλυπτικό σε ποικιλία χρωμάτων με τεράστια αντοχή ( φτωχά εδάφη, δύσκολα κλίματα ) και γρήγορη ανάπτυξη, η λεβάντα σε γκρί χρώμα δημιουργεί όμορφους συνδυασμούς, η έρικα στους τόνους του ροζ και του κόκκινου με εξαιρετική αντοχή,

η γκαουλθέρια και η περνέτα, φυτά εισαγωγής με αντοχή και χαρακτηριστικους κόκκινους καρπούς το χειμώνα, τριανταφυλιές σε μίνι μέγεθος με πολλά και ζωντανά χρώματα,

 φωτίνια νάνα με το πλούσιο πράσινο και κόκκινο φύλλωμά της, το τάξους, ένας θάμνος με απίστευτη ομορφιά και δύναμη, το υπέρικο, με τα κίτρινα μεγάλα λουλούδια του, η βερονίκη, θάμνος πυκνός με αρκετό φύλλωμα σε λαχανί και κίτρινο χρώμα, το κυδωνίαστρο με λευκά λουλούδια ή κόκκινους καρπούς, το σέντουμ πολύ ανθεκτικό και πυκνό φυτό, το κάρεξ, πολυετές και πολύχρωμο σε φυλλώματα, το φόρμιο σε πράσινο ή κόκκινο χρώμα ( tenax purpureum, bronze baby, variegatum ), η αγγελική νάνα σε σκούρο πράσινο για πιο έντονους τόνους, το μπούξους, φυτό εισαγωγής σε σχήματα ποικίλα πολύ αντοχής, η βερβερίδα η αειθαλής σε έντονο κόκκινο χρώμα, ο όσμανθος, θάμνος με όμορφο σφαιρικό σχήμα και χρώμα, η κρυπτομέρια με το αξιοπρόσεχτο φύλλωμά της, η ροδιά νάνα, με το κόκκινο άνθος και τα μικρά διακοσμητικά ροδάκια της και πολλά πολλά άλλα.

Η συνταγή για έναν επιτυχημένο βραχόκηπο όμως συμπληρώνεται και από έναν άλλο πολύ σημαντικό παράγοντα, την απόλυτη αισθητική ισορροπία των φυσικών στοιχείων: ψηλό κεντρικό ή ακριανό με τα αντίστοιχα χαμηλά ( μπορεί να είναι μια τούγια ή ένας λεμονοκυπάρισσος ), το στοιχείο του νερού ( ένα σιντριβάνι, μια τεχνητή λίμνη με νούφαρα ) και το στοιχείο του χρώματος ( εποχιακά φυτά σε συγκεκριμένες θέσεις προσεχτικά διαλεγμένες για αυτήν τη δουλειά ). 

Aειθαλές, κωνοφόρο για εσωτερικούς αλλά και εξωτερικούς χώρους που εισάγεται στην χώρα μας, κυρίως από την Ιταλία και την Ολλανδία κάθε χρόνο αυτήν την εποχή σε διάφορα μεγέθη ( από 20εκ εως 2μ ) είναι η αροκάρια. Φυτό αργής ανάπτυξης με επιβλητική, συμμετρική, κώνικη όψη και έντονο πράσινο χρώμα, τις περισσότερες φορές θα το συναντήσουμε μόνο του λόγω του υπερβολικού μεγέθους του ( διάμετρος 5-6μ ). Δεν αγαπά την ζέστη, παρόλο που η καταγωγή της είναι από την Αυστραλία και την Ν.Αμερική, ζορίζεται πάνω από τους 30 βαθμούς, αλλά ούτε και το πολύ κρύο και παγώνει σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Το φυλλωμά του αναπτύσσεται σε επίπεδα διαδοχικά και σε απόσταση περίπου 10εκ το ένα από το άλλο σχηματίζοντας τη συγκεκριμένη αυτή χαρακτηριστική φόρμα που όλοι γνωρίζουμε. Η λίπανση είναι απαραίτητη ανά μήνα μετά τον Μάρτιο και εως τον Οκτώβριο με σκεύασματα που είναι ειδικευμένα για πράσινα φυτά εσωτερικού χώρου. Δύο από τις κυριότερες ποικιλίες που υπάρχουν στην χώρα μας είναι

η exelsa, αρκετά συχνή σε φυτώρια εσωτερικού χώρου

  και η Araucaria aracuana το λεγόμενο έλατο της Κολομβίας, αποκλειστικά εξωτερικού χώρου. Χρειάζεται απλό φυλλόχωμα πάντα συσκευασμένο για να μην περιέχει αρρώστιες η άλλα μικρόβια, κατά την μεταγλάστρωση και ελαφρά εδάφη για τον κήπο με κατάλληλη αποστράγγιση. Απο τα δύο είδη, το πρώτο υπάρχει στα φυτώρια μας πάντα κατά τους χειμερινούς μήνες και η άλλη την ίδια περίοδο μόνο κατόπιν παραγγελίας.     

Απο τα φυτά εσωτερικού χώρου που είναι γνωστά σήμερα, τα περισσότερα έχουν την καταγωγή τους σε χώρες με πιο τροπικά κλίματα, όπως εκείνες στη Ν. Αμερική, Αυστραλία και Αφρική. Το πιο σύνηθες στην χώρα μας τέτοιο εισαγώμενο είδος είναι ο φίκος, ο οποίος παρουσιάζει τεράστια ποικιλία σε είδη και απίστευτη αντοχή στις καιρικές συνθήκες. Στην Κρήτη για παράδειγμα υπάρχουν πολλοί τύποι φίκων σε γλάστρες ή σε παρτέρια κήπων που το ύψος τους ξεπερνά τα 2-3μ, πράγμα που σημαίνει οτι η διάρκεια ζωής τους φτάνει ακόμα και τα δέκα ή και παραπάνω χρόνια. Ιονιστής της ατμόσφαιρας για μέσα στο σπίτι το φυτό αυτό χρειάζεται αρκετά φωτισμό, φυλλόχωμα πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και πότισμα μια ή και δύο φορές την εβδομάδα, το καλοκαίρι μπορεί και τρεις εαν έχει πολύ ζέστη. Η αποστράγγιση είναι απαραίτητη, όπως και στα άλλα φυτά της γλάστρας, και επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους (φλούδα πεύκου ή ελαφρόπετρα ή απλό χαλίκι στον πάτο ). Για την λίπανση τους ακολουθείται μια πολύ εύκολη και απλή διαδικασία χρησιμοποιώντας μια φορά τον μήνα (κυρίως τους ανοιξιάτικους μήνες ) αραιωμένο ανάλογα με την προβλεπόμενη δοσολογία σε νερό ένα υγρό, σύνθετο λίπασμα για πράσινα φυτά πρώτα ριζοποτίζοντας και ύστερα ψεκάζοντας τα φύλλα, ώστε να είναι πάντα υγιή και γυαλιστερά. Επιπρόσθετα, μια γεναία δόση θερινού πολτού μια φορά στην αρχή του καλοκαιριού και μια στο τέλος μετά από τρείς μήνες σίγουρα, θα θωρακίσει το φυτό και θα προσφέρει απλόχερα εντομοαπωθητική προστασία. Οι συχνότερες αρρώστιες που εμφανίζονται στους φίκους είναι ο τετράνυχος και η βαμβακάδα, οι οποίες αντιμετωπίζονται με τα κατάλληλα σκεύασματα ακολουθώνταε πάντα τις οδηγίες του γεωπόνου της γειτονιάς σας.

Ανάλογα με την χρήση και την διαρρύθμιση του χώρου και την αισθητική του καθενός, υπάρχουν και οι διάφοροι τύποι φίκων, όπως εκείνος που γίνεται μπονσάι (green island, macrocarpa ),

ο πιο θαμνώδης ( benjamina danielle-μαύρου χρώματος, benjamina exotica-έντονου πράσινου χρώματος, benjamina golden king,kinky, twilight-δίχρωμοι πράσινοι και άσπροι, εξαιρετικοί για αίθρια, προστατευμένα μπαλκόνια )

ο πιο ψηλόλιγνος για ειδικές θέσεις χωρίς μεγάλο πλάτος ( alii-στενό φύλλο, amstel king-φαρδύ φύλλο, cyathistipyla, ιδανικoί για εστιοτόρια και καφέ ),

ο φουντωτός για κάλυψη χαμηλών, μέχρι ένα μέτρο, χώρων ( elastica melany-μαύρου χρώματος, elastica robusta-πράσινου χρώματος, elastica tineke-δίχρωμος με μεγάλα φύλλα )

ο πάρα πολύ ανθεκτικός ( deltoidea, lyrata, velvet )

ο μικρός για συνθέσεις σε κεραμικές ή πλαστικές ή γυάλινες γλάστρες ( pumila green sunny-white sunny )

ο πολύ ιδιαίτερος  ( clusia )

Ο λωτός είναι ένα οπωροφόρο, καλλωπιστικό και φυλλοβόλο δέντρο που τα τελευταία χρόνια έχει ιδιαίτερη ανάπτυξη στις μεσογειακές χώρες. Το μήλο της Ανατολής, όπως λέγεται, έχει καταγωγή από την Κίνα, κύρια χώρα παραγωγής του, στην Ιαπωνία θεωρείται εκλεκτή λιχουδιά, και στη Δύση μεταφέρθηκε αρκετά χρόνια αργότερα διαμέσου των Ισπανών. Με ύψος που φτάνει τα 7-10μ το εξωτικό δέντρο έχει χρυσοκίτρινους, ζουμερούς καρπούς που γίνονται πορτοκαλί όταν ωριμάσουν, συλλέγονται από τα μέσα Νοεμβρίου και διασκορπίζουν μια χαρακτηριστική λεπτή μυρωδιά, όταν τρώγονται ( ως φρούτο ) ή μαγειρεύονται ( μαρμελάδα, σαλάτες ). Φυτεύεται σε όλα τα εδάφη και τα κλίματα, έχει μέτρια ανάπτυξη και μεγάλη διαφορετικότητα στις ποικιλίες, καθώς κάποιες από αυτές παράγουν καρπούς πον δεν τρώγονται παρά μόνο όταν ωριμάζουν, ενώ άλλες με συγκεκριμένη γλυκιά γεύση. Με διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, είναι πολύ καλή πηγή ενέργειας αφού περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C και Β, ιχνοστοιχεία και άλλα πολλά ευεργετικά στοιχεία. Γνωστό ακόμα από τα αρχαία χρόνια με τους λωτοφάγους στην Οδύσσεια, η τροφή των θεών, ο λωτός έχει μακρά ιστορική πορεία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Στην χώρα μας, παρόλο που οι συνθήκες το ευνοούν αρκετά, δεν είναι τόσο διαδεδομένη η καλλιέργεια και η καταναλωσή του, παρά τις επίμονες προσπάθειες του Υπουργείου για προώθηση είδους και τις απειρές δυνατότητες του για εξαγωγή σε όλο τον κόσμο. Σε άλλες χώρες όμως, όπως η Ιταλία (51000 τόνοι ανά έτος )και η Ισπανία ( 70000 τόνοι ανά έτος ), έχουν γίνει ανάλογες προσπάθειες υποδομής και προώθησης και αποτελεί τώρα πια με επιτυχία ένα κύριο εξαγωγικό προιον.  

Τα φυτά εξωτερικού χώρου στον κήπο ή στο μπαλκόνι σας, επειδή είναι εντελώς εκτεθειμμένα συνέχεια σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, πολλές φορές παρουσιάζουν συχνότερα αρρώστιες από εκείνα που βρίσκονται μέσα στο σπίτι. Τα συμπτώματα και αντιμετώπιση τους ποικίλλει ανάλογα με τις συνθήκες, ωστόσο για κάθε περίπτωση υπάρχει και η κατάλληλη θεραπεία. Παρατηρώντας τη φύση και ακολουθώντας τις ισορροπίες που εκείνη υπαγορεύει σε ζώα και φυτά, οι θεραπείες αυτές είτε χημικές, είτε φυσικές, μπορούν να εφαρμοστούν από τον απλό ερασιτέχνη μέχρι τον πιο εξειδικευμένο επιστήμονα, αρκεί να υπάρχουν οι σωστές οδηγίες και να ακολουθούνται πιστά.

Ξεκινώντας από την πιο γνωστή αρρώστια, την Βαμβακάδα (pseudococcus). Πρόκειται για μία οικογένεια εντόμων  και εμφανίζεται κυρίως στα πεύκα και στα υπόλοιπα κωνοφόρα με άμεση και ταχύτατη εξάπλωση και οδηγεί στην ξήρανση ολόκληρων κλαδιών, ακόμα και δέντρων σε προχωρημένο σταδιο. Προσβάλλει εύκολα τα οπωροφόρα ειδικά τα νεαρά κλαδιά και το εσωτερικό του κορμού μεγάλων δέντρων, δημιουργώντας μια καχεκτική και υποβαθμισμένη όψη και αφήνοντας χαρακτηριστικά λευκά σημάδια. Η έγκαιρη διάγνωσή της αντιμετωπιίζεται με νερό σε υπερβολικά δόση και πίεση μέχρι να καθαρίσει όλο το φυτό και μετά με ξύδι και λεμόνι ή οινόπνευμα με προσοχή όμως στη χρήση και χημικά με καποιο εντομοκτόνο που θα προμηθευτεί κανείς από τον γεωπόνο της γειτονιάς του. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται για την χρήση αυτών των φαρμάκων, που πρέπει να είναι πάντα πολύ μετρημένη.

 φυτόφθορα σε καρπό ντομάτας  σε κορμό δέντρου

 σε ρίζα θάμνου

Δεύτερη κατά σειρά και συχνότητα ασθένεια στα φυτά εξωτερικού χώρου είναι η Φυτόφθορα (phytophthora), δύσκολα αντιμετωπίσιμοι μύκητες με περίπου εκατό διαφορετικά αναγνωρισμένα είδη που μπορούν να προσβάλουν σοδείες με αποτέλεσμα τεράστιες οικονομικές απώλειες. Προσβάλλουν τη ρίζα, τα νεαρά φύλλα, τους καρπούς και το εσωτερικό μέρος του κορμού και αν φθάσει στην κεντρική ρίζα, δημιουργεί πολύ σοβαρό πρόβλημα ατροφείας των νεαρών βλαστών. Το κύριο συμπτωμά του είναι η ξήρανση κλαδιών και μερών του φυτού και προέρχεται από υπερβολική υγρασία των χωμάτων σε γλάστρες ( υπερβολικό πότισμα, βροχή, κακή αποστράγγιση, πρωινή υγρασία ) ή σε εδάφη που είναι βαριά ( έλλειψη αμμουδερών στοιχείων, κόκκινα ή αργιλώδη ). . Η καταπολέμηση του γίνεται βασικά με χημικούς τρόπους, όπως το ριζοπότισμα με ένα κατάλληλο σκεύασμα ή το ψεκασμό με ένα μυκητοκτόνο ή και συνδυασμός των δύο, πάντα υπό τις οδηγίες του γεωπόνου της γειτονιάς σας. Φυσικός τρόπος αντιμετώπισης δεν υπάρχει, εκτός από τον τακτικό αερισμό των εδαφών γύρω από τον κορμό με τσάπισμα, προσεχτικά όμως μην πειραχθούν οι εξωτερικές και εσωτερικές ρίζες του φυτού. Σε προληπτικό επίπεδο πολύ βοηθητική είναι και μια διαδικασία φυσικής ξηρανσης εδαφών που είναι επιρρεπή σε υγρασία, όπως η τοποθέτηση ειδικών μονωτικών υλικών γύρω από το φυτό και συχνός έλεγχος με κάποιο ειδικό μετρητή υγρασίας ( εξειδικευμένο όργανο αρκετά ακριβές που χρησιμοποιείται πολύ σε μεγάλες καλλιέργιες ).  

 ωίδιο  χρήση στάγδην σε γλάστρες

Τρίτη αρρώστεια εξωτερικόυ χώρου είναι το Ωίδιο, ένας μύκητας που ευνοείται από τον ζεστό και υγρό καιρό, αλλά και την υγρασία του υπερβολικού ποτίσματος. Συχνή εμφάνιση της παρατηρείται σε φυτά που πλαισιώνουν το γκαζόν ( για παράδειγμα τριανταφυλιές ), καθώς το καθημερινό πότισμά δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη του. Με βασικό σύμπτωμα τις λευκές κηλίδες, το ωίδιο μεταδίδεται εύκολα και γρήγορα σε πολλές ποικιλίες φυτών και καταπολεμάται με ανάλογο μυκητοκτόνο σε τακτικούς ψεκασμούς πάντα ακολουθώντας την συμβουλή του γεωπόνου της γειτονιάς σας  με την παράλληλη απομάκρυνση των χαλασμένων ανθών και φύλλων με τη χρήση στειρωμένου εργαλείου μπορείτε να αποφύγεται την περεταίρω εξάπλωση της ασθένειας και σε άλλα φυτά. Η χρήση αυτόματου ποτίσματος με τη τεχνολογία στάγδην θα περιορίσει την παράλογη χρήση νερού και τη διμιουργία ευνοικών συνθηκών για τη διμιουργία του μύκητα.

Για φυσική θωράκιση του φυτού σας αρκετά αποτελεσματικό είναι και το σαπούνι ή κάποια άλλη λιπαρή ουσία που σε συνδυασμό με τακτικη αλλαγή στον αέρα και ξηρασία διευκολύνει την καταστροφή του μύκητα, αλλά με πιο αργούς και όχι και τόσο αποτελεσματικούς πάντα τρόπους. Συμπερασματικά το καλύτερο και οικολογικότερο που μπορεί κανείς να κάνει για τον κήπο ή το μπαλκόνι του, όσον αφορά τις διάφορες ασθενειές που εμφανίζονται, είναι να τις αντιμετωπίζει έγκαιρα, γρήγορα, και σωστά και όχι απλά να ξεφορτώνεται το άρρωστο φυτό του, διότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες αυτές να ξαναπαρουσιαστούν στο ίδιο σημείο και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Ακόμα και για οικονομικούς λόγους είναι προτιμώτερη αυτή η λύση.