Όλα τα δέντρα του κήπου σας, είτε αειθαλή ( ελιά, κωνοφόρα ), είτε φυλλοβόλα ( οπωροφόρα, δέντρα σκίασης ) για να ακολουθήσουν μια σίγουρη, γρηγόρη και ασφαλή ανάπτυξη χρειάζονται τον Χειμώνα όπως και την Άνοιξη μια μικρή βοήθεια, τακτικά λιπάσματα αλλά για διαφορετικούς λόγους κάθε εποχή. Την Ανοιξη, διότι ξεκινάει η περίοδος αναγέννησης και ανάπτυξης της φύσης μετά από την μακρά φάση αδράνειας και απραξίας από το χειμωνιάτικο λήθαργο για να αποκτήσουν τα δέντρα περισσότερη δύναμη ώστε να ανθίσουν περισσότερο και να καρποφορήσουν καλύτερα. Τον Χειμώνα όμως ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Οι λόγοι που επιβάλλουν μια τέτοια αντιμετώπιση είναι κυρίως ανασταλτικοί προκειμένου δηλαδή να ανακοπεί προσωρινά η λειτουργία της ανάπτυξης. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση οξυχλωριούχου χαλκού, ενός σκευάσματος που εφαρμόζεται πάντα με την συμβουλή του γεωπόνου της γειτονιάς σας για 3 συνεχόμενες φορές. Η πρώτη στα τέλη του Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου, η δεύτερη στα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου ( αλκυωνίδες μέρες ) και η τρίτη στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου. Με αυτον τον τρόπο το δέντρο θα παραμείνει για κάποιο διάστημα στάσιμο άρα και προστατευμένα απο το κρύο τα νεαρά βλαστάρια του ( για να μην καούν ) και από την υγρασία οι τυχούσες πληγές ή τραυματισμοί που προκλήθηκαν από το κάποια αδέξια κίνηση κατά τη διάρκεια του κλαδέματος. Η διαδικασία είναι απαραίτητο να συνδυαστεί με την χρήση και ενός άλλου σκευάσματος, του βορδιγάλειου πολτού, κάτι σαν το ασβέστωμα που συνηθίζουν οι παλαιότεροι μόνο που αυτό είναι ακόμα πιο αποτελεσματικό, καθώς καλύπτει όλο το κορμό και το φύλλωμα του δέντρου ενώ ο ασβέστης μπορεί να φτάσει μέχρι κάποιο συγκεκριμένο ύψος χωρίς τα φύλλα. Αναγκαίο είναι ο συγκεκριμένος πολτός να χρησιμοποιηθεί αμέσως μόλις παρασκευασθεί γιατί αλλιώς χάνει τα βασικά συστατικά του, ενώ λειτουργεί και εντομοσπωθητικά για τα διάφορα έντομα που ζούν στο έδαφος και βρίσκουν καταφύγιο και στο φλοιό των δέντρων. Μεγάλη προσοχή και με τις απαραίτητες προφυλάξεις χρειάζεται πάντα να αντιμετωπίζονται τα φάρμακα γιατί η επικινδυνότητα τους δεν γίνεται όλες τις φορές αντιληπτή και μποεί να προκαλέσει σοβαρά ατυχήματα.