Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: φυτά για λίγο νερό

Τα μπονσάι και οι φοίνικες είναι δύο κατηγορίες φυτών που παρουσιάζουν τόσο εμφανείς ογκομετρικές διαφορές, ώστε κανείς δεν θα πίστευε ποτέ οτι έχουν έστω και μια ομοιότητα σε κάποιο άλλο επίπεδο. Το σημείο σύγκλισης τους αποκαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα με την ανακάλυψη ενός νέου στην αγορά είδους, με προέλευση από την Χαβάη αλλά περιορισμένη μέχρι σήμερα καλλιέργεια και διακίνηση, την μπριχάμια ή αλλιώς brighamia insignis. Πρόκειται στην ουσία για έναν πολύ πετυχημένο συνδυασμό των βασικών χαρακτηριστικών του φοίνικα ( ψηλός ξυλώδης περίτεχνος κορμός με μακριά λογχοειδή πράσινα φύλλα ) και εκείνων του μπονσάι ( μικροσκοπικό μέγεθος, πολυετή ανάπτυξη, περιορισμένο ριζικό σύστημα ) με το πρόσθετο πλεονέκτημα για το είδος της φθινοπωρινής ή ακόμα και χειμερινής πολύμηνης ανθοφορίας. Δεν χρειάζεται τεράστιες, βαθιές γλάστρες ή υπερμεγεθείς κήπους για να επιζήσει και να αναπτυχθεί, αρκεί μια απλή κεραμική ή πλαστική γλάστρα σε κανονικές διαστάσεις. Αντίθετα ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στο θέμα του χώματος, είναι ειδικό, εκείνο που χρησιμοποιείται για κάκτους ή μπονσάι με εντελώς διαφορετική σύσταση από το κοινό, πιο βαρύ, εμπλουτισμένο δηλαδή με έπιπλέον συστατικά και κυρίως με περισσότερα ιχνοστοιχεία. Αγαπά την ξηρασία και τα άνυδρα εδάφη με αρκετό φωτισμό και περιορισμένη υγρασία. Δεν νοσεί εύκολα, παρά μόνο από υπερβολικό νερό, που προκαλεί άμεσο σύμπτωμα το καφέτιασμα του κορμού αρχικά και την διάλυση του σε μεταγενέστερο στάδιο. Ακολουθεί αργούς ρυθμούς ανάπτυξης, σαν το τσίκας, με την διαφορά οτι οι ανάγκες του σε τακτικές μηνιαίες λιπάνσεις είναι πιο αυξημένες. Δεν επιβιώνει σε χαμηλές θερμοκρασίες και σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, το εσωτερικό του σπιτιού ή κάποιο terarioum είναι το ιδανικό του περιβάλλον. Εντυπωσιακό άνθος σαν του στεφανώτη, όχι όμως αρωματικό, διατηρείται για αξιοσημείωτο χρονικό διάστημα και διακρίνεται απο μια υπόλευκη απόχρωση. Εμφανίζεται πολύ δημοφιλές σε συλλέκτες κάκτων ή παχυφύτων ή σε νεαρούς θαυμαστές φοινικοειδών που επιδιώκουν πρόσβαση σε ποικίλιες που δεν υπάρχουν διαδεδομένες στο εμπόριο. Τέλος, πολύ χρήσιμα για το είδος της μπριχάμιας είναι και τα σκευάσματα για κάκτους. βιολογικής λίπανσης για περισσότερη ενδυνάμωση και ανάπτυξη.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μπριχάμια σε ένα μεσαίο μέγεθος αυτήν την εποχή και για όλο το φθινόπωρο.

Η γαρδένια είναι ένα πολύ αγαπητό και δημοφιλές φυτό, δελεαστικό σε όλους όχι μόνο εξαιτίας της εκπληκτικής του μυρωδιάς, αλλά και λόγω του καταπράσινου και γυαλιστερού φυλλώματός του. Αυτά τα χαρακτηριστικά του σε συνδυασμό με την ευαίσθητη και ντελικάτη φύση του, ήταν και η αφορμή για την χρήση του σε πολλές διασταυρώσεις, όχι όμως πάντοτε με επιτυχή αποτελέσματα. Η θεαματικότερη από αυτές οδήγησε στην δημιουργία ενός νέου είδους, που διακρίνεται από παρόμοια γνωρίσματα, έχει όμως περισσότερη αντοχή στις έντονες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας. Το τάπερ μοντάνα ή αλλιώς μοσχογαρδένια, είναι σχεδόν άγνωστο στο ευρύτερο κοινό, καθώς δεν μετρά περισσότερο από μια πενταετία στα φυτώρια της ελληνικής αγοράς. Το άνθος του, αν και μικρότερο σημαντικά από εκείνο της γαρδένιας, έχει τον ίδιο υπόλευκο χρωματισμό και εξίσου χαρακτηριστική και απαλή ευωδιά, ενισχύοντας σε όποιον το μυρίσει την αίσθηση του μοναδικού και του φρέσκου. Το φύλλωμα του εντούτοις παρουσιάζει σημαντική διάκριση από εκείνο της γαρδένιας καθώς έχει ανοιχτότερο χρώμα και μαλακότερη στιλπνή υφή. Δεν ανήκει στα ευαίσθητα είδη, επιβιώνοντας σε ξηρά περιβάλλοντα με έντονη ζέστη αλλά και κρύο ταυτόχρονα. Εάν προσαρμοστεί τον πρώτο χρόνο στον εξωτερικό χώρο όπου θα τοποθετηθεί, τον δεύτερο δεν θα παρουσιάσει κανένα άλλο πρόβλημα. διότι σπάνια νοσεί και ακόμα πιο σπάνια μαραζώνει. Δεν συμπαθεί μέρη και σημεία με έντονο ηλιακό φώς, αντίθετα οι ημισκιερές θέσεις είναι ότι καλύτερο για γρήγοροτερη και ασφαλέστερη ανάπτυξη. Ανθοφορεί όλη τη Άνοιξη και το Καλοκαίρι, ίσως με τις ανάλογες λιπάνσεις και ως τον Σεπτέμβριο. Δεν κλαδεύεται δραστικά, μόνο κορφολόγημα σε τακτά χρονικά διαστήματα και με την πρέπουσα προσοχή και ακρίβεια. Είναι στην πραγματικότητα ένας μεσαίου μεγέθους θάμνος για τον κήπο ή την βεράντα σας με ευχάριστες νότες απαλού, δροσιστικού αρώματος, ικανός να ομορφύνει τον χώρο αλλά και να καλύψει πιθανές κατασκευαστικές ατέλειές του.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε τάπερ μοντάνα σε ένα μεσαίο ή και μικρό μέγεθος καθόλη την διάρκεια της Άνοιξης και του Καλοκαιριού σε αρκετά οικονομικές τιμές.

Σε ολόκληρη την Αμερική και ειδικά στις ατέλειωτες ερημικές τοποθεσίες του κεντρικού της τμήματος, όπου οι υψηλές θερμοκρασίες είναι άμεσα συνδεδεμένες με το ξηρό, άνυδρο περιβάλλον και την έντονη ηλιοφάνεια, τα φυτά που ευδοκιμούν είναι κυρίως εκείνα της οικογένειας των κάκτων και των παχυφύτων. Πρωταγωνιστικό ρόλο ανάμεσα τους με πληθώρα εκπροσώπων σε όλες αυτές τις περιοχές είναι ένα φυτό με ελληνικό όνομα και πολύ ιδιόρρυθμες συνήθειες, η αγάυη. Πρόκειται για έναν κάκτο που μετρά πάνω από 300 ποικιλίες και παρουσιάζεται σε ανοιχτό γκρί ή πράσινο χρώμα με χοντρά, σαρκώδη και αγκαθωτά φύλλα που μοιάζουν να ξεπηδούν μέσα από μια κυλινδρική καρδιά με άκρως συμμετρικό, ακτινωτό τρόπο. Μεγαλοπρεπής όπως δηλώνει και το ονομά της, η αγάυη παρόλες τις ελληνικές της ρίζες που χάνονται την μακρά πορεία της ελληνικής μυθολογίας, είναι ένα φυτό με μακρινή καταγωγή και περίπλοκη ιστορία. Στην Ελλάδα αναφέρεται για πρώτη φορά σαν κόρη του βασιλιά των Θηβών Κάδμου και αδερφή της Σεμέλης, μητέρας του θεού Διονύσου, που από πίκρα και ζήλεια προς την σχέση της αδερφής της με τον Δία, την κακολόγησε, με αποτέλεσμα ο πρώτος των θεών να την τμωρήσει παραδειγματικά, κατακεραυνώνοντας την. Στις υπόλοιπες χώρες της ευρωπαικής ηπείρου εμφανίστηκε σαν συνέπεια των μακροχρόνιων και πολυδάπανων αποικιοκρατικών προσπαθειών των εκάστοτε φιλόδοξων ηγεμόνων, όπως συνέβη και με τα υπόλοιπα είδη της αμερικάνικης ενδοχώρας. Τα θερμά και ξηρά κλίματα με αμμώδη εδάφη της εξασφαλίζουν μια μακρόπνοη και υγιή πορεία, ούτως ώστε να ευδοκιμήσει και να αναπτυχθεί για πολλά πολλά χρόνια με έναν κύκλο ζωής που ολοκληρώνεται, όταν φτάνει τα 100 χρόνια. Στα νησιά και σε άλλα παραθαλάσσια μέρη αποτελεί το ιδανικό είδος για φύτευση καθώς οι ελάχιστες εδαφολογικές απαιτήσεις του, η περιορισμένη ανάγκη του για περαιτέρω περιποίηση σε συνδυασμό με την εκκεντρική του εμφάνιση, το καθιστούν μια από τις πιο πρωτότυπες και ιδιαίτερες αισθητικά επιλογές. Πολύ σημαντική παραμένει και η θεραπευτική του δράση, αφού τα φύλλα, το άνθος και η καρδιά του φυτού χρησιμεύουν ως θρεπτικός χυμός για το σώμα και τα μαλλιά, αναζωογονητικό σιρόπι για το στομάχι και το έντερο με αντισηπτικές και διουρητικές ιδιότητες και πολύ γλυκιά γεύση, καταπραυντική αλοιφή για δερματολογικά προβλήματα, απολυμαντικό σαπούνι και σε ευρύτερη βάση, σαν σκλήρο σχοινί για κατασκευές ή κλωστή για ερασιτεχνική χρήση. Πασίγνωστη είναι και η ιδιόμορφη μπλέ αγάυη, φυτό αυτοφυές του Μεξικού και των Η.Π.Α., από την οποία προέρχεται μετά από ειδική επεξεργασία του κορμού και τη ρίζας του, το περίφημο ποτό της τεκίλας, γνωστό σε όλο τον κόσμο για το διακριτικό του άρωμα και την ιδιαίτερη γεύση του. Για τη βεράντα και το μπαλκόνι είναι από τα είδη που προτιμάται λιγότερο κυρίως λόγω της ευαισθησίας της στον αέρα και στο απότομο χειμωνιάτικο κρύο, παράγοντες που μπορούν να την επηρεάσουν αρνητικά με δραστικότατο τρόπο. Άλλωστε και η υφή του φυλλώματος της είναι τέτοια που δύσκολα ενδείκνυται για παρόμοια χρήση λόγω των πολλών αγκαθιών αλλά και της μεγάλης ευκαμψίας του κορμού της. Απαραίτητη είναι η μηνιαία λίπανση της για την Άνοιξη και κάποιους μήνες το Φθινόπωρο, ώστε να διατηρεί το χρώμα και την πλούσια σε θρεπτικά συστατικά σύσταση των φύλλων της. Ιδανική η χρήση της σε βραχόκηπους και χαμηλές φυτεύσεις συστάδων ή παρτεριών, όπου η χρωματική διαφορά δημιουργεί υπέροχα αισθητικά σύνολα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε αγάυη σε πολλά μεγέθη και ποικιλίες κατόπιν παραγγελίας όλο το χρόνο και σε οτι ποσότητα ζητηθεί.  

Ελάχιστα είδη φυτών και λουλουδιών σε όλο το φυτικό κόσμο παρουσιάζουν τέλεια συμμετρικότητα, χάρη, ομορφιά και παράλληλα αποτελεσματική προσαρμοστικότητα σε νεαρή ηλικία, πριν ακόμα καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης τους και ολοκληρώσουν την ωρίμανση τους. Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα είναι η νερτέρα, ένα πολυετές, ποώδες καταπράσινο φυτό με καταγωγή από τις Άνδεις που κατακλύζει όμως όλο το Ν.Ημισφαίριο εντυπωσιάζοντας με τους χαρακτηριστικούς λιλιπούτειους καρπούς του σε διάφορα χρώματα, από το λευκό και το κίτρινο ως το κόκκινο με πιο συχνότερη απόχρωση εκείνη του έντονου-καλοκαιρινού πορτοκαλί. Με πολύ κοντό,λεπτεπίλεπτο και αρκετά ευαίσθητο ριζικό σύστημα που εκτείνεται σε επιφανειακή βάση, το φυτό της νερτέρας δεν αποκτά ποτέ ύψος μεγαλύτερο των 20-30εκ και εξακολουθεί ακόμα και σε προχωρημένα στάδια της ανάπτυξης του να μην χρειάζεται μεταγλαστρώσεις ή περαιτέρω άσκοπες μετακινήσεις από την αρχική του θέση. Σημεία με επαρκή έμμεσο φωτισμό, άριστη κυκλοφορία και ανανέωση του αέρα, ελάχιστη πρόσβαση σε νερό και αρκετή ζέστη ακόμα και τον Χειμώνα είναι ιδανικά για αυτήν. Απεχθάνεται τις υπερβολικές ποσότητες νερού, καλύτερη μέθοδος ποτίσματος είναι από το κάτω μέρος της  γλάστρας με πιατάκι, ώστε να προσλαμβάνει το φυτό την κατάλληλη ποσότητα που χρειάζεται κάθε φορά και σε κάποια απόσταση ασφαλείας από τις ρίζες. Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντα χώρο καταλήξει στους 8-10 βαθμούς Κελσίου το φυτό περνά στο στάδιο της συντήρησης, για να ανακάμψει πάλι σε θερμοκρασίες ανώτερες των 22-25 βαθμών. Όσο η θερμοκρασία δεν το επηρεάζει και τόσο, η λίπανση μπορεί να το καταστρέψει με πολύ ευκολότερο τρόπο και δια παντός, είτε λόγω υπερδοσολογίας, είτε λόγω λανθασμένης σύστασης. Μικρότερες ποσότητες λιπάσματος σε υγρή μορφή για φυτά εσωτερικού χώρου είναι προτιμώτερες και περισσότερο απορροφητέες από τα κοινά σε κόκκους λιπάσματα, που και δεν παρέχουν καμία ασφάλεια αλλά ούτε και κανένα ουσιώδες αποτέλεσμα. Η νερτέρα γενικότερα, είναι ένα φυτό εισαγωγής , τροπικό σε χαρακτήρα, πολύ χαριτωμένο και ξεχωριστό σε εμφάνιση, που έχει κάποιες ιδιαίτερότητες στην συμπεριφορά του όσον αφορά την δροσιά του μέρους όπου θα τοποθετηθεί και την ανανέωση του αέρα. Λόγω της έντονης προσωπικότητας και παρουσίασης του, που θυμίζει κοράλι ή μικρές καρφίτσες σε μαξιλάρι, μπορεί πολύ δημιουργικά να αποτελέσει μέρος μιας ευρύτερης διακόσμησης παιδικού πάρτυ ή μιας βάπτισης σαν μπομπονιέρα. Άλλωστε το μέγεθός του είναι ενδεικτικό για μια τέτοια εργασία.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε νερτέρα σε δύο μεγέθη και σε οτι ποσότητα ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 70, όπου η άνθηση του κινήματος των λουλουδιών και των χίπις διαφοροποίησε την νοοτροπία του μέσου ανθρώπου, ήταν διάχυτη παντού η ανάγκη για μια νεοεκκολαπτόμενη οικολογική συνείδηση, με απώτερο σκοπό την επιστροφή στην φύση και την άμεση εφαρμογή αυτού στην καθημερινή ζωή όλων. Αυτή η τάση αποτυπώνεται στην αλλάγή στον τρόπο διακόσμησης του εσωτερικού χώρου μεγάλων διαμερισμάτων στις πιο γνωστές μεγαλουπόλεις της εποχής, με κυρίαρχο θέμα τα φυτά και τα λουλούδια μεν αλλά με ειδικές τεχνικές, διαφοροποιημένες από τις προηγούμενες, με πιο δημοφιλή εκείνη του τεράριουμ. Πρόκειται για μεσαίου μεγέθους γυάλινα κλουβάκια, συνήθως στενόμακρα ή οκταγωνικού σχήματος με συγκεκριμένες διαστάσεις, μεταλλικό σκελετό και υδατοστεγές δάπεδο. Εκτός από τις προδιαγεγραμμένες φόρμες στα διάφορα καταστήματα της αγοράς, υπάρχουν σήμερα και πολλά είδη με ξεχωριστά κομμάτια που εύκολα και γρήγορα μπορεί οποιοσδήποτε να κατασκευάσει και μόνος του, καθορίζοντας ο ίδιος τη μορφή και τις διαστάσεις του εκάστοτε δοχείου. Πέντε είναι οι κυριότερες προυποθέσεις ενός επιτυχημένου τερράριουμ: το υλικό, από το οποίο θα κατασκευαστεί, ο φωτισμός, να είναι ο επαρκής, το πότισμα, να έχει την σωστή αναλογία, η αποστράγγιση, να είναι άριστη και τα φυτά, να επιλεγούν με προσοχή για αυτήν την εργασία. Πρώτον και κυριότερον, σε οτι αφορά τον φωτισμό, απαραίτητο είναι το φιλτράρισμα και ο περιορισμός του, τουλάχιστον τις πρώτες εβδομάδες, ούτως ώστε τα φρεσκοφυτεμένα φυτά να ξεπεράσουν με επιτυχία το στάδιο της προσαρμογής που ακολουθεί εκείνο της μεταφύτευσης.και να αποκτήσουν σιγά σιγά δυνατότερο ριζικό σύστημα. Η τυχόν αλλαγή στη θέση του δοχείου μετά από κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα δεν είναι ικανή να επηρεάσει αποφασιστικά και είναι οπωσδήποτε μέσα στα επιτρεπόμενα όρια, αρκεί να μην έχει πολύ δραστικό χαρακτήρα. Σε αυτό το σημείο είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί και τεχνητό φως με ειδικές λάμπες, που ταυτόχρονα καλύπτουν και το θέμα της θερμοκρασίας. Η παντελής έλλειψη φωτός, έστω και για το λίγο χρονικό διάστημα των τεσσάρων ωρών, είναι φυσικά και ένα από τα βασικότερα προβλήματα του όλου εγχειρήματος και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ολική καταστροφή του ζωντανού περιεχομένου ενός τεράριουμ. Δεύτερο σε ιεραρχία είναι το πότισμα και γενικά η δοσολογία του νερού και της υπάρχουσας υγρασίας που αυτό συνεπάγεται. Λόγω της απουσίας κατάλληλης διόδου για την αποστράγγιση, οι ποσότητες νερού που απαιτούνται για την ασφαλή ανάπτυξη των φυτών οφείλουν να είναι σε απόλυτη αναλογία με αυτές που δύναται το δοχείο να απορροφήσει. Διαφορετικά, η επιπλέον ποσότητα που θα περισσεύει κάθε φορά θα εγκλωβίζεται στις ρίζες των φυτών προκαλώντας ταχύτατα σε ολόκληρο το σύστημα άφθονες μυκητιάσεις, σηψηριζία και τελικά μαρασμό. Βέβαια απαραίτητη είναι και η πρόσθετη τοποθέτηση διαδοχικών στρωμάτων άμμου, άργιλου, φλούδας, περλίτη ή άλλου απορροφητικού υλικού κατάλληλου για αποστράγγιση, με σκοπό να διοχετεύεται αρχικά όλη η ποσότητα νερού εκεί και αργότερα να διενέμεται σταθερά και παροδικά σε ολόκληρο το περιβάλλον του τεράριουμ, είτε στις ρίζες των φυτών, είτε στον υπόλοιπο άνω χώρο. Ασφαλέστερη και προτιμώτερη λύση παραμένει και στην περίπτωση αυτή ο συνεπής εβδομαδιαίος ψεκασμός με υδατοδιαλυτό λίπασμα σε μικρές ποσότητες , διαδικασία που ταυτόχρονα εξασφαλίζει την άριστη αποστράγγιση, προστατεύει από τον κίνδυνο της υπερδοσολογίας και συνάμα προσφέρει περισσότερες θρεπτικές ουσίες απευθείας στο φυτό, δημιουργώντας γύρω του ένα πλούσιο μικροπεριβάλλον με ουσίες ανάλογης αξίας με εκείνες που υφίστανται το φυσικό του. Πολύ σημαντικό είναι και το υλικό της κατασκευής ενός τεράριουμ, διάφανο, αδιάβροχο, ελαφρύ και εύχρηστο στη διαχείριση, ιδανικό είναι το γυαλί σε πρώτη φάση, το πλεξιγκλάς και το απλό πλαστικό σε δεύτερη. Το άνω μέρος, αποσπώμενο ή όχι, δημιουργεί συνθήκες θερμοκηπίου, επιτρέποντας το φως να διεισδύσει σε όλο το χώρο, εγκλωβίζοντας την υγρασία και προστατεύοντας τα φυτά από τυχόν βλαβερούς εξωτερικούς παράγοντες. Σε σύγκριση με τα υπόλοιπα το γυαλί σίγουρα υπερτερεί, διότι δεν συγκρατεί βακτήρια, καθαρίζεται εύκολα και αποτελεσματικά χωρίς να θαμπώνει, διατηρώντας την αίσθηση του καθαρού και του διάφανου σε όποιον το κοιτάζει με θαυμασμό. Τέλος, όσον αφορά την επιλογή των φυτών, ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται κατακόρυφα, καθώς όλα τα είδη δεν επιβιώνουν, ούτε προσαρμόζονται σε ανάλογα περιβάλλοντα, ειδικά εκείνα με άφθονη, συνεχή ανθοφορία. Φτέρες, κισσός, φιττόνια, χαμεδόρεα, υπόεστες, μπουκαρνέα, νολίνα, παχύφυτα, μικρά φοινικοειδή εσωτερικού χώρου, σπαθίφυλλο, σιγκόνιο, κρότον, δράκαινες, σανσεβιέρα, διάφοροι φίκοι, αρέκα, σελαγκινέλα, κορδιλίνη, κρασούλα, σεφλέρα, αγλαόνεμο, διάφορα είδη διεφεμπάχιας είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά είδη ενός τεράριουμ. Εξαίρεση στον κανόνα των ανθοφόρων αποτελεί η ορχιδέα που λατρεύει τέτοια περιβάλλοντα με υπερβολική υγρασία και περιορισμένο φωτισμό, ζεί και αναπτύσσεται με ευκολία και τεράστια επιτυχία, ανθίζει και δημιουργεί εξαίσια χρωματικά σύνολα. Μοναδική επιφύλαξη διατηρείται για το σιμπίντιουμ, αφού το είδος αυτό διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα κυρίως λόγω της δυνατότητας του να αποκτά ισχυρό ριζικό σύστημα και σε υποστρώματα με βασικό συστατικό το χώμα και να επιβιώνει σε κήπους ή άλλα ανήλια εξωτερικά μέρη. Φυτά επιρρεπή σε σηψηριζίες και άλλες παρόμοιες αρρώστιες του ριζικού συστήματος είναι προτιμώτερο να αποφεύγονται σε κάθε περίπτωση, όπως πολύ χαρακτηριαστική είναι η αλοκάσια, κυκλάμινο, καλαγχόη, ζαμιόκουλκας, σεντπόλια και άλλα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε όλα τα είδη κατάλληλα για το περιβάλλον του τεράριουμ καθώς και υλικά ή συμβουλές για την σωστή και ασφαλή τους ανάπτυξη.

Στην Ελλάδα, το εύκρατο κλίμα και τα πλούσια εδάφη συνήθως δεν επιτρέπουν καμία διαδικασία φύτευσης να καταλήξει προβληματική και δύσκολα οδηγείται σε αποτυχία όποια προσπάθεια πραγματοποιηθεί συστηματικά και υπεύθυνα, με μόνη εξαίρεση τις πολύ ορεινές ή τις πολύ παραθαλάσσιες περιοχές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, που τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν λόγω του αυξανόμενου ρυθμού της τουριστικής κίνησης, εφαρμόζονται ειδικές λύσεις με συγκεκριμένα φυτά, όπως αγγελικές, πικροδάφνες ή δαφνοκέρασα, είδη με τεράστια αντοχή τόσο στο χειμωνιάτικο κρύο όσο και στην καλοκαιρινή ξηρασία ή τα αλμυρά νερά. Ακόμα σκληρότερο σε αντοχή εμφανίζεται και ένα άλλο είδος διαφορετικό και όχι τόσο διαδεδομένο όσο τα υπόλοιπα, αλλά με μεγάλες δυνατότητες, το σκλήθρο. Πρόκειται για έναν θάμνο με αυτογόνιμη φύση, φυλλοβόλο, υδρόφιλο και ιδανικό για φυτεύσεις δίπλα στην θάλασσα. Προτιμά τα πλούσια σε οργανική ύλη εδάφη για την ανάπτυξη του, όπως αυτά δίπλα σε ρυάκια ή ρέματα, αν και η προσαρμοστικότητα του χαρακτήρα του παρουσιάζει μεγάλα και πολύ ευέλικτα όρια. Ανθίζει και ύστερα καρπίζει με ρυθμό ανάπτυξης υψηλό, πράγμα που επιβάλλει την συνεχή του παρακολούθηση και το δραστικό του κλάδεμα την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Δύναται να τοποθετηθεί μόνο του ή σε συστάδες, δημιουργώντας καταπράσινα φουντωτά σύνολα σε σημεία δύσκολα αξιοποιήσιμα με κάποιο άλλο τρόπο. Πολύ ιδιαίτερο γνώρισμα του αποτελεί η κολλώδης ουσία ( απο όπου πήρε και το όνομα του glutinosa ) που παράγεται όταν τα φύλλα του τριφτούν λίγο περισσότερο μεταξύ τους και στην οποία οφείλεται και η λατινική ονομασία του φυτού. Εκτός από την καλλωπιστική του παράμετρο, εξίσου σοβαρή είναι και η εφαρμογή του στην ιατρική και την φαρμακευτική, ακολουθώντας το παράδειγμα της λουίζας ή του φασκόμηλου. Η λίπανση του δεν είναι απαραίτητη,επιβάλλεται όμως το τακτικό του πότισμα, ειδικά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε σκλήθρο ή alnus glutinosa όλο το χρόνο σε μικρά μεγέθη.