Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: αναρριχώμενα ανθοφόρα

Οι Φιλιππίνες είναι μια χώρα στην νοτιοανατολική γωνιά της Ασίας με ξεχωριστή παραδοση, κουλτούρα και πολιτισμό που διαθέτει επίσης και μια ευρεία πολυπλοκότητα σε διαφορετικά είδη πανίδας και χλωρίδας. Ειδικά όσον αφορά την χλωρίδα, τα φυτά που προέρχονται από αυτό το σημείο του πλανήτη διακρίνονται για το πλούσιο και εντυπωσιακό σαν ζωγραφιά φύλλωμά τους, όπως και για τα ιδιόρρυθμα και πολλές φορές αρωματικά τους άνθη. Η χόγια ανήκει δικαιωματικά σε αυτήν την κατηγορία, εαν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά έστω και 20 με 30 απο τα 700 συνολικά είδη της, κάθώς στη χώρα μας με δυσκολία και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σε περισσότερα. Σαν κλασσικό επίφυτο οι περισσότερες χόγιες αναζητούν τη συνεχή και έντονη υγρασία στην ατμόσφαιρα, όπως και τις υψηλές όλο το χρόνο θερμοκρασίες. Σε περιοχές με 60 και 70 τοις εκατό υγρασία και θερμοκρασίες από 16 εως 28 βαθμούς Κελσίου όλο το χρόνο, το φυτό ευδοκιμεί και αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Η συγκεκριμένη ποικιλία που ονομάζεται wayetti δεν παρεκκλίνει και πολύ από αυτόν τον γενικό κανόνα. Επίσης δεν απαιτεί μεγάλα ευρύχωρα δοχεία, όπως και οι υπόλοιπες του είδους της, το αντίθετο μάλλον, ευημερεί σε στενά, περιορισμένου χώρου σκεύη, που όμως διαθέτουν άριστη αποστράγγιση. Το ελαφρύ πολύ καλής ποιότητας χώμα με αρκετή ποσότητα περλίτη, όπως και οι πολλές δίοδοι απομάκρυνσης του νερού κατά το πότισμα είναι και ο ιδανικός συνδυασμός για κάθε χόγια.  Άλλωστε το νερό είναι και το καίριο συστατικό για την ολοκληρωμένη φρόντίδα και συντήρηση της χόγιας, καθώς η ποσότητα οφείλει πάντα να είναι αρκετή, διαφορετικά το φυτό κλονίζεται και σύντομα μαραζώνει.Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο όμως κάθε χόγιας, όπως και της wayetti, είναι η ανθοφορία της και πως αυτή επιτυγχάνεται σε ετήσια σταθερή βάση. Σε αυτήν την διαδικασία ουσιαστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν 3 παράγοντες, η ηλικία του φυτού, η ζέστη και η λίπανση. Ορισμένες χόγιες έχουν συγκεκριμένο ηλικιακό όριο που εμφανίζουν τα πρώτα τους άνθη. Λίγες είναι οι φορές που νεαρά φυτά παρουσιάζουν με φυσικό τρόπο μακροσκελείς περιόδους πλούσιας ανθοφορίας. Ωστόσο, μερικές ποικιλίες, όπως και στα υπολοιπα φυτά, διατηρούν τα λουλούδια τους καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, ίσως και μέχρι το Φθινόπωρο. Όσό περισσότερο καλοκαίρι και ζέστη τόσο πιο πολλά κρεμαστά αρωματικά άνθη για τη χόγια. Η wayetti ανήκει στην ομάδα με την λιγότερη χρονικά ανθοφορία, αλλά την πιο εντυπωσιακή σε χρώμα, καθώς το έντονο κόκκιινο χρώμα των "κέρινων" σε όψη λουλουδιών της είναι πολύ ξέχωριστό και αρκετά σπάνιο. Τέλος, ο τελευταίος αλλά πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η τακτική, συνεχής λίπανση του φυτού με σκευάσματα κυρίως σε υγρή μορφή, που προάγουν τόσο την ανθοφορία όσο και την ανάπτυξη του ριζικού της συστήματος. Ιδανικός συνδυασμός είναι η χρήση των "πράσινων" λιπασμάτων το Χειμώνα και των ανθοφόρων απο την Άνοιξη μέχρι και το Φθινόπωρο. Εννοείται πως η χρήση τους είναι πάντα σε μηνιαία βάση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε χόγια όλο το χρόνο σε μεσαία και μεγάλα μεγέθη.

Η μπουκαμβίλια είναι ενα τροπικό φυτό πολύ δημοφιλές στη χώρα μας, ειδικά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, καθώς εντυπωσιάζει τους πάντες μετα πανέμορφα φούξια και λευκά άνθη της και το πυκνό της φύλλωμα. Όλες οι αυλές και τα μπαλκόνια είναι στολισμένα με όλάνθιστες μπουκαμβίλιες σε διάφορους σχηματισμούς κάί μέγέθη. Ωστόσο, το καταπληκτικό αυτό λουλούδι έχει και μερικές αδυναμίες που καλό θα ήταν να τις γνωρίζουν εκείνοι που επιθυμούν να διατηρήσουν στό χώρο τους ένα υγιέστατο με πλούσια σνθοφορία τέτοιο φυτό. Πρώτον και κυριότερον, η μπουκαμβίλια χρειάζεται άπειρη ζέστη όλο το χρόνο ειδικά τον πρώτο μήνα της Άνοιξης, τον Μάρτιο, προκειμένου να εξασφαλίστεί μια σίγουρα "πλόύσια" χρονιά. Η ζεστή ατμόσφαιρα βοηθά το φυτό να ξυπνήσει από τήν χειμερία νάρκη του και να ξεκινήσει να φυλλώνει όπως λένε στη γλώσσα των φυτωρίων. Άκόμα και ολόκληρη να είναι γεμάτη ξερά κλαδιά η μπουκαμβίλια μπορεί να γέμίσει νέα καταπράσινα φύλλα με τη βοήθεια της ζέστης και ενός λιπάσματος ( κατά προτίμηση για ανθοφόρα φυτά, υδατοδιαλυτό) πάρα πολύ σύντομα. Ο παράγοντας ζέστη είναι τόσο σημαντικός από μονος του, ώστε μπορεί να οδηγήσει το φυτό στην αρχική του υγιή εικόνα ακόμα και σε έναν μήνα. Το δέύτερο που χρειάζεται ένα τέτοιο τροπικό φυτό είναι η άμεση έκθεση του σε ηλιόλουστο μέρος. Το προσήλιο περιβάλλον θρέφει σε καθοριστικό σημείο την μπουκαμβίλια που την εξωθεί να ανθίζει καθημερινά μέ όλο και εντονότερου χρωματισμού άνθη. Ένα απλό πείραμα θα πείσει και τον πιο καχύποπτο παρατηρητή. Έάν ένα μικρό φυτό μπουκαμβίλιας τοποθετηθεί για 10 μέρές σέ φωτεινό αλλά όχι άμεσα φωτιζόμενο μέρος, το χρώμα του φυλλώματος θα ξεθωριάσει και τα άνθη της θα αποχρωματιστούν. Ή άντίστροφη κίνηση, δηλαδή, η επανατοποθετησή σέ ηλιόλουστο σημείο, θα επαναφέρει το αρχικό χαρσκτηριστικό της χρώμα. Τρίτον, για να αποκτήσει κανείς τις όμορφες κομψές και ολάνθιστες μπουκαμβίλιες των νησιών, το μυστικό βρίσκεται στην θέση των φυτών σε σχέση με τον αέρα. Η μπουκαμβίλια δεν αγαπά τον αέρα. Αυτό πλέον είναι αξίωμα για όσους ασχολούνται με το φυτό αυτό και τις υποποικιλίες τόύ. Όπου υπάρχει εμπόδιο ή τόίχος το φυτό έχει την τάση να ανσπτύσσεται γρηγορότερα, ευκολότερα και σε αρκετό ύψος, πλευρικά με ασφάλεια και για πολλά, πολλα χρόνια. Δεν είναι τγχαίες όί αναοτύξεις στα νησιά του Αιγάίου δίπλα σε παλιά εγκαταλελειμμένα σπίτια, απάνεμα όμως και ηλιόλουστα. Τα μπάλκόνια των πόλεων δύσκολα έχουν τέτοια απάνεμα μέρη, για αυτό και το φυτό δυσκολεύεται να ξεπεράσει τό 1μ ανά χρονιά και τελικά καταλήγει το χειμώνα να πεθαίνει λόγω παγωνιάς. Τέλος, όπως σε όλα τα ανθοφόρα, απαραίτητη είναι η συνδρομή λιπασμάτων ειδικών για κάθε φύτό χωριστά.

Τα περισσότερα φυτά που κατάγονται από την Ασία και θεωρούνται εκεί αυτοφυή κατά ένα παράξενο λόγο έχουν σχεδόν όλα κάποιες πολύ σοβαρές ιαματικές ιδιότητες. Η fallopia baldschuanica είναι ένα πολυετές αναρριχώμενο φυτό με καταγωγή απο την μακρινή Κίνα που ανήκει ακριβώς σε αυτήν την κατηγορία. Με πλούσια ανθοφορία όλη την Άνοιξη και το καλοκαίρι η φαλλόπία ή αλλιώς πολύγωνο είναι ένα εξαιρετικής ανθεκτικότητας φυτό που προσαρμόζεται σε όλων των ειδών τα εδάφη και τις θερμοκρασίες. Αναρριχάται εύκολα και γρήγορα προσφέροντας ασύγκριτη ομορφιά με τα πολυάριθμα λευκά της άνθη. Τα μικροσκοπικά λεπτεπίλεπτα φυλλαράκια της στροβιλίζονται με τεράστια ευκαμψία γύρω από κάθε πιθανό στήριγμα δημιουργώντας ένα πλούσιο καταπράσινο κιγκλίδωμα. Αγαπά τις σκιερές και ημισκιερές θέσεις, πάντα προστατευμένες από τον πολύ έντονο και καυτό ελληνικό ήλιο όπου ζει και αναπτύσσεται για πολλά πολλά χρόνια. Δέχεται δραστικό κλάδεμα μέχρι το σημείο που εμφανίζονται τα ξυλώδη σημεία του κορμού της. Παράλληλα με το κλάδεμα πολύ σημαντική διαδικασία είναι και η τακτική μηνιαία της λίπανση. Καθότι είναι σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα, σε πολύ λίγα σημεία μπορεί κανείς να βρεί φυτά φαλλόπίας προς πώληση και τις αντίστοιχες οδηγίες συντήρησης. Συνήθως το κλασσικό μέγεθος της είναι γλυρω στα 40 εκατοστά το τελικό όμως μπορεί να ξεπεράσει τα 2 μέτρα. Τόσο τα άνθη όσο και τσ φύλλα της έχουν τρομερό ενδιαφέρον καθώς αποτελούν εδώ και χρόνια βασικό συστατικό των χειροποίητων βιολογικών  συνταγών για την αποφυγή της πρόωρης γήρανσης. Ειδικά στις ασιατικές χώρες μείγματα με εκχύλισμα φαλλοπίας είναι τρομερά διαδεδομένα και χρησιμοποιούνται σε ευρεία κλίμακα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε φυτά φαλλόπιας σε μεγέθη μέχρι ένα μέτρο σε πόλου προσιτές τιμές.

Η μπουκαμβίλια είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα φυτά του πλανήτη με την θεαματικότερη άνθηση και την γοητευτικότερη ομορφιά, που σπάνια συγκρίνεται με κάποιο άλλο, εκτός από την περίπτωση της μαντεβίλλας. Η μαντεβίλλα που οφείλει το όνομα της στον Άγγλο διπλωμάτη και κηπουρό Henry Mandeville και αριθμεί πάνω από 100 είδη παγκοσμίως, είναι ένα αναρριχώμενο φυτό με σκούρο πράσινο φύλλωμα σε σχήμα οβαλ με έντονες νευρώσεις και γυαλιστερή υφή, που ο ελικοειδής λεπτοκαμωμένος κορμός του τείνει να ελίσσεται γύρω από όποια επιφάνεια έρθει σε επαφή, ακόμα και από τις απλές σωληνώσεις της ύδρευσης. Έχει αειθαλή χαρακτήρα, δεν επιβιώνει όμως θερμοκρασιών κατώτερων του μηδενός, όπου κλονίζεται ολόκληρη και καταλήγει να αποκτά το καφέ χρώμα του γνωστού παγώματος των φυτών. Πανέμορφα είναι τα μεγαλόσχημα λουλούδια της σε κόκκινο, ροζ, λευκό και κίτρινο χρώμα, που θυμίζουν εκείνα της σουλφρίνιας και στο άγγιγμα ομοιάζουν με βελούδινο ύφασμα. Με προέλευση από την Κ. και Ν. Αμερική η μαντεβίλλα έχει απόλυτη ανάγκη από πολλές ώρες καθημερινού ήλιου για να αναπτυχθεί, αγαπά τις προσήλιες θέσεις και απαιτεί τακτική λίπανση προκειμένου να ακολουθήσει μια χρονιά διαρκούς και ακατάπαυστης ανθοφορίας. Είναι κατεξοχήν μεσογειακό φυτό, που ζεί και ευδοκιμεί σε αυτές τις περιοχές και στην χώρα μας είναι πολύ διαδεδομένο σε γλάστρες και παρτέρια σε βεράντες και κήπους εδώ και μια πενταετία κατάκόρον. Μεγάλη προσοχή απαιτείται στην ευαισθησία που παρουσιάζει σε διάφορα παρασητικά έντομα και οποιοδήποτε σύμπτωμα οφείλει να αντιμετωπίζεται άμεσα και αποτελεσματικά με τα ανάλογα σκευάσματα. Τέλος, πολύ ουσιώδες ζήτημα αποτελεί και η άριστη αποστράγγιση των χωμάτων κατά το πότισμα προς αποφυγή μηκυτιάσεων και σηψηριζιών.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μαντεβίλλα κάθε χρόνο από τις 15 Μαιού και ύστερα όλο το Καλοκαίρι που είναι η εποχή της.  

Τα διάφορα φυτά εσωτερικού χώρου που είναι διαδεδομένα στην Έλλαδα έχουν κυρίως τροπική καταγωγή από χώρες του νότιου ημισφαιρίου και σε αυτήν οφείλονται τα χαρακτηριστικά έντονα χρώματα τους. Το πιο ασυνήθιστο από αυτά είναι η Xόγια, ένα φυτό με εξαιρετική ομορφιά άλλα και ευαισθησία στις καιρικές συνθήκες. Οι δύο τύποι της η carnosa και η bella, που υπάρχουν στα φυτώρια μας ακόμη και τώρα, εμφανίζουν πυκνό φύλλωμα σε πράσινες σκούρες αποχρώσεις ή και δίχρωμες και τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη στην υγρασία και τα ημισκιερά μέρη. Τα άνθη τους είναι εντυπωσιακά σαν μπουκέτα μπουκέτα που κρέμονται σε λευκούς και κόκκινους ή ροζ τόνους. Δεν χρειάζονται άμεση μεταφύτευση και αναπτύσσονται σχετικά γρήγορα αν οι συνθήκες το επιτρέψουν.