Πολύ σοβαρή είναι η κατάσταση στην γειτονική Ιταλία με όλα τα παραγωγικά αλλά και τα καλλωπιστικά φυτά ειδικά των νότιων περιοχών, εξαιτίας ενός κατά τα άλλα γνωστού από παλιά βακτηρίου, της Xylella fastidiosa. Το παθογόνο αυτό βακτήριο με προέλευση την αμερικανική ήπειρο, κυρίως το νότιο τμήμα της, έχει εμφανιστεί σε περιοχές της Καλιφόρνια σε αμπελώνες και ελαιώνες από τα τέλη της περασμένης δεκαετίας, χωρίς όμως να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα, ενώ στην Ευρώπη είναι γνωστό από τα 1880 περίπου. Τα τελευταια χρόνια, ωστόσο, λόγω της εγκατάλειψης πολλών ελαιώνων, της πλημελλούς φυτοπροστασίας τους αλλά και των άφθονων εισαγωγών καλλωπιστικών θάμνων από το εξωτερικό, η εξαπλωσή του είναι ταχύτατη με αποτέλεσμα οι συνθήκες να είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για οποιαδήποτε καλλιέργεια. Προσβάλλει οπωροφόρα ( πυρηνόκαρπα, ροδάκινα, νεκταρίνια, βερύκοκα, βύσσινα, δαμάσκηνα, κεράσια ), δασικά, ελαιόδεντρα, βελανιδιές, αμπέλια ( κλήματα εμβολιασμένα και μη ), αμυγδαλιές, εσπεριδοειδή και πολλά καλλωπιστικά με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την πικροδάφνη. Προκαλεί μαρασμό και ξήρανση ολόκληρου του φυλλώματος των δέντρων, επειδή αποφράσσει τα κεντρικά αγγεία του απομονώνοντας το και περιορίζοντας την τροφοδοσία του σε νερό και άλλα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Σε αρχικά στάδια τα φύλλα αποχρωματίζονται, ξεθωριάζουν, πέφτουν, το δέντρο αποκτά μια καχεκτική όψη και στην συνέχεια σε προχωρημένο επίπεδο ξεραίνεται ολόκληρο. Η καλυτερη θεραπεία είναι και εδώ η έγκαιρη πρόληψη και η καταστροφή των μολυσμένων δέντρων μέσω της καύσης τους. Σε μεταγενέστερο στάδιο είναι επιβεβλημένο να ακολουθήσει και καθαρισμός του χωραφιού ούτως ώστε να μην πραγματοποιηθεί άλλη καλλιέργεια στο υπάρχον σημείο για τουλάχιστον 10 χρόνια. Μεταδίδεται με δύο τρόπους: ο συνηθέστερος είναι το πολλαπλασιαστικό υλικό και κατά δέυτερον και πιο αναξέλεγκτο τα διάφορα ζιζάνια ( τζιτζίκια και άλλα έντομα). Λόγω των πολλών στελεχών που εμφανίζει ο ιος έχει το πλεονέκτημα των πολλών και διαφορετικών ξενιστών, ιδιαιτερότητα που τον καθιστά ακόμα ανθεκτικότερο και απροσπέλαστο, σχεδόν άτρωτο. Παρόμοια συμπτώματα παρουσιάζει και ο verticillium, ένας μηκυτας όμοιας επικινδυνότητας και εξάπλωσης, γνωστό σε παραγωγούς και γεωπόνους από παλιότερα, με την διαφορά όμως οτι εκείνος προσβάλλει μόνο τα ανώτερα τμήματα των δέντρων, τα λεγόμενα ξυλοποιημένα, τα ξεραίνει αλλά δύναται ευκολότερα να αντιμετωπίζεται, μέσω περιορισμού μετακίνησης των εργασιών που έχουν σχέση με τα χώματα ( όχι φρέζα σε αυτήν την περίπτωση ). Τέλος, στην χώρα μας δεν έχει εμφανιστεί ακόμα κάποιο κρούσμα του ιού, ωστόσο το προτιμότερο θα ήταν όλοι οι ενδιαφερόμενοι να ήταν πλήρως ενημερωμένοι και έτοιμοι για παν ενδεχόμενο, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα.