Το 2017 είναι η χειρότερη χρονιά στην ιστορία των φοινικοειδών για την πατρίδα μας, τόσο από την πλευρά της αρρώστιας εξαιτίας του γνωστού πλέον σκαθαριού που προσβάλλει το κεντρικό ριζικό σύστημα και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον μαρασμό του φυτού, όσο και από την πλευρά του απόλυτου παγετού που με την μακρά διάρκεια του κατέστρεψε φυτά πολλών ετών ογκώδη, πανέμορφα και πανάκριβα. Και στις δύο περιπτώσεις η πρώτη λύση είναι η αντικατάσταση του φοίνικα με κάποιον καινούργιο, διαδικασία δαπανηρή, πολύ κοπιαστική αλλά και χρονοβόρα, καθώς προυποθέτει την κοπή του προυγούμενου με ειδικά εργαλεία και την τοποθέτηση του νέου με γερανό και εξειδικευμένα μηχανήματα λόγω βάρους και μεγάλου όγκου. Όλα αυτά οριοθετούν έναν κύκλο εργασιών μακρύ και επιπονο που απαιτεί πολλά χρήματα, κόπο και ειδικευμένες γνώσεις σε όλα τα επιπεδα. Για αυτόν τον λόγο τα Φυτώρια Κέντια σε συνεργασία με τους έμπειρους εξωτερικούς συνεργάτες τους προτείνουν μια πιο εύκολη και πρωτοποριακή λύση, αρκετά πιο εφικτή και οικονομικότερη. Ο φοίνικας όταν νεκρώνει,  ξεραίνονται όλα τα φύλλα του στην κορυφή και το φυτό αδυνατεί να αναπτύξει νέο φύλλωμα με αποτέλεσμα ο κορμός του εσωτερικά να χάνει όλη την ελαστικότητα και την ευκαμψία του. Ωστόσο παρόλη την ολοκληρωτική του καταστροφή, εξωτερικά το φυτό παραμένει αισθητικά άθικτο και απόλυτα σώο και συμπαγές, καθώς η καρύδα των φοινικοειδών σπάνια σαπίζει. Αυτή η μικρή λεπτομέρεια είναι και το βασικό λιθαράκι στην σκέψη αναδιαμόρφωσης του φυτού με τεχνητό τρόπο εύκολα και γρήγορα χωρίς ξηλώματα και ταλαπωρία. Το πρωτο βήμα στην διαδικασία είναι η κοπή οριζοντίως στην κορυφή της καρύδας στη βάση των φύλλων ενός ικανού τμήματος με σκοπό να δημιουργηθεί μια όσο το δυνατόν λεία και οριζόντια επιφάνεια που θα αποτελέσει και το πρώτο βήμα των εργασιών. Στη συνέχεια με ηλεκτρικό πριόνι αφαιρείται σταδιακά όλο το εσωτερικό κομμάτι με την βοήθεια κάθετων τομών σε όλη την εσωτερική επιφάνεια και σε πολύ κοντινή απόσταση απο την εξωτερική πλευρά δημιουργώντας έναν δακτυλιο πάχους τουλάχιστον 10 εκατοστών που θα λεοτουργήσει μελλοντικά και σαν μονωτικό υλικό. προφυλάσσοντας κάθε εσωτερικό τμήμα από αντίξοες εξωτερικές συνθήκες. Το βάθος των τομών δεν είναι απαραίτητο να ξεπερνά τα 60-70 εκατοστά, ούτως ώστε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία επεξεργασίας του εσωτερικού να πραγματοποιείται εύκολα και γρήγορα. Το επόμενο βήμα είναι η μόνωση του ολόκληρου του φοίνικα μέσα έξω με βερνίκι ή καποιο άλλο διαφανές υλικό παχύρευστο που δεν θα επιτρέπει την υγρασία ή τους μικροοργανισμούς να εισχωρούν και να προκαλλούν κάποια ζημιά. Σε περίπτωση που χρειαστεί μπορεί να περαστεί και δεύτερη και τρίτη φορά το στρώμα της μόνωσης προκειμένου να θωρακιστεί απόλυτα κάθε σημείο των επιφανειών. Τέλος στην βάση της καρύδας απαραίτητη κρίνεται και μια επιπλέον στερέωση με μπετόν ή κάποιο άλλο υλικό ώστε να διασφαλιστεί η σταθερότητα της σε περίπτωση ισχυρού ανέμου ή απότομης και ξαφνικής νεροποντής. Με τον τρόπο αυτόν έχει δημιουργηθεί μια απόλυτα στεγανή και ταυτόχρονα όμορφη θήκη που αισθητικά διατηρεί τα τροπικά χαρακτηριστικά του φοίνικα, εσωτερικά όμως  λειτουργεί σαν μια κανονική γλάστρα με μοναδικό της μειονέκτημα το γεγονός οτι δεν μετακινείται και οτι δεν έχει σύστημα αποστράγγισης. Συνήθως σε αυτήν την περιπτωση τοποθετούνται διάφορα φυτά με τη δική τους γλάστρα για να επιτευχθεί ή άριστη απαιτούμενη αποστράγγιση των χωμάτων. Ιδανικό παράδειγμα θάμνου που μπορεί άριστα να κοσμήσει μια παρόμοια "γλάστρα φοίνικα " είναι το μπαμπού ή κάποιο βιβούρνο που διαθέτει πλούσιο φύλλωμα και ταιριάζει στον τροπικό χαρακτήρα της βάσης. Πολύ ταιριαστή θα μπορούσε να ήταν και μια σύνθεση φυτών εξωτερικού χώρου, είτε ανθισμένων πολυετών θάμνων, είτε εποχιακών λουλουδιών, πάντα όμως φυτεμένων σε μεγάλες πλαστικές γλάστρες για την απαιτούμενη αποστράγγιση. Παρακάτω αποτυπώνεται με φωτό ο ακριβής τρόπος με ένα ένα τα βήματα της διαδικασίας, ώστε να γίνει η εργασία απόλυτα σαφής και αντιληπτή σε όλες της τις φάσεις. Καλή επιτυχία!!