Οι θεραπευτικές ιδιότητες ορισμένων φυτών, που σήμερα είναι ευρύτατα διαδεδομένα στην ελληνική αγορά, είναι αναρρίθμητες και πολλές φορές αντικαθιστούν πλήρως τη χρήση χημικών σκευασμάτων ακόμα και σε επείγουσες ή ανίατες περιπτώσεις. Απειρές δερματικές νόσοι και ένας σημαντικός αριθμός έντονων στομαχικών παθήσεων καταπραυνονται και ανακουφίζονται με την άμεση εφαρμογή της αλόης, που από τα αρχαία ακόμα χρόνια είναι πασίγνωστη για την καίρια συμβολή της στην επιτάχυνση της αναρρωτικής διαδικασίας. Παρόλα τα πολλά της είδη, που και αυτά έχουν σημαντική θεραπευτική χρησιμότητα και αξία, μόνο η ποικιλία αλόη βέρα έχει τόσο θεαματικά αποτελέσματα, που φαίνονται αρχικά αδύνατα, χωρίς περαιτέρω επεξεργασία κσι σίγουρα σε πολύ γρήγορους ρυθμούς. Πρόκειται για ένα είδος παχύφυτου με καταγωγή από την Β.Αφρική και φυσικό περιβάλλον την έρημο, που η φυσιολογία του συγκροτείται από πυκνά, σαρκώδη, πράσινα με λευκά σημάδια, λογχοειδή κλαδιά που ξεκινούν από τη βάση και καταλήγουν σε ένα ύψος περίπου 60-70εκ, τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο. Το φυτό δεν αναπτύσσεται σε ύψος, περισσότερο το πλάτος και η ανθοφορία του είναι ενδεικτικά οτι μεγαλώνει και ολοκληρώνει τον κύκλο του σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 15 και 35 βαθμών Κελσίου. Φειδωλοί στο νερό και στα υπερβολικά ποτίσματα αλλά σπάταλοι στο ηλιακό φως και την ζέστη οφείλουν να είναι οι θαυμαστές της αλόης όλο το χρόνο, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. άρα η προτιμώτερη θέση είναι εσωτερικά του σπιτιού όλο το Χειμώνα και εξωτερικά για τους 6 υπόλοιπους μήνες, από τον Μάρτιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Η λίπανση της απαιτεί την σύνθεση των σκευασμάτων για κάκτους και η συχνότητα της είναι 15ήμερη ή μηνιαία για τουλάχιστον 5 φορές. Μετά την αφαίρεση των περιττών μερών του φύλλου, εκείνο που μένει είναι το θαυματουργό τζελ της αλόης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία, απευθείας σε δερματικά προβλήματα, εκζέματα ακόμα και σε εγκαύματα από τον ήλιο.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε αλόη σε πολλά μεγέθη από 10εκ γλαστράκι έως 20εκ, όλο το χρόνο.
Όλα τα φυτά εσωτερικού χώρου που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, ακόμα και αυτά που φαινομενικά είναι μόνο πράσινα, είναι τροπικής προέλευσης, πολυετή στον χαρακτήρα και ανθοφόρα στην συμπεριφορά, λίγα όμως ανάμεσα τους είναι εκείνα που ανθίζουν περισσότερες από 3 φορές ετησίως. Σε αυτήν την ιδιόμορφη κατηγορία ανήκει ένα φυτό που ονομάζεται σεντπόλια, μικροσκοπικό με κόκκινα κλαδάκια, βελούδινα, σκούρα, πράσινα φύλλα και πολύχρωμο ανθάκι σε όλα τα θερμά χρώματα του ουράνιου τόξου, από το ροζ εως το μωβ και με πολλούς δίχρωμους συνδυασμούς. Η σεντπόλια, προσφέρεται στην αγορά όλο το χρόνο, φυτεύεται όλες τις εποχές και σε όλων των ειδών τα χώματα χωρίς ειδικές προτιμήσεις ποιότητας και σύνθεσης, όπως η ορτανσία και η γαρδένια. Αναπτύσσεται όχι σε ύψος αλλά σε πλάτος δημιουργώντας μια πλαγιόκλαδη διάταξη φύλλων με διάμετρο που μετά από πολλά χρόνια μπορεί να ξεπερνά και τα 60εκ. Ευημερεί σε θερμοκρασίες μεταξύ των 12-28 βαθμών Κελσίου, αλλά επιβιώνει και σε μικρότερες, ποτέ όμως πιο κάτω από τους 7-8. Η ευαισθησία της στο κρύο συνοδεύεται και από αντίστοιχη δυσλειτουργεία της σε υπερβολικά επίπεδα υγρασίας που καταστρέφουν το λουλούδι και το κεντρικό της ριζικό σύστημα. Δεν προσβάλλεται εύκολα από αρρώστιες και μοναδική της απαίτηση είναι ο σωστός συνδυασμός ποτίσματος και φωτισμού. Η σεντπόλια επιθυμεί άπλετο, καθημερινό, έμμεσο φως και νεράκι στο πιατάκι της, ποτέ από πάνω κοντά στη ρίζα, πράγμα που προκαλεί στο φυτό άμεση και σίγουρη σηψηριζία. Τέλος, όπως όλα τα πολυετή φυτά έτσι και αυτό έχει αυξημένες ανάγκες σε λίπανση και ανανέωση χώματος μέσω της μεταγλάστρωσης. Ένα λίπασμα για την ανθοφορία σε συνδυασμό με ένα για πράσινα φυτά είναι η ιδανική λύση ακόμα και για 6-7 ετών λουλούδια, γιατί διευκολύνει και επιτείνει την ανθοφορία τους.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε την σεντπόλια όλο το χρόνο σε μικρά μεγέθη και σε μεγαλύτερα κατόπιν παραγγελίας.
Η τελευταία πενταετία αποτελεί ένα ορόσημο για την εξέλιξη στην αγορά φυτών στην Ελλάδα, διότι σηματοδοτεί μια μεταβατική περίοδο κατά την οποία διαφοροποιήθηκαν αισθητά οι προτιμήσεις του κοινού σε σχέση με αυτό που ίσχυε μέχρι τότε. Η εισροή νέων και άγνωστων εως εκείνη τη στιγμή προιόντων δεν απορρίφθηκε, αντίθετα έγινε δεκτή με ανακούφιση, σαν μια ανάσα εκσυγχρονισμού και τα πλεονεκτήματα τους με την πάροδο του χρόνου έγιναν η αιτία για να εδραιωθούν στην κηπευτική ¨συνείδηση¨ όλων. Ένα τέτοιο νέο είδος είναι το πολύγαλα, ένας μικρός αρχικά θάμνος με λεπτά κλαδιά και στρογγυλά φύλλα, αρκετά πυκνά μεταξύ τους, σε ακτινωτή διάταξη. Το σχήμα του είναι υπέροχο και ολοκληρώνεται όταν πλαισιώνεται από τα λεπτοκαμωμένα μώβ ανθάκια του κάθε Απρίλιο και Ιούνιο. Η νανοειδής εκδοχή του, που δεν ψηλώνει αλλά αυξάνει σε όγκο και πυκνώνει σε φύλλωμα, αποτελεί τον πιο κομψό θάμνο για την διακόσμηση του κήπου ή της βεράντας. Αρκετά ανθεκτικό και προσαρμόσιμο, το πολύγαλα τοποθετείται σε προσήλιες θέσεις που διευκολύνουν την ανθοφορία του, αν και επιβιώνει και σε ημισκιερά σημεία, δεν ανθίζει όμως τόσο πολύ και τόσο συχνά. Η διαφορετική σύνθεση των εδαφών δεν το επηρεάζει τόσο, όσο η έλλειψη νερού, ειδικά το καλοκαίρι οπότε οι ανάγκες του είναι ιδιαίτερα αυξημένες. Κλαδεύεται σε ότι μέγεθος προτιμάται, ακόμα και δραστικά στην αρχή της Άνοιξης και δεν αρρωσταίνει εύκολα. Το κιτρίνισμα των φύλλων του είναι κατά 99,9% σημάδι κακής μεταγλάστρωσης και μετέπειτα ελάχιστου ποτίσματος, εκτός εάν το φυτό εκτεθεί σε συνθήκες απότομου ψύχους, οπότε σοκάρεται ανεπανόρθωτα και δεν επανέρχεται σχεδόν ποτέ.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε πολύγαλα, κανονικό και νάνο, σε δύο μεγέθη, όλη την Άνοιξη και σε μικρότερα μεγέθη όλο το χρόνο.
Οι κάκτοι και η υποκατηγορία τους τα παχύφυτα αποτελούν μια ιδιόμορφη ομάδα φυτών με καταγωγή απο τις πιο θερμές χώρες του πλανήτη, και με συγκεκριμένες ιδιότητες και γνωρίσματα που τους ταξινομούν ανάμεσα είτε στα αντικείμενα του θαυμασμού είτε της απόλυτης απέχθειας. Η εμφανισή τους, προιόν της αργής ανάπτυξής τους και του χρόνιου εγκλιματισμού τους σε εχθρικά περιβάλλοντα, είναι για άλλους ελκυστική και για άλλους εντελώς απωθητική. Μεταξύ των πλεονεκτημάτων τους είναι η ελάχιστη ανάγκη τους σε νερό και το γεγονός οτι απορροφούν ένα σημαντικό μέρος της ακτινοβολίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στα μειονεκτήματα τους συμπεριλαμβάνεται η αγκαθωτή και λιτή τους εμφάνιση και η ελλειπής ή και ανύπαρκτη ανθοφορία τους. Μια ξεχωριστή περίπτωση σε αυτόν τον τομέα είναι τα πολλά είδη της εουφόρβιας, ενός κάκτου που όσο αυξάνει ο αριθμός των ειδών του τόσο πιο έντονη είναι και η ποικιλομορφία ανάμεσα τους. Ένας τέτοιος εκπρόσωπος της θαμνοειδής, ασυνήθιστος σε σχήμα και με κίτρινο λουλούδι εμφανίζεται στην κεντρική Έλλάδα και ειδικά στην Πάρνηθα Άττικής, σε άγρια όμως μορφή. Τα υπόλοιπα τέσσερα είδη εουφόρβιας που κυκλοφορούν ευρύτατα στην αγορά της χώρας μας εδώ και πολλά χρόνια είναι η εουφόρβια ερυθραία, η λακτέα, η μίλι και η πουλχερίμα. Η πρώτη, η εουφόρβια ερυθραία, γνωστή και ως μεξικάνικος κάκτος, είναι σίγουρα η πιο επιβλητική και εντυπωσιακή ποικιλία, καθώς το ύψος της δύναται να ξεπεράσει τα 2μ, μετά από πολλά χρόνια βέβαια και με πολλή φροντίδα και προσοχή. Είναι φυτό απαιτητικό σε συνθήκες ζέστης και ηλιοφάνειας, δηλαδή ευημερεί σε θερμοκρασίες που δεν εγκαταλείπουν ποτέ τους 8 βαθμούς Κελσίου, έντονης υγρασίας και άπλετου έμμεσου φωτός. Κανονικά το φως θα μπορούσε και άμεσα να λειτουργήσει ευεργετικά για το φυτό, πράγμα που συμβαίνει καθημερινά στο φυσικό του περιβάλλον, την έρημο, επειδή όμως τα περισσότερα είδη που προσφέρονται, αναπαράγονται και αναπτύσσονται σε ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκηπίων, αποκτούν ιδιότητες που τα εμποδίζουν να προσαρμοστούν ξανά με επιτυχία στους τόπους καταγωγής τους. Ένας σοβαρότατος παράγοντας στην όλη διαδικασία είναι και η τακτική και απόλυτα συνεπής λίπανση του κάκτου, εφόσον το σίγουρο είναι πως η μεταγλάστρωση του δεν αποτελεί και την ευκολότερη εργασία στον κόσμο, άρα το χώμα του με την πάροδο του χρόνου χάνει τα θρεπτικά του συστατικά. Η αναπλήρωση τους πραγματοποιείται με βιολογικά σκευάσματα ειδικά για κάκτους ή με χημικά προιόντα ενισχυμένης σύνθεσης για τον ίδιο σκοπό. Η εουφόρβια δεν προσβάλλεται από ασθένειες, παρά μόνο σε σπάνιες και ιδιαίτερες περιπτώσεις, όταν αποκοπεί ένα τμήμα της ή καποιο συγκεκριμένο έντομο προσκοληθεί στην εξωτερική τηε επιφάνεια. Το μόνο που μπορεί να της προκαλέσει οξύ και μη αναστρέψιμο πρόβλημα είναι η υπερβολική δόση νερού, ειδικά το καλοκαίρι από τον διαρκή φόβο της αφυδάτωσης.
Το δεύτερο είδος, η εουφόρβια λακτέα, είναι με διαφορά η πιο κομψή εκδοχή φυτού για εσωτερικό χώρο, αφού το σχήμα της ξεκινά από τον πράσινο στενόμακρο κορμό της κλασικής ερυθραίας και καταλήγει σε ένα κομματί πιο πλατύ και οβάλ που θυμίζει ανοιχτή βεντάλια. Έχει παρόμοιες συνήθειες με τις υπόλοιπες του είδους με την διαφορά οτι χρειάζεται περισσότερο φώς και λιγότερο νερό. Σε περίπτωση υπερβολικού ποτίσματος ή απότομης αλλαγής θερμοκρασίας το άνω κομμάτι αποκόπτεται στην βάση του και το υπόλοιπο πράσινο αρχίζει να αποκτά καφέ χρώμα προς τη ρίζα και μαλακή υφή. Σε αυτό το στάδιο ο μοναδικός τρόπος για να σωθεί και να ανακάμψει το φυτό είναι η αφαίρεση του τμήματος εκείνου που έχει το πρόβλημα και η ελάττωση των δόσεων του νερού. Πολύ καλόγουστη και στυλιστικά άρτια είναι η εφαρμογή της λακτέα σε μικρά μεταλλικά διαφόρων χρωματισμών δοχεία στην κουζίνα, το μπανιο ή το καθιστικό, επειδή τα χρωματά της, λευκό, ροζ και φουξ, συνδυάζονται τέλεια με αυτόν τον τρόπο.
Το τρίτο κατά σειρά είδος , η εουφόρβια μίλι, είναι η μικρότερη σε μέγεθος αλλά με τα περισσότερα χρώματα στο άνθος και τα μεγαλύτερα και αιχμηρότερα αγκάθια στα κλαδιά της. Αργής ανάπτυξης, όπως όλες οι εουφόρβιες, η μίλι είναι πολύ ευχάριστη στο μάτι λόγω των χρωματισμών των λουλουδιών της. Μεγάλη προσοχή όμως χρειάζεται στη διαχειριση της, καθώς σαπίζει ευκολότερα από τις υπόλοιπες και η δυνατότητα να επανέλθει αγγίζει τα όρια του αδύνατου. Η μεταγλάστρωση και η τακτική λιπανσή της είναι το πιο απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη της. Ο ελλειπής φωτισμός και η απότομη πτώση της θερμοκρασίας την οδηγούν σε απώλεια φυλλώματος, μέρος του οποίου ανακτά με κόπο μετά από μακρό χρονικό διάστημα.
Τέλος, η εουφόρβια πουλχερίμα είναι ο επιστημονικός όρος του γνωστού σε όλους μας αλεξανδρινού, ένος θάμνου με χριστουγεννιάτικο εορταστικό χαρακτήρα, πολυετή με όλα τα παραπάνω γνωρίσματα της εουφόρβιας και κατακόκκινο λουλούδι.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε εουφόρβιες όλων των ειδών, όλο το χρόνο, σε όλα τα μεγέθη.
Η Αυστραλία είναι πολύ γνωστή σαν ήπειρος για την ιδιαίτερη πανίδα και χλωρίδα της, μερικοί εκπρόσωποι των οποίων αποτελούν και το σήμα κατεθέν της χώρας για όλο το υπόλοιπο κόσμο. Ανάμεσα στα ανθοφόρα φυτά της, αυτοφυές και θαμνοειδές υπάρχει η γκρεβιλέα, πολυετές με έντονα κόκκινα και βυσσινί άνθη, αρκετά ανθεκτικό και πολύ όμορφο. Ιδανική λύση για βραχόκηπους και παρόμοιες κατασκευές που απαιτούν μικρά ευπροσάρμοστα και καλαίσθητα φυτά με πλούσια ανθοφορία και αξιόλογη αντοχή που στην συγκεκριμένη περίπτωση καλύπτει ένα ευρύ φάσμα απο τους 28 εως τους -7 βαθμούς Κελσίου. Η γκρεβιλέα ακολουθεί μέτριους ρυθμούς ανάπτυξης και το φύλλωμα της βελονοειδές, αποτελείται απο πολλά κλαδιά σε ακτινωτή διάταξη που σχηματίζουν μια νοητή σφαίρα. Τα δύο πιο διαδεδομένα είδη της είναι ο πλαγιόκλαδος τύπος που ονομάζεται lanigera mount tamboritha, ο ορθόκλαδος τύπος με το όνομα rosmarinifolia και το δέντρο γκρεβιλέα robusta. Στην πρώτη περίπτωση το φυτό έχει εκτεταμένη χρήση σε φράχτες, διαχωριστικούς χώρους, μπολντούρες, αλλά και μόνο του, κεντρικά διακόπτοντας την καταπράσινη ροή του φρεσκοστρωμένου γρασιδιού. Η δεύτερη ποικιλία προορίζεται για εργασίες περισσότερο εδαφοκαλυπτικές, όπως κάτω από δέντρα, γύρω από πέτρινες κατασκευές ή σε παρτέρια στην κορυφή μιας σκάλας με σκοπό να αναπτυχθεί με φορά προς τα κάτω. Στην τρίτη και τελευταία περίπτωση πρόκειται για ένα μεγαλόσχημο, κωνικό δέντρο που ξεχωρίζει για τα πολύ χαρακτηριστικά του πορτοκαλοκίτρινα άνθη του. Και τα τρία είδη έχουν ανάγκη άμεσης πρόσβασης σε νερό όλο σχεδόν το χρόνο, ενώ αντίθετα η ποιότητα των εδαφών δεν είναι και ο καθοριστικότερος παράγοντας για την εξελιξή τους. Σε γλάστρες στο μπαλκόνι ή την βεράντα η γκρεβιλέα ευδοκιμεί και παρόλη την θαμνοειδή φύση της, με την ανάλογη φροντίδα ευημερεί σε όλες τις δυνατές συνθήκες, απο την υπερβολική ζέστη του Ιουλίου μέχρι τον παγωμένο αέρα τον Χειμώνα.
Στα φυτώρια μας υπάρχουν γκρεβιλέες ελληνικής παραγωγής όλη τη διάρκεια της Άνοιξης και εισαγωγής όλο το χρόνο.
Σε κάποιους εξωτερικούς χώρους που χρειάζονται διαμόρφωση, περιποίηση και ομορφιά , αλλά οι δύσκολες και αντίξοες συνθήκες δεν το επιτρέπουν, όπως γραφεία, καφετέριες ή παραθαλάσσια εστιατόρια, η λύση που προτείνεται συνήθως σχετίζεται άμεσα με δύο φυτά, το βιβούρνο και το δαφνοκέρασο. Πρόκειται για δύο αειθαλείς, καταπράσινους πυκνούς θάμνους με σκούρο σε χρώμα φύλλωμα και μεγάλη ανθεκτικότητα. Το βιβούρνο είναι πολύ δημοφιλές σε δημόσια πάρκα και παιδικές χαρές , όπου πολλές φορές συναντάται κλαδεμένο σε ύψος που δεν ξεπερνά το 1,5μ, δημιουργώντας πυκνές πράσινες μπολντούρες. Πολύ διαδεδομένη και συχνή είναι και η εμφάνισή του σε περιοχές κοντά σε θάλασσα ή σε κατεξοχήν ορεινά μέρη, λόγω της αξιοσημείωτης αντοχής του σε χαμηλές θερμοκρασίες, στους δυνατούς ανέμους και στα αλμυρά νερά. Η δυνατότητα του να προσαρμόζεται με ευκολία και ταχύτητα σε διαφορετικές καιρικές συνθήκες αποτελεί και το κυριότερο προτέρημα του. Σε κήπους η συμπεριφορά του είναι τέλεια και μακροχρόνια απόλυτα αξιόπιστη, ειδικά εάν υπάρχει η πολυτέλεια του αυτόματου ποτίσματος και της συνεπούς λιπάνσεως τουλάχιστον 3 φορές ετησίως. Μικρός είναι ο αριθμός των ασθενειών που το προσβάλλουν και οι περισσότερες αντιμετωπίζονται γρήγορα και με απλό τρόπο. Το βιβούρνο κλαδεύεται δραστικά για την ενδυνάμωση του φυτού, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα απολύτως πρόβλημα, ή απλώς ¨κορφολογείται¨ κάθε αρχή της Άνοιξης και στο τέλος του καλοκαιριού με σκοπό να διατηρήσει τον υπάρχοντα όγκο, ύψος και ελαφρώς να ενισχυθεί αποκτώντας το επιθυμητό σχήμα. Ιδανικό και άκρως αποτελεσματικό στην κάλυψη ατελειών κτιρίων ή άσχημων κατασκευών, έγινε πολύ γνωστό στους εργολάβους και χρησιμοποιήθηκε από αυτούς στο έπακρο και για πολλούς άλλους ανάλογους στόχους. Δύο είναι τα σημαντικότερα είδη βιβούρνου , το κλασικό που ονομάζεται tinus και ένα άλλο με πολύ γυαλιστερά φύλλα που ονομάζεται λουσίντουμ.
Το δαφνοκέρασο, από την άλλη, παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με το βιβούρνο σε συμπεριφορά και συνήθειες με μικρές διαφορές στην φυσιολογία του. Τα φυλλώματα του σε πράσινο χρώμα είναι πιο στενόμακρα και δεν ανθίζει σχεδόν ποτέ όπως το βιβούρνο που έχει συστάδες μικροσκοπικών λευκών λουλουδιών καθόλη την διάρκεια της Άνοιξης. Έχει την ίδια προσαρμοστικότητα σε εδάφη και ποιότητες υδάτων και την ίδια αποδοτικότητα με την χρήση λιπάσματος. Η ανάπτυξη του ακολουθεί παρόμοιους ρυθμούς ταχύτητας και η αντοχή του είναι από χρόνια δοκιμασμένη, για αυτόν τον λόγο τοποθετείται σε θέσεις φαινομενικά και πρακτικά δύσκολές. Ευρεία χρήση έχει και στην ανθοδετική, πλαισιώντας πλειστάκις όμορφα και εντυπωσιακά μπουκέτα με τριαντάφυλλα και ζέρμπερες, αφού αντέχει μέσα σε ανθοσυνθέσεις χωρίς νερό για αρκετές ώρες.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε βιβούρνα και δαφνοκέρασα από μεγέθη 3λιτρης γλάστρας εως 30λιτρα φυτά σε ύψος 2μ όλο το χρόνο και σε μεγάλες ποσότητες.
Η τριανταφυλλιά είναι ένας δημοφιλής ανθοφόρος θάμνος, πολύ αγαπητός στους Έλληνες εδώ και πολλά χρόνια και δύσκολα παρουσιάζεται περίπτωση κήπου ή βεράντας χωρίς έστω και ένα τέτοιο φυτό. Συμβουλές για την ανθοφορία και την περιποίηση της εμφανίζονται πλήθος σε βιβλία και περιοδικά, παντού και πάντα, από ειδικούς και μη, χωρίς όμως κάποια ιδιαίτερη, ξεχωριστή και πρακτική πληροφορία που να διακρίνεται για το ασφαλές αποτέλεσμα της. Το μόνο σίγουρο είναι οτι οι λάτρεις των όμορφων και πολύχρωμων τριαντάφυλλων οπωσδήποτε θα επιθυμούσαν η ανθοφορία τους να διαρκεί για περισσότερο από 6 μήνες ετησίως και ταυτόχρονα, εαν αυτό είναι εφικτό, με καθαρά οικολογικό τρόπο για το φυτό και όσο το δυνατόν λιγότερο χημικό και βλαβερό για το περιβάλλον. Ο μοναδικός δρόμος για να συμβεί αυτό είναι ο σχολαστικός και σταδιακός τρόπος κλαδέματος, δηλαδή η κοπή των κλαδιών του φυτού σε χρονική στιγμή που καθορίζεται και με μεθόδους ανάλογες. Η στιγμή είναι πάντοτε στην αρχή της Άνοιξης και ποτέ αργότερα ή νωρίτερα. Εξαίρεση το πολύ πολύ ελαφρό κλάδεμα στο τέλος του καλοκαιριού με μεγάλη προσοχή και λεπτομέρεια για να μην επηρεαστούν οι χυμοί του φυτού και συνεπως η μετέπειτα υγιής πορεία του. Το δραστικό κλάδεμα της Άνοιξης όμως διαφέρει κατά πολύ και στον τρόπο και στην έκταση. Τα κεντρικά κλαδιά καλό θα ήταν να κόβονται με κοφτερό εργαλείο και απότομα για αποφυγή της ταλαιπωρίας του φυτού και σε διαφορετικά ύψη το καθένα. Τα παρακλάδια επίσης καλό θα ήταν να κόβονται και αυτά σε διάφορα μήκη και πλάτη, μέθοδος που επιτείνει την ανάπτυξη φύλλων και μικρότερων κλαδιών, αυξάνει τον όγκο του θάμνου και ως εκ τούτου παρατείνει και την περίοδο ανθοφορίας του. Ο τρόπος αυτός σε συνδυασμό με την χρήση ειδικού λιπάσματος για τριανταφυλλιές θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα πολύ γρήγορα και εύκολα.
Στα φυτώρια μας υπάρχουν λιπάσματα τριανταφυλλιάς όλο το χρόνο και δωρεάν πολλές ακόμα παρόμοιες συμβουλές.
Τα ωραιότερα δέντρα της ελληνικής υπαίθρου, κωνοφόρα και αειθαλή, με συνεχή παρουσία σε όλα τα τοπία από την θάλασσα των νησιών μέχρι τα βουνά της ενδοχώρας, είναι τα πεύκα. Πανύψηλα και θεόρατα κοσμούν όλες τις περιοχές και όλα τα σημεία από τις ακτές και τα παραθαλάσσια οικόπεδα εως τους δρόμους και τους πολυτελείς κήπους εξοχικών κατοικιών σε ολόκληρη τη χώρα. Ανάμεσα στις διαφορετικές τους χρήσεις είναι η διαμόρφωσή τους σε μικρά μπονσάι, διαδικασία πολύπλοκη, αρκετά μακρόχρονη και δαπανηρή, εξαιτίας των γνώσεων που απαιτούνται γύρω από το κλάδεμα και την λίπανση του δέντρου. Το ριζικό τους σύστημα δεν έχει την ανθεκτικότητα που θα περίμενε κανείς από ένα τόσο μεγαλόσωμο δέντρο, κα η διάταξη των ριζών είναι πλάγια και όχι σε αξιοσημείωτο βάθος. Σε αυτό το σημείο χρειάζεται επιπλέον προσοχή σε εργασίες κοντά και γύρω από το δέντρο λόγω του κινδύνου να τραυματιστεί ο κορμός του ανεπανόρθωτα και να καταστραφεί ολόκληρο. Επίσης ένας ακόμα καθοριστικός παράγοντας είναι το ξύλο του πεύκου, μαλακό σε υφή και ως εκ τούτου κάμπτεται εύκολα και σπάει ακόμη πιο γρήγορα, εάν το εφαρμόσει κάποιος που δεν γνωρίζει τον κατάλληλο τρόπο. Αυτό το χαρακτηριστικό του το καθιστά ευάλωτο σε ασθένειες από τις οποίες οι κυριότερες αφορούν ένα έντομο και μια κάμπια. Το έντομο αυτό διεισδύει στο κορμό του δέντρου με σκοπό να απορροφήσει μέρος των χυμών του, όσο αυτό έχει, και το πρόβλημα ξεκινά να γίνεται οξύ, όταν τα απόβλητά του, οι κολλώδεις εκκρίσεις του, ελκύουν τις μέλισσες προσφέροντας τους το νοστιμότερο γεύμα. Επομένως, το έντομο αυτό είναι ευεργετικό για την παραγωγή μελιού, αλλά καταστροφικό για την υγιή πορεία των πεύκων. Αντιμετωπίζεται με ισχυρά εντομοκτόνα από την εμφάνιση του και ύστερα και με βορδιγάλειο πολτό προληπτικά 2 φορές ετησίως. Ο βορδιγάλειος πολτός, ένα μείγμα ασβέστη και χαλκού, παρουσιάζει μεγάλη δυνατότητα εφαρμογών από τα κωνοφόρα και τα δέντρα σκίασης μέχρι τα καρποφόρα και τις ελιές, προστατεύοντας τα από κάθε είδους βλαβερό έντομο.
Η κάμπια από την άλλη πλευρά ξεχειμωνιάζει πάνω στο δέντρο δημιουργώντας κουκούλια και την Άνοιξη κατατρώγει τα νεαρά φύλλα του δέντρου, καταστρέφοντας το. Τα κρούσματα που διαπιστώθηκαν αφορούν δέντρα κυρίως στην Χαλκιδική και σε άλλες παραθαλάσσιες περιοχές της Β.Ελλάδας. Η απομάκρυνση της πραγματοποιείται με δραστικά φάρμακα που υπάρχουν στο ευρύτερο εμπόριο και εφαρμόζονται συχνά με γρήγορα και ασφαλή αποτελέσματα. Ιδιαίτερα δημοφιλής τα τελευταία χρόνια είναι και μια βιολογική λύση στο πρόβλημα αυτό που προκύπτει από μια απλή φυσική παρατήρηση. Οι κάμπιες ταξιδεύουν και μεταφέρονται από το ένα μέρος στο άλλο δημιουργώντας μια σειρά η μια πίσω από την άλλη. Εάν κάτι ή κάποιος διαταράξει την αλληλουχία της σειράς αυτής απομακρύνοντας όχι τον αρχηγό αλλά τον δεύτερο ακολουθό του, η υπόλοιπη ιεραρχία παύει να υπάρχει και αποπροσαναλολίζεται ολόκληρη η συνέχεια. Η επανασύνδεση των μελών μεταξύ τους κοστίζει και σε χρόνο και σε κόπο και με την κατάλληλη εκμετάλλευση μπορεί να μην πραγματοποιηθεί και ποτέ. Η εφαρμογή του βορδιγάλειου πολτού είναι και σε αυτήν την περίπτωση η καίρια προληπτική ενέργεια με σίγουρα και γρήγορα αποτελέσματα.
Τα γιουνίπερους, οι κρυπτομέριες και τα νανοειδή έλατα είναι τα μοναδικά είδη κωνοφόρων της αγοράς που εμφανίζονται και σε μικρότερα μεγέθη και μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν σε βραχόκηπους και κηπουρικές εργασίες που απαιτούν ακριβή υπολογισμό του χώρου και των μεγεθών. Ειδικά η κρυπτομέρια, θάμνος με βελονοειδή κλαδιά, όμορφος και ανθεκτικός, είναι μια εξαιρετική λύση για κατασκευές με φυτά που δεν προβληματίζουν σε κανένα επίπεδο. Η ανάπτυξη της ακολουθεί μέτριους εως αργούς ρυθμούς, δεν επηρεάζεται από το κρύο και δεν κλαδεύεται σχεδόν ποτέ, καθώς από μόνη της δημιουργεί το επιθυμητό σχήμα χωρίς καμία εξωτερική παρέμβαση. Η ανοσία της στις συχνότερες ασθένειες των κωνοφόρων, από τις οποίες προσβάλεται πολύ αραιά, και η αντοχή της σε καλοκαιρινές συνθήκες έντονης ζ'εστης και ξηρασίας την οδήγησαν όλα αυτά τα χρόνια στην πρώτη θέση ανάμεσα στις προτιμήσεις των καταναλωτών και η δημοτικότητα της δικαιολογημένα εκτοξεύθηκε στα ύψη. Οι μπολντούρες και τα στενόμακρα παρτέρια που διακοσμούνται με κρυπτομέριες έχουν έντονα στυλιστικά προτερήματα και άπειρα πρακτικά πλεονεκτήματα, επειδή το συνεχές πότισμα και φροντίδα που απαιτούνται σε άλλες περιπτώσεις, εδώ είναι εντελώς περιττές. Το νερό που έχει ανάγκη ένα τέτοιο φυτό αντιστοιχεί με 2 ποτίσματα εβδομαδιαίως για τις γλάστρες και 3 για τον κήπο, ενώ η λίπανσή του προαιρετικά 6 φορές ετησίως, 3 την Άνοιξη και 3 το Φθινόπωρο. Η διαθεσιμότητα του ξεκινάει με την αρχή της περιόδου της Άνοιξης, με μεγέθη από 30εκ ύψος και 3λίτρα γλάστρα και καλύπτει όλη την ποικιλία μέχρι τα μεγάλα 30λιτρα μεγέθη, που ως επι το πλείστον είναι εισαγωγής.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε κρυπτομέριες εισαγωγής και ελληνικές σε πολλά μεγέθη όλο το χρόνο.
Το χαρακτηριστικό μοτίβο των κινέζικων διακοσμήσεων που επαναλαμβάνεται εδώ και πολλά πολλά χρόνια παντού είναι ένα λουλούδι που εκεί συμβολίζει τον πλούτο και την τιμή, ενώ στη χώρα μας, αυτοφυές, πρωταγωνιστεί σε ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο και την υπόλοιπη περιοχή της Μεσογείου. Η παιώνια, το αρχαιότερο αγριολούλουδο της ελληνικής εξοχής, εμφανίζεται σε όλα τα σημεία της ελληνικής χλωρίδας, από τα βουνά μέχρι τα νησιά της Κρήτης και της Ρόδου, με πολλές διαφορετικές ποικιλίες που η καθεμιά τους ξεχωρίζει για τα μεγαλοανθή και πολύχρωμα λουλούδια της. Το λευκό, το ροζ ,το λιλά, το φουξ, το κόκκινο και το μωβ είναι τα χρώματα που κυριαρχούν, πιο εντυπωσιακές όμως είναι οι διχρωμίες και οι συνδυασμοί τους. Ιδιαίτερα είναι και τα φύλλα της σε σχήμα παλάμης σε ανοιχτό πράσινο σχηματίζουν συστάδες θάμνου με μέγεθος που δεν ξεπερνά ποτέ τα 80εκ και αντίστοιχο πλάτος. Τα θετικά στοιχεία της παιώνιας είναι δύο:η μακρά περίοδος ανθοφορίας της που διαρκεί μέχρι και 6-7 μήνες και το γεγονός οτι αντέχει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Περισσότερη προσοχή απαιτείται στα φυτά της γλάστρας, ώστε να χρησιμοποιείται το κατάλληλο χώμα, να αποστραγγίζονται τα νερά και να εφαρμόζεται συχνά λίπασμα ανθοφορίας, που τους είναι απαραίτητο για τακτική ενίσχυση του φυτού και ενδυνάμωση του. Οι πρόσήλιες θέσεις και τα φωτεινά σημεία του κήπου ή του μπαλκονιού είναι μέρη κλειδιά για την παιώνια με τελικό σκοπό την απόλυτη προσαρμογή της στον περιβάλλοντα χώρο.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε παιώνιες εισαγωγής και ελληνικές σε οτι αριθμό και μέγεθος όλοτο χρόνο.
14-12-2023
09-11-2022
Οραματιστείτε και πραγματοποιήστε τον μικρό σας παράδεισο
Χρήσιμες Συμβουλές
Το ακτινίδιο είναι ένα φυλλοβόλο αναρριχώμενο δέντρο με καταγωγή απο την Κίνα, μεγ...
ΠερισσότεραΤα φυτά εξωτερικού χώρου στον κήπο ή στο μπαλκόνι σας, επειδή είναι εντελώς εκτε...
ΠερισσότεραΓια να διατηρηθούν κομμένα λουλούδια στο βάζο περισσότερες ημέρες θα πρέπει να ακολου...
ΠερισσότεραΆμεση Εξυπηρέτηση
Στα Φυτώρια ΚΕΝΤΙΑ με γνώμονα πάντα την ποιότητα των προϊόντων μας, την καλή και...
ΠερισσότεραΕύρεση Σπανίων Φυτών
Με περισσότερα από 500 είδη και με ένα δίκτυο συνεργατών που έχουμε αναπτύξει σε ολόκ...
Περισσότερα