Οι περισσότεροι κήποι ανεξάρτητα από το μέγεθος και την περιοχή, όχι μόνο στην πόλη μας αλλά και σε όλη την Ελλάδα, έχουν 2 βασικά χαρακτηριστικά: τα ψηλά δέντρα και τους αειθαλείς θάμνους από την μια πλευρά και τις ατέλειωτες εκτάσεις γκαζόν από την άλλη. Το γκαζόν όμως, το καταπράσινο αυτό γρασιδάκι, που τόσο θελκτικό είναι για το βλέμμα του απλού περαστικού, έχει ανάγκη ξεχωριστής μεταχείρισης λόγω του ιδιότροπου χαρακτήρα του. Η καλή του εμφάνιση και το υγιές χρώμα του βρίσκονται σε άμεση συσχέτιση με την τακτική του φροντίδα, σε μηνιαία πάντα βάση, που περιλαμβάνει κατά προτεραιότητα 3 διαδοχικές εργασίες. Η πρώτη και αξιολογότερη όλων είναι το 15ήμερο κούρεμα, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε ύψος που μόνο οι επαγγελματίες γνωρίζουν και προσαρμόζεται ανάλογα με την εποχή, τις καιρικές συνθήκες και την περιοχή. Ένα παραμελημένο ψηλό, πάνω από 20 πόντους γκαζόν, το καλοκαίρι είναι επικίνδυνο να συγκρατήσει υπερβολική υγρασία και να αναπτύξει διάφορες μηκυτιάσεις, αρρώστιες που στην περίπτωση αυτή είναι πολύ δύσκολο να καταπολεμηθούν με εύκολο τρόπο. Άλλωστε κοντά σε σπίτια και κατοικημένες περιοχές τα ατημέλητα γρασίδια αποτελούν την τέλεια κρυψώνα για διάφορα μικρά ζωύφια και έντομα, δημιουργώντας δυσάρρεστες εκπλήξεις για μεγάλους, αλλά κυρίως για μικρά παιδιά. Έπειτα ένας παράγοντας που κανείς δεν υπολογίζει  όσο οφείλει, είναι η καταστροφή ολόκληρου του κήπου καθώς το γκαζόν χάνει μεγάλο μέρος από την αρχική του πυκνότητα, θαμπώνει και φαίνεται μερικώς αραιωμένο, σαν να βρίσκεται στα πρωτα στάδια της ξήρανσης. Το κούρεμα του γκαζόν πραγματοποιείται από ειδικές μηχανές, που ελέγχουν το κατάλληλο ύψος και διαθέτουν αποθηκευτικό χώρο για το κομμένο χορτάρι, χωρίς να αφήνουν περιττά υπολείμματα πάνω στον υπόλοιπο φρεσκοκουρεμένο κήπο. Πολύ πιο σημαντική είναι και η διαδικασία της λίπανσης, που δεν φαίνεται αλλά είναι οτι πιο σοβαρό υπάρχει πάνω στο τομέα των φυτών. Το καλοκαίρι με την υπερβολική ζέστη και τους καύσωνες, οι λιπάνσεις των φυτών παραμένουν ανενεργείς λόγω της δυσκολίας που παρουσιάζεται στην απορρόφηση των συστατικών από το έδαφος και την άμεση χρήση τους. Το ίδιο συμβαίνει και τον χειμώνα, σε μικρότερο βέβαια βαθμό. Ιδανική εποχή η άνοιξη και το φθινόπωρο, οπότε είναι και επιβεβλημένη η χρήση τους σε μηνιαία βάση στις ανάλογες δοσολογίες, με το αποτέλεσμα να είναι εντυπωσιακά εμφανές. Το λίπασμα για το γκαζόν είναι προσβάσιμο σε όλα τα καταστήματα με είδη κήπου και σε όλους τους επαγγελματίες που διαθέτουν τον ανάλογο εξοπλισμό. Υπάρχει και η δυνατότητα λίπανσης σε υγρή μορφή μέσω ραντίσματος, μια μέθοδος που χρησιμοποιείται μόνο από ειδικούς και με συγκεκριμένο εργαλείο, την ραντιστήρα, έχει όμως το πλεονέκτημα της τεράστιας απορρόφησης και του πολύ άμεσου αποτελέσματος. Τέλος ,το σημαντικότερο, αν και όχι και τόσο γνωστό, στάδιο της περιποίησης του γρασιδιού, η περίφημη εξαέρωση, μια διαδικασία πολύ δύσκολη και επίπονη για το γκαζόν, απαραίτητη όμως, ειδικά σε γηρασμένα εδάφη που φιλοξενούν χρόνια αδιάκοπα πολυετείς καλλιέργειες. Η εξαέρωση είναι μια μέθοδος ανανέωσης των εδαφών και του γρασιδιού, που πραγματοποιείται μόνο μια φορά το χρόνο, με ακρίβεια και συνέπεια από πολύ εξειδικευμένο προσωπικό με την χρήση του κατάλληλου μηχανήματος. Σε καμία άλλη περίπτωση δεν προτείνεται ως τεχνική, παρά μόνο από εκείνους που την γνωριζουν άπταιστα και έχουν την ανάλογη εμπειρία στο χώρο. Η τακτική της εξαέρωσης μιμείται ακριβώς την μέθοδο του αλετριού στην γεωργία, όπου ανακατέυεται ολόκληρο το στρωμμένο κομμάτι του κήπου σε μικρό βάθος με ειδικό μηχάνημα προσεχτικά, παρέχοντας σε όλο το ΄σύνολο έναν επιπλέον δίκτυο μικρών κενών ανάμεσα στο γρασίδι, που αναζωογονούν και το ίδιο το έδαφος και την υπάρχουσα καλλιέργεια. Αρχικά η πρώτη εντύπωση είναι λίγο αποκρουστική και θυμίζει οργωμένο χωράφι, σε 15 όμως μέρες μόλις η όψη του κήπου διαφοροποιείται προς το καλύτερο και η αλλαγή είναι θεαματική. Το γρασίδι είναι πυκνότερο, πιο γυαλιστερό και έχει εμφάνιση ενός ολοζώντανου, φρεσκοκομμένου κομματιού πρασίνου, φέρνοντας στο νου τους έτοιμους χλοοτάπητες που στρώνονται στα γήπεδα του ποδοσφαίρου. Αν και δεν είναι και πολύ σύνηθες σημέρα, η εξαέρωση ωστόσο είναι μια πολύ σοβαρή εργασία που κρίνεται απαραίτητη για όλους τους κήπους, ειδικά για εκείνους που μετρούν και λίγα περισσότερα χρόνια ή βρίσκονται σε μικρά και περιορισμένα σημεία, ανήλια και με δύσκολη πρόσβαση. Πραγματοποιείται και χειρονακτικά για μικρότερη έκταση, είναι όμως πιο επίπονο για τον κηπουρό και χρειάζεται πάλι το ειδικό εργαλείο.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ένα αριθμό επαγγελματιών που ασχολούνται με όλη την διαδικασία περιποίησης του γκαζόν και μπορούν να εξασφαλίσουν ένα άψογο αποτέλεσμα με μεγάλη διάρκεια.

Κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα έφτασε στην χώρα μας και συγκεκριμένα στο όμορφο νησί της Αίγινας, ένα δέντρο με καταγωγή από το μακρινό Ιράν, που ξεχώριζε για τα μαλακά δερματώδη φύλλα του και τους πολύ νόστιμους μωβ-πράσινους καρπούς του. Η φιστικιά Αιγίνης είναι μια ποικιλία φιστικιάς που καλλιεργείται τα τελευταία χρόνια με τεράστια επιτυχία μόνο στην Ελλάδα και αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο και προσοδοφόρο εξαγωγικό προιον για τη χώρα μας. Πρόκειται για έναν φυλλοβόλο θάμνο με αξιοσημείωτη αντοχή στην ξηρασία και την ζέστη, ιδανικό για ηλιόλουστες περιοχές με καλά ποιοτικά ασβεστούχα εδάφη που διαθέτουν τέλεια αποστράγγιση. Δεν κλαδέυεται ποτέ δραστικά, απαιτεί λίπανση σε τακτά χρονικά διαστήματα και διατηρείται μέχρι τους -10 βαθμους Κελσίου. Είναι πολύ ανθεκτικός σε αντίξοες συνθήκες, διότι το ριζικό του σύστημα αναπτύσσεται σε βάθος αντλώντας από τα βαθύτερα υποστρώματα όλα τα υπολείμματα υγρασίας που υφίστανται. Έχει μεγάλη απόδοση, ίσως και 50 κιλά καρποφορία ανά έτος, με αρχικό στάδιο το 4ο έτος της ηλικίας του, παραγωγή που πολλαπλασιάζεται με τα επόμενα χρόνια και αυξάνεται ποσοτικά λόγω της μακροβιώτητας του. Μια φιστικιά έχει τη δυνατότητα να παράγει μέχρι και για 70 χρόνια ασταμάτητα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, καρπούς πλούσιους σε βιταμίνες ( Β6, Β5 θειαμίνη ), πρωτείνες και ασβέστιο.  Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται είτε με εμβολιασμό, είτε με σπορά σε θηλυκά ή αρσενικά φυτά. Υπάρχει και η τεχνητή γονιμοποίηση που εφαρμόζεται κυρίως σε προηγμένες χώρες του εξωτερικού όπως οι Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής με αρκετή επιτυχία. Η μέθοδος συγκομιδής περιελάμβανε μέχρι τωρα πολύ χειρονακτική εργασία, που έβλαπτε όμως το τελικό προιον. Σήμερα υπάρχουν ειδικά κατασκευασμένες μηχανές που ειδικεύονται σε τέτοιου είδους δουλειές και αποτελούν βασικά εργαλεία του επαγγελματία αγρότη. Τέλος, παρόλη την περιορισμένη εκτασή της η χώρα μας κατέχει την 6η θέση παγκοσμίως στην παραγωγή φιστικιών Αιγίνης με 10000 τόνους με τους γείτονες Τούρκους να βρίσκονται στην τρίτη. Την πρώτη θέση καταλαμβάνει το Ιράν με 472.097 τόνους σε ετήσια βάση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε κατόπιν παραγγελίας φυτά φιστικιάς σε μεγάλες ποσότητες εαν χρειαστεί.

Πολλά και διαφορετικά είδη φυτών, κυρίως εισαγωγής, εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στην ελληνική αγορά, άλλα ευαίσθητα και λιγότερο αντοχής και άλλα πολύ ανθεκτικά και ευπροσάρμοστα. Στην δεύτερη αυτή κατηγορία ανήκει και ένας θάμνος με ασυνήθιστο σκούρο φύλλωμα, σχετικά αδιάφορος, με πολύ εντυπωσιακή ωστόσο ανθοφορία: το λωροπέταλο. Από την ετυμολογία των ελληνικών λέξεων λώρος που σημαίνει απλοικά λωρίδα και το πέταλο, που όλοι γνωρίζουν την έννοια του, προέκυψε το όνομα του φυτού αυτού που τα λουλούδια αλλά και τα φύλλα του όντως διαθέτουν πολλά, μακρόστενα στελέχη. Κατάγεται από την ΝΑ Ασία, αυτοφύεται σε πολλά σημεία της Κίνας και έχει αποκτήσει ιδιαίτερη διακοσμητική αξία ως αναπόσπαστο κομμάτι των λεγόμενων γιαπονέζικων κήπων. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του όμως, βρίσκεται στην μεγάλη ανθεκτικοτητά του σε χαμηλές θερμοκρασίες που φτάνουν μέχρι και 15 βαθμούς κάτω από το μηδέν με ελάχιστες απώλειες. Το φύλλωμα του έχει ένα χαρακτηριστικό σκούρο πράσινο χρώμα, ίσως και με κάποιους τόνους του μπορντώ, σκληρή και κάπως αδρή υφή και με ελαφρώς κυκλική διάταξη που προσφέρει αρκετές δυνατότητες για εντελώς σχηματισμένη τελική όψη. Δεν κλαδεύεται, κορφολογείται, όμως μόνο με τελικό σκοπό την σχηματοποίηση και όχι και τόσο την ανανέωση του φυτού που ούτως ή άλλως έχει αρκετή δύναμη και για ανάπτυξη και για ανθοφορία. Για φυτά σε γλάστρες η μεταγλάστρωση σε μεγαλύτερα μεγέθη και η τακτική λίπανση είναι απαραίτητη, καθώς πρόκειται για είδος με εκτεταμμένο ριζικό σύστημα που απαιτεί συγκεκριμένο όγκο χώματος πολύ πλούσιο σε ιχνοστοιχεία για να αναπτυχθεί. Προσαρμόζεται εύκολα σε όλους τους τύπους των χωμάτων, εφόσον αυτά του παρέχουν άριστη αποστράγγιση, και ανθοφορεί από τις αρχές του Ιουνίου μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Δεν αποκτά μεγάλο ύψος, δύσκολα ξεπερνά τα 2μ, περισσότερο αυξάνει τον όγκο του και τον αριθμό των λουλουδιών του. Φυτεύεται μόνο του αλλά και σε συστάδες χρωματίζοντας πολύ όμορφα άλλοτε μονότονους φράχτες και βραχόκηπους. Ιδανικό για κήπους προσήλιους ή ημισκιερούς με περιορισμένο χώρο και ιδιαίτερο χρωματικό προσανατολισμό, όπου δημιουργείται μια ξεχωριστή αίσθηση εκκεντρικότητας και διαφορετικότητας παρόμοια με εκείνη των διακοσμήσεων με μπονσάι. Τέλος, αν και σπάνια νοσεί, το ξεθώριασμα των φύλλων που προκύπτει από την έλλειψη του φωτός και η μερική τους ξήρανση στις άκρες λόγω του λιγοστού νερού, είναι και τα μοναδικά συμπτώματα που θα μπορούσε κανείς να εντοπίσει πάνω του.  

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μπονσάι λωροπέταλου όλη την Άνοιξη με διάφορα μεγέθη.

Οι φοίνκες είναι πολύ όμορφα και μεγαλοπρεπή φυτά, αρκετά δημοφιλή στην χώρα μας με ενδιαφέρουσα αλλά δυστυχώς έντονα αργή ανάπτυξη, πράγμα που σε συνδυασμό με το υψηλό τους κόστος  εμποδίζει την συχνή τους αντικατάσταση. Ο λόγος αυτός υποχρεώνει τα Φυτώρια Κέντια να δώσουν κάποιες επιπλέον συμβουλές για την φροντίδα τους τους καλοκαιρινούς μήνες αλλά και την προστασία τους τον Χειμώνα όταν λόγω της ευαισθησίας τους στις αλλαγές της θερμοκρασίας κινδυνεύουν άμεσα να καταρεύσουν. Τα τελευταία χρόνια όλοι οι φοίνικες ανεξαιρέτως υποφερουν από κάποια βακτήρια και μύκητες που είτε τους προσβάλλον εξωτερικά, είτε εισβάλλον στο ριζικό τους σύστημα και τους απομυζούν εσωτερικά. Η καλύτερη θεραπεία είναι και σε αυτήν την περίπτωση η πρόληψη, οπότε το καλύτερο φάρμακο είναι η χρήση προληπτικά κάποιων μυκητοκτόνων ή εντομοκτόνων ακόμα και για το σκαθάρι, με απώτερο σκοπό το εκάστοτε παρασιτοκτόνο έντομο ή μύκητας να μην βρεί πρόσφορο έδαφος για να αναοτυχθεί και να καταστρέψει το δέντρο. Αν η εφαρμογή γίνει πολύ τακτικά και με συνέπεια στις δόσεις, το φυτό δύσκολα θα παρουσιάσει στο μέλλον πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση ο κίνδυνος είναι πάντα ορατός, καθώς είναι αρρώστιες εξαιρετικά μεταδοτικές και δύσκολα διαχειρίσιμες. Τον Χειμώνα ωστόσο, το θέμα είναι άλλο: η πτώση της θερμοκρασίας και οι κατά τόπους ισχυροί άνεμοι που χειροτερεύουν την ηδη άσχημη κατάσταση. Με την βοήθεια του ηλεκτρικου ρεύματος και ενός ειδικού θερμαινόμενου καλωδίου μπορεί να διοχετευθεί επιπλέον θερμότητα στα δέντρα και να τα προφυλάξει από τυχόν παγωνιές ειδικά τις νύχτες ή νωρίς το πρωί. Δένοντας αρχικά τα φύλλα μεταξύ τους, όχι πολύ σφιχτά, και τυλίγοντας το καλώδιο γύρω από το κορμό του φοίνικα προσεχτικά, παράγεται καθόλη τη διάρκεια της νύχτας η απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται το φυτό για να επιβιώσει. Εαν σε επόμενο στάδιο ξανατυλιχθεί ολόκληρο το φυτό με λινάτσα και πλαστική μεμβράνη ειδική φυτά, τόσο το καλύτερο καθώς η παραγόμενη θερμότητα δεν θα ξεφεύγει και θα διατηρείται για περισσότερο χρονικό διάστημα γύρω από το δέντρο μια σταθερή σχετικά θερμοκρασία. Το μοναδικό πράγμα που χρειάζεται προσοχή με το πλαστικό που δεν έχει πόρους για να αναπνεύσει, είναι να εξασφαλιστεί η αναπνοή του φυτού μέσω ενός ανοίγματος στο ανώτατο σημείο των φύλλων που θα λειτουργεί σαν ρυθμιστής της υγρασίας που παράγεται. Διαφορετικά όλο αυτό το νερό θα επιστρέφει στη βάση του κορμού πλημμυριζοντάς το και σαπίζοντας τον κορμό με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς. Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται με τεράστια επιτυχία στην γειτονική Βουλγαρία εδω και μερικά χρόνια σε μέρη που έχουν πληθώρα φοινίκων αλλά και πολύ χαμηλές χειμωνιάτικες θερμοκρασίες ταυτόχρονα. Στην Ελλάδα δυστυχώς στα περισσότερα ηπειρωτικά μέρη κάθε χρόνο υπάρχουν μεγάλες απώλειες σε φοίνικες και το θέαμα είναι πολύ θλιβερό.