Πολλές φορές λόγω των καιρικών συνθηκών ή ακόμα και εξαιτίας των πλημελλών μεθόδων συντήρησης των μεγάλων κοινόχρηστων χώρων, ειδικά στα σύγχρονα αστικά κέντρα, εμφανίζονται στα καλλωπιστικά φυτά διάφορες ασθένειες. Ένα κλασσικό παράδειγμα στην πόλη μας είναι τα μεγάλα δέντρα του δήμου που σπάνια τυγχάνουν φροντίδας και συντήρησης με αποτέλεσμα πολλά βλαβερά έντομα και ζιζάνια που αναπτύσσονται εκεί, να μεταφέρονται σε καθημερινή βάση σε φυτά μπαλκονιών και καταστημάτων που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να εξελιχθεί σωτήρια για τα φυτά αυτά. Για αυτόν λοιπόν τον σκοπό τα φυτώρια Κέντια προσφέρουν πληροφορίες για 4 βασικές ασθένειες που ταλαιπωρούν το ευρύ κοινό, ούτως ώστε να επιτευχθεί η γρήγορη και σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση τους. Πρώτη στη λίστα είναι η ψείρα, ένα έντομο που εύκολα διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού, έχει λευκό χρώμα και συνήθως ξεχωρίζει για υπερβολική του κινητικότητα. Πολύ διαδεδομένη είναι η ψείρα στην τριανταφυλλιά όπου και έχει τη δυνατότητα να εκφυλίζει το φυτό μέσα σε λίγες μέρες. Οι περίοδοι με υπερβολική υγρασία και ζέστη ευνοούν το έντομο αυτό και κάποιοι προληπτικού ψεκασμοί δεν θα έβλαπταν. Ωστόσο, όταν πλέον έχει κάνει αισθητή την παρουσία της, χρειάζεται αμέσως επέμβαση με ειδικό διάλυμα για την καταστροφή της. Σε μαγαζιά με γεωργικά φάρμακα υπάρχουν ειδικά σκευάσματα για αυτήν την εργασία . Προσοχή το διάλυμα οφείλει να εφαρμοστεί αρκετές φορές για να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεύτερη σε συχνότητα είναι η Βαμβακάδα, μια λευκή σκόνη που εμφανίζεται πάνω στα φύλλα και τους μίσχους και μοιάζει να κολλά κατά κάποιο τρόπο. Η διάγνωση της εύκολη, η θεραπεία της όμως όχι και τόσο. Χρειάζεται πολλές και συχνές εφαρμογές ειδικών διαλυμάτων για να εξαφανιστεί τελείως, καθώς επηρεάζει δραστικά την νέα βλάστηση του φυτού ανακόπτωντας την ανοδική του πορεία. Η βαμβακάδα ταλαιπωρεί ακόμα και τους επαγγελματίες με την επιμονή της, οπότε όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτή και όσες περισσότερες φορές ψεκαστεί, τόσο το καλύτερο. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο βοτρίτης και οι υπόλοιποι μύκητες των φυτών. Όπως και στους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς έτσι και εδώ, ο μύκητας για να αναπτυχθεί χρειάζεται ένα ζεστό και υγρό περιβάλλον όπου ο αέρας δεν ανανεώνεται εύκολα. Ιδανικό παράδειγμα, το κυκλάμινο, ένα φυτό με μεγάλα πλατιά φύλλα που αναπτύσσονται κοντά στον κορμό σχηματίζοντας μια νοερή ομπρέλα. Εκεί ακριβώς εμφανίζεται ο βοτρίτης και εύκολα εξαπλώνεται σε όλη την νεαρή βλάστηση του φυτού. Η θεραπεία του πιο απαιτητική από τα υπόλοιπα γίνεται με ταυτόχρονο ριζοπότισμα στο χώμα και εναέριο ψεκασμό, σε φύλλα και κορμό. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα, γιατί είναι απαραίτητο να επαναλαμβάνεται κάθε 8-10 μέρες για 2 μήνες. Σε επαγγελματικές φυτεύσεις τα πράγματα είναι πιο σοβαρά και ακόμα πιο δύσκολα καθώς μια ελλειπής εφαρμογή του φαρμάκου μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη παρτίδα φυτών. Τέλος, ο τετράνυχος, μια αρρώστια που προσβάλλει κυρίως λαχανικά και φρούτα, γίνεται αντιληπτός με το υπερβολικό και απότομο κιτρίνισμα των φύλλων. Τα φύλλα αποχρωματίζονται παροθσιάζοντας κάποια μικρά στίγματα στην κατώτερη επιφάνειά τους. Αντιμετωπίζεται με ψεκασμούς σε σύντομα χρονικά διαστήματα και με δραστικά κλαδέματα. Προχωρά με ηπιότερους ρυθμούς είναι όμως εξίσου καταστροφικός με τα υπόλοιπα. Σε προχωρημένο στάδιο δεν είναι αντιμετωπίσιμος.
Πριν από πολλά χρόνια, ίσως να ήταν και 20, δεν θυμάμαι ακριβώς, ανάμεσα στα φυτά εσωτερικού χώρου που είχαν παραγγελθεί από το εξωτερικό όταν και 30 τεμάχια από ένα περίεργο τροπικό, καθώς φαινόταν, παχύφυτο, κοντό και πυκνό σε όψη που ξεχώριζε για την εξαιρετική γυαλάδα των φύλλων του. Ο ζαμιοκουλκας που τότε ήταν σχεδόν άγνωστος στη χώρα μας, γρήγορα κέρδισε το κοινό με την εξωτερική του εμφάνιση και την απίστευτη αντοχή του στην ξηρασία και το σκοτάδι. Σήμερα, βρίσκεται πάντα στην πρώτη θέση ανάμεσα στα φυτά που επιλέγονται για τις λεγόμενες δύσκολες αποστολές, όπως η διακόσμηση καταστημάτων και ξενοδοχείων, γραφείων και πολλών άλλων κοινόχρηστων χώρων. Βέβαια, όπως και τότε, πάλι για πρώτη φορά τα φυτώρια μας πρωτοπόρα στα φυτά εσωτερικού χώρου προτείνουν ένα νέο υβρίδιο, τον ζαμιόκουλκας raven, ή αλλιώς τον μαύρο ιππότη. Πρόκειται στην πραγματικότητα για το ίδιο φυτό μόνο που εμφανισιακά διαφέρει κυρίως λόγω των σκουρότερων σε χρώμα φύλλων του, που είναι και ελαφρώς λεπτότερα σε υφή. Όποιος το δεί για πρώτη φορά αποκτά την αίσθηση οτι πρόκειται για ''παγωμένο'' όπως συνηθίζεται να λέγεται φυτό, αλλά η αλήθεια είναι πως αποτελεί μια νέα ποικιλία. Πάντως σίγουρα το πιο έντονο αυτό χρώμα του είναι αρκετά ελκυστικό στο βλέμμα για αυτό και αμέσως κυριαρχεί στον χώρο και τραβά όλη την προσοχή. Σαν κλασσικός ζαμιόκουλκας παραμένει ανθεκτικός σε ζέστη και ξηρασία, όπως και στην έλλειψη φωτός. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται κατά την μεταφύτευση, ούτως ώστε να μην διαιρεθεί κατά λάθος και εκτεθεί μέρος του ριζικού του συστήματος. Πάντα φυτεύεται σε εμπλουτισμένο τυρφόχωμα που αποτελεί και τό καλύτερο υπόστρωμα για τα φυτά εισαγωγής. Τέλος, απαραίτητη είναι η τακτική μηνιαία του λίπανση με ειδικά σκευάσματα για φυτά εσωτερικού χώρου.
Στα φυτώρια μας υπάρχει από φέτος και αυτό το είδος όλο το χρόνο σε μικρά και μεσαία μεγέθη.
Η πιο γνωστή και δημοφιλής ορχιδέα σε όλο τον κόσμο με τεράστιες ποσότητες προσφοράς από παραγωγούς, εκπληκτικές πωλήσεις και άπειρους υβριδικούς τύπους, είναι η ποικιλία phalaenopsis, ευρέως διαδεδομένη και στη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτός ο τύπος ορχιδέας διαθέτει οβάλ σε σχήμα σαρκώδη φύλλα σε σκούρο πράσινο χρώμα και αρκετά μαλακά σε υφή. Τα άνθη της άλλοτε περισσότερα άλλοτε λιγότερα είναι συνήθως πεντάφυλλα με ξεχωριστό χρωματιστό γλωσσίδιο και προβάλλουν μέσα από στελέχη που προεξέχουν του φυλλώματός σε κάθετη διάταξη. Οι ρίζες της πυκνές και καταπράσινες είναι πάντα σε άστατη διάταξη και ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο φυτό πολύ έντονα. Η ορχιδέα ωστόσο, είνσι ένα φυτό εξαιρετικής ομορφιάς και ανθεκτικότητας με μοναδικό μειονέκτημα της μια μικρή ευαισθησία σε τρία βασικά θέματα που εάν ληφθούν υπόψιν νωρίς, θα χαρίσουν στον ιδιοκτήτη της πολλά και πανέμορφα λουλούδια καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το πρώτο θέμα αφορά το νερό και τη συχνότητα του ποτίσματος. Ανάλογα με τη θερμοκρασία του χώρου και την εποχή η ορχιδέα θα πρέπει να ποτίζεται πάντα με μέτρο και σύνεση. Ούτε περισσότερο το καλοκαίρι ούτε λιγότερο το χειμώνα. Απαραίτητο επίσης, είναι το φυτό να στεγνώνει τελείως και ύστερα να δέχεται νέες ποσότητες νερού. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ένα υγιές και ισχυρό ριζικό σύστημα και απομακρύνεται ο κίνδυνος της σηψηριζίας. Τυχόν καφέ κηλίδες στο φύλλωμα μπορεί να έχουν την αιτία τους και στο υπερβολικό πότισμα. Το δεύτερο θέμα αφορά το φώς και τη θερμοκρασία. Οι ορχιδέες είναι τροπικά φυτά που στο φυσικό τους περιβάλλον έχουν υψηλά επίπεδα ζέστης, φωτισμού και υγρασίας. Ιδανικό σημείο για μια ορχιδέα είναι το εσωτερικό ενός χώρου που διαθέτει χειμωνα καλοκαίρι επαρκή φωτισμό, ζέστη και προστασία. Πολλές ορχιδέες πωλούνται το χειμώνα σε υπαίθρια καταστήματα χωρίς προφύλαξη και εκτεθειμένες στο κρύο και την παγωνιά. Αυτές δύσκολα επιβιώνουν και συνήθως το πρώτο σύμπτωμα που παρουσιάζουν είναι η απώλεια των μπουμπουκιών τους και ύστερα ο αποχρωματισμός των φύλλων τους. Όταν τα φύλλα γίνονται σαν ζελέ μαλακά και κιτρινίζουν σημαίνει πως το φυτό έχει εκτεθεί για πολλές ώρες σε αντίξοες συνθήκες, και είναι ηδη είναι σε φάση μαρασμού. Δύσκολα μια ορχιδέα επανέρχεται στην αρχική τγς υγιή κατάσταση όταν φτάσει σε αυτό το στάδιο. Τέλος, το τρίτο και βασικότερο όλων είναι η φροντίδα του ξεχωριστού ριζικού συστήματος του φυτού όπου και δημιουργούνται και τα περισσότερα προβλήματα. Οι ορχιδέες είναι επίφυτά, πράγμα που σημαίνει πως ζούνε και επιβιώνουν πάνω σε άλλα φυτά με τις ρίζες τους ελεύθερες και απλωμένες. Για να μπορέσει το είδος αυτό να γίνει εμπορεύσιμο και να μεταφερθεί, οι παραγωγοί του το τοποθέτησαν σε κομμάτια πεύκου, τη λεγόμενη φλούδα πεύκου, που λόγω της φυσιολογίας της δεν δημιουργεί ένα συμπαγές και αδιαπέραστο υπόστρωμα, αφήνοντας τις ρίζες να αναπτυχθούν εύκολα ανάμεσα στα κενά που υπάρχουν. Εάν κάποιος μεταφυτέψει μια ορχιδέα phalaenopsis σε κανονικό χώμα ή την τοποθετήσει σε κάποιο κεραμικό δοχείο, όπως συνήθως γίνεται για λόγους κερδοφορίας, καταπλακώνοντας τις ρίζες της, το αποτέλεσμα θα είναι ολέθριο και ισοπεδωτικό. Το φυτό σε μια εβδομάδα θα έχει καταστραφεί από ασφυξία και έλλειψη φωτός στις ρίζες και οι πιθανότητες να επανέλθει θα είναι ελάχιστες. Το μοναδικό σκεύος όπου θα μπορούσε να ευδοκιμήσει μια phalaenopsis είναι ένα γυάλινο δοχείο με περιορισμό όμως στο πότισμα και έμφαση περισσότερο στον ψεκασμό. Η διάφανης επιφάνεια της γυάλας επιτρέπει όλο το απαραίτητο φως να διεισδύσει μέχρι την ρίζα της ορχιδέας και να τηντροφοδοτήσει ανάλογα, ενώ ο ψεκασμός στα φύλλα και τις ρίζες δημιουργεί ακριβώς αυτές τις συνθήκες του μικροπεριβάλλοντος που τόσο έχει ανάγκη αυτό το φυτό.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε επίσης και μια ποικιλία από εξειδικευμένα λιπάσματα για όλα τα είδη της ορχιδέας ώστε όλοι μας να αποκτήσουμε υγιή και εύρωστο φυτά με πλούσια και μακρά ανθοφορία.
14-12-2023
09-11-2022
Οραματιστείτε και πραγματοποιήστε τον μικρό σας παράδεισο
Χρήσιμες Συμβουλές
Όταν ξεκινά η κατασκευή ενός κήπου, στο αρχικό στάδιο σχεδιάζονται και αποπερατ...
ΠερισσότεραΌλα τα δέντρα του κήπου σας, είτε αειθαλή ( ελιά, κωνοφόρα ), είτε φυλλοβόλα ( οπωροφ...
ΠερισσότεραΤα φυτά εξωτερικού χώρου στον κήπο ή στο μπαλκόνι σας, επειδή είναι εντελώς εκτε...
ΠερισσότεραΆμεση Εξυπηρέτηση
Στα Φυτώρια ΚΕΝΤΙΑ με γνώμονα πάντα την ποιότητα των προϊόντων μας, την καλή και...
ΠερισσότεραΕύρεση Σπανίων Φυτών
Με περισσότερα από 500 είδη και με ένα δίκτυο συνεργατών που έχουμε αναπτύξει σε ολόκ...
Περισσότερα