Στα μεγάλα αστικά κέντρα, αν παρατηρήσει κανείς προσεχτικά και με λεπτομέρεια, είτε στους δρόμους, είτε στις ελάχιστες αυλές που έχουν απομείνει άχτιστες, θα διαπιστώσει ότι πολύ συχνά ανάμεσα στα δέντρα που κυριαρχούν εμφανίζεται και ένα είδος ξεχωριστό, η μουσμουλιά. Παραδοσιακή επιλογή για τους παλιούς, εύκολη λύση για τους καινούριους, το δέντρο αυτό ιθαγενές από την Μικρά Ασία αλλά με καταγωγή από την μακρινή Κίνα και την Ιαπωνία, αν και παρεξηγημένο ελαφρώς, είναι στην πραγματικότητα πολύ ιδιαίτερο για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος σχετίζεται με την παρουσία του, καθώς πρόκειται για το μοναδικό αειθαλές καρποφόρο με χαρακτηριστικού σχήματος κι υφής φύλλα, μακρόστενα και χοντροειδή, γυαλιστερά από πάνω και χνουδωτά με νευρώσεις από την κάτω πλευρά τους. Τα πλούσια φυλλώματα διατηρούνται για μακρό χρονικό διάστημα στα κλαδιά του δέντρου, καθώς εκείνο σπάνια νοσεί, παράγουν άνθη με την γνωστή οσμή του πικραμύγδαλου και μακροσκελείς κίτρινους καρπούς από τον Απρίλιο μέχρι και τον Μάιο, που δυσκολεύονται να ωριμάσουν χωρίς το έντονο κρύο της χειμωνιάτικης περιόδου. Αγαπημένο φρούτο της βικτωριανής εποχής και ολόκληρου του 17ου και 18ου αιώνα, αργότερα αντικαταστάθηκε από άλλα περισσότερο τροπικά και δυσεύρετα. Στην χώρα μας δεν καλλιεργείται συστηματικά, αν και αυτό θα ήταν εύλογο εξαιτίας των ευνοικών συνθηκών, με μοναδική εξαίρεση ίσως κάποια μέρη στην Σ. Ελλάδα και κάποια νησιά όπως η Κρήτη ή η Κέρκυρα, ακόμα και η Κύπρος. Εκτός από την παραγωγική του ιδιότητα η πλουσιοπάροχη του εμφάνιση παρουσιάζει και τεράστιο καλλωπιστικό ενδιαφέρον σαν δέντρο σκίασης με την διάμετρο της κώμης του σε πλήρη ανάπτυξη να ξεπερνά τα 5μ, δημιουργώντας από κάτω μια παχιά και αδιαπέραστη σκιά δροσιάς ειδική για ένα απολαυστικό καλοκαιρινό απόγευμα στον κήπο. Πολύ σημαντικότερος από τον πρώτο είναι ο δεύτερος λόγος που η μουσμουλιά πρωταγωνιστεί στην ιεραρχία των καρποφόρων και όχι μόνο δέντρων. Βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την καλή υγιεία και την πρόληψη ασθενειών και διάφορων προβλημάτων σε σχέση με αυτήν. Αποτελεί την βασική πηγή φυσικών αντιβακτηριδιακών παραγόντων μερικοί από τους οποίους εξουδετερώνουν σημαντικές ιώσεις και αρρώστιες, όπως για παράδειγμα ο συνεχής και επίμονος βήχας και γενικά όλες οι παθήσεις που αφορούν την περιοχή του φάρυγγα και του λαιμού. Η κατανάλωση του καρπού της μουσμουλιάς, ακόμα και άγουρου, χτίζει μέσα στο σώμα μας μια ασπίδα προστασίας αδιάτρητων θεμελίων με σκοπό τη θωράκιση μας από τις ασθένειες είτε παροδικές, είτε μόνιμες είναι αυτές. Το μοναδικό της μειονέκτημα έγκειται στο γεγονός ότι δεν επιβιώνει θερμοκρασιών κατώτερων των -8 βαθμών Κελσίου και συνεπώς δεν προτείνεται για ορεινά μέρη με κρύο και χιόνι τον Χειμώνα.
Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε μουσμουλιά σε μικρά και μεγάλα μεγέθη όλο το χρόνο.