Οι κάκτοι και η υποκατηγορία τους τα παχύφυτα αποτελούν μια ιδιόμορφη ομάδα φυτών με καταγωγή απο τις πιο θερμές χώρες του πλανήτη,  και με συγκεκριμένες ιδιότητες και γνωρίσματα που τους ταξινομούν ανάμεσα είτε στα αντικείμενα του θαυμασμού είτε της απόλυτης απέχθειας. Η εμφανισή τους, προιόν της αργής ανάπτυξής τους και του χρόνιου εγκλιματισμού τους σε εχθρικά περιβάλλοντα, είναι για άλλους ελκυστική και για άλλους εντελώς απωθητική. Μεταξύ των πλεονεκτημάτων τους είναι η ελάχιστη ανάγκη τους σε νερό και το γεγονός οτι απορροφούν ένα σημαντικό μέρος της ακτινοβολίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στα μειονεκτήματα τους συμπεριλαμβάνεται η αγκαθωτή και λιτή τους εμφάνιση και η ελλειπής ή και ανύπαρκτη ανθοφορία τους. Μια ξεχωριστή περίπτωση σε αυτόν τον τομέα είναι τα πολλά είδη της εουφόρβιας, ενός κάκτου που όσο αυξάνει ο αριθμός των ειδών του τόσο πιο έντονη είναι και η ποικιλομορφία ανάμεσα τους. Ένας τέτοιος εκπρόσωπος της θαμνοειδής, ασυνήθιστος σε σχήμα και με κίτρινο λουλούδι εμφανίζεται στην κεντρική Έλλάδα και ειδικά στην Πάρνηθα Άττικής, σε άγρια όμως μορφή. Τα υπόλοιπα τέσσερα είδη εουφόρβιας που κυκλοφορούν ευρύτατα στην αγορά της χώρας μας εδώ και πολλά χρόνια είναι η εουφόρβια ερυθραία, η λακτέα, η μίλι και η πουλχερίμα. Η πρώτη, η εουφόρβια ερυθραία, γνωστή και ως μεξικάνικος κάκτος, είναι σίγουρα η πιο επιβλητική και εντυπωσιακή ποικιλία, καθώς το ύψος της δύναται να ξεπεράσει τα 2μ, μετά από πολλά χρόνια βέβαια και με πολλή φροντίδα και προσοχή. Είναι φυτό απαιτητικό σε συνθήκες ζέστης και ηλιοφάνειας, δηλαδή ευημερεί σε θερμοκρασίες που δεν εγκαταλείπουν ποτέ τους 8 βαθμούς Κελσίου, έντονης υγρασίας και άπλετου έμμεσου φωτός. Κανονικά το φως θα μπορούσε και άμεσα να λειτουργήσει ευεργετικά για το φυτό, πράγμα που συμβαίνει καθημερινά στο φυσικό του περιβάλλον, την έρημο, επειδή όμως τα περισσότερα είδη που προσφέρονται, αναπαράγονται και αναπτύσσονται σε ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκηπίων, αποκτούν ιδιότητες που τα εμποδίζουν να προσαρμοστούν ξανά με επιτυχία στους τόπους καταγωγής τους. Ένας σοβαρότατος παράγοντας στην όλη διαδικασία είναι και η τακτική και απόλυτα συνεπής λίπανση του κάκτου, εφόσον το σίγουρο είναι πως η μεταγλάστρωση του δεν αποτελεί και την ευκολότερη εργασία στον κόσμο, άρα το χώμα του με την πάροδο του χρόνου χάνει τα θρεπτικά του συστατικά. Η αναπλήρωση τους πραγματοποιείται με βιολογικά σκευάσματα ειδικά για κάκτους ή με χημικά προιόντα ενισχυμένης σύνθεσης για τον ίδιο σκοπό. Η εουφόρβια δεν προσβάλλεται από ασθένειες, παρά μόνο σε σπάνιες και ιδιαίτερες περιπτώσεις, όταν αποκοπεί ένα τμήμα της ή καποιο συγκεκριμένο έντομο προσκοληθεί στην εξωτερική τηε επιφάνεια. Το μόνο που μπορεί να της προκαλέσει οξύ και μη αναστρέψιμο πρόβλημα είναι η υπερβολική δόση νερού, ειδικά το καλοκαίρι από τον διαρκή φόβο της αφυδάτωσης.

Το δεύτερο είδος, η εουφόρβια λακτέα, είναι με διαφορά η πιο κομψή εκδοχή φυτού για εσωτερικό χώρο, αφού το σχήμα της ξεκινά από τον πράσινο στενόμακρο κορμό της κλασικής ερυθραίας και καταλήγει σε ένα κομματί πιο πλατύ και οβάλ που θυμίζει ανοιχτή βεντάλια. Έχει παρόμοιες συνήθειες με τις υπόλοιπες του είδους με την διαφορά οτι χρειάζεται περισσότερο φώς και λιγότερο νερό. Σε περίπτωση υπερβολικού ποτίσματος  ή απότομης αλλαγής θερμοκρασίας το άνω κομμάτι αποκόπτεται στην βάση του και το υπόλοιπο πράσινο αρχίζει να αποκτά καφέ χρώμα προς τη ρίζα και μαλακή υφή. Σε αυτό το στάδιο ο μοναδικός τρόπος για να σωθεί και να ανακάμψει το φυτό είναι η αφαίρεση του τμήματος εκείνου που έχει το πρόβλημα και η ελάττωση των δόσεων του νερού. Πολύ καλόγουστη και στυλιστικά άρτια είναι η εφαρμογή της λακτέα σε μικρά μεταλλικά διαφόρων χρωματισμών δοχεία στην κουζίνα, το μπανιο ή το καθιστικό, επειδή τα χρωματά της, λευκό, ροζ και φουξ, συνδυάζονται τέλεια με αυτόν τον τρόπο. 

Το τρίτο κατά σειρά είδος , η εουφόρβια μίλι, είναι η μικρότερη σε μέγεθος αλλά με τα περισσότερα χρώματα στο άνθος και τα μεγαλύτερα και αιχμηρότερα αγκάθια στα κλαδιά της. Αργής ανάπτυξης, όπως όλες οι εουφόρβιες, η μίλι είναι πολύ ευχάριστη στο μάτι λόγω των χρωματισμών των λουλουδιών της. Μεγάλη προσοχή όμως χρειάζεται στη διαχειριση της, καθώς σαπίζει ευκολότερα από τις υπόλοιπες και η δυνατότητα να επανέλθει αγγίζει τα όρια του αδύνατου. Η μεταγλάστρωση και η τακτική λιπανσή της είναι το πιο απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη της. Ο ελλειπής φωτισμός και η απότομη πτώση της θερμοκρασίας την οδηγούν σε απώλεια φυλλώματος, μέρος του οποίου ανακτά με κόπο μετά από μακρό χρονικό διάστημα.

Τέλος, η εουφόρβια πουλχερίμα είναι ο επιστημονικός όρος του γνωστού σε όλους μας αλεξανδρινού, ένος θάμνου με χριστουγεννιάτικο εορταστικό χαρακτήρα, πολυετή με όλα τα παραπάνω γνωρίσματα της εουφόρβιας και κατακόκκινο λουλούδι.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε εουφόρβιες όλων των ειδών, όλο το χρόνο, σε όλα τα μεγέθη.